''Tanrı, yoktan var etme yeteneğini kendine alınca, bize de var olanı yok etmek kaldı...'' Soluksuz süren bir takip. Geleceğin önüne tüm gizemi ve korkunçluğuyla dikilen geçmiş. Bilinenin ve beklenenin aksine, okuru karşılayan Sarsıcı Gerçeklik. Altı, sadece bir rakam değildir!

İnançlı ol. Neye inandığını çok iyi bil. İnandığını kafanda iyi kavra, onlara değer ver ve onları çok iyi savun. Bütün bunlar kendine verdiğin değer yargılarının kuvvetlenmesine sebep olacaktır. İstediklerini başarmak için samimiyetle dua et. Duaların, senin değerin, kişiliğin ve samimiyetinle doğru orantılı olarak kabul olunacağına inan. Ailene değer ver, onları sev. Bu sevgi ve muhabbet mutluluğuna ve başarına vesile olacaktır. Bu psikolojiyle çevrendeki bulunan değer yargılarına kendini kabul ettir. Kita

Özlem Yurtözü alkol bağımlılığı ve tedavi sürecini gerçek hikayesiyle yazdı. Söz! Bak Bu Son... Başka İjjmicem 2014 yılında Tilki Yayınevi tarafından yayınlandı

İzmir'in Dikili ilçesinde yaşamaktayım. 30.08.1996 doğumluyum. İlk ve orta öğretimi Dikili Ali Çetinkaya İlköğretim Okulunda tamamladım. Lise eğitimimin iki yılını da Dikili Çok Programlı Lisesinde tamamladım. Üniversite eğitimim; Manisa'nın Sarıgöl ilçesinde Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sarıgöl Meslek Yüksekokulu Harita ve Kadastro bölümü mezunuyum. Edebiyatın şiir yönüyle orta öğretim yıllarında tanıştım. Her zaman kendime ait bir şiir kitabımın olmasının hayalini kurardım. Bu hayalimi gerçekleştirmek

Yüreğiyle Sevmesini Bilenlere Her Yer ``Aşk`` Olsun...

Vurgun yemişse düşlerin ve henüz düşmediyse yüreğine cemre sakın aldırma sen yıldızlar doğacaktır güneşle sevişen gökyüzünden...

Şehirlerde misin köylerde misin Sarayda mı köhne evlerde misin Uzak yerde gurbet ellerde misin Ne yandasın kömür gözlüm ne yanda Hayalde düşlerde resimde misin Bir şölende misin hısımda mısın Süleyman'ın şarap tasında mısın Ne yandasın kömür gözlüm ne yanda

Merhaba gökyüzüm Ay ışığında öpülesi bir tebessüm, Bakma öyle melül melül, İzlemeye doyamadığım Gece gözlüm.

Ruhunda her şeye sahip olunca Terk ediyormuş insan, Her şeyini kaptırınca alıyormuş Bir daha doğrulamayacağını..

Tren istasyonunda bankta oturan orta yaşlarda bir kadın; kasvetli havanın ve öfkeyle gürleyen bulutların aksine, bir hayli sakin; dalmış, elindeki yıpranmış fotoğrafa bakıyor öylece. Yutkunuyor ve gözlerinden akan yaşlara aldırmadan gülümsüyor. Sonra aniden çantasından çıkardığı silahı kafasına doğrultup intihar ediyor Hikâye burada başlıyor, aslında bitiyor! Kadın en az adam kadar çaresiz, Adam en az kadın kadar siyah. Kadın çaresizce adama sığındı, Adam kadını sessizce karanlığına kattı.

Yetim bir gencin hayat hikayesi, kendini yetiştirmesi, toplumun aldatmacalarına, Sahteliklere başkaldırması sürükleyici anlatılmaktadır. Aynı zamanda kaderin, ele geçirilemezliğinin dışa vurumudur! Sorun Birey olmaktır... Kendi kuşağı içersinde, umut vaat eden yazar, iddiasını sunmaktadır okuyana! Kafka ve Dostoyevski'den etkilenen yazar, toplum ve birey sorununu kendi gözlemleri ve Bakış açısıyla romanda yeniden kurar ve anlatır!

Bu kitapta daha önce duymadığınız olaylara tanık olacaksınız. Bumerang etkisi ile Amerikan Baharını, sonrasında Amerika Birleşik Devletleri'nin ikiye bölünmesine şahitlik edeceksiniz. Bir askerin hayatla olan savaşını ve terör örgütünün anlatılmayan en karanlık yönünü göreceksiniz. Birinci Truva Planında fiziksel olarak terörist başına bire bir benzeyen Ürdünlü Çoban Halid'in terörist başının yerine geçirilme oyunu Halid'in El Muhaberat'ın korumasındayken Şam'da yapılan operasyonla öldürülmesi ile önlendi.

