Kızılelma, Türklerin fetih ve hâkimiyet anlayışını temsil eden yüzlerce yıllık sembollerden birisidir. O, Türk cihân hâkimiyeti anlayışına, tarih boyunca gördüğümüz Türk fütühatına giydirilmiş bir elbisedir. Kızılelma, ulaşılmak istenen bir hedefi, ideali veya ülküyü temsil etmenin yanı sıra Türk şiirinde bazen Roma, Viyana, Estergon, İstolni Belgrad, Köln, Budin gibi şehirleri göstermiş, bazen de sevgilinin güzellik unsurları etrafında işlenmiştir. 1910'lu yıllardan sonra ise Kızılelma şiirimizde daha çok

Okuma mevsimini bitirdim. Şimdi yazı mevsimindeyim. Ne kadar kitap, dergi, gazete.... Sayıp dökemiyorum. Okudum işte çok şey Dinledim.

Edebî ürünlerde geleceğin ve ufkun izleri vardır. Bu durum Türk edebiyatının, daha özelde, önemli gelişim sahalarından biri olan Divan edebiyatının derinliği, ufku ve seviyesini ortaya koyması bakımından mühimdir. Hareket sahası her ne kadar bazı şeklî özelliklere (vezin, nazım şekilleri vb.) bağlı olsa da Divan edebiyatının, hayal gücünün ufuklarını zorlayan fikirlere, konulara hayat vermeyi başarabildiğini ve geleceğe hoş bir sada bırakma kaygısında olduğunu rahatlıkla söyleyebiliriz. Dolayısıyla Divan ed

Aydınlı Visâlî, II. Bayezid (1481-1512) ve Yavuz Sultan Selim (1512-1520) devri şairlerinden olup Edirneli Nazmî ve Tatavlalı Mahremî ile birlikte Türkî-i Basît hareketinin en önemli üç temsilcisinden biri olarak gösterilmektedir. O, gelenek dâhilinde yetişen bir şairdir. Günlük dilden gelen rahat ve içten söyleyişleriyle yer yer Türkî-i Basît'e uygun manzumeler kaleme almıştır, ancak şiirlerinin tamamında aynı söyleyiş özelliğini sergileyememiştir. Visâlî, her şeyden önce çok önemli bir nazire şairidir. 4

Kürsüleşme yoluyla bilimsel yaşamına Avrupa'da 19 yüzyılın ikinci yarısında başlayan karşılaştırmalı edebiyat daha sonraları Amerika Birleşik Devletleri başta olmak üzere diğer birçok ülkede etkinlik kazanırken, Türkiye'de birkaç bireysel girişimin dışında kurumsal veya akademik bir kimlik kazanamadığı gibi isminden de sıkça söz ettirememiştir. Halbuki başta dil ve edebiyat bölümleri olmak üzere günümüz çeşitli akademik ve öğretim programlarında karşılaştırmalı uygulama örneklerine sıkça rastlamak olasıdır.

1915 yılından itibaren Doğu Anadolu'nun hemen hemen her ilinde, her vilayetinde, her kasabasında, her köyünde Ermenilerin yapmış olduğu mezalimleri en azı yaklaşık yüz sene sonra Hocalı'da, Hocavend'de, Karadağlı'da, Ağdaban'da yaptıkları mezalim ve soykırımla eşdeğer olduğu hemen hemen aşikar. Karabağ'da Ermenilerin yaptıkları en yakın tarihte gerçekleştiği için orada yaşananları, dünya kamuoyu görmek, duymak ve fark etmek isterse, onlara kanıtlarıyla sunmamız mümkün. Ama yüz seneyi aşkın bir süre önce yap

Otobüse bindiğimde nereye gideceğimi bilemiyordum. Kendimi bilemediğim gibi, hedefimi de bilemeyen biriydim. Böyle birisi benim yerimde olsaydı ne yapardı acaba? Hani öyle söylediydi psikoloji hocası. Hedefi olmayanın kişiliği oluşmaz. Onun dediği gibiyse durum, ben ne yapacaktım? Çünkü kişiliğim daha oluşma yolundaydı. Yeni doğmuş bir çocuktan biraz farklı idim. Yürümesini beceren, ama savunmasını oluruna bırakan, tehlikelere açık biri gibiydim. Yeni doğmuş çocukla benim aramda bir tek yaş farkı vardı. Gör

