Dinden uzaklaşma sürecindeki kadınların, cinsel kimlikleri sebebiyle farklı sorunlar ve zorluklar yaşayıp yaşamadıklarını, dinden çıkmalarında hangi faktörlerin daha çok rol oynadığını araştırmak amacıyla bu nitel çalışma yapıldı. Katılımcılara kimlikleri gizli tutulmak koşuluyla aldıkları dini eğitim, dini geçmişleri, değişim/sorgulama süreçleri, sürece etki eden faktörler, bu esnada yaşadıkları olaylar ve dinle bağlarını kestikten sonraki sosyal ve psikolojik durumlarını anlamaya dönük nitel araştırma tek

Yezid, Hüseyin’in kardeşi İbn Hanefiyye’ye şöyle dedi: “Allah beni ve seni Hüseyin b. Ali hakkında korusun. Vallahi bu olayın (Kerbela) sana ne kadar yararı olduysa bana da o kadar yararı oldu. (Yine bu hâdise) Seni ne kadar acıtıp incittiyse beni de o kadar acıtıp incitti. Eğer onu öldürme görevini ben üstlenecek olsaydım kuşkusuz onu öldürmez, gözümün gitmesine neden olsa dahi ölümü ondan bertaraf eder, sahip olduğum her şeyi feda ederdim. Ancak o bana zulmetti, akrabalık bağını kesti, hakkım/hâkimiyetim

Abdurrahmân, Kabil meliği Rutbil’e şu mektubu yazdı: “İmdi, sen zorba bir adamsın. Sınırı aşıp boyundan büyük işlere girişmektesin. Müminlerin Emiri’nin haracını kırdın. Müslümanları öldürdün. Uyaran kimse artık mazur sayılır. Ben demir ve silahlarla, süvari ve piyade birlikleriyle üzerine yürüyeceğim. Sana benden öncekilerin davrandığı gibi davranmayacağım. Yurdunu çiğneyecek, çocuklarını öldürecek, malını alacak, inşallah aileni de esir edeceğim.” İbnü’l-Eş’as’ın mektubu Rutbil’e gelince o, karşılık olar

İslam siyaset düşüncesine dair birçok eser olsa da yapılan çalışmalar, siyasal olan yerine teoloji üzerinden ilerlemektedir. Bu eser, İslam siyaset düşüncesini siyasal kavramından hareketle ele almayı amaçlamaktadır. Özel olarak ise İslam siyaset düşüncesine dair polis ve siyaset üzerinden bir siyasal olan tanımlaması inşa etmeye çalışmaktadır. Bu açıdan polis, hükümet etme aracını ya da iktidarı nitelerken siyaset, adalet sürecini ya da hukuku nitelemektedir. Siyasal olan ise ikisinin etkileşime geçtiği al

Müslüman dünyada özellikle Hz. Osman ve Hz. Ali dönemlerinde yaşanan siyasal ve sosyo-politik gelişmelerle birlikte, meydana gelen iç çekişmeler, siyasal iktidarlara yönelik ilk farklı ve muhalif seslerin ortaya çıkmasına yol açmıştı. Bu farklı ve muhalif sesler, önemli ölçüde Hâricî gruplar tarafından dile getirilmiş ve daha sonra değişik toplum kesimlerini ciddi biçimde etkilemişlerdi. Erken dönemlerde yaşanan hadiselere yönelik onlar, kendilerine özgü bakış açısıyla yaklaşmış ve buna göre tavır almışlard

Mansûr bütün ordusuyla çıkıp el-Cezîre’ye geldi ve burada kaldı, Fırat’ı aşıp, Filistin’e geçti, herkese zulüm etti, insanlara ağır vergiler koyarak daha önce hiçbir melikin yapmadığı sorumluluklar yükledi. Bu maddi yükümlüklerden, haraçlardan bütün sanatkâr, hammal, işçi, çiftçi, hatta kabir kazıcıları bile nasibini aldı. Bela ve musibetten herkes etkilendi. Bazı insanlar bu zorluğun etkisiyle açlıktan dolayı mezarları kazıp cesetlerin kemiklerini pişirdiler, köpeklerin etleri pazarlarda satılmaya başlandı

Abbasî vergi memurları, on dirhem vergi borcu olan bir insandan otuz-kırk dirhem isteyebiliyorlardı. Veya bu vergi borcuna karşılık bütün ömrünü bir köle gibi geçirmeye mahkûm ediyorlardı. Bu durum Müslümanlar için de Mesîhîler için de aynı idi. Bunların yaptıkları, İslamiyet’i önemsediklerinden değil, tamahkârlıkları sebebiyle paraya olan sevgileriydi. Bundan dolayı acımasızca ve merhametsizce Müslümanların köylerinde aynı zulmü yapıyorlardı. Bunların gözlerini ancak mal/para doldururdu. 3 Mart 756 Salı gü

