Fatma, kollarındaki takılarıyla zengin bir görünür. Memo, çok parası olmasına rağmen, bu paraları gizli saklı tutmayı başarır. Adana'nın temmuz sıcakları dayanılmazdır. Gündüzleri dolaşıp gezemezler. Gece, oldukça pahalı lüks yerlerde gezip dolaşıp eğlenirler. Fatma'nın takıları suyunu çekmeye başlamıştır. Fatma, Memo'yu çok sevmektedir. Memo, her şeye rağmen kendi parasını çıkarıp harcamaz. Güçlükle kazanmıştır o paraları. Oysa Fatma, emek harcamadan o takıları ailesinin hediyesi olarak taşımaktadır. Hiç a

Aç kollarını annem! Kızın geldi oynayalım... Aç son sesi, Durdur arabayı. Aç kollarını annem, karşılıklı sövelim dünyaya! İşte benim dünyam, işte benim annem. Öylesine güçlü, öylesine güzel, dolu dolu, dobra! Kaleminde bir dünya barındıran, satırlarından binbir yaşanmışlık akan... Okuyacağınız her satırın bin bir hatırası var aslında, çünkü tek başına çocuklarıyla hayata karşı dimdik durabilmiş bir kadının dünyasında kaybolacaksınız. Hepimizin bilip de dokunamadığı yerlere dokunabilmiş bir eser... Aynı z

Süreyya savaşın izlerinden kurtulmaya çalışan, anılarını kuytularına gömmüş bir kadındır. Zorluklarla ve ambargolar altında yetiştirdiği kızı, üstün başarısıyla Süreyya'yı istemeden de olsa kederlere salar. Derinlerinde saklı küflü anılar canlanır ve yaşadığı dehşet acıları tekrar belleğinde ve benliğinde hisseder. Bu kitapta ülkesel ve kişisel tarihin birbirine dolandığı acılar girdabında Süreyya'yı bekleyen inanılmaz olaylara tanıklık edeceğiz. Pervin Ulual, romanında bizleri savaşın soğuk yüzüyle baş baş

Fincanın etrafı yeşil aman aman At kolun kolların boynumdan aşır Sarhoşam dilim dolaşır aman aman El ettin göz ettin kandırdın beni... Nasıl da keyifle okumuştu bu güzelim halk türküsünü Ahmet Hoca; kasmadan, süslemeden; duru sesiyle bizleri hipnotize ederken sazın mızrabıyla yüreğimizin bam teline dokunmuştu âdeta. Sonra birdenbire okumayı kesmiş, dizlerinin üzerine bıraktığı canlı ve neşeli sazı, bir tek annesinin kucağında ağlamasını kesen bebekler gibi susuvermişti.

Biz insanların kaplumbağalardan öğreneceği çok şey var aslında. Mesela adım adım gitmek zafere. Emeği, çabayı hissetmek katıksızca. İlmek ilmek işlemek bir umudu. Kendi zirvene ulaşmanın mutluluğunu yorgun bacaklarının gururuyla paylaşmak mesela. Kimseye minnet etmemek belki. Eğilip bükülmemek. Biraz da kırılmamak. Yazdım, emanetimi yazıya bıraktım. Belki de bu dünyada bırakacağım emanetlerin en kalıcısını bıraktım. Belki de bırakılacakların en kıymet bilenine bıraktım. Bana ne getirir, ne götürür, kestire

Hayat çok basit aslında; Ya dalında kalacak, ulaşamayacaksın adı aşk olacak Ya dalından koparıp doyacaksın, adı bıkkınlık olacak Fahişe olmayacaksanız, zina yapmayın. İki yüzkü ahlâk anlayışı Gurur Kindar gibi sahte kahramanlar üretir.