Şair bu şiirleriyle sürgün etmediği ama içinin ta derinliklerinde yığdığı güzellikleri dışa vuruyor. Vurdukça da bunların azalmadığını görüyor. Güzelliğin işlevi sahibine kattığı haz yanında insani ve evrensel bir onarımın da ihyasıdır gerçekte. Sarf edildikçe tükenmeyen şeydir güzelliğin, sanatın paylaşımı. İçeride kalan duyguların zamanla katılaşıp fosilleşmesine karşılık onun insanlık kanalına sürülmesi varlığın işletilmesi ve güzelleştirilmesidir. İşte çağımız insanının kendisini çağdaş kaderin önüne at

Elinizdeki günlük benim 1988-2004 arası müteselsil olarak değil ama hep yazma arzusuyla savrulduğum ve yazıya tutunduğum zamanların, dağınık ve bazıları zaman olarak epeyce aralıklı sayılabilecek günlük notlarıdır. Başladığımda hep kurşun kalemle ve yılbaşlarında bankaların ve başka kurumların hediye ettikleri ajandalara yazdım. Kurşun kalemimden ayrılmadım hiç, ama bazı hallerde tükenmez kalemle yazdığım da oldu. Kurşun kalemden hala vazgeçmiş değilim; onsuz olamayacağımı biliyorum. Bu günlük için hayatımı

Sadece bedenler değil ülküler, tertemiz ve saf duygular da öldürüldü. En acısı da buydu. Umutlar, heyecanlar duygular hâlâ iyileşmeyen ağır, çok ağır yaralar aldı. Bizim kuşağımız saf vatanseverliğin meyvelerini toplamak yerine ideoloji bezirgânlarına av oldu. Çok timsahın gözyaşlarına aldandık da gittik çoğu zaman. Hayat devam etti ama. Dıranas'ın dediği gibi. Ve yüzleri duman kadar dağınık Geçer bu sokaktan binlerce adam. Bu sokaktan, bu ülkeden, bu dünyadan, bu gaileden... Oysa bazı adamlar geçemediler.

Bir yazar ve şairin eserleri ortaya çıktığında tam olarak kabul edilmekte olan edebiyat tarihine ait geçmişin dengeleri ve değerleri baştanbaşa yeniden üretilir. Bu noktada edebiyat tarihi içerisinde hiçbir şair ve yazar, tam anlam ve değerini kendi başına oluşturamaz. Onun önemi ve değeri ancak diğer şair ve yazarlar içinde belirlenir. Çünkü bir şair ve yazar, tek başına değerlendirilemez, karşılaştırılmak için onu diğer şair ve yazarların arasına yerleştirmek gerekir. Böylesine bir mukayese sadece tarihs

Servet-i Fünun edebî akımı Türk edebiyatı tarihi açısından önemli dönüm noktalarından biridir. Bu kısa dönem, Tanzimat'la başlayan edebî değişimin yönünü kesinlikle batıya çevirdiği bir zaman dilimidir. Hikâye de geleneksel tahkiye üslubundan uzaklaşıp bağımsız olarak bu dönemin ilgi gören edebî türleri arasında bulunmaktadır. Kuşkusuz Halit Ziya da bu türle ilgilenen ve onun gelişimine katkıda bulunan yazarların önde gelenlerindendir. Halit Ziya daha çok romancı kimliğiyle tanınmış bir yazardır. Düne göre

Elinizdeki bu kitap; İstanbul Dârülfünûn'da iki yıllık bir edebiyat eğitimi alan, Kuleli Askeri Lisesi'nde şiir kaleme aldığı yıllarda İstanbul ve Harbiye'nin işgaline yakından tanık olan, İzmir'in işgalini de duyan, kendisi ve ülkesinin varlığının tehlikeye düştüğünü görünce çetin bir yolculuğun ardından İstanbul'dan Anadolu'ya geçerken zorlu şartlarda hatıralarını yazmaya devam eden, Anadolu'daki Kurtuluş Savaşı'na katılan, bu savaşta yaralanan, tedavi gördükten sonra hem tekrar cepheye dönen hem de şiirl

