Bir İngiliz tarafından Hindistan’ın Surat şehrinden alınıp 1750’den bir süre önce Fransa’ya getirilen Avesta’dan dönemin bilim adamları pek haberdar değildi. Batılı aydınlar, zaten Avesta’nın varlığından ancak MÖ yaşamış bazı Yunanlı filozofların anlatımlarıyla haberdardırlar. Avesta’nın halen yaşıyor olduğundan ise, bihaberdirler. Avesta’yı kutsal kitapları olarak kabul eden Zerdüştiler ise; kendi içine kapanık, dış dünya ile bağlarını sınırlı tutan, küçük bir topluluk olarak varlıklarını sürdürmeye çalışı

Modern zamanlar her şeyi gördüğümüz, duyduğumuz, bildiğimiz ama hiçbir şeyi görmediğimiz, duymadığımız, bilmediğimiz unutma zamanlarımız. Garip şeyler oluyor, bir şeyler siniyor zihnimize ve her şeyi unutuyoruz. Yunan mitolojisi, Hades’te akan ve suyundan içenlerin geçmiş hayatlarına, dünyada yaşadıklarına dair her şeyi unuttukları bir nehirden, Lêthe’den söz eder. İlahi Komedya’da Dante, aynı motifi Araf'ta akıttığı bir nehir için kullanır. Uzay çağında durmadan Lêthe Suyu’ndan mı içiyoruz ki unuttuğumuzu

Tanrıça Hepat’ın bir diğer adı Khalpat’tır, bu aslında Kürtçe birleşik bir sözcüktür. Khal=Qal anlamına gelir, Pat=Fat demektir. Aslı Pat olmasına rağmen Sami dillerinde P harfi olmadığı için bu harfin yerine F harfini kullanmışlardır. Sözcüğü birleştirdiğimizde Bilge Fat veya Kral Fat anlamı ortaya çıkar. Bu isim daha sonraları yine Kürtçe olan bir hece isim eki alarak Ana Fat anlamına gelen Fat-Ma olmuştur ki Ma Kürtçe de ana anlamına gelir.Arya coğrafyasında QalPat’ın çocukları, analarının yolunu takip e

Toplumsal cinsiyetçiliğin hem yaratılıp sorunsallaştırıldığı hem de ideolojik uygulamalar olarak süreklileştirilip yaygınlaştırıldığı alan kadın-erkek ilişkileri olmaktadır. İktidar, hiyerarşi ve egemenlik ilişkilerinin toplumsal alanda somutlaştığı zemin de budur ve mikro devlet olarak tanımladığımız aile/evlilik gerçeğinde ise pratikleştirilmektedir. Kadın ve erkeklerin cinsiyetlendirildiği oranda özgür düşünce ve yaşam sınırlarının daraltıldığı, böylece kapitalist modernitenin hizmetine koşuldukları açık

“… Maiyet memuru, kaymakam, şube müdürü, vali yardımcısı ve ara sıra da vali vekili olarak 35,5 yıl çalıştım. 65 yaşıma girmeden çok önce emekli olmak zorunda bıraktılar. Dışardan bakıştaki parlak görüntüsüne rağmen bu mesleği sevdiğimi, benimsediğimi söyleyemem.Hele hele Kürt isen ve daha da önemlisi halkının haklı ve insani isteklerinin derhal susturulmasına, halkına yapılmakta olan baskı ve zulme gizli de olsa karşı çıkabiliyorsan o işte yerin yok senin, süründürürler. Süründürürler derken mülki idare am

Bazen ağırlaşıp taşıyamaz olunca boşaltmak istersin yüreğini, sonsuzca konuşmak, anlamak, bir yumağı çözer gibi ard arda sıralamak istersin sözcükleri nefes almadan. Ya da infilak eder gibi haykırarak bir anda kurtulmak istersin tüm yükten. Ve sonra yetmediğini görürsün tüm bunların, susarsın sonunda. Acı bir suskunluğa gömülürsün…İşte o zaman sessizliğin mucizesini tanırsın ve hafiflediğini hissedersin yüreğinin. Anlarsın ki, yürek bir tek sessizlikte atar ve başlar. Çünkü sessizlik, sınırsızlık ve sonsuzl

