Fıkralar, hoşa gidecek ve çoğunlukla gülünecek sözlerdir. Fakat bunların içinde hikmet düsturu sayılacak pek çok yüksek söz, ibret dersi ve alınacak hisse vardır. Temel, Karadenizlilerin kişileştirilmiş formu olup daha çok mizahi anlamıyla ve fıkra kahramanı olarak kullanılmaktadır. Günümüz fıkralarında kullanılan Temel karakterinin atasının Karagöz oyunundaki Laz olduğu iddia edilmektedir. Temel, Karadenizlinin keskin pratik zekâsı, hiperaktif karakteri, safça samimiyeti, olayları alışılmadık bakış açısı

Masamda bir şişe, köşedeki bakkaldan Bakkal Mehmet yoktu, kızı sardı gazteye Yağlı kâğıda peynir, külaha da zeytin Para da istemedi, yazdı veresiye Güneş gidiverdi, sormadı hiç kimseye Gece de apansız çöreklendi üstüme El ayak çekildi, döndü herkes yuvaya Hüzün hiç gitmedi, bekliyordu kapıda Uzandı elim masada duran şişeye İçi gibi, boşaldı efkârım kadehe Bir sarışın kız yıkanır oldu içinde Isıtırken tenimi bir esmer güzeli Boşaldı kadeh, vurdum şişenin dibine Sarhoştur artık gecenin cinleri bile O da ne

... İmkânsızlıklar içinde, imkânsızlıkları aşkmak için kendi başrolündeki hayatta figüran olmaya razı olanların, başkalarını yaşama-yaşatma gayretiyle kendinden geçme davasıdır, "Aşk!" "Bana, sana gelen bir yol söyle! Anlatma uluorta imkânsızlıkları... Gidişleri... Umutlarım var sevgimde... Küçük küçük notlarım... Bir çakmak... "Senli" bir şiir de... Önsözüm olduğun kadarsın, sonsözüm de. Anlatamasam da -aşka dair- bir hikâyem. Azığım yalnızlık! Ve sensizlik hep bir uhde. ... Sol yanım hâlâ senin! ... S

"Ben Zare. Safkan bir Ermeni'yim. Gözlerimi Osmanlı topraklarında dünyaya açtım. Dolayısıyla çevremde kendi yakınlarım kadar Türkler de oldu. Onlarla aramızda saygı, güven ve huzura dayalı bir ilişki vardı hep. Hatta birçoğunu kendi kanımdan insanlardan ayırt etmedim. Ayırt etmek ne demekti, bilinmezdi ki! Kapı komşumuz Nazriye Ana'yı büyükannem, Hacı Hakkı Ağa'yı büyükbabam gibi sevdim yıllarca. Dizlerinin dibinde oturdum kaç zaman. Onların çocukları da evimizden hiç çıkmazlardı. Bizim albenili kırmızı Sur

Ne oldu Kardelen? Niye ağlıyorsun? Niye yanıyorsun? Niye başın eğik yere bakıyorsun? Niye gözlerinden yaşlar akıtıyorsun? Niye tek başınasın dağ yamaçlarında Seni de mi ayırdılar yârinden Seni de mi yaktılar can evinden Aşıksın diye mi sürgüne gönderdiler Yoksa sevdiğini elinden alıp ellere mi verdiler Ağlama Kardelen ağlama Yalnız değilsin çektiğin acılarda Beni de yaktılar sen gibi Beni de vurdular bir ceylan yavrusu gibi O yari benden alıp bilinmezlere götürdüler Öldüğünden güldüğünden bir haber Ben de

Gazetecilik ve Halkla İlişkiler mezunu, 1954 doğumlu Yasemin Ateşman, bölük pörçük karalamalarla geçmişe yaptığı yolculuklar içinde, göçebe yaşantısına ait anılarınıı derliyor kitabında

Anılar ve meslekî anekdotlar, tababet mesleğinde özgül bir öneme sahiptir. Tabiplerin hekim, hekimlerinse ?hakîm" olabilme sürecinde elzem bir literatürü teşkil eder. Mahrumiyet coğrafyalarında hekimlik yapma pratiği, bu noktada başlı başına bir mihenk taşıdır. Dr. Abuzer Demir, elinizdeki mütevazı kitabında da, işte, Somali'de, Mogadişu'da geçirdiği iki aylık bir periyottan kesitler, ?çiçekler" sunuyor. Cemal Süreya, Üvercinka'sını ?Bütün kara parçalarında / Afrika hariç değil" diyerek bitirmişti. Yetmez:

Aşkın tanımını yapmaya kalksak inanıyorum ki hepimiz zorlanırız. Bu zorluk aslında aşkın karmaşık yapısından kaynaklanıyor olsa gerek. Ama her ne olursa olsun, Hande Ortay'ın da belirttiği gibi ?umut var". Ortay bu kitabında bizi bizden alarak aşkın o karmaşık ama bir o kadar da bağlayıcı dünyasına götürüyor. Okuyucu olarak bu yolculuğa hazır olup olmamak aşka ne kadar yakın olduğunuzla alakalı. Var mısınız bu yolculuğa?

Belki de yazdıklarım çok değersiz, kimilerine göre bir anlam da teşkil etmeyebilir ama ben sana yazdığımda kalemime engel olamadım hiçbir zaman, yüreğime engel olmadığım gibi... Boş ver sen kimin ne düşündüğünü, sana yazdığımda dirildim ben, her gece ve her sabah... Bu sözlerim sensizlikle başa çıkamadığım anlarda yazıldı, özlediğim, susadığım ve çok zor da olsa vazgeçmeyi başardım diyemem yalan söyleyemem... En azından denedim, yine senden değil de kendimden vazgeçtim...

