Cumhuriyet devrimlerini yürekten benimsemiş bir Cumhuriyet aydını demirci Ali Ustanın ve babasız büyümüş, okuma yazması olmayan, ama bilge diyebileceğimiz Mümüne Hatunun üçüncü çocuğu olarak İkinci Paylaşım Savaşı'nın hüküm sürdüğü, Türkiye'nin kıtlıktan yokluktan inim inim inlediği yıllarda dünyaya gelmişim. O günlerin, Atatürk'ün başlattığı devrimlerin yurdun her köşesine ulaşmasını sağlamaya çalışan İsmet İnönü' ün Cumhurbaşkanı, Hasan Ali Yücel' in de Milli Eğitim Bakanı olduğunu ilkokula gittikten sonr

Bu kitapta ;Okul öğrenci Öğretmen anılarımı sizlere aktarmaya çalıştım. Bu ilginç. Anılarımı sizlere sunuyorum.Bu ilginç anılarda yanlış olan anı yaşantılarımı belirtmeye çalıştım.Eğitim sistemimizin çağdaş ,bilimsel bir düzeye ulaşması için birlikte çaba gösterelim.Tüm çabalarımız gençliğimiz için olsun.

Böyle bir çalışmaya yaklaşık üç yıl önce başladım. Sabahattin Ali'yi baştan sona ulaşabildiğim bütün yapıtlarıyla okudum, irdelemeye çalıştım. Yorumlar yaptım. Beni böyle bir çalışmaya Sevgili babamın Aksu Köy Enstitüsünden öğretmeni şair ve yazar Mehmet Başaran yönlendirdi. Yönlendirmekten öte görevlendirdi. Işıklar içindedir. Yıldızlar yoldaşıdır biliyorum...Sabahattin Ali üzerine çalışmaya başlayınca nasıl bir deryaya daldığımın şaşkınlığını sözcükler nasıl anlatır bilemiyorum. Büyük Çağatay şairi Ali Şi

Ne bir heves vardı içimde ne de bir tat. Her şey bomboş geliyordu bana. İçimden hiçbir şey yapmak gelmiyordu. Nereye kadar devam edecekti bu boş vermişliğim bilmiyordum. Takvim yaprakları 2013 yılını gösterirken, ocak ayının o soğuk ve dondurucu kış gecesinde kendimi şiirlere, yazılara ve sözlere adamaya karar verdim. İlk yazdığım sözler de kavuşamadığım, kucağıma alıp mis kokusunu içime çekemediğim bebeğim içindi. Kendimi şiirlerime ve sözlerime iyice adapte etmiştim. Yüreğimden dökülenleri satır satır

Ve geçip gidiyordu işte yine günler Sensizliğe çıkıyordu her bir sokağım Kalbimdeki o ince sızı durmaksızın hatırlatmaktaydı seni bana Öldürürse beni bir gün, işte bu ince sızı öldürür Tutunduğum tek şey düşlerim şiirlerimdir şimdi Ben her geceme seni yine katmakla meşgulüm Sensiz doğan günü sensiz batan güneşi ne edeyim Öldürürse beni bir gün, işte bu acı gerçek öldürür

Yalnızlık bir yazgıdır. Doğumla üflenen bir nefes, ölümle hatırlanan bir gerçektir. Yerin ve göğün sahibini soluğa yapıştırmaktır. Yalnızlık, bir ruhun kendini tanımasıdır. Yalnızlık, bir ırmağın denizi terk etmesidir. Yalnızlık, bir yağmur damlasının denize düşmemesidir. Yalnızlık, bir yaprağın sonbaharı beklemeden dalından kopmasıdır. Yalnızlık, bir sevdanın yürekte erimesidir. Yalnızlık; yüreğin coşması, dilin tutulması, gözlerin bir noktayı yakmasıdır. Yalnızlık, söylenecek son sözün yüreğe saplanmasıdı

Aslında, her şey annemin ablama kalem alıp bana bebek aldığı gün başladı. Soğuk bir kış günüydü, çarşıya götürmüştü bizi annem, canım benim, bizlere oyuncak, kıyafet almayı ne çok sever, hep bizi mutlu etmek isterdi. O günde oyuncakçıya götürmüştü. Ben sanırım altı yaşındaydım ablam da on. O oyuncakçıya gitmeyi çok seviyordum, duvarlar zeminden tavana kadar bebek doluydu. Ortada değişik oyuncaklar da vardı, mesela yandan kurmalı yüzen bebek veya tam tam çalan maymun gibi. Benim yaşımda olanlar hatırlarlar.