İslam dünyasında ortaya çıkan teolojik ilk çatışmaların ve ayrışmaların bu mesele üzerinden Suriye taraflarında ve özellikle Emevîler döneminde baş gösterdiği dikkat çeker. Örneğin, Kaderîlik adı verilen bir mezhebin varlığından bahsedilir ve bu mezhebe göre insanoğlu belli bir kader ile diğer bir ifade ile güç veya irade ile donatılmıştır. Buradan hareketle, henüz oluşum sürecinde olan İslam’ın temel kaidelerinin oluşmasında/şekillenmesinde, sarazen ve Yuhanna ed-Dımeşkî arasındaki tartışmada görüldüğü üze

Işk odı düşdi cânuma eritdüm ciger yağını Kırdum hevesler kökini yandurdum oda yağını Kazdum kahır kazmasıyla canda cefâ ocağını Çaldum bu nefsüm boynına himmet eri bıçağını Kudret tozı sürmesini çekdüm gözüm sebeline Hikmet ünin işitmege açdum canum kulağını Rahmet suyı ile yudum gönlüm yüzini arı hoş İstiğfar u zârî-y-ile düzdüm îmân durağını Her kim bana bin taş ura bin gül nisâr olsun ana Ekdüm müddeî gözine alçaklığun toprağını Kim ki söger ise bana karşu duâ kılam ana Urmağa kasd idenlerün yatam öpem

O sene İbrahim’in öldüğü gün (hadisler böyle diyor) bir küsûf {güneş tutulması} vukûa geldi. İ’tikadât-ı bâtılaya {batıl itikatlara} mübtelâ {düşkün} kimseler küsûfun İbrahim’in vefâtı münasebetiyle vukû‘ bulduğunu zannettiler. Peygamber bu rivayetlere karşı itiraz etti. Gerek küsûfun gerek hüsûfun irade ve kudret-i ilâhiyyenin tezâhürâtı {yansımaları} olduklarını, kimsenin vefâtı ile hiçbir münasebetleri bulunmadığını bildirdi.

Bir tartışmada “Muhammed hakkında ne düşünüyorsun?” gibi bir soruya cevap verme ya da ona dair bir eleştiride bulunma gafletine düşmeyin. Bunu yapmak dinleyicileri incitecektir. Bu tutum sizin tartışmadaki konumunuza çok büyük zarar da verecektir. Açıkçası Muhammed hakkındaki görüşlerinizi onlara söylemeniz gereksizdir, zira onlar bu görüşleri zaten kabul etmeyecektir. Şayet İncil’i okurlarsa, zamanla, kendi zihinlerinde sağlam düşünceler oluşacaktır. Bu konuda; “Muhammed hakkındaki benim görüşümün ne önemi

Aklın ererse sor bana, ben evvelde kandayıdım, Diler isen deyiverem ezeli vatandayıdım. Kâlû belâ söylenmeden, tertib düzen eylenmeden, Hak’tan ayrı değil idim, o ulu divandayıdım. Eyyub ile derde esir, anlamadım çektim ceza, Belkıs ile taht üzere mühr ü Süleyman’dayıdım. Yunus ile balık beni çekdi deme yuttu bile, Zekerya’yla kaçtım bile, Nuh ile tufandayıdım. İsmail’e çaldım bıçak, bıçak bana kâr etmedi, Hak beni azat eyledi, koç ile kurbandayıdım. Yusuf ile ben kuyuda yattım, çefâ çektim bile, Yakub ile

Hemen hemen tüm din ve mitlerde hayvanlara büyük önem verilmiştir. Hint, Mısır ve farklı dinlerde büyük tanrılar hayvan simgeleriyle gösterilmiştir. Eski Mısırlılar mezarlarda ve kraliyet cenaze anıtlarında sayısız hayvan temsili bulundurmuş ve hayvanları tılsım nesnesi olarak kullanılmışlardır. İskandinav tanrıları, Yunan ve Roma tanrıları ya da Orta Doğu dinlerinin arka planı doğa ve hayvanlara dayanmıştır. Dinler, belirledikleri ahlakî kurallar noktasında büyük oranda benzese de kadına, hayvana, doğaya v

