Pancês cinî, pancês raywanî Ci paştî yo pancês tewreyî Her tewre de neşerayên Yê jar û barê merdimeyî ra Pancês cinî, her jiwere paşti yo Dermanê dirbetan, Derzeyê aloziyanê komelkî Gilanê daranê wişkbiyayan rê Raybazê aşleyî Derzeyê înan birrê welatî ra Derzeyê înan pişteyê çareserî Her jû periyên, neviyê Banuyan Îniyê awa cu ser o anişteyî Her jû fêriştayên; berbûriye Zîne Her jû aşmiya pancêsî ra leteyên Zerqanê rojî ra roşnayiyên Her jû têwgêrayene de dama

Di vê jiyanê de qet nebe divê kesekî ku hûn bi her awayî pê bawer bin hebe. Yan na hûn ê tim û tim xwe tikîtenê hîs bikin. Loma piraniya mirovan bitenê ne, tikîtenê ne. Tiştên diqewimin, wekî versiyona destê duyem ên jiyaneke kelepîr in. Tiştên hûn dikin, yek jê jî ne aydê we ye, ne aydê bîra we, ne aydê xwebûna we ye. Jiyana we, bi temamî ji tiştên ku derdoreke dilbiguman bi we dide kirin îbaret e. Ji wî halê we yê zarokatiyê yê saf û xwerû, li ser rûyê we tenê “bişirîna memûrî”, li ser lêvên we jî “maçeke

“Kürt inançlarında önemli noktalardan biri, İslam’la birlikte daha çok tasavvuf ve Şafiiliğinana kuralını oluşturan “vahdaniyet”tir. Tasavvufun en büyük kaynağı Zerdüşt öğretisidir.Sufi düşünce ve öğretisinin Kürt kökenleri Ebu Müslim, Halac-ı Mansur, Cuneyt-i Bağdadi,Beyazit-i Bestemi, Ebu Vefa, Baba Tahir Uryan, Suhreverdi, Baba İshak, Seyit Nesimi gibionlarca Kürt filozof ve âlimlerinin tanrı insan birlikteliği olan “vahdaniyet” düşüncesisürdürmüş, geliştirmiş ve korumuşlardır. Bu ulemaların Kürt uygarl

“Göz kapaklarım ağırlaşmaya başlıyordu. Ölümün geçici halini yaşamaya başlıyordum. Gözlerimiyıldızlara kapatırken cırcır böceklerinin sesi daha net gelmeye başlıyordu. Sırtımda nemlitoprağı duyumsuyordum. Kokusunu çekerken içime keşke öldükten sonra da tüm bugüzellikleri hissedebilsem diyordum. Bu düşünceyle daha hoş gelmeye başladı bana her şey.Ağaçların taze yapraklarının arasından hafifçe gezen rüzgârın belli belirsiz sesinin ve ardındantenime değen serin esintisinin huzuru yayılıyordu vücudumda. Rüzgâr

“… Zaman ile gerçekleştirilen dürüst, gerçek ilişki ve etkileşimlerin ortaya çıkardığı devasaoluşum-yaratımlar toplumsal tarihin en önemli kilometre taşları olur. Jeobiyoloji ve toplumzamanından sentezlenen her bir kilometre taşı, yani her bir adım birer toplumsal hafızayadönüşür. Toplumu şekillendiren her bir doku, organ toplumun tüm ömrü boyunca olmazsaolmaz kabilinden varlığını koruyacaktır. Bu hakikatler aynı zamanda geleceğin izlerinipotansiyel olarak bağrında saklı tutar. Çocukluk anıları nasıl ki ins

“Ez û dayika wê, em pê re çûbûn heta termînalê. Bi maç û hembêz me ew heta navaotobêsa wê oxir kiribû. Otobêsa wê diviya rabûba lê ranebûbû, mabû. Li benda hatinakesekî bû. Em li derve, li ber otobêsê, Gulperîka min di hûndurê wê de, dêmên rûyê wê bicamê ve zeliqî, bi çavên şil li min û dayika xwe dinêrî. Dayika wê jî wekî wê digiriya. Min jîdixwest ez bigirîm û agirê di nava dile xwe de bi hêstirên çavên xwe sar bikim. Lê min pêlîdilê xwe dikir û ez nedigiriya. Ew dêmên wê yên dagirtî yên sorik ku bi cama

