Balkanlar´da 19. yüzyılın ilk büyük hadisesi olan Sırp isyanları, hem Sırbistan hem de Osmanlı İmparatorluğu tarihi açısından önemli sonuçlar doğurdu. İsyanlar modern Sırp toplumunun siyasi, askeri, ekonomik ve sosyokültürel yapılarının gelişimini etkiledi. 19. yüzyıl boyunca ülkeye hükmeden Karacorceviç ve Obrenoviç hanedanları bu isyanların ürünüydü. Daha önce sınıfsal anlamda bir ayrıcalığı olmayan bu aileler, atalarının isyanlarda oynadığı rollerden dolayı Sırbistan´ın kaderini belirleyen bir konuma gel

11. yüzyılın başında, kuzeyin büyük gücü Bizans güneyin büyük gücü Fatımi halifeleriyle karşı karşıya gelmişti. Bu iki büyük gücün arasında, paylaşılamayan Suriye-Filistin diyarı vardı. Yahudiler ve Hıristiyanlar kadar Müslümanlar için de büyük önem taşıyan Kudüs, Müslüman hanedanların idaresine geçmişti. İmparator Aleksios I. Komninos, Bizans´ın Anadolu´daki tehlikeli durumunu göz önüne alarak, Roma ve Yunan Hıristiyanlığı arasında 1054´den beri süren Kiliselerin bölünmesi sorununa rağmen Papa II. Urbanus

19. yüzyıl dünya tarihinin en keskin değişim ve dönüşüm dönemlerinden biri. Sanayi Devrimi önce Avrupa´yı, ardından tüm dünyayı her alanda kökten değiştiren bir olgu olarak bu uzun yüzyıla damgasını vurdu ve belki de bu devrimden en çok deniz savaşları etkilendi. Yüzyıllardır deniz savaşlarının tek aracı olan ahşap gövdeli, yelkenli, toplarını bordasında taşıyan kalyon, sadece 30 yıl içinde yerini, önce demir sonra çelikten inşa edilen, buharla hareket eden, toplarını döner taretlerde taşıyan zırhlılara bır

... At sırtında, altın işlemeli bir kaftan giymiş padişah, kavuğuna siyah balıkçıl tüylerinden iki sorguç takmış, biri alnının üstüne, diğeri sağ tarafına. Padişahla birlikte altın işlemeli kaftanları içinde iki kapıcıbaşı gidiyor. Padişahın bindiği ata baştanbaşa elmaslarla süslü, silme iri inciler dikilmiş görkemli bir örtü atılmış. Padişahın arkasından at sırtında giden içoğlanları üç köşeli başlıklar takmış ve kulaklarının önünden birer zülüf sarkıtmışlar, yalnızca bıyıkları var, hepsi de kırmızı kaftan

Kaptan-ı Derya Sinan Paşa 1693 yılı Eylül ayında Sicilya sularında seyrederken Sicilya´nın İspanyol kral naibine şu mektubu yazıyordu: İyiliksever İsa´nın müminleri arasında kral naibi seçilen Devletli ve Haşmetli Efendim. ... Bu mektubu, orada yaşayan zavallı bir kadının, annemin varlığından sizi haberdar etmek için yazıyorum. Yaşamının son günlerinde bu kadıncağızı görmek istiyorum. Umarım bu mektubu alınca annemi bir tekneye bindirerek gönderirsiniz, onu görmekten başka kötü bir niyetim yok. Onu gördükte

Barutun keşfi ve ateşli silahların ortaya çıkışı devletlerin ve imparatorlukların savaşma biçimini ciddi şekilde değiştirmişti. Artık devletlerin askeri rekabet gücünü sürdürebilmeleri için gelişkin bir yerli silah sanayisine sahip olmaları gerekiyordu. Barut çağında Avrupa´yı tehdit edebilen tek İslami imparatorluk olan Osmanlı İmparatorluğu 17. yüzyıl ortalarına kadar yeni fikirlere ve Avrupa askeri teknolojilerini daima açık olmuştu. Üstün bir lojistik sisteme de sahip olan Osmanlı ordusu, silah ve mühim

Avrasya´nın her köşesinde bir kasırga gibi esen Timur, ya da Aksak Timur anlamına gelen Farsça Timur-i leng´den Türkçeye yansıdığı şekliyle Timurlenk, bozkır fatihlerinin sonuncusuydu. Egemenliğini 1370´de Cengiz´in Moğol İmparatorluğu´nun kalıntıları üzerine kurmuş ve ölümüne dek durmaksızın fetihlerini sürdürmüştü. Orduları, 1382´den 1405´e kadar, kimi şehirleri yerle bir edip kimilerini esirgeyerek, Delhi´den Moskova´ya, Orta Asya´nın Tiyen Şan dağlarından Anadolu Torosları´na kadar tüm Avrasya´yı halla