Tüm dünya gördü, bütün bir dünya unutmuş göründü. Vahşetin akla sığmazlığının sağır bir yankı, sınır tanımaz dehşetin sığ ve yetim bir sözcük gibi uluorta bırakılışı. Halbuki kurbanlar orada ve gözlerimizin içine bakıyor; çocukların çığlıkları, kadınların paramparça yakarışları hala kulaklarımızda. Görmemeyi ve duymamayı, mülayim bir hayat ve sürdürülebilir dünya tasavvuruyla uyumlu ve zorunlu gören bir insanlık alemi. Kayıtlar ve görüntüler orada, herkesin erişebileceği bir iç çekiş mesafesinde. Ama doğru,

“Li hinda gundê çiye geliyekî pir, pir kûr heye. Di nava vî geliyî re çemek diherike, ji hêla çiya tê di gelî re derbas dibe, li biniya gelî du sed metrê ve tê tevli ava çemê Xirnî dibe. Ava vî çemî gişt ji kaniyên Şerefdînê tê. Li vê heremê pir kanî hene, ji her kaniyekê bi qasî ava aşekî av tê. Ew tev li biniya gundê Kilîsê tên ser hev. Wisa her avekê kaniyekê dikeve ser ya din, ji her newalê av tê heyanî digîhêjin çemê di gelî de gişt dikevin nava hev, dibe mîna ava Muradê. Ew geliya him gelek dirêj e, h

Megamakine’nin Sonu, bugün insanlığın geleceğini tehdit eden yıkıcı güçlerin köklerine ışık tutuyor. İlk bölüm bizi ekonomik, askeri ve ideolojik gücün 5000 yıl önceki kökenlerine götürürken, ikinci ve kilit bölüm modern dünya sisteminin son 500 yıldaki oluşum ve genişlemesinin izini sürüyor. Batı’nın ilerleme mitlerini yerle bir eden Scheidler, sonsuz sermaye birikimi mantığının hem insan toplumlarını hem de ekosistemleri en başından beri nasıl tahrip ettiğini gösteriyor. Megamakine’nin 21. yüzyılda artan

“Elinizdeki bu kitapta İsmet Konak Şubat Devrimi, Ekim Devrimi ve Rus İç Savaşı’nın harika bir tahlili ve tasvirini yapıyor. Son tahlilde tarih ‘anlatının anlatısıdır’ ve bu niteliği itibariyle de daima sorunludur. İsmet Konak orijinal Rusça kaynakları kullanarak o zaafı bertaraf ediyor. Kitap, Şubat Devrimi’ne giden süreçteki sınıf mücadelelerinin kısa bir özetiyle, devrimin geri plânı hatırlatılarak başlıyor. Aslında Şubat Devrimi, 1905 Sovyetik İsyan’ın görkemli bir tekrarıydı. Muazzam bir emansipasyon ş

“…. Li ser min biweşîne Bi bayê Êzidxanê, bayê azadiyê. Dereng mexîne! Kenên min diçilmisin, Di nav lêvên zarokan de. Rengê min ditemire Di nav rondikê dayikan de…”

“…Ontolojiya wêjeyê û hunerê, ontolojiya jiyan û civakê bi xwe ye; binyadî ne, bi hebûna xwe duvik û pêvekên ku paşê bi civak û jiyanê ve bûne nîn in, xemlên ku hineke din wan dixemilînin nîn in. Loma jî dibe ku awa û şêwêyên wan biguherin, formen nû yên hunerî biafirînin an jî hinek ên berê ji holê rabin lê bi hebûna xwe huner û wêje naqedin, çikû derbirîn in, hilberîn in, afirandin û lêgerîn in, yekîtiya hest û ramanan in ku evana tev taybetmendiyên bingehîn ên mirov û civakê ne. Erê, wêje jî, huner jî wê

“Her tişt her ku diçe gav bi gav nêzî hev dibin. Ew çoşa hesti ya li jêr dizivire rafleksên leşkerî yên gerîla. Divê di nav demek kin de biryar bide ka dê çi bike û çawa tevbigere. Di demeke kurt de fermandar Diyar fermandarên tîm û taximan li hev dicivin ji bo bigihijin biryarê nîqaş dikin. Hevalno divê dijmin hema destê xwe nehejîne û neyê nekeve nava noqtê. Ji xwe di vê rewşê de xelasiya wargehê tune ye û divê dijmin jî xêrê nebîne. Wek ku dîrok careke din bê jiyîn, sonda pêşiyên kurdan Xanê Lepzêrîn a