Halit Ziya Uşaklıgil Türk edebiyatında bir türün ve bir dönemin tartışmasız temsilcisidir. Bu ise onu Servet-i Fünun döneminin olduğu kadar tüm dönemlerin romancısı olarak tesciller. Ne var ki Halit Ziya'nın tiyatroya olan aşkı hep saklı kalır. Döneminde yazdığı tiyatrolarla ilgili olumsuz eleştiriler almasına rağmen tiyatroya olan tutkusu hiçbir zaman eksilmez. Halit Ziya öncelikle bir sahne sanatı olarak tiyatroya hayrandır. Bu hayranlık onu tiyatro yazmaya götürmüştür. Üç oyunun yazarı olan Halit Ziya,

Bir duvar ustasıyım bir enkazın dibinde biraz çaresizim Bir başka uykunun rüyasıdır gördüğüm bir yağmur yağar biraz ıslanırım bir ahmağım, yağmura lüzum yok Biri göz çukurlarına kadar toprak dolu bir ölü bir kanatlarında günün pırıltısı bir kuş

Elinizdeki çalışma; tarihin, dilin, edebiyatın, teolojinin, sosyolojinin, pisikolojinin, felsefenin ve hukukun kesiştiği bir yerde insanlığın en eski cezalarından biri olan sürgün'ü adı geçen farklı disiplinlerin yardımıyla anlamaya çalışıyor. Yirmi birinci yüzyılın insan merkezli tüm sorunlarının başına kaydedebileceğimiz 'göç' ve insanî yer değiştirmenin her türü, yeni medya ve iletişim araçları vasıtasıyla dünyanın her yerinde aynı anda takip edilebilir bir dizi filmin parçalarını andırıyor. Bu bağlamda

Günümüz Genel Edebiyat Bilimi'n de olduğu gibi Türk Edebiyatı'nda da kabul edilen anlayışa göre, sanat vasfını bütünüyle yitirmeyen, lakin bir bilim olarak da kabul edilen Edebiyat'ın Edebiyat Tarihi,Edebiyat Eleştirisi, Edebiyat Teorisi, Edebiyat Felsefesi, Karşılaştırmalı Edebiyat, Edebiyat Sosyolojisi, Edebiyat (Öğretimi ve Eğitimi) ile Edebiyat Psikolojisi gibi çeşitli alt dalları vardır. Tarihsel gelişimi açısından olaya yaklaşılacak olursa, Türk Edebiyatı'nda Sümbül zâde Vehbî'nin 1791'de kaleme aldığ

Giderken kendini bende unuttun gözüme girmeyen bu uyku senin içime dışıma odama sinen insanın içine sığmayan hasret bir adam dolusu efkâr bulutu yürekte bir deprem kırığı gibi korkuyu koklayan bu deli duygu içimde sıkışan aşk enerjisi kendimi seninle ayarladığım her kapımı çalan düşle yataktan fırlayıp kapıyı açan el senin ellerimi harlı demir sanarak korkudan cebine kaçan el senin kendini almaya gelmeyeceksen hayıflanıp durma kendi kendine.

Ve daha nice nice ayrıntı... Bunların her birinin diğerinden farkını açık biçimde ortaya koyan metinlerin bulunduğu kitaplar, sayfa aralarına kâğıt parçacıklarıyla koyulan işaretlerin hacmini kabarttığı dergiler... Bazen de rengârenk kalemlerle beyaz ve sarımsı kâğıtlara alınmış notlar görürdük. Bu özenli, düzenli, güzel mi güzel el yazısıyla dolu kâğıtlar belli ki kitaplarda bulamadığı zaman kendi yazdığı örnek metinlerdi. Mavi mürekkeple yazılmış bir metnin bazı ibareleri yeşil, bazı kelimeleri kırmızı ol

Mutluluk... Neye benzerdi? Elle tutulur, gözle görülür, peşinden koşunca yakalanır,kaçtıkça kovalanır mıydı? Elleri ayakları var mıydı? Ağlara takılır, yağmurda ıslanır mıydı? Belki de yoktu kim bilir! * İnsana az gelir zaman, bir değil birkaç kişilik ömür de verilse yetmez. Vakitlerin de kastı vardı bize. O yokken çoğalır, onu bulduğumda, karşılıklı oturup konuşmaya başladığımızda azalırdı. Küçülen çok sevdiğim kazaklara benziyordu. Bir yıkamada küçülen kazaklarıma.