İstanbul Üniversitesi İktisat Tarihi Ana Bilim Dalı´nda doktora tezi olarak kabul edilen bu çalışmada Bosna´nın ekonomik ve sosyal yapısı, nüfus ve arazi tahrir defterlerinin yardımı ile aydınlatılmaya çalışılıyor. Başbakanlık Osmanlı Arşivi´nde bulunan tahrir defterlerinde yapılan araştırmalarda seçilen bölgenin iktisadi ve sosyal tarihi, idari taksimatı, şehirleşme, kır iskân merkezleri, ticari ve sınai faaliyetleri hakkında önemli bilgilere ulaşılıyor. Çalışmanın giriş kısmında Bosna´nın Osmanlı fethi ön

Bu kitabın yazılış macerası, Prof. Halime Dr. Doğru nun Başbakanlık Osmanlı Arşivi nde bir masraf defterinin dikkatini çekmesiyle başladı. Defter, IV. Mehmed in Hotin seferi sırasında kışladığı Hacıoğlupazarı ndaki menzil sarayında yapılan harcamalara aitti ve Kasım 1673-Nisan 1674 tarihleri arasında geçirilen 172 güne ait harcamalar buraya tek tek yazılmıştı. IV. Mehmed in, önce Kamaniçe ye ardından da Hotin e yaptığı seferler farklı anlamlarla yüklüydü. Padişah her iki sefere de annesi Turhan Sultan la, k

Türkler dilleriyle, kültür ve tarihlerindeki bazı ortak unsurlarla tanımlanabilen, bunun dışındaysa insanı şaşırtacak kadar farklı özellikler gösteren bir halklar grubudur. Uygarlık açısından, zaman içinde derin dönüşümler geçirmişlerdir. Herhangi bir dönemde, şu ya da bu yabancı grubun onları pek de uygar görmediği olmuştur. Böyle algılanmaları, tarihsel olarak göçebe bir yaşam sürdürmelerinden kaynaklanır. Bir anlamda, Türkler Avrasya boyunca göçerken uygarlıklar arasında da göçmüşler, ama bu süreçte kiml

Akdeniz ticaretiyle Doğu’dan gelen lüks mallar, İtalyan sanatı üzerinde güçlü ve sürekli bir etki yarattı. İslam ülkelerinden gelen motifler İtalyan dokumalarını, seramiklerini ve cam eşyalarını süslemeye başladı. Ressamlar eserlerine Doğu’dan gelen halı ve seramiklerle, Arapça izlenimini veren yazılar yerleştirmeye başladılar. Bizans imparatoru VIII. İoannis Paleologos’un 1438’de Ferrara’daki Doğu ve Batı Kiliseleri Konsili’nin açılış toplantısında giydiği cüppenin, Pisanello tarafından yapılan çiziminde i

Türkler ve Kürtler Anadolu’da uzun süre beraber yaşamış, aynı dini paylaşan önemli iki halk. Buna karşılık Türkiye üzerine yapılan ve özellikle Türkiye’de yayınlanan akademik çalışmalarda Kürt konusu yakın zamana kadar, bilinen sebeplerden dolayı, maalesef kıyıda köşede kalmaktan kurtulamamıştır. Halbuki, Türkiye ve Osmanlı tarihini anlamak, Kürtleri bu tarihin önemli bir parçası olarak görmeyi gerektiriyor. Elinizdeki kitap Kürt önde gelenlerine ve onların 20. yüzyılda ortaya çıkan milliyetçilik hareketine

Şeyhülislamlık kurumu, aslında, tarihteki İslam imparatorluklarının en sonuncusu diyebileceğimiz Osmanlı İmparatorluğu’nun, temellerini bu İslam devletlerinden miras almasına rağmen farklı nitelikler kazandırdığı kurumların en dikkat çekenlerinden biri sayılabilir... Osmanlı devletinin Yıldırım Bayezid devrinde başlayan merkezîleşme sürecinin Fatih Sultan Mehmed’le doruğa çıkışıyla birlikte, Osmanlı ulemâsı tam anlamıyla kurumlaşmış bir sınıf haline gelmiş, şeyhülislam da bu kurumlaşmanın en tepedeki temsil