Her uyanışım senin ölümün ve bu karanlığa açılan gözlerim. Her gün ölümünü izlemek... Her gün yanmak. Burada her gün kendi ölümümü görüyorum, bedenim nefessiz, bedenim sessiz. Ruhum yalnız, her gün uykuya hasret... Sana giden yola. Bedenimi burada bıraktım ruhum senin. Yaşadığın yer evrenin en ücra yeri,sana benziyor. Uçsuz bucaksız deniz, sürekli yağmur ve rüzgar. Saatlerce birbirinden ayrılmayan gözler, sonra ölüm. Uyanış ve tekrar uyku hali, tekrar ölüm. Tekrar tekrar tekrar. Çıkılması en zor merdiven,

Gülüyorsunuz, konuşuyorsunuz, mutlusunuz baktığımda bunu görüyorum iç dünyamızda hep yarımız aslında dolduramadığımız tamamlayamadığımız boşluklar var kimselerin göremediği, anlayamadığı, anlatamadığımız. Ben de konuşup, gülen mutlu biriyim, hayat öyle bir duruş gerektirdiği için kimse anlamıyor, kimse bilmiyor. Ben hiç tamam olamadım aslında bir yanım hep yarım... Yarım yanlarınıza belki tercüman olur yüreğim bunu ister misiniz? Bir yanım hep yarım diyorsanız sizi çok iyi anlıyorum. Biz susalım anlaşılmaya

Herkesin bir hikâyesi vardır, yaşandığında iz bırakan, öğreten, unutulmayan. Belki hikâye olmadan değiştirmiştir yaşamın rotasını. Belki de deneye deney katmış, olgunlaştırmıştır kişiyi. Bazen hikâyeler tanık olanları da etkiler derinden, onların yaşamında da kalıcı izler bırakır, unutulmaz. Kimileri kendi yaşadıklarıyla olgunlaşır, kimileri başkalarının yaşamından pay çıkarır kendine. Herkesin hikâyesi yaşamdan bir parçadır, yaşandığı zaman içinde toplanıp kocaman bir evren olur anlatılmakla bitmeyen. Bu

1-Antik Dönem bize aklın yolunun ?karanlıktan korkmamak", ?aydınlığı aramak", ?gerçekleri bulup onları savunmak" olduğunu öğretti. Ne var ki, usumuza dille, sözcüklerle, yazıyla seslenip yolumuzu aydınlatabilen bilge ve saygın kişilikleri Diyojen gibi gün ışığında mum yakarak arıyoruz. Anafilya çatısı altında birbirinden ilginç, kanıtlar sunarak yol gösteren, deneme türü yazılarıyla Erol ERDOĞMUŞ okurlarının gönlüne girmiş bir bilge; saygı duyduğumuz, örnek bir büyüğümüzdür. Biliriz ki söz uçucudur, yazıysa

Şiirlerimde sevgi ve aşk temalarını kullanmaya çalıştım. Okunmamış şiirler, keşfedilmemiş şairler gibidir. Okudukça sevgiyle kalmanız dileğiyle...

Düşünceleri tokatlayan bir kitap! İpte sallandırdığınız bir adamı, boynunu usturayla kopardığınız bir insanı geri getirebilir misiniz? Getiremezsiniz. Öyleyse idam bir cinayettir. Adnan Menderes ve arkadaşlarını, Deniz Gezmiş ve arkadaşlarını dahası sayısız idam edilenlerin hesabını kim verecek? Türkiye'de idam cezası kalktı. Binlerce idam edilen insanın hesabını kim verecek? Bu kitapta suçsuz yere idam edilen insanların yanında, suçsuz yere idam edilen hayvanların davalarına rastlayacaksınız. Tarihteki öne

Bu kitap beyinleri yoran, düşünceleri tokmaklayan bir kitaptır. Irk ayrımı, Kürt sorunu, bilim adamları, özgür düşüncenin yargılanması, demokrasi sorunu gibi birçok konuyu ele almaktadır. Bir düşünceler kitabıdır. ?Kadınlar solmayacak çiçeklerdir, onları solduranlar hep erkeklerdir," diyebilen kitaptır. Tek tip ideolojinin, putların düşmanıdır. Demokratik devlet bir düşünceye, bir din ya da inanca eşit mesafededir, asala ayrım yapmaz. Ancak bir dinin ya da düşüncenin diğer bir din ya da düşünceye baskı kur

''Söylenmemiş sözlerimdin sevdaya dair, her harfi yüreğime ok gibi saplanan...'' diyerek başladı Söylenmemiş Sevda Sözleri. İçinizde kalan ukdeler ve belki biraz da keşkeler bu kitapta bulabileceğiniz. Kimsenin söylemediği sözleri ya da aşkın tarifini arıyorsanız hayal kırıklığına uğrayabilirsiniz. Mutsuz olduğunuz zamanlarda dert ortağı mutlu olduğunuzda da yapmamanız gerekenlerse aradığınız kitabın arkasını incelemeyi bırakın. Söylenmemiş Sevda Sözleri sizin için başlıyor. ''Söylenmemiş o kadar çok sevda

Monotonluğa aykırı doğası, hayallerini gerçekleştirmeye yönelik derin tutkusu ve kararında özgüveniyle Yeşil, sıradan bulduğu hayatına bir renk katma arayışındadır. Bir yandan şapka tasarımcısı olmak isterken diğer yandan da geleceğe yönelik hayallerini tek kişilik kurmaya alışkın olan kahramanımız kendisini ?Aşk mı yoksa kariyer mi?' sorusuna alternatif sunacak olaylar zincirinin içinde bulur. Yaşadığı acı tatlı olaylar sonucunda ise hayatın aslında tesadüflere bağlı olmadığını, her insanın kendi şansını,