Türk-İslâm medeniyetinde en dikkat çeken konulardan birisi mekanik üzerine yapılan çalışmalardır. İslam mühendisleri, kendilerinden önce yapılan çalışmaları takip etmişler ve bu alandaki çalışmaları daha da ileri götürmüşlerdir. Mühendislik alanında en önemli çalışmalar ise otomatlara ilişkindir. İslam ve Türk mühendislerinin katkılarıyla otomatlara ilişkin çalışmalar dönemlerine göre hayli gelişmişti. Bu konuda en önemli çalışma hiç kuşkusuz Cezerî'ye aittir.

Sen benim ayvam çileğim narım Bu hayattaki varlığım Mirasımsın dünyada bıraktığım Gönlümdeki acım Gözümdeki yaşım Evime koşarak varışım Korkudan titreyişim Sabırsızlıkla bekleyişim Güneşim ayım yıldızım Arabamla yaptığım hızım Denizim kumsalım yalnızlığım Masmavi bağımsızlığım Kimselerin dokunamadığı yanım Sen ki Huzur bulduğum Oğlum Cennet kokulum...

Bembeyaz olmuş gözlerinin önünden anlamlandıramadığı silüetler geçiyor, bilinci açık olduğu hâlde uykudaymış gibi kâbus görüyordu. Tüm o görüntülerin arasında, kime ait olduğunu bilmediği bir ses, insan kulağının duyamayacağı bir frekansla bilinçaltına fısıldamaya başladı. Beyni istila altına alındı ve geçmişine ait bütün hazinesi yağmalandı... Yazar, yakın gelecekte bizi ne gibi tehlikelerin beklediğini anlatırken, araştırmayan ve sorgulamayan bir toplumun nasıl kullanılacağının mesajını veriyor. Bireyse

Bırakmıştık eski bir milatta bu aşkı, Diye başlayacak oldu kadın, Durdurdu bakışları adamın. Kararlıydı, bu son, diyordu kadın Gözlerinin içine bakarak adamın Tam umudumu kaybetmişken, Yeniden yapışıyor dilime adın, Sensiz gülümseyebilecekken, Çıkageliyorsun, nedir maksadın? Bir köşeden karşıma çıkıyorsun ansızın, Küçücük bir tılsım doğuyor içimde. Küllenmiş her şey alevleniyor yüreğimde. Tekrar yakıp yıkıyor beni. Her defasında daha az ağlıyorum, Sen de her zamanki gibi umursamıyorsun, Öyleyse n

Seni tanımlamaya çalışmak sevgilim Küskün bir kağıt parçasının avare dilsiz bir kaleme susuyor olması Ben sen'imi bir başka elçiye uğurlamadan Kayıp giden bir hıçkırığın gölgesinde Şüphem o ki tenime imzasız değen Başka bakışların gölgesiyim İstemesen de gideceğim

Dağ eteklerine kurulu Cevizli köyünde Berfin isminde bir kız yaşamaktadır. Berfin'in tek hayali okumak ve öğretmen olmaktır. Köyün öğretmeni Merve'yi kendine örnek almakta ve öğretmenlik hayaline ulaşabilmek için elinden gelen bütün çabayı göstermektedir. Ancak bulunduğu köyde daha önce hiçbir kız çocuğu okutulup şehre gönderilmediği, aksine başlık parası için ilk fırsatta evlendirildiği için Berfin'in hayaline giden yolda sancılı bir süreç onu beklemektedir...

1956 yılının Nisan ayında doğdum. İlkokulu Ankara-Devrek köy okullarında okudum. Devrek Lisesi'ni bitirdikten sonra Gazi Eğitim Türkçe Bölümü ve Eskişehir Anadolu Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı bölümünü bitirdim. Yirmi iki yıl Devrek Lisesi, sekiz yıl da Anadolu Lisesi'nde çalıştıktan sonra 2007 yılında emekli oldum. İki çocuğum var; ikisi de öğretmen. İki torunum var; Toprak ve Ege. Toprak oğlumun, Ege kızımın biriciği... Hepsi de bizim biriciklerimiz. Emekli olduktan sonra Bölge Haber Gazetesinde kö

Bu kitap, bir anda bütün yaşantıları değişen gençlerin deney için kaçırıldıkları yerde verdikleri savaş ve barış mücadelesini anlatıyor. Her ne kadar bulundukları yere ait olmasalar da ülkeleri için yaşamaya çalışacaklar. Hepsinin kendince sebepleri var ve yaşadıkları trajik olaylarıyla dünyanıza girip sizleri derinden etkileyecekler... Din, dil, ırk, renk, cins ve siyasi görüşlerinizi unutacağınız; işkencelerle, acılarla, hayatın gerçekleriyle yüzleşeceğiniz bu macerayı bir solukta okumak isteyeceksiniz!