Okşar yüzümü bahar esintisi, Başlar heyecan, nefes kesintisi. Bu illet değil, aşkın sezintisi İnce belli, mehtâp yüzlü o yardan. Sümbül kokulu yeller, ağır esin; Danseden kelebekler, nefes kesin; Duyam aşkın şarkısı, bülbül sesin Tatlı dilli, güler yüzlü o yardan. Kafdağında peri değil de nesin? Gökte yıldızlar selâm durur kesin. Baharda çiçeklere renk renk esin Al yanaklı, melek yüzlü o yardan. Sıyrıldı bahar esintisi kıştan; Aşkın hazzını almak değil işten. Derman arama, yok, hayalden düşte

Beni sevmeyeceksiniz ve benden kaçacaksınız! Kırılganlığınız ortaya çıkacak, belli belirsiz dertler zuhur ederken sizler gölgelerden korkacaksınız. Kelimelere dökülmüş sesler -ki o sesler nefesimle sarmaş dolaş olmuş cilvelerini arkalarınıza salarken- tiksinti hissi sizi içinde bulunduğunuz dünya ile ayrıştırma telaşıyla, iç güdünüzü ve dışarıya salmaktan korktuğunuz fantezilerinizi kırılganlık testinden geçirecek ve tahrip olmuşluğunuz imtihan edilecek. Benim ifadelendirmelerim karşısında iç çekeceksiniz.

Şiir, benim için uzak bir ihtimaldi; yeryüzünde söylenmedik bir söz kalmadığına inanıyordum, gökyüzünü görene kadar. Bir yerde aşka ait yürek için, gittiği her yer aynı, buna İstanbul da dahil Mâsivâ! İstanbul ki aşkın en yerli hâli, insan için huzurdur sadece hayali. Sultanahmet‟te ilk taşı atacakla aynı safta olmanın düşüncesi, Sinan‟ın aşkı taşa yazma ya da aşkla taş yontma bilmecesi. Bir şehrin hikâyesi aşkı kadar yücedir, tarihin insana, insanın aşka devridir. Öğretin İstanbul kadar deri

Hayat ve edebiyat arasındaki ilişki, sonlarındaki ses benzerliğinden daha da ileridedir. Hayat ve edebiyat, insanın insanla ve insanın yüreği ile hesaplaşmasıdır. Hayata yansıyan edebiyat, edebiyatı var eden hayat kadar önemlidir. Hayat da edebiyat da doğurgandır. Hayatın ve edebiyatın var olduğu dönemler ve yaşamlar hep bu doğurganlığın sonucudur. Hayatın ve edebiyatın doğurganlığını yitirdiği bir dönem ve yaşam varsa bilinmelidir ki o dönem ve yaşam da kısırlaşmıştır. Türk edebiyatı, tarihle birlikte olu

Bu romanı yazmaya karar verip, yavaş yavaş taslaklar ortaya çıkmaya başlayınca endişelendim ve korkmaya başladım. Ya yazdıklarım sayfalarda saklı kalır, açığa çıkma konusunda yalnız kalırsam diye. Sonra ruhumda birikenleri sayfalara aktararak rahatlayacağımı düşündüm. Bu hayatı başkaları değil de kendim yazarak beklentime kavuşacaktım. Ben kim oluyorum ki, yazmak benim neyime demedim. Bir meyvenin tadını hissetmem gerekiyorsa onu ısırmalıydım. Yazılanları okuyarak değil de yazarak tadına varmak istedim. Yaz

Bir ülke resmedin. İçerisinde çocuklar olmasına rağmen kan dökülen. Bir ülke düşünün. Çocukların masumluğu, kanların bitmesinde etkili olamayacak kadar güçsüz olan. Bu ülkede kadın olduğunuzu farz edin sonra. İçerisinde güçsüz olanların yalnızca çocuklar olmadığı bu ülkede çocuğunu korumak için güçlü bir ruhu olan güçsüz bir kadın. Böyle bir hanedanlıktı burası. İçerisindeki iller hanlıklarla yönetilirdi ve tüm bu hanlıkları başkentte bulunan imparator yönetirdi. Gel gör ki, artık yönetilecek bir millet bi

Yirminci yüzyıla ait o atmışlı yılların son Ağustos ayının o günlerinin birinde Çukurova'da ve Toros Dağları eteklerindeki kıraç topraklarında kurulu köylerin birinde mütevazi bir yaşam sürdüren bir ailenin; oğluyla gelinlerinin ilk çocuğu, büyükbaba ile büyükannenin ilk torunları, amca ve halanın ilk yeğeni olarak göreceli bu dünyaya merhaba, derim... Dünyaya geldiğim bu ailenin üçüncü nesli, erkek bebekle başlar. Bu yüzden doğumumdan dolayı yaşadıkları sevinç farklı olur. Çünkü doğduğum yüzyıl başlarınd