“Egemen güçler için düşünce ve zihinde toplumu teslim almak kadar, toplumu tarihten koparmak da stratejik bir teslim alma yöntemidir. Tarihten ve tarih bilincinden kopmuş toplum ve bireyi yönetmek ve sömürmek çok kolaydır. Çünkü tarihte insanın gerçek özü gizlidir. Bunun unutulması, tekrar o günlere dönme umudunun da yok edilmesidir. Diğer taraftan uygarlık tarihi boyunca halkların yaşadıkları baskı, sömürü ve katliamlar uygarlığa karşı öfke yaratarak intikam alma gerekçesi olacak gerçeklerdir. Toplum bunla

Carînan şer dikim bi nefsa xwe Carna dijmintiya bi siya xwe Eynikê dinêrim dil şaş dibe Min ronî bike kî dikaribe Jê şûnde êdî vejenim nema Min behsa xwe kir negotim mirwa Madara evîn çi dît çi nedît Qandê xwe vegot razên napedît Ez vegerim dîsa destpêk û mebde Ez fanî me lê evîn mayînde

Üç Mevsim, zulüm ve acının gündelik dehşetinin yaşamı parçalayarak, insanları köklerinden kopararak ilerlediği karanlık zamanlarda sevdiklerinin ışığıyla kendi kalbine doğru yol alanların hikayelerini anlatıyor… Üç Mevsim, her hazanda yapraklarını döken tüm kadınlar adına haykıran; kırk örgülü saçları, kadife tenleri, iğde ve karanfil kokularıyla yaşama tutunan, kendi yarım hikayesinde tüm kadınların yarım kalmış hikayesi ile hesaplaşanları anlatıyor… Sevdiklerini tek tek gömdüğü kalbinin mezarlığında yenid

“Nikare ji sînorên xêzkirî derkeve evîn Dîrok dê nikare ji nû ve me binivîse Naherike kaniya kewserê, ava zelal Gotin dê wateya xwe winda bike Kirin û kiryar dê bê gav bimînin Ku tu biçî lawo, ku tu jî biçî!..”

Di çil salên dawî de kurdan hem xweliya li ser dîroka xwe weşandin hem jî dîrokeke nû nivîsandin. Bi nivîsandina dîrokê re sînordar neman feraseta li nêrîna dîrokê jî guhertin. Bêguman ev, ewqas ne hêsan bû. Di encama bedeleke mezin de pêk hat. Yek ji wan cihên ku di nivîsandina dîrokê de roleke mezin lîstiye Botan e. Botan di dîroka Kurdistanê de xwedî cihekî taybet e. Warê Mem û Zîn e. Warê çîroka evînê ye. Warê têkoşîna azadî û bêbextiyê ye. Di çil salên dawî de jî bûye warê berxwedanê. Cangoriyên Mişare

“Anlatılan hikâyelere göre eski zamanlarda çok zeki ve tuzak kurma yeteneği güçlü bir avcı yaşarmış. Bu avcı gittiği hiçbir avdan eli boş dönmezmiş. Bazen diğer klanların avcıları ile birleştikleri av seferlerinde bile avcıların lideri olur, haftalarca, hatta bazen aylarca av peşinde koşarmış. Ayrıca tıpkı kendisi gibi usta eski bir avcı olan şaman dostu varmış. Çok eski bir avcı geleneği olan; şamanların bir tören sonunda avcılara sunduğu kehanetleri bu şamandan almayı bir alışkanlık haline getirmiş. Şaman

Yüksekten uçarlar, en derinlere dalmak üzere. Sadece uçar ve dalmazlar; zirvelerden, doruklardan, görünmez yüksekliklerden güldürürler bir de. Şahinlere, kartallara benzetilirler, o yüzden “yükseklerden güldürürler” dedik biz de. O yüceliklerde mizah da yaşam da ne bizim dünyamızla ne de bizim şimdiki kurallarımızla ilgili. Doğal yaşamın günümüzde yitip gitmiş saf ve temiz kaynağına dayanır. Kendine has bir acı, kendine özgü bir neşe. Işığı yıkayarak indiren yağmurlar gibi, çağlayanlarla güle oynaya düşen k