Kur’an-ı Kerîm’in tefsir ve te’viline dair bu çalışmama başlarken Endülüslü müfessir Ebû Abdillah el- Kurtubî’nin (ö. 671/1273) el-Câmi’ li Ahkâmi’l-Kur’ân adlı tefsirinin mukaddimesindeki şu niyazı paylaşmak istiyorum: “Allah Teâlâ kendi hitabına/kelâmına bihakkın ihtimam gösterip bu ilâhî hitabı/kelamı hakkıyla tefekkür eden, onun hak ve hakikatine tam manasıyla sadakat gösterip gereklerini yerine getiren ve ondan başka bir rehber arayışına girmeyen kimselerden kılsın bizi…”

Türkiye’de, Cumhuriyet dönemi düşüncesi, ortamının siyasi, ekonomik ve kültürel bağlamından bağımsız ele alınamaz. Budoğrultuda Cumhuriyet dönemine genel olarak baktığımızda tartışmaların görünüşte din ile siyaset arasında cereyan ettiğinifakat daha derinde modern ile geleneksel olanın hesaplaşmasını içeren tartışmalar olduğunu fark edebiliriz. Gerilimlerle geçenmodernleşme süreçlerinde Cumhuriyet’in, devamlılığı esas alan gelenekçi muhafazakâr bir modernleşme anlayışı yerine,ilerlemenin ancak geçmişten kop

Rivayetler temelinde baktığımızda Müslümanların geleceklerinin tümüyle bir çöküş ve yıkılıştan ibaret olduğu mesajı verilmektedir. Hz. Peygamber’in ashabıyla birlikte yaşadığı dönemin “Asr-ı Saadet” olarak algılanıp, bu dönemin asla erişilemez bir zirveyi temsil ettiği inancı, zorunlu olarak geleceği, aşağıya ve kötüye doğru giden bir zaman dilimine, tarihi de kötümser (pesimist) bir tarih algısına dönüştürmüştür. Bu durum ilk İslamî asrın kutsallığı ve zirvede başlayan bir tarihi anlatmaktadır.Rivayetlerin

İslam Tarih Usulü ve Kaynakları isimli çalışmamız iki ciltten oluşmaktadır. İlk ciltte tarihin ne olduğunu, neyi ifade ettiğini,İslam tarihinin tarihini, İslam tarihine dair yazı yazarken faydalanılacak olan yardımcı bilim dalları ile akademik çalışmayakarar veren bir İslam tarihçisi adayının danışman ve konusunu seçerken dikkat etmesi gereken hususlar ile malzemesininasıl toplaması ve topladığı malzemeyi nasıl yoğurması ve uygun bir metne dönüştürmesi gerektiğine dair kanaatlerimiaktardım. İkinci cilt kend

İslam Tarih Usulü ve Kaynakları isimli çalışmamız iki ciltten oluşmaktadır. İlk ciltte tarihin ne olduğunu, neyi ifade ettiğini, İslam tarihinin tarihini, İslam tarihine dair yazı yazarken faydalanılacak olan yardımcı bilim dalları ile akademik çalışmaya karar veren bir İslam tarihçisi adayının danışman ve konusunu seçerken dikkat etmesi gereken hususlar ile malzemesini nasıl toplaması ve topladığı malzemeyi nasıl yoğurması ve uygun bir metne dönüştürmesi gerektiğine dair kanaatlerimi aktardım. İkinci cilt

Sorumluluk bilinci olan insanı merkeze alan Yüce Tanrı, onun güven duyulabilecek bir varlık olduğunu da açıkça ortaya koymuş gibidir. Ve dahi, O’nun güvenine layık olan insanın yaratılan varlıkların önüne geçme seçeneği de aktif kılınmış durumdadır. Haddizatında, işi bilenlerin faydalanabileceği bir bakışa imkân vermeyen bazı yaklaşımların olabileceği de yakinen bilinmektedir. Böylesi kabullerin yaşayan insanı değil, geçmişin kutsallığını merkeze almak suretiyle günü ve geleceği de ıskalamakta olduğu şüphes

Daha işin başında yalnızca bizi muhatap alan dinin önerdiklerini bilme adına demek lazımdır ki; halk edilen insanlığın yegâne kabulü durumundaki din, İslâm adıyla takdim edilen sunumların kendisidir. Bu yüzdendir ki, tanrısal din olan tevhidin yanında başka bir din kabulünün hakikat olarak sunumuna da izin verilmeyecektir. İşbu değininin yaratılan ilk insandan beri devam edegelen tevhit sunumundan ibaret olduğu da asla ve kata unutulmamalıdır.