Grafik tasarımı Emine Bora'ya ait olan Mıgnig ilkokul çocukları için tamamen renkli olarak hazırlanmıştır. Kitapta eğlendirirken öğreten, çocuğun kelime dağarcığını geliştiren bilmece ve bulmacalar yer almaktadır. Bu bilmece ve bulmacalara eşlik eden sevimli hayvanlar çocuğu heyecana ve araştırmaya yönlendirmektedir.

Anahid Oşagan Vosgeriçyan tarafından çeşitli halkların edebiyatlarından derlenen on üç Ermenice masalın yer aldığı resimli bir çocuk kitabı. Pedagojik bir yaklaşımla ele alınan bu masallar, ilkokul çocuklarının hayata adım atarken karşı karşıya kalacağı gerçekleri çocukların anlayabileceği bir dil ve olaylar bütünü içerisinde anlatırken, barış, kendine güven, sevgi, paylaşım gibi olumlu değerleri ön plana çıkarıyor. Çocukların masalları daha iyi anlamalarını sağlayacak bir sözlük de eklenmiştir.

Bedros Zobyan, dünyaca ünlü Amerikalı-Ermeni yazar William Saroyan'la 1964 yılının mayıs ayında İstanbul'da tanışır. Bu kitap yazarın, ailesi Amerika'ya Bitlis'ten göçen William Saroyan'la, ata ocağına yaptığı geziye dair anıları aktarıyor. Arabayla Anadolu yollarına düşen Saroyan'ın bilinmeyen yönlerini keşfetme fırsatı da sunan eser, bu yolculuğu ölümsüzleştiren 135 fotoğrafla tam bir Saroyan arşivi niteliği kazanıyor.

İstanbullu genç kadın şair Vercihan Ziflioğlu bu ikinci şiir kitabıyla, günümüz Ermenice şiirine İstanbul'dan yenilikçi bir ses veriyor. Şiirlerinde deneysel, lirik bir üslubu inşa etmek yolunda adım adım ilerleyen Ziflioğlu Türkiyeli Ermenilerin genç kuşağı içerisinde Ermenice eser veren birkaç isimden biri olması yönüyle de ilgi topluyor.

Edebiyatçı, gazeteci ve yayıncı kimliğiyle İstanbul Ermenice edebiyatına önemli katkılarda bulunan Rupen Maşoyan'ın, 1950'li yıllarda kaleme aldığı on öykünün yanı sıra, dönemin etkin edebi şahsiyetleri hakkındaki portreleri yer alıyor bu kitapta. Maşoyan, pek çoğu kalem arkadaşı olan, edebiyat ve sanat insanlarını aktarırken, asıl bir kültür kuşağının genel tablosunu çiziyor.

1924 İstanbul doğumlu Zahrad (Zareh Yaldızcıyan) Ermenice edebiyatın 20. yüzyılda yetiştirdiği tartışmasız en önemli şairlerden biridir. İlk eserlerini 1940'lı yıllarda vermeye başlayan Zahrad'ın 2000 yılına dek yazdığı tüm şiirleri bir araya toplayan iki ciltlik bu çalışma, küçük insanların hikâyesini anlatmayı seven şairin eserine ve emeğine bir saygı duruşu niteliği de taşıyor. Özel kutusundaki bu iki ciltte okurlar, ek bölümlerle Zahrad'ın sanat kariyerinin dönemeçlerine de tanık oluyor.

Arpiar Der Markaryan,1889 Bitlis-Khultig köyünde doğmuştur. Yazılarında eğitim hayatı ve köy yaşantısıyla ilgili anılarını kaleme almıştır. Bu eser, yazarın iki ayrı öykü kitabının tek bir eserde toplanmış halidir.