Li derekö hishisa hespan hat guhe wi. li dür ve qefleyek siwarıyan dıxuya. Dehna xwe dayö ku Sidar, Elefterya, Şemsa, Mordem, Mehsıiın ü wan ji di nava siwariyan de ne. Her ku nez bün wi hevalen xwe yen gund ji nas kirin. Sidar bi hefsare hespek kumet a re ü zinkiri girlcıiı bi xwe re diani. Sergi poze wi spi, delıya wi direj VJ. Her lıngek wi mina stânek birigi biı. Dikır hisini ü radi bü pedare. Bikyen wi yen direj k ba diketin ü toz jı ber simen wi radibü. Mordem derket pes got: "Ev hespe kumet me ji bo

Di berhemên gelek civaknas, ramanwer û feylezofên nûjen de tişta herî zêde ku tên dîtin, qutbûna wan a ji civakê ye.Mirov dibêje qey ji esmanan li civakê dinêrin û dinirxînin. Terxên wan ên analîz, lêkolînû nirxandinan wekî ku ew kirdeyekî li derveyî civakê ne û civak jî heyberekî li derveyîwan e. Wekî ku hebûnên li dorê hev bin şikil girtiye. Mirov dibêje qey neendamekîcivakê ne, haja wan ji rewşa civakê nîne. Wê civakê qet nas nakin. Tê de nejiyane. Jicîhanekî din hatine û hewl didin ku bi analîz û ezmûna

Gotareke oldarên Êzidiyan û Xiristiyanan dibêje ku Xwedê razê xwe tenê ji kesê ku ji hemû ol û netewan re rêzdar e, vedike. Ev jî tê wê wateyê, ku divê mirov pêşgo û mîtolojiya hemû gelan bigîhîne hev û bi hevdu re binirxîne. Tenê bi vî awayî mirov dê bikaribe rastiya pêşgo û mîtolojiyan fêm bike. Lêgerînên bi vî rengî dikarin rastî an nerastiya pêşgoyên ku bi zanebûn hatine guhertin û yên bi navê hin kesayetên navdar hatine afirandin, serwext bibe.Pêşiyên me yên pêşverû zanibûne ku bermayên wan wê di demên

...Etrafta çalılar vardı, acaba ateş yaksa sorun olur muydu? Bunları düşünürken karşıdaki çalılarda bir hareket sezdi. Hemen olduğu yerde doğruldu. Bakışları titreşen çalılara kitlendi. Artık etrafında oynaşan sadece çalılar değildi. Gölgeler bir sağa bir sola koşturuyor, ileri hamle yaptıktan sonra tereddüt eder gibi duruyor, sonra tekrar geriye çekiliyorlardı. Dersim yağmurdan kaçarken doluya tutulduğunu anladı. Bir kurt sürüsünün ortasına düşmüştü. Korku ve heyecandan dizlerinin titrediğini fark ett

...Dağınık halde olan ve kontrolü zor aşiretleri tek tek işbirlikçi konuma getirmek güç olduğundan; belirli alanlara yerleşmiş, üstelik sayıca daha fazla emirlikleri denetime alma öncelikle tercih edilmiştir. Emirliklere biçim veren de onların bu işbirlikçi konumları olmuştur. İşgal ve istilalar karşısında çaresiz kalan veya merkezi otorite ile anlaşmazlığa giren emirlikler hasım bir güce dayanarak varlığını garantiye almak istemiştir. Özellikle İran ve Osmanlı arasındaki mezhep kavgaları, toprak anla

Dağın düştüğünü, kentin sustuğunu söyleseler; hangi şiir- hangi şuur kaldırabilir boşluğa düşen başımı? Diyelim ki üzerine kapandık, utançların. Unutmak mümkün mü? Yalnızca aşkmış beresiz olan o da yakarmış, içine dökülünce: Karıncanın sırtındaki sessizlik gibi.

Kalbinin hikâyesini anlattın bir keresinde. Kalbinin hikâyesinin başladığı yer bir orman ve çiçek ülkesiydi. Yıldızların altında yol aldığın ilk gecenin ertesiydi. Terlemiştin, dağ rüzgârı tenine değiyordu hafiften. Uzaklardan gelmiştin. Başlangıcı olmayan yokluklardan, yalnızlıklardan ve sessizlikten... O yıldızlı gecede asırlardır süren sessizliğe yürümüştün. Kat ettiğin yoldan fazlası önünde uzanıyordu. Terini sildin ve yaşlı bir meşe ağacının gölgesine oturdun. Sırtını ağacın yaşlı gövdesine day

