İkinci Dünya Savaşı olarak bilinen tarihin kaydettiği ne büyük insanlık vahşetinin ortasında, Josef Rabinovichn anne ve babasını ve gerçek kimliğini bulma çabalarını okurken, vatan neresidir, ne zaman öldürülür, ne zaman ölüm göze alınır sorularının yanıtlarını arayacak ve kaçınılmaz olarak dinleri ve Tanrıı sorgulayacaksınız. Şeytan Oradaydı ve Melek Oradaydı ikilemesinden sonra üçüncü romanıyla okurlarının karşısına çıkan Vitali Elkabes, bu kez, Türk romancılığında hak ettiği yeri bulamamış ama Avrupa ed

Hakan, babasının yokluğunda annesi ve ablasının baskın iktidarı altında büyüyor. En başlarda hiç sorgulamadığı bu durum, bilmediği bir gerçeği öğrenmesiyle başlayan macerasının temel nedenini oluşturuyor. İstemeden, belki de isteyerek evini terk etmek zorunda kalan bu genç adam bir yandan annesinin "geri dön" baskılarına, diğer yandan geride bıraktığı aşkının ıstırabına dayanmaya çalışıyor. Gittiği yeni şehirde aldığı her nefesle kendini yeniden keşfeden Hakan, geçirdiği yıllar içinde hayatını altüst edecek

Şafakla birlikte Rum birliğine saldırdılar. Bu arada Antalyadan hareket eden çıkarma gemileri adaya yaklaşmıştı. Komando birliği bütün gücü ile Rum birliğine yükleniyordu. Rumları bozguna uğratmış, kalanları adanın içine doğru sürmüştü. Bölük bir an durdu, durumlarını değerlendirmek için aralarında haberleştiler. eyaz ben yıldız, durumunuzu bildir.BR> en beyaz, düşmanı önümüzdeki mevzilerinden söktük, kalanları adanın içine kadar kovaladık. İki astsubay ile bir teğmen yaralı, onları sahilde bıraktık, tamam.

Hayalet annesiyle yaşayan yeni yetme Yarasa'nın, kasabasını toplu cinnet geçirmekten kurtarmaya çalışırken, 80'lerin efsane çizgi film kahramanı İskeletor'la kesişen yolları; ırkının özelliklerini taşıyamamaktan muzdarip Şeker'in, şamanın baltasıyla yaptığı beyin ameliyatları yüzünden biraz zorlaşmakta olan hayatı ve beyaz adamın dolambaçlı yollarından uzaylı dostu ile birlikte geçmeyi deneyen Kızılderili Yakari'nin karışık aklıBR> Gerçek dediğimiz dünyanın sağlam görünüşünün pamuk ipine bağlı bir balondan

Merdivenleri hızlı hızlı çıktı, ter içersinde koltuğa bıraktı kendini. Sıcaktan yanan çatı katında sessizce bekledi martıların kahkahalarının bitmesini. Hepsi gülüyordu, olanları biliyormuşçasına. Telefon çalmadan önce evdeydi. Yalan söylemesi gerekmiyordu şimdi, "iş arkadaşları ile yenen bir yemekten" geliyordu. Kişi sayısı önemli değildi. Yemeğin kiminle yenildiği de. Burak ile son iki sevişmesinde hayalini kurduğu adam ile birlikte bir yemek. Gerisini zaten hatırlamak istemiyordu. Bitmişti, kalan sadece

Annem seksenli yılların sonlarında herkesin habedar olduğu, ama aslında yüzlerce yıldır süren, Bulgaristan ve Türkiye arasındaki "adı konmamış mübadele"nin izlerini takip eden, nostaljik -ve belki de biraz melankolik- bir anı kitabı. Ancak Zekiye Kahveci kendi ailesinin "ruh arşivine" dalıp, Balkanların gür ormanlarından başlayıp, İç Anadolu'nun kıraç ve küçük kazalarından biri olan Kulu'ya doğru uzanan yolculuğunu anlatırken, sadece kendi ailesinin değil, göçmek ve yeniden yerleşmek, yeniden "bir yere ait

Bir kadın iki adamı birden sevebilir mi? Elif bu sorunun yanıtını bulmak için, arka arkaya hayatının en zor seçimlerini yapmaya mahkum edilmiştir sanki. Oysa bazı soruların tek bir tane bile doğru yanıtı yoktur. Genç, güzel ve başarılı bir avukat olan Elif, geçmişte yaşadığı tüm acıların üzerine sünger çekmeyi başarmış, kızıyla kendine yepyeni bir yaşam kurmuştur. Ancak günün birinde, yüreğinin ta derinliklerine gömmeye çalıştığı ulaşılmaz sevgilisiyle ummadık bir olay sonrasında karşı karşıya kalması haya

Ölümü yakınında hisseden insanların yanakları ıslanmaz gözyaşlarından. Bir tren yolculuğunda, uzaklardan, çok uzaklardan kulaklarına değin gelen suyun şırıltısıdır hıçkırıkları, yakarışları birbirine karışan martıların bağırışları. Annesinin yanında şımaran çocukları kıskanıp kendi hallerini unutuşları. Bir zamanlar hissedilmemiş, görülmemiş, gösterilmemiş ve hiç yaşanmamış sevdalar olur sığınakları. Kısa bir an geçmez gözlerinin önünden bütün yaşadıkları, onlar ölüme giden yolun parke taşlarıdır. Zaten