Son Ermeni’de Najarian, kimliğinin ve kaybettiği babasının izlerini ararken Anadolu göçmeni ailesinin geçmişiyle hesaplaşan, içindeki huzursuzluğun ve doğduğu yer olan Amerika’ya karşı hissettiği yabancılığın nedenlerini bulmaya çalışan bir Ermeni gencinin isyanını dile getirdi. Yazar romanda, aile, aidiyet, kimlik kavramları üzerine sorular sorarken, bir yandan da, yoğun ve ince bir dille işlediği karakterler ve diyaloglar aracılığıyla bir halkın geçmişinin sonraki kuşakların yaşamı üzerindeki etkisini büy

1910-1917 yılları arasında İstanbul Balıkhanesi müdürlüğü ve daha sonra da balık işleri başmüfettişliği yapmış olan Karekin Efendi Deveciyan'ın (1867, Harput - 1964, İstanbul), İstanbul'da, 1915'te Osmanlıca, 1926'da ise geliştirilmiş Fransızca basımı yapılan Türkiye'de Balık ve Balıkçılık adlı eseri Türkiye'de balıkçılık konusunda yazılmış en önemli eserlerin başında gelir. Eser, konuyla ilgilenen herkesin takdirini kazanmış olmasının yanı sıra, son yıllarda sayıları hızla artarak yayımlanan balık ve balık

Şark'ta Toplumsal ve Dinsel Hayat, Osmanlı günlük hayatını özellikle Amerikalı okurlara genel hatlarıyla tanıtmak amacıyla, kaleme alınmış ve 1889'da New York'ta yayınlanmış bir kitap. Edirne'de doğan ve yirmi yaşında Protestanlığa geçen yazar Bursa'da eğitim aldıktan sonra Çanakkale, Merzifon ve İstanbul'da öğretmen ve vaiz olarak görev yapmış, yüksek ilahiyat eğitimi için gittiği Amerika'da üç yıl kalmış, ardından Sofya'da, Kudüs'te ve Ermenistan'ın birçok şehrinde misyoner olarak çalışmış. Osmanlı İmpara

Yaşamın vücudunu terk etmekte olduğunu hissettiği anda yanındaydım. Acılarına rağmen, onu, yolları altınla döşeli, tüm dertlerin dermanının bulunduğu gökyüzüne almaya hazırlanan altın borazanlı melekleri görebiliyordu. Onu soymama, yıkayıp tıraş etmeme izin verdi. Tertemiz çarşaflar içinde tertemiz yatıyordu; bana öyle geldi ki, ruhunun doğruların ebedi istirahatgahına yükselmekte olduğunu hissetmenin tadını çıkarır gibiydi. Bir kadeh şarap istedi. Şarabı büyük bir hazla içerken, yüzünde acıların neden old

Uzun yıllar İstanbul'daki Ermeni okullarında görev yapan emektar öğretmen ve yazar Vahram Burmayan'ın öykü ve hatıralarına yer veren bu kitapta, yazarın doğum yeri olan Adapazarı ve çevresi parlak, çarpıcı renklerle resmediliyor. Armaş'ta (yeni adıyla Akmeşe) yer alan manastır, bir zamanlar Ermenilerin en önemli dini ziyaret merkezlerinden biriydi. Ülkenin dört bir yanından adağı olan Ermeniler Armaş'a ulaşmak için yollara düşer, kutsal sayılan bu manastırda dileklerinin kabulü için dua ederdi. Burmayan'ı

Ermenice edebiyatta kendine özgü bir tür oluşturan taşra edebiyatı geleneğinin Anadolu'daki en önemli temsilcilerinden Hagop Mıntzuri (Demirciyan) eserlerinde Erzincan yöresini, köyü Armıdan'ı ve çevresini anlattı. Mıntzuri'nin öykülerinde Anadolu insanı, asırların imbiğinden süzülmüş ince mizah duygusu ve yaşama tutunmaktaki azmiyle satır aralarından gülümsüyor adeta.