Mızraklı balta İsviçre askerlerinin en gözde silahıydı. 2.5 metre uzunluğundaki bu balta silahların en ağırı olmasının yanı sıra, en öldürücüsüydü. Silahın baş kısmı sivri bir uçla sonlanıyor, bu ucun ön kısmında keskin bir balta, arka kısmında güçlü bir kanca bulunuyordu. Alplerdeki çobanların güçlü kollarıyla savrulduğunda miğferleri, kalkanları ya da zırhlı ceketleri mukavva gibi yarıp geçiyordu. Açtığı korkunç yaraların görünüşü en yürekli düşmanı bile dehşete düşürebilirdi. Bu silahla bir darbe vuruldu

Batı Avrupa kültürü içinde “Türkler”, birkaç yüzyıl boyunca toplumun bütün düzeylerinde başlıca tutku, yazı ve sohbet konularından biri oldu. Eskiden “Türkler” sözünün bugünkünden daha geniş bir anlamı vardı. Bu söz dar anlamda yalnızca sultanın tebaasını değil, neredeyse bütün Müslümanları kapsıyordu. O kadar ki, çeşitli Avrupa dillerinde “Türkleşmek” deyimi aslında Müslüman olmak, İslam dinine geçmek anlamına geliyordu. Gene de, imparatorluklarının büyük gücü nedeniyle daha çok Osmanlı Türkleri düşünülüyo

Toplumsal değişmenin nasıl yönlenip şekilleneceği, dönüm noktası dediğimiz yerlerde kesişen farklı gelişmelerin ve süreçlerin nasıl birleşip birbirlerini etkileyeceğine bağlı. Bu süreçlerin bazıları iktisadi, bazıları siyasi, bazıları da ideolojik ve kültürel olabiliyor ve tarih içinden gelen çok uzun dönemli güçlerle belirlendiği gibi, çok özgül koşullarda, sübjektif denebilecek unsurlardan da etkilenebiliyorlar. Tarihçi Reşat Kasaba, Osmanlı İmparatorluğu neden ve nasıl değişti, Türk ve diğer milliyetçili

“Osmanlı ve Avrupa kaynaklarına dayalı usta işi bir çalışma olan bu kitap karşılaştırmalı kölelik araştırmalarına büyük bir katkı. Erdem, Osmanlı kölelik kurumunun ayırt edici özelliklerini inceliyor, daha da ilginci, bunu kölelerin kendi görüş açılarından yapıyor. İstanbul’daki azatlı köle toplumunu ele alış tarzı kitabın literatüre ana katkılarından biri... Erdem, Osmanlı köleliğinin alt kültürlerinden birini daha geniş olan Afrika köleliği çalışmalarıyla bağlantılandırıyor.” Eugene Rogan “İyi yazıl

Baharatın öyküsü insanlık tarihiyle iç içe. Dünyanın öte yanındaki tatlar ve kokular, zor, yavaş, pahalı ve tehlikeli bir yolculuktan sonra yemeklerimize katılır, kutlamalarımızı şenlendirir. Antikçağlardan beri dünya pazarlarında eşsiz bir yeri olan baharat, yiyecek ve içkilere, sağlığa, parfümlere, dinsel hayata, büyülere ve törenlere damgasını vurdu. Bazı coğrafi keşiflerin temel güdüsü, Batı dünyasında baharata duyulan açlıktı. Baharat zenginliğe, fetihlere ve hatta soykırımlara yol açtı. Sömürgeci güçl

18 Ekim 1184te, Messinaya gitmekte olan bir Ceneviz gemisiyle Akkâdan ayrılan Endülüslü gezgin İbni Cübeyr, Buralarda rüzgârın esmesinde bambaşka bir sır var diyerek geminin kaptanı Cenovalı Ruminin ters rüzgârlardan kaçmak için yaptığı manevraları anlatır. Cübeyrin bindiği Cenova tüccar gemisi herhalde 12. yüzyılın en büyük ve en gelişmiş teknelerinden biriydi, yine de yolculuk boyunca başlarına gelmeyen kalmamıştı. O dönemin teknolojisiyle Akdenizde yol almak zor işti, kaptanların suları ve rüzgârları avu

Bizans İmparatoru I. Manuel Komnenos bir gün sarayına dönerken seyyar tezgâhında meze satan bir kadının yanından geçti. Ansızın sıcak çorbadan içip lahanadan da bir lokma yemeyi çekti canı. Hizmetkârlarından Anzas, açlıklarına gem vurmanın daha iyi olacağını söyledi: Saraya vardıklarında bol bol, doğru dürüst yiyecekleri olacaktı. Ona sert sert bakan Manuel, canı ne çekerse onu yapacağını söyledi. Dosdoğru satıcı kadının elindeki, sevdiği çorbayla dolu kâseye doğru ilerledi. Eğildi, çorbayı açgözlülükle içt