Tepedeki bulutlar bataklık.. Gölgeler bedenlere çukur.. Uyanılamayabilir yarına.. Saatler dünden kuruludur.. Takvim yaprakları ağır.. Zaman eğri bir kefede durur.. Yaşanacak günlük kalmadı.. İhtiyarlar erken uyur.

İçinde bulunduğum hayatı ben seçmedim. Aksine, eksikliklerini düzeltmek için çabalayıp durdum çoğu zaman. Etrafımdakiler yetmezmiş gibi bir de sen çıkıverdin ortaya şimdi. Kabuk tutmasına mani olup ha bire kanattın yaramı. Zamana yenik düştü çoğu zaman duygularım. Buna rağmen yılmadım, her seferinde ayağa kalkmayı başardım. Ta ki gönül heybem seninle dolup taşana kadar. Kim bilir, farkında değilsin belki ama nun misali sevdalandım ben sana. İçimde olmana rağmen doya doya sarılamadım. Sen farkında olmasan da

"Neden bu kadar zayıftık kazanırken ve kaybederken? Ne çok ihtiyacımız vardı böyle, ne çok derdimiz ve arzularımız vardı... İnsan üreten bir şirket olsaydı, ilk insandan hemen sonra üretimi durdururdu muhakkak." "Ölümden sonrası önemli değildi. O sadece bir yok oluştu. Kesin bir son. Tekrarı olmayan bir yol... Ve bu yüzden bir kurtuluş ve bu yüzden güzel."

"Karamanlıyım ben... Şer dil uzatanlara Atalarım şahlanır. Ben Karamanlıyım. Soysuz, diyen utanır. Gurbet elde kayboldum Sanılmaya boşuna. Hiç ummadığın anda Çıkarım ben karşına. Biz din, kültür demeden İnsana değer verdik. Kimseyi hor görmeden Gönülü Kâbe bildik."

Koş! Caddelere ve sokaklara... Koş! Kırlara ve koş bayırlara... Elinde bir mumla dal karanlığa Haydi durma koş mutluluğu ara! Bırak kendini yağan yağmura, Eşlik et! Rüzgârın uğultularına... Eşlik et! Şen dalgaların sesine... İçinde kıpırtı ile başla şarkılara. Sev, tüm kalbinle bağlan hayata! Sev, yön ver hamlaşan duygularına! Sev, tüm inancınla yalvar Allah'a! Haydi durma koş mutluluğu ara!

Dövmeci çocuk "Ben bir Ezîdîyim," diye başladı anlatmaya. Gözlerindeki hüzünden anlatacaklarının onları nasıl yaralayacağı belli oluyordu. "Bir harfin, bir dini yaşayan insanları ne denli perişan ettiğini hayal edemezsiniz. Bir ‘Y' harfinin neler yapabileceğinden haberleri yok insanların." Billur Ergün'ün okuyucuları çıkardığı mitoloji ve teoloji yolculuğu, Marduk ve Apollon'dan sonra, üçlemenin sonuncu kitabı Jezebel & Melek-i Tâvus ile devam ediyor. Irak'ta başlayıp Mardin'de biten bu macera ile Billur

Manzaraya karşı oturup sevdiğim şarkıları sabaha kadar başa sarıp dinleyesim var. Sonra seni uyurken izleyesim, saçlarını okşayasım, pencere kenarındaki koltukta kitap okuyarak uyuyakalasım var. Sana şarkılar söyleyesim var. Sinemaya gidip filmi değil de film bitene kadar seni izleyerek, yüzündeki her çizgiyi ezberleyesim var. Seninle sessiz sinema oynayıp sana içimdekileri öyle anlatasım var. Seninle uçurtma uçurup, bisiklete binip, güzel bir piknik sofrası hazırlayıp, çimenlere yatıp seninle alınan nefesi

"Tanrı'dan başkası geleceği bilemez çünkü henüz yazılmadı... Savaşırsam tüm evren benimle savaşır. Kaybetmem için veya kazanmam için, hiç fark etmez. Önemli olan tüm evrenin benimle olması. Sessizliğin hâkim olduğu, ışıksız, karanlıkla kaplı bir çıkmaz sokakta kaldığımızı düşündüğümüzde hatırlamamız gereken bir şey daha var: Başka bir olasılık daha olduğuna inanmak çünkü Tanrı sadece inananlarla olur." Genç bir aktörün hayatına yön verme çabasının anlatıldığı bu kitap, Onur Şen'in yalın üslubuyla okuyucul

Alanında göz kamaştırıcı esaslar arzeden bu kitabın, buluştuğu okuyucusunu sarsacağına hiç kuşkumuz yoktur. Çünkü bu kitabın içeriği hak sırlarıyla bezelidir ve Tanrı biliminin özetinden daha fazla içerik taşımaktadır. Okurun kolay anlaması için yeterli miktarda lügat ile desteklenmiştir. Bu kitap tasavvuf türünün eşsiz ve benzersiz bir örneğidir. Nesilden nesile günümüze kadar gelen ve bize ulaşan güzide mertebede bir el yazması eserdir.