İnsanın yaşamını anlatması kolay iş değil: Nasıl yapmalı da kendini beğenmiş görünmemeli, okuru sıkmamalı, adları anılanları ya da unutulanları kızdırmamalı? Bizden sık sık yaşamımızı, mutsuzluklarımızı, başarılarımızı, tanıdığımız insanları, özellikle de aşk maceralarımızı anlatmamız istenir. () Sözcüklerden korkmasam da kendimce bir utanma duygum var benim. Duygularımı kolayca ortaya sermemi, fazla ön plana çıkmamı, başarılı bir kariyerde karşılaştığımız zafer gibi abartılı sözcükler kullanmamı engelleyen

Bir Kahana (Papaz) olan Şavarş Balımyan'ın 1964-70 yılları arasında Anadolu'ya, özellikle Doğu ve Güneydoğu Anadolu'ya yaptığı yolculuklara dair anılar. 1915'ten sonra Anadolu coğrafyasından neredeyse silinen, sadece belli başlı şehirlerde küçük topluluklar halinde yaşayan Ermenilerin, 1960'yı yıllardaki yaşayışına dair ince ve keskin gözlemler.

Ermeni halkının Anadolu, Ortadoğu, Kafkasya coğrafyasındaki varlığının kökeni ve yaşayışı daima önemli bir tarihsel araştırma konusu olmuştur. Bu kadim toplululuk, yaşadığı bölgelerde tarih boyunca yaşanan mücadelelere, istilalara, felaketlere, değişimlere karşın her defasında dönüşebilmiş, varlığını sürdürmeyi, asırlık yaşanmışlıklardan süzülen geleneklerini, dilini, kültürünü sonraki nesillere aktarmayı bilmiştir. Fransa Bilimler Akademisi üyesi tarihçi René Grousset, Ermenilerin MÖ 2000’li yıllara, yani

On dokuzuncu yüzyılın son çeyreğine doğru, 1872de İstanbulda doğan Karnik Garmiryanın yaşamının en önemli uğraşı müzikti. Çocuk yaşta kilise korolarına devam eden Garmiryan, bu korolarda Ermeni notası da denilen Hampartzum nota sistemini öğrendi. İlk hocası, Beyoğlundaki kiliselerde başmuganni olarak görev yapan Rupen Civanyandı. İlerleyen yıllarda kâtiplik, muhasebecilik gibi işlerde çalışmasına karşın Garmiryanın müziğe olan ilgisi hiç sönmedi. Besteler yaptı, güfteler yazdı. Bestekâr Karnik Garmiryan, Ha

280-316 yıllarında Sivas ta yaşamış olan Aziz Vlas, Anadolu da Hıristiyanlığın ilk piskopos ve şehitlerindendir. Sağlığında bir hekim olarak halka yakınlığı ve öldürülmesi sırasında gerçekleştirdiğine inanılan mucizeler, onu her zaman halkın yanı başında bulunan, birçok konuda yardıma çağrılan bir aziz haline getirdi. Fransa, İtalya ve Belçika da tarımda iyi ürün alabilmek için; Malta da doğumları kolaylaştırması, Rusya da hasta hayvanları iyileştirmesi için; İspanya da anjine, Belçika da kuduza, Fransa d

Kevork Pamukciyan'ın 1942 yılında Üsküdar Bağlarbaşı Ermeni Mezarlığı'ndaki mezar taşı kitabelerini derlemekle başladığı çalışmalarının önemli bir kısmını Ermeni şahıslar hakkında biyografiler oluşturur. 1950 yılından itibaren İstanbul Ansiklopedisi, Türk Musikisi Ansiklopedisi, AnaBritannica, Türk Dili ve Edebiyatı Ansiklopedisi ve Dünden Bugüne İstanbul Ansiklopedisi 'ne yaptığı katkılar da genellikle tanınmış Ermeni şahısların biyografilerini içerir. Ermeni Kaynaklarından Tarihe Katkılar dizisinin dördün

İstanbul'un iki asırlık çınarı Esayan ve Getronagan okullarında yetişen ünlü edebiyatçı, yayıncı ve felsefeci, Adapazarlı Hagop Cololyan Siruni'nin kaleme aldığı bu eser, 1951-61 yılları arasında Türkiye Ermenileri Patriği ve aynı zamanda usta bir yazar olan Trabzonlu Karekin Badriark Haçaduryan'ın (1880-1961) hayat hikâyesini aktarıyor.