Rüya Sığınağı Yılan hikâyesiydi bu, Uzayıp duran... Durduğunca yılan, Süründüğünce yıldıran! Senden kaçıp yollarca uzak Ve yıllarca sana varan... Yalan dolan bir uykuydu bu! Gözlerinde rimel sağanağı Ve utangaç rujunun çıkmaz sokağı... Tenine sığınan esrarlı koku, Bu rüzgâr, bu dokunuş, bu bembeyaz doku, YALAN! Boynunda başlıyordu serüven. Saçlarında u z u y o r d u mesafeler... Tâ kürek kemiklerinin arası. Neydi günaha sevk eden, beni ürpertirken seni titreten? Vahşi b

Can Usta‟yla komşusu Feridun Usta halı dokumayı eşlerinden öğrenmişlerdi. Eşleri okuma yazmayı kısa sürede öğrendiklerinden, kendi emekleri olan başlarının üzerindeki duvardaki asılı halıda yüce Önderimiz Atatürk‟ümüzün ilkokul öğrencilerine kara tahtada Türkçe öğretirken resmetmişlerdi. Yorulduklarında evlerine dolan komşularıyla beraber saz çalıp, türkü söyler, şiir okurlardı. Ağlayan bebekler susar; eşlerini, çocuklarını döven kocalar başlarını öne eğer utanırlardı. Güneş yakıcılığını, aydınlığını bohças

Sevdiğim, Sana kavuşacağım bir sonraki an, Her uzağına düşüşümde uzar, Yorulur yüreğim ellerinden uzak. Gözlerini görmediğim her an örtülür tüm güzelliklerim, Beklersin beni bilirim, Hoşça bekle beni sevdiğim. Şayet dokunamayacak kadar uzağına düşersen bir gün, Gecenin gündüzü beklediği gibi bekle beni, Ben gelirim. Gözlerinin hatırına, Sözlerinin aşkına, Teninin kokusuna gelirim. Kim bilir bir sabah ayakuçlarına kıvrılıverir bedenim Ya da gökyüzündeki bir yıldızda görünüverir gülüşlerim. Sevdi

On dördümde bir yaban çiçeğiydim, bir çekimlik taze gül kokusu. El değmedik bir damla berrak su sabah çiylerinden. Ürkek sarıasma; yuvasından uzak. Suya yenice düşmüş nilüfer; kurbağadan korkan. Asmasız koruk; er-mekten tedirgin. Bir tutam mavi ay ışığı; kırılgan. İnceden bir delikanlı; çakır, sarışın, dik baş. On dördümde bir gurbet ezgini Adana?da. Gurbetçilikte tez büyürmüş insan, ben de hızla büyüyecektim. Daha gelir gelmez Tanrı?nın kaybedip Allah?ın kazandığını, Nihal Atsız?ın siyaset oyununda nasıl

Destûr İle Bağa Girenlerden ABDUNNÂFİ ABDULLAH VE ŞİİRLERİ adlı bu kitapta bilinmeyen bir şaire ve zamanımıza kadar ulaşabilen az sayıda şiirine yer verilmiştir. Edebiyatımızda Kalem Şuarâsı denilen şairlerden biri olan Abdünnâfi Abdullah'ın hayatı ve şairliği hakkında yazılı kaynaklarda bilgiye rastlanmamaktadır. Hal böyleyken çoktan tarih olmuş ve neredeyse izi kaybedilmiş hatta Divanı da başkası adına kütüphane kaydına geçirilen söz konusu şair tarafımızdan fark edilip tanıtılmaya çalışılmıştır. Bu kita

Siz hâlâ milyar yaşındaki dünyada gelişmiş tek medeniyetin kendiniz olduğunu mu sanıyorsunuz?. Uzayın sonsuzluğunda yaşayan tek canlı siz misiniz?. Geçmişten günümüze gelen tabletlerde, duvar yazılarında, efsanelerde, destanlarda iç içe girmiş şifrelerle dolu ne yaşamlar var. Bu düşüncelerin ışığında yoğrulurken, bilim insanlarının ve-ya medyumların diğer gezegendeki varlıklarla geçtikleri iletişimlere dair kitaplar okudum. O güzel kitaplar benim esin kaynağım oldu. Bu bilgiler doğrultusunda, yani aynı