...Hakikatler çatışması zamana ve mekâna özgü olarak gelişimini sürdürmüştür. Çarpıtılmış çok tanrılı devletli-düzenin hakikat örgüsüne karşı gelişen Zerdüşti, Akhenatoncu, İbrahimi, Musevi, İsevi, Muhammedi, tek tanrıcı dinlerin ilk çıkışlarında if- ade bulan amaçları, alternatif hakikat arayışını ifade etmiştir. Örneğin, Hint-Brahman kas sisteminin zihniyette sosyo-kültürel yaşamını reddeden, kent mekânını bırakıp alternatif yaşam biçimi olarak ormanı/doğayı seçip çileciliğe başlayan Upanishadçı gelenek,

...Buradaki amacımız ne Demokratik Halk Devrimleri olarak nitelendirdiğimiz Hollanda, İngiltere ve Fransız devrimlerini yeniden yazmak ne de Jakobenizmin tarihçesini kaleme almaktır. Her iki konuda da yapılmış büyük ve kapsamlı çalışmalar mevcuttur. Peki, böyle bir çalışmaya neden ve niçin ihtiyaç duyuldu? Aslında bu sorunun cevabı, Jakobenizm kavramına yüklenen çoklu anlamlarda ve devrimler tarihinde oynadığı merkezi rolde gizlidir. Bu da doğası gereği izaha muhtaç bir konu olarak karşımıza çıkacaktır.

Felakete dönüştü, sonra yitip gitti, dönüşü yok gibi. Vakitsiz bir heves, yanlış bir dokunuş, kötü bir nefes yüzünden. Sihirdi, büyüydü, bir tür delilikti. tehlikeyi hissetmeyen, dikkat istemeyen. Savunmasız ve yalansız. Çocuksu ve ince. Duygunun sesi ve kendiliğinden isteğin rengi. Rüyanın sıcaklığı ve düşlerin genişliği. Hakikatin şirin sohbeti ve hayatın tatlı aklı. Acının bitkinliği ve deneyimsizliğin kuvveti. Utançtan önce, erdem gecesine endişe inmeden çok önce. Her seferinde, her durumda o paha

Hatırlamakta yararı varsa unutmaya istekli görünmek istemez kimse. Zihin cıvıl cıvıl, hafıza capcanlıdır, dil neşeli, geçmişi ören sözcükler, tınılar pek eğlencelidir. Hatırlamak ve unutmak! Zihinsel ve duygusal bir yıkımsa bedeli anımsamak kötü, unutmak da zamanın zehrinden arındıran iyileştirici bir iksirdir. Keyifi, şen ve gurur verici bir geçmiş her zaman bizimle yan yana, sarmaş dolaş yürür. Doğru, acı olanı da yapışıp kalır, ama bakamadığımız, göremediğimiz, hissetmediğimizdir o. Yürek burkan bir

...Ve derenin ve harikalarının sakin gözlemcisi bendeniz, elimi dalgaya daldırdığım gibi sıvı yüzeyin görünümünü sonsuz şekilde değiştirebilirim. Elimi rastgele gezdiriyorum ve elimin her bir hareketi değişken örtünün dalgalanmalarını değiştiriyor. Kırışıklıklar, anaforlar, kabarcıklar yer değiştiriyor. Kolumun duruşunu takiben su akıntısının tüm düzeni isteğime göre değişkenlik gösteriyor. Gözlerimin önünde oluştuğunu gördüğüm o dalgacıkların akıntıya doğru sevk olduğunu, başka dalgalanmalara karıştığın

Bir yanım şairdir, beriki katil, asker, Para babasıyım New York'ta Burada proletarya, şurada parya Yoksul ve yoksunum... Kapitalistim ve komüncü Katalonya'da devrimci, Madrit'te statükocuyum. Glasgow'da saksafon çalarım, yaşım 60, Kabil'de ekmek çalarım yaşım 6! Anlayacağınız Ottawa'da obeziteden Mogadişu'da açlıktan ölürüm...

Kontê Monte Krîsto ya Alexandre Dumas ku di sala 1844'an de hatiye nivîsandin, romaneke dîrokî-serpêhatiyî ye. Dijminên Edmond Dantes, şeva dawetê bi hinceta ku dek û dolab li kiral gerandiye, bi awayekî neheq wî digirin û dixin Şatoya Îfê. Dantes, li vê derê rahibê bi navê Abbe Farya nas dike û bi saya wî komploya lê hatiye çêkirin baş fêm dike. Farya wî baş serwext dike. Rojekê Farya jê re behsa xezîneyekê dike. Piştî vê, ji bo revê bi hev re tunelekê çêdikin. Lê roja ku tunel bi dawî dibe Farya dimire. G