Ben sana çok güzel hayaller yakıştırdım Dünyanın neresinde olursan ol Sana ulaşacaklar Ve dokunacaklar hayatına tüm güzellikleriyle

Kaçıklar Kulübü, okurken içine düşüp, kitap bitine kadar oradan çıkmayacağınız bir çukur gibi. Gülümseten, hüzünlendiren ve eski anılarınızı canlandırırken mis gibi gençlik kokan bir arkadaşlık hikâyesi...

Geçmiş, cılız bir kıvılcımın başkaldırısıydı. önce hafif bir esintiyle hareketlendi, Sonra ince bir tül perdesiyle usul usul oynaştı. Ve daha sonra... Büyüttü kinini! Kıvılcım, küçük bir alev topuna döndü. Derken yetmedi! Daha da büyüdü ve masum olmadığını ispat etti. Yine yetmedi! Gittikçe harlandı. Ve en nihayetinde o küçük kıvılcım, her yanı dehşete boğan bir yangınla son buldu. Tıpkı insanın içinde saklanıp büyüttüğü, kötülük gibi...

Adımları bir bir çoğaldı. Her bir kaldırım taşı ayak sesiyle yankılandı. Saatlerce yürümüştü. Nereye gittiğini bilmeden yürümüştü. Mesele bir yere varmak değildi onun için. O, içinde korkunç bir şekilde kabaran ve yüreğini sıkan sancıyı bir kenara atmak gayesindeydi. Serin rüzgâr saçlarının arasından geçerken, vücudundaki sıcaklığı da dindiriyordu. Bu ona iyi geliyordu. Sahil yolu o gün görülmemiş bir tenhalık sergiliyordu. Sancıların tümü beden yaşlanırken, ruhun hala diriliğini korumasından kaynaklanıyord

Hayat insanı bazen tek bir soruyla sınar. Bazen ise, onlarca soruyla... Kadere kafa tutabilir misin? Çocuk sahibi olamayacağını öğrenen genç bir kadın, kaderine isyan ederse ne olur? Hayatı uçlarda yaşayan, yaşamı boyunca hiç sevilmemiş, kuralsız bir adam; güvensizliğin aşılmaz duvarlarla ördüğü hayatına ve kurallara hapsolmuş bir kadına, koşulsuz ve sonsuz sevgiyi öğretebilir mi?

Ben kızımı terk etmiyorum. Fidan'ın sesi, öyle yumuşak, öyle huşu içindeydi ki, Sina kalbinin boğazında attığını hissediyordu artık. Aksine, onun yaşaması için sana emanet ediyorum. Beni bulduklarında bebeğimi öğrenirlerse; onu da yaşatmazlar. Bir anne, evladı için kendisini feda eder, öyle değil mi? Ben, onun yaşamasını istiyorum. Tıpkı adı gibi özgür olarak. Asla peşimizi bırakmayacaklar ve asla benim kızım özgür olamayacak. Ama bir şansı var ve ben, ona o şansı vereceğim. Fidan, Sina'ya bakarken yalnızca

Çünkü, zihin birey olduğuna inanır, ruh bir olduğuna inanırken. Çelişkilerin temeli de budur, zaten... Zihnin parçalayıcı ve sınıflayıcı huyu egomuzu pompalarken, Ruhumuzun derinliklerindeki arayışa su serpecek olan bu eser, Zaten göz önünde olana başka perspektiflerden bakabilmeye Ve karanlık odaları keşfetmeye olanak tanır. Dünyanın göz alıcı illüzyonu içerisinde insanoğlu göremez olur. Aslında, sadece şöyle bir bakmak yeter. İçindeki kâinata doğru bir yolculuğa çıkmak ister misin? Bu eser, fikirlerle dan

Adım Deniz, adımı devrimin mor menekşeli günlerinden almışım, yani almıştım... Çünkü bugün öldüm. Saatin bir önemi yok... Ha akrep yelkovan geçirmiş, ha da yelkovan akrebe... Öldüğümde şairin de dediği gibi; daha yolun yarısına gelmediğim bir yaştaydım. Bunu da bilin istedim. Hoş, daha benle ilgili çok şey öğreneceksiniz zaten. Deniz olmak, tam da böyle bir şey işte. Ben ve benim gibiler, geldiği gibi gidenlerden değil çünkü, asla da olamazdık. Bu sayfalarda size, kümülüs bulutları ömrüme taşıyan rüzgarları

MODERN SANAT Sokağın ortasına bir sokak lambası dikti biri. Biri, lambanın hemen altına beyaz bir araba bıraktı. Birisi de çürü-kuru bir deste çiçek... Biri getirip bir eski kirli koltuk bıraktı altına. Bir başkası birkaç karton kutu... Başkası birkaç poşet çöpünü bıraktı. Sonra birisi birkaç kedi götürüp bıraktı. Kediler hemencecik benimsediler koltuğu ve çöp poşetlerini. Bilinmeyen birisi de saçları kanına bulanmış bir kadın cesedi götürüp bıraktı. Kediler çok da sevemediler bu kadını. Artık tamamdı Tanr

Bir filmi tek mekâna hapseden nedir? Bütçesel kaygılar mı Yoksa sınırlı alanda tanınan eşsiz yaratıcılık potansiyeli mi? Yedinci sanatın ilk dönemlerinden bu zamana, mekân hem yaratıcılara hem de izleyicilere ne vadetti? Neden kısıtladı ve bu kısıtlı oyun alanı neden bu kadar cazip geldi? İçinde bulunduğumuz dönem, dönemin getirdiği teknik imkanlar ve öykü anlatıcılığının iklimi ne şekilde değişmiş olursa olsun; karakterlerin o tek mekanlarda kısılıp kalmalarının önemli sebepleri var!

