Türkülerle bezenmiş bir yaşam özlemi... Yüreği taşma noktasına gelmiş bir memleket duyarlılığı... Yitirilen değerler toplamına övgü... Halk şiiri geleneğinin çağdaş yaşamla bütünleşmiş çığlığı... Kent yorgunluğunun verdiği, kentte kaybolmuşluğun acıtan duyguları... Tüm bunlarla sarmaş dolaş şiirler toplamı... Zihinde kalan memleket ve yaşam izlerinin güne çağrılmasıyla oluşturulan derin sevdalar, sıkıştırılmışlığın ve bunaltılmanın sevdaları karasevdaya dönüştürmesi... Kısaca, bir memleket v

Şiir yazanın değil, ihtiyaç duyanındır diyordu bir ünlü şair. Aslında olumsuzlukların bu denli kol gezdiği günümüz dünyasında, belki de en fazla ihtiyaç duyduğumuz şeylerin başında gelmeli şiir. Ama yaşadığımız olumsuzluklar bizi tüm içsel değerlerden kopardığı gibi sanat ve edebiyattan da koparmış durumdu. Konuşmaya geldiğinde, birkaç şairin ismini sayarak ne büyük şairler olduğunu anlatır dururuz. Bir de bunlar gibi şairlerin bir daha dünyaya gelemeyeceğini. Nazım´ın, Hasan Hüseyin´in, Yılmaz

Şemsi Belli´nin bu dizelerle son bulan Anayasso şiiri, edebiyat dünyasında yarattığı depremin yanısıra, metropollerde kendi içine dönük yaşayan kozmopolit burjuva yapının da yüzünü bir anlığına da olsa, Hakkari´ye, Tunceli´ye, Siirt´e çevirmesine neden oldu. Bu şiirle birlikte ortaya çıkan; Hasso´ların Mamo´ların dramı, ulusal basında olduğu kadar, dış basında da yankı buldu ve tartışıldı. Bu kitabın yeniden yapılanmasının nedeni ise aradan geçen otuz küsür yılın, bu coğrafya gerçeklerinde yaşanan küçük değ

Şemsi Belli adı, Anadolu insanının yüreğine her ne kadar anayasso şiiri ile çakılmış olsa da onun edebiyat dünyasında fırtına gibi estiği yıllarda ürettiği diğer şiirler gibi, yaşamının son döneminde toplumsal duyarlılığının bir sonucu olarak ortaya koyduğu şiirler de en az anayasso kadar etkileyici ve yaşama dairdir. Yaşadığımız ülkenin dinamiklerini bir şair duyarlılığıyla dile getiren ve toplumsal dokuyu zedeleyecek nitelikte yolsuzlukların ve ahlaksızlıkların meydana getirdiği problemlerin yansımalar

yitik düşlerimizi aradık Dündeki yarınlarda Çıkmazlara düştü yolumuz... Ekmek derdine, Can derdine düştük Aslanın ağzında kaldı kolumuz...

Duygularınızı nasıl ifade edersiniz? İsteklerinizi, kırgınlıklarını ve kızgınlıklarının nasıl ortaya koyarsınız? Kendinizi nasıl anlatırsınız insan soyuna? Bunları yaparken, kırıp döktüklerinize acıdığınız, geriye dönüp baktığınızda pişman olduğunuz olur mu? Olumsuz gibi görünen olayların gücü karşısında direnciniz kırılır, zihniniz bulanır mı? Umudunuzu kaybeder misiniz? Tüm bu sorulara cevap vermek için gereken en değerli doneler belki de gençlik yıllarımızdaki algılamalarımızda yansımalarımızda g

Kemiklerimde Kulaklarımda Başımda Sallanan biri var İçimde Dışımda Kaçan biri var Gelen Giden Aldanan biri var Bakan Duyan Susan biri var

Sevgiyle uzanan ele, Burcu burcu kokan güle, Bilmeyene söyle hele, Biz sevgiyle anlaşırız Sevgi olsun ki aşımız, Eğik durmasın başımız, Sevgi dağımız taşımız, Biz sevgiyle anlaşırız. Gönülden verirsen ele, Kendini hisset ki köle, Sineye çekilen çile, Biz sevgiyle anlaşırız.

Ölüm Ötesinde Pilo bir kaşık al da gel Memiş. baban yememiş anan yememiş. kavurmalı pilo kaymaklı yoğurt bir kaşık al da gel, Memiş bu yollarda mayın yok

Orhan Süreyya artık yaşamıyor. Aslında o bildiğimiz anlamda hiç yaşamadı. Ama bizim bildiğimiz yaşam boyutlarından ayrılışı, bilmem kaçıncı intihar şiirini yazdıktan sonra, şakağına dayadığı bir Baretta´dan çıkan 9 kalibrelik bir merminin patlamasıyla oldu. Başkası olsaydı mutlak kurtulurdu bu ölümden, ama o kurtulamadı. Yaşamının hiçbir döneminde pozitif ya da negatif hiçbir olumsuzluktan kurtulamadığı gibi... Hiçbirimiz gibi yaşamadı, hepimiz gibi öldü. Öldüğünde arkasında sadece bu ki

Yıldız, genel Kurtuluş Savaşı içinde Kastamonu özelinde yazdığı bu destan, Çanakkale Savaşında ve de Kurtuluş Savaşında da nüfusuna oranla en fazla şehit veren bir ilin kahramanlık haritasıdır aynı zamanda. Ayrıca bu çalışmanın diğer bir önemli yanı, Kurtuluş Savaşı tarihinin eksiksiz yazılmasına yaptığı katkıdır. H.Hüseyin Yalvaç Ve... Sinop limanına yaklaşan iki Amerikan savaş gemisinin işgal ettiği Sinopta işgale boyun eğmeyen Mutasarrıf Mazhar Tevfik Bey, Binbaşı Şevket Bey; ve Özgürlük Türküsü, Anadol

Hayat bir mutfaktı ve bizler bu mutfakta pişen her- şeydik. Ama varolan, basit gibi görünen herşeydi. Kimse bunu anlamadı. Anlamadıkları için, kuruyan yapraklar dallarına tutunamadılar. Boşlukta esen rüzgarların sayısı arttı ve aslında bize düşen geç-mişi yarınla çarpıştırmadan yaşayabilmekti... Ama dört mevsimdi hayat. Bizler mevsimlerin sayısını azalttık. Ya yaz sıcağında kavrulduk ya da zemheride donduk. Baharı saklamadı kimse yüre-ğinde. Eksildik baharlarla birlikte...

Ölmeden önce yapacaklarını listele çınar dik gülümse poyraza karşı bardak bardak barış iç en temizinden büyüt tüm çocukları. Geçmişinin yargıcı ol ölmeden önce iyilikle besledin mi kendini savaştın mı karanlığın diliyle Ne bıraktığını düşün geride adın nelerle yan yana yüzün gülümseyebilir mi bir hayalde Ölümsüzlük gökyüzünde bir ayak izi

Umudu aşkla, aşkı acıyla, acıyı yaşamla, yaşamı tüm insansı değerler bütünüyle birleştiren insandır şair. İnsanı insan yapan, yaşamı anlamlandıran, kimi zaman geceyi gündüz, kimi zaman gündüzü gece yapan, susturan konuşturan, ağlatan ve güldüren, sevindiren, korkutan ve öldürendir şiir. Bu kitapta yeralan şiirler, şairin herhangi bir hedef gözetmeden tüm duyarlılıklarını ortaya koyarak çıktığı bir düş yolculuğudur.