...En az çiçekler kadar harika, sevimli, cıvıl cıvıl, beyaz tenli, lüle lüle kumral uzun saçlı, ela gözlü, üç dört yaşlarında çok güzel bir kız çocuğu, elinden hiç bırakmadığı kolundaki oyuncak, kırmızı süslü küçük çantası ile salonun kapısından içeri giriyordu ki ayağındaki ayakkabıları gören annesi, Aaaa!!! diye yüksek sesli bir çığlık attı. Küçük kız ne olduğunu anlayamadan öylece şaşkın bir şekilde bakakaldı... ...Mutluydu ama yüzünde ayrılıktan dolayı hüzünlü bir tebessüm vardı. Geç kalmamak için yine

Güçlü insanlar, mutlu gözükürler. Mutsuz olsalar bile. Güçlü insanlar, gülümser. Canları yansa bile. Güçlü insanlar, umursamaz. Umursamaları gerekse bile. Güçlü insanlar, affeder. Affetmek istemeseler bile. Güçlü insanlar, pes etmezler. Yorgun olsalar bile. Ve güçlü insanlar, kırılmamış gibi yaparlar... Paramparça olsalar bile.

Bu kitap zaman zaman tebessüm ile okuru selamlayan öykülerden oluşuyor. Bazen bir erkek anlatıcı, bazen bir radyo, bazen bir torun gözünden anlatılan öykülerde güncel yaşamın sıradanlıkları küçük detaylarla kurgulanmış olsa da, bunların hayatın kendini yazdırdığı öykülerden olmadığını kim iddia edebilir? Siz, biz, mahalleli, evinize çağırdığınız usta, atık kağıt işçileri, partili ya da partisizler, küfürbaz travestiler, engelli bireylerin olumlu ya da olumsuz izdüşümlerinin yer aldığı kitapta seksenlik ev

Anıl Ürey, bir aynanın karşısında kendi kendine konuşur gibi yazıyor. Metinlerinde bir sayıklama hissi ağır bassa da, aslında hayatın toz tutmuş kıyı bucağına dokunuyor, oralardan tozu alıyor. Bazen hiç düşünmediğiniz bir konuda sizi düşünmeye itiyor bazen de hep karşılaştığınız durumlara başka açılardan bakabilmenin değerini anımsatıyor size. Bunu da hep kendi hayatından yola çıkarak, samimi, yalın ama yetkin bir dille yapıyor. Yakışıklı Adamın Çirkin Oğlu gerçekten ilginç bir kitap... Selamlar! Şimdi ok

Kahvesinden bir yudum daha aldıktan sonra bir türlü onu rahat bırakmayan o söz geldi yine aklına: ''Nereye gidersen git, benden asla kaçamayacaksın.'' Kulağından hiç gitmeyen bu sözü en son on sekiz yıl önce yaşadığı İrlanda'nın yarımadası olan Dingle'da duymuştu. Kapısına bilinmeyen bir kişi tarafından bırakılan bir mektup ve siyah gül hayatını alt üst edebilir miydi? Her şeyi bitirdiği yerde, elinde siyah bir gülle geçmişteki acıları unutmayı ve hayata yeniden başlamayı mı tercih edecekti yoksa uçurumun k

İşte böyle Mira! Ne anlattıysam kendime Hepsi şiirdi. Ve hüzün yüzlü bir kadını yazdım her defasında darmadağın kalbimin üstüne. Ben papatyaların böyle ağladığını görmemiştim hiç. Duymadım da daha önce. Yazık oldu...