Acılardır bir insanı kalabalıklaştıran aynı zamanda yalnızlaştıran. Sabrın selametine kadar bitmez ruhun duygularla boğuşması, karmaşadan kurtulmaya çalıştıkça kederin ıslak kelepçelerine bağlanması.

Üsküdar musiki cemiyetinin kurucularından Selahattin Pınar, ömrü boyunca unutamadı Afife'yi... Huysuz ve tatlı kadın dedi, anladım sevmeyeceksin beni dedi, hatıralar dedi, doktorlar yasak etmesine rağmen, Todori'nin meyhanesinde yasak olan ne varsa donattı sofrayı ve Afife'nin hatırasıyla can verdi. Afife öldüğünde henüz otuz dokuz yaşındaydı ve cenazesini sadece dört kişi kaldırdı. Turnelere çıktı, maddi ve manevi olarak yaşadığı zorluklar, genç yaşında omzuna çok ağır yükler bindirdi. Selahattin Pınar,

Belki hikaye tamamlanır? Belki de artık yazar yazmayı bırakmıştır? Yeniden yazdırmak istersem? Artık o kalem o kağıda değmek ister mi ki? Belki de ikisi de çok yorgundur? Onları yoran yazar mıydı yoksa baş karakter mi? Baş karakter ve yazarın sabırsızlığı. Bir hikayenin yavaş yazılması daha iyi değil mi, tadını çıkara çıkara? Yazdığı hikayede acı çekiyorsa, acıyı da sonuna kadar yaşamışsa? O hikayeyi yazmayı niye bırakmıyor o zaman? Çünkü daha önce baş karakterden bu lafı duymamıştı! Belki de yeni hikayeye

Ben gündüzleri ve geceleri birbirinden farklı iki adamdım. Kalbimin bir yanı karanlık diğer yanı aydınlıktı. Ortak olan tek şey uzaklara giden bir yolun hayaliydi. Ben bir durağa tutuldum Babamın öldüğü gündü, karanlıktım. O yaz çok üşüdüm. Şiir yazdım da ısındım Kelimelerim yolun ardında ki kalplere değdi Bir bakışa tutuldum Aşık olduğum gündü, aydınlıktım. Ayazdan korkardım, sevgisiyle ısındım Bir kadın tanıdım ben dünyama çiçekler açtı sonra Yaşamak için atılan en sahici adımdı.

Keşke; senin benim gibilerin lügatinde olmayan, manasını kati surette anlayamayacağımız, ama bir bedeni, ruhu, kalbi veyahut düşleri bile öldüren katillerin sadece pişman olabilme lütfuna erişenlerinin ömürleri boyunca çekecekleri zikirdir.

Tüm bunlarla başa çıkmaya çalıştığı yetmez gibi bir de Kimmiş piç kurusu? diye yeniledi Oleg. İçindeki ses ' Benim ' diye haykırdı. ' Benim piç kurusu. Yeter! Öldür! Benim! ' Sensin, dedi. Karanlığın içinde, tüm karanlığı içine çekerek yanan parlak kızıl ateşin önüne kadar sürüklenmişti. Duyduğu sesin neden arttığını anladı. Ne olduğunu bilmese de konuşan şey bu olmalıydı ve şimdi ayaklarının dibine kadar gelmişti. Belki de o, bu tuhaf şeyin ayağına kadar gitmişti, bilmiyordu. Korktun mu? dedi şey.

Öyle sev ki baharın çiçeği kışın karı ol! En büyük köşene koy hep Ve o köşeni temiz tut daima, Öyle sev ki gökyüzü aynamız olsun. Bizim için ağlasın bulut, Kalbimiz gibi ısıtsın sevgiyi. Sev ki bitmesin bu biz, Seveyim ki ayazı dursun havanın. Dostun, sevgilin, her şeyin Olurum, olurum ama sev! Sev ki kış gelmesin buralara, Sev ki çiçeği solmasın baharın, Güller bizim için boy atsın.

Kitap Tanıtım Yazısı : (Arka Kapak) (Dr Ahmet`in el yazısı ile defterine almış olduğu NOT: ...Keşke başkomiser Ekrem hayatta olsaydı, o ferasetiyle daha farklı davranırdı... Onu en fazla altı ay burada tutabilirim, sonra dışarı çıkacak ve ardı kesilmeyecek diğer başka cinayetlere sebep olacak. Allah`ım bu durumu bilip de serbest kalması beni kahrediyor...) YARIN ÇOK GEÇ OLABİLİR... Değerli okuyucu, bu romanda kurguladığım çocuk kaçırılmaları ve seri cinayet olayları tamamen hayal ürünü olarak yazılmıştır. F