Günlük hayatta karşılaştığınız, yaşadığınız, duyduğunuz bir olay karşısında bu kitaptan bir bölüm, bir sayfa, bir söz aklınıza gelecektir mutlaka. Bu kitap tüm hayatımızı kapsamasa da; ‘HAYATA YÖN VEREN NOTLAR’la dolu bir kitap. İçinde: Heyecan var, endişe var, sevinç ve hüzün var, düşünce ve duygular var. Bu kitapta “Hayatın Gerçekleri” var. Bu kitapta siz varsınız, biz varız! Kısacası; hayatımıza yön veren şeyler var…

“Hepimiz biraz aldanmak zorundayız. Şayet aldanmasaydık bu hayata katlanamazdık.” Sığıntı, edebiyattan ve resimden aynı tutkuyla zevk alan Kemal ve Başak’ın hikâyesi olsa bile, arka planda baba nefretini işliyor. Kemal evliliğinde ve işinde mutsuzdur; hayatının sürüklendiği yeri endişeyle izlerken, “Sanki içimde beni aldatan, kendisi de ben de aldanmaktan hoşlanan, bir ikinci Kemal daha var,“ der. Çoğumuz arzularımızın kendiliğinden olduğuna inanıyoruz ama başkalarının arzularını farkında bile olmadan takli

İnsanoğlu küçük bir âlemdir, fakat nasıl bir âlem olduğunun farkında değildir. Bazen aklımızla konuşur kalbimizle cevap veririz. Bazen de kalbimizle konuşur, aklımızla cevap veririz. En doğru kararları verebilmek ve içinde bulunduğumuz durumu anlamlandırabilmek için bir sonuca varmak isteriz. İçsel konuşmalarımızın çarkıdır bu, böyle çalışır düşünce sistemimiz. Aralarında bir hiyerarşi yoktur aslında, fakat insanoğlu çoğu zaman içinde bulunduğu yaşam tarzı ve şartları sonucu kalbini ya da aklını patron yapa

hoş geldin oğul! hüzünbaz yalnızlıklarımda, gönül kuşu tene konmuş; toprak da biz-im oğul da… hayalini kurduğum tırtıllı gecelerde; can verdin yeniden doğarak. sen kozanda çiçeğe dur! kanatlarından savrulan zamana inat; ipeksi hayat ilmeklerini örüyor, rüyası bitmeyen dallarda; zehre bal eyleyensin. . . . Sen dinmeyen kalp ağrımın oğul veren sancısısın.

“Aynı kırmızı, mavi veya beyaz lotus çiçeğinin bataklıkta doğup büyüyüp su üzerine çıkması ve bataklığın onu kirletememesi gibi ben de dünyada doğdum, büyüdüm ve dünyanın üstesinden geldim; ama dünya beni kirletemedi.” Gautama Buddha Üç kadın ÜÇ LOTUS ÇİÇEĞİ: ESMA, AYŞE ve MARİA Ve üç ülke Türkiye, Kanada, Hindistan... Bir kadın, hangi acıları çekmiş olursa olsun, düştüğü yerden kalkarken bir avuç umut toprağını azimle avuçlamalı ve yarınların yoluna büyük bir ümitle ekmelidir. Bu kitap okuyucusunu birbirin

Benim coşkum, yitirdiğim çocuklukta. Uzaklarda, metropol şehirlerin, hızın ve hazzın agorasının, ücrasında. Çocukluğum da senin gibi, Eriştim desem erişemiyorum süveyda. Bilmem, hangi hatıralarım baskın da, hangisi paçavra. Artık geçiştirmeye başlıyorum kalemi, dolaştırıyorum rüyamda. Kırık ve sarmal bir merdiven çiziyorum. Eğilip başımı vurmadan arıyorum yerini, bilmiyorum hala gizemini. Nedendir kalbimin ortasında kurduğun, bu arzulu tahakküm. Hangi eylemim serbest, hangisi hüküm. Bu yo

Yolculuğa çıkmaya hazırlanıyorum içeriye doğru. Herkesin vardır kapı ardında yahut dolap üstünde duran bir bavulu. Kimimiz içine eşyalarımızı sığdırıyoruz, kimimiz ise taşımaya cesaret edemediği şeyleri. Benim bavulum birazcık ağırlaştı dünya denen bu gurbette. Her geçen gün üzerine yük biniyor, kaldıramıyorum.

Köyün deruni yaşantısına, fısıldaşan sessizliğine, kımıl kımıl akan zamana, miskin bir kedi misali ağırdan alan hayatına alışan ninem, masallarda karşılaştığı musibetlere benzer bir ürpertiyle süzüyordu bizi. Ninem ki anlatılarında yiğitleri uzaydaki denizlerden yılkı atlarıyla geçiren, dünyanın hükümranlığını ağustos böceklerine veren, kelebeklerin ömrünün kaplumbağalardan uzun olduğuna inandıran, tanısaydı Trier’in de ruhsal yarılmalarına anlatacaklarıyla son verebilecek olan biriydi. Velhasıl-

Kazanan kimdir bu mülkü Bezenen kim Sor Süleyman’a ki değer mi bunca baha Hüdhüdün bir kanat çırpışına Var mıdır gönlünde bir meyil Viran olacak bu kasr için Encâmı matem olan Yürek burkar mı gidince Encâmı matem olan yürek Burkar mı gidince Berdâr olma bu bezm-i devr-i dilârâya Akıtmasa da âb-ı hayattan Bunca kürek sallayış Şahidi ol Hızır’ın, İlyas’ın ve Lokman’ın