''Kendini Sev, okurken huzur bulacağınız, insana yaşadığı hayatı sorgulatan ve ılık bir suyun üzerinde salınıyormuşsunuz hissi veren iç rahatlatıcı bir kitap. Elinize aldığınızda bir solukta bitirecek, dünyaya başka bir açıdan bakacak ve başucunuzdan ayırmayacaksınız.''

Tomy bir adım geri atarak beysbol sopasıyla açık kalan kapıyı itti. Avcı korkudan çatallaşan sesiyle Yemin ederim benim bir suçum yok. Onun büyüsünün etkisindeydim. Yalvarırım merhamet et! dedi. Gıcırtıyla kapanan kapının arkasında son görülen, diz çökmüş avcının Tomy'den merhamet dilenmesiydi. Karanlık artık en temiz olanımızı bile etkisi altına almıştı...

Birbirine yabancı iki yara vardı. Sadece iki tane... Asla kabuk tutmayan, kabuk tutsa dahi sürekli bir yerlere takılıp, her seferinde yeniden kanayan iki yara... Merhem yoktu, ilaç yoktu, bir tedavisi ya da doktoru yoktu! Birbirine panzehir iki yaraydı onlar ve bunu fark ettiklerinde birbirlerine doğru çoktan yola çıkmıştı yürekleri... Her adımları mutluluğa giderken, sürekli ayaklarına prangalar vuruluyordu. Bir adım ileri gidilse iki adım geri kaçılıyordu... Bu dağlar benim yuvam Azra, bu yuvada bana

Olağanla olağanüstünün, gerçekle mistiğin, şimdi ile geçmişin ve geçmiş ile geleceğin, sınırlı ile sonsuzun buluştuğu tek bir olgu: Zaman. Zamanın bir sarmaşık misali karışık; uzayıp giden bir yol misali tekdüze akışı ile örülmüş bu hikâyede, İhsan Efendi'nin yaptığı saatleri özel kılan bir mekanizma, içine yerleştirdiği ufacık bir parça; hayatın, hatta tüm insanlığın kaderini tayin edecek ve sizi geçmişe doğru masalsı bir yolculuğa sürükleyecek. Bu yolculukta kendinizi; M.Ö 4000'de Mısır'da bir güneş saati

Küçük âlem olan insan ile büyük âlem olan evren arasında sıkışıp kalan sorular, cevapsız kalan muammalar... Henüz çok küçük yaşlardan itibaren, var olan veya olmayan her şeyi sorgulayan Demhet, bilim insanlarının toplandığı bir adaya giderek beyin ve bilinç bölümünde çalışmalar yapmaya başlar. Ancak bir gece gökyüzünü izlerken ansızın yaşadığı bir olay hikâyenin gidişatını başlı başına değiştirir. Adanın teknoloji bölümünde ise Enki, Hanok, Thoth ve Hermes adlı dört arkadaş Merlin adlı bir çocuğu da yanları

Sarelleyi ekmek arası değil, salatalık arası yiyenlerin, birbirini karşılıksız sevenlerin ve sevmekten asla vazgeçmeyenlerin hikâyesi

Gelgitlerin arasında ters tuttuğum bulmaca baştan aşağı yanlış Yine, havada salınan yerini bulamamış sözcükler...

''Deliye her gün bayram olduğuyla ilgili tez; toplumumuzun oluşturduğu her genelleme gibi bu yafta da saçmalıktan nasibini almıştır. Çünkü deliliğinde kendi içinde birçok yan dalı mevcuttur. Herhangi bir topluluğu tek tipleştirmek, deliliğin asıl kaynağı değildir de nedir? Diyelim ki bir şekilde gücün yetti de zor bela bütün delileri bir kaba sığdırdın. Sığdırdığın yerden, envai çeşit bayramsal algı farklılıklarıyla o kabı çiğneyip aşmazlarsa oturur da ben bu duruma şaşarım. Deliliğin, günümüzde toplumun tü

Danelya gelecekteki eşi, veliaht prens ile evlendirilmek üzere başkente gönderiliyordu. Kalbi öfke, intikam arzusu ve nefretle dolu bu leydi, her şeyden habersiz kaderine yürürken başına neler gelecek hiçbir fikri yoktu. Sevdiği adam katledilmiş ve Danelya hem kendi babasına düşman olmuş, hem de kalbini başka bir aşka kapatmıştı artık... Ya da o öyle sanıyordu. Arabası başkente ilerlerken Danelya hayatı boyunca rol yapmak zorunda kalacak bir kraliçe olmak yerine, dağlarda kaybolmayı ve hayatının geri kalanı