İmgeler sanatın arka yüzü gibidir. Tıpkı hayatın toz pembe gibi görünen yollarında, tozlara bulanmak gibi... Piyanistamore da böyle... Şiirlerin konusu, tek bir kalıba sokulamayacak kadar çeşitliliğe sahip. Bu yüzden bazı kelimelerle arkadaş olabilir, bazı cümlelerle de kavga edebilirsiniz... Elinizdeki bu kitap; çetrefilli bir üslupla yola çıkıp en karanlık imgeleri, birlikte aydınlığa kavuşturacağı okurlarını arıyor.

Eskimiş bir fotoğraf karesi gibiyim. Dalgalandım, yerden yere sürüklendim, sonbahara kendini teslim etmiş bir yaprak gibi, düştükçe düştüm. Bir insan ne kadar kırılabilirse o kadar kırıldım. Gizem Koçak bu ilk kitabında okurlara yepyeni pencereler açıyor, kah düşündürüyor, kah üzüyor bizleri ama umudu satırlarından asla eksik etmiyor.

Kağıttan bir güvercin yapmak istiyorum konsun diye pencerene.Dün gece yine geldim.Dışarıda sana benzer, ince, kibar bir yağmur yağıyordu. Yüksek apartmanların pencerelerinden sarı ışıklar sızıyordu karanlığa. Mahallenizin sokağından, göğe acı dumanlar yükseliyor ve yağmur sanki benimle konuşuyor... Bir kaza sonucu kaybettiği annesinin hatırasıyla ve yaşadığı suçluluk duygusuyla bir türlü hesaplaşamayan Galip'i tutkuyla hayata bağlayan bir tek şey vardır:Aşk. Ancak aşkı uğruna kendini hiç bilmediği bir şehi

Ben eylülüm, eylül Kim demiş hüzün ayıyım? Hiçbir mevsime benzemem Bende sararmaya başlar yapraklar Benimle kızıla döner sararmış yapraklar Yerlere serpilir akşam üstü gazeller... Öyle bir güzel parlayan Gümüşi renge dönüşürüm Kalaylanmış sahan gibi Yıldız olurum. Doyamazsınız bakmaya, Kıyamazsınız atmaya... Ben eylülüm, eylül... Kim demiş ben hüzün veririm. Güneşin sarısı, Yakamoz olur bende...

Her şey mutlak geçici... Duran zaman dahi... Bırakılan izlr birbirinin aynı... Kara yazılan şey suya yazılmış gibi... Burnumda kokusu, avuçlarımda teri... Kulaklarımda sözü, gözlerimde hayali... Anılarla yanar içim... Kar tutmaz gölgemi..

terleyip kavrulmuş gözlere çarpılan bir avuç su gibi dökül başımdan aşağı ıslat beni sevginle elinde bir kucak kır çiçeğiyle güzel bir şeyler düşünerek gel dinlenmiş bir yüzle ve saçların taranmış demli bir kahvaltıdan sonra neşeli adımlarla ve dudaklarında dertsiz bir ıslıkla gel. çok güzel bir haber getiren postacı gibi gel. rüzgar gibi gel ama rüzgâr gibi gitme.

Ezoterik öğretinin temelinde kendimizi bilmeyi öğrenmek yatar. Ezoterik öğreti buna bağlı olarak hakikati arama yolunda yaşayacağımız serüvenler bütünüdür. İnsan makro kozmosun mikroya indirgenmiş halidir. Her birimiz içimizde birer evren taşıyoruz. Duygularımız, düşüncelerimiz, yaşam tarzımız farklı, fakat aradığımız hakikat aynı. Ezoterizme gönlünü açmış bir insan gördüğünde onun tutkularına kucak açmış, onlardan büyük keyif alan ve yaşamın engin bilmecesini çözmeye çalışan bir kâşif olduğunu anımsa. Tanı

Bazı şeyler bazı nedenlerden dolayı olur. Hikâyelere inanman için önce mucizelere inanmalısın. Yıllardır planladığım California tatilinde geçmiş hayatımı sileceğimi nereden bilebilirdim ki? Başka bir insanın acısının iliklerime kadar değeceğini... Başka bir insan olarak gün batımını izleyeceğimi... Saatler önce ve saatler sonra olmak üzere iki kısma ayrılmış bir hayata sahibim. Çığırından çıktığım kadar hak ettim her şeyi, kabul etmek gerekirse. Mucizelere inanmıyorsanız, boş verin bu hikâyeyi ya da diğer h

Sakla küllerini Üşüdükçe anlarsın ki Yandığın ateş herkese söylenmezmiş Topla giden tüm günlerini Kaybettikçe görürsün ki Güneş battı diye gökyüzü ölmezmiş

İnsanlığın, kurulu sömürü düzeninden yani faizden ve borca dayal para sistemi olarak adlandırılan zenginin fakiri, güçlünün güçsüzü soyduğu fasit daireden kurtulmadıkça huzur bulması imkansızdır. Üstelik bu imkansızlık makası her geçen gün ağzı açılarak büyümekte ve hızla dünyamızın acı sonunu hazırlamaktadır. Başta ülkemizin, ardından rol model olduğu İslam dünyasının ve tüm insanlığın bu sistemden kurtuluşu için uzun soluklu plan ve programlara, ekonomiki kültürel ve siyasal açıdan birlikteliklere, ciddi