Seninle şöyle hatırlıyorum; Bir yolculuğu düşün, çıkılmıştır horozlara medet umulmadan, Sadece gitmek vardır, yol almak, Tünellerden geçmek, ırmakların üstesinden gelmek, Sonra bir köy kahvesi, akşam serinliğinde, Dut ağacı, söğüt ağacı, ceviz ağacı, Hepsi koşuşturma içinde, misafirperverliğin en alası. Hep beraber akşamın inmesine kadar, Bir pansiyon, deniz kenarı, dilediğin kadar büyük, Bahçesi alabildiğine mavi, Yakamoz, karpuz kabuğu, yıldız kaydırağı, Haftanın her günü bu şölen, gidip de göremeyebilirs

Şimdi hepimiz bahçe duvarının arkasında dağılıp, bazen de kırıldığını duyduğumuz dalya taşları gibi görünmez bir güçle ayrı köşelere dağılmış, bir sonraki oyunda, bir sonraki elde tekrar üstüste dizilmeyi, bir araya gelmeyi ve günün birinde tanıdık bir sokakta konuşmasak da karşılaşmayı bekliyoruz." Oyunevi, anılarıyla geçmişe yakın duranları, yazarın seçilmiş metinleriyle biraraya getiriyor; yaşamla ölüm arasındaki salınımını sevgiyle bitiriyor.

Varsın Unutsun Sakalın uzamış diyorlar Varsın uzasın Saçım dağınıkmış, Varsın dağılsın. Solmuş vazomda güller Sigaramda bitmiş. Çok sevdiğim şiirlerim ıslanmış Gözyaşlarımdan, Varsın ıslansın. Suratım asıkmış, gülmüyormuşum. Suçu bende sanıyorlar Varsın sansınlar Son mektubu da yaktım sobada Ve ardından resimleri Sonra salıverdim muhabbet kuşumu Özgürlüğünü verdim ona Uzun uzun baktı yüzüme Bir şeyler anlatmak istedi Bir iki tur atıp odada Sonra uçup gitti Varsın gitsin. Ağladım da ardından yalan yok Unutmu

Bir gece Bir gecenin içinde sen Bir uyku Bir uykunun içinde sen Bir rüya Bir rüyanın içinde sen Bir avuç Bir avuçlarımın içinde sen Bir beden Bir bedenin içinde sen Bir nefes Bir nefesin içinde sen Bir yokluk Bir hasretsin sen Şu bedenimi ortadan ikiye bölen Sol yanımdın sen

Ercan Akyol, Serinkanlılıkla yoğrulmuş bir öfkenin paylaştığımız hayatı anlamamız ve ona karşı dirençli olabilmemiz için ne denli önemli olduğunu gösterir. Mustafa Okan Güldikeni Dergisi / 2006 Güz Ercan, kişilik olarak naif ve zariftir, karikatürleriyle karakteri birleşmiştir. Ama o zarif ve naif çizgiler gerçeği o kadar sert ortaya koyar ki! Hasan Pulur Milliyet / 18 Şubat 2006 O günlük olaylardan espri avlayan bir sıradan çizer gibi değil. Bir titiz gazeteci gibi çalışır. Siyaseti bir köşe yazarı ciddi

...sen başkasından böyle bir aşk görmedin görmeyeceksin göremeyeceksin... ...tabutumun çivileridir yürek yaramın sayfalara düşen kabukları her harften oluşmadır tenimde ufalanmış kuru kabuk... Aşk; süresiz olarak yüreği kiralamaktır. nasıl ayrılırsan öyle bilirsin aşkı... en güzel şiirler yüreği en çok yakana gelir o gözyaşımdan umut bulduğumdur... Ben aşkı kaderin başlığı sayarım... ...aşkı yaşamayanların rüyasıdır her sözüm... ve aşk; istemek için hiçbir nedeniniz olmadan kalbe gelen yatılı misafirdi

İkilik sonsuzdur... Bunu böylece kabul ettiğinde, anlam arayışlarında huzurlu aralıklar edinir, dinlenebilirsin. İyi varsa kötü de olacak. Doğru varsa muhakkak yanlışı bulunmalı. Güzel çirkin, haklı haksız, erkek kadın... Zaman, yer ve koşullara bağlı, görece olmakla birlikte, değişen dünyaya, değişen değerlerinle senkroııize boşluklarda, boğazına düğümlenmeyen soluklar alırsın. Böyle düşünüyordu Tolga, rezil ve amansız bir baş ağrısı eşliğinde. "Nefes alamıyorum" diye mırıldandı açması, çıkmayan sesiyle.

"Siz hiç çocuğunuzun yerine bir haritayı sevdiniz mi?" "Kendine düşecekler başka topraklar arayan yıldırımdın artık sen." "Bunca uzun yıllardan sonra aşkım, ancak iki kaşımın arasındaki derin çizgiden okunuyor ve bilmelisin ki ruhum her zaman sana en temiz yerinden dokunuyor." "Düşlerindeki gülüşlerimi omuz başlarında sakla." "Anne, ben artık küçük tahta bir köprüyüm."

Hani şairin sevda ile ilgili dediği gibi, "Bazı duygular vardır anlatılamaz, anlaşılır sadece. Sevenin sevdiğini bilmesi kadar, sevilen de anlar sevildiğini." Makaleler kitabımızı iki bölüm olarak hazırladık. Birinci bölümde duygusal değerlerimizi (dostluk, sadakat sevgi ahlak vb.) sahip olduğumuz güzel yıpranmamış tozlu raflar arasındaki kitaplarda anlatılan değerler olarak kalmaması; yaşanan, yaşatılan değerler olması dileği ile kaleme aldık. İkinci bölümde toplum olarak sahip olduğumuz veya yıpranmaya ba

-Tarihe damga vuran salgınlar -Osmanlıdan günümüze darbeler ve askeri müdahaleler -Ermeni Meselesi ve Tehcir Kanunu -Sarıkamış Harekatı -Mondros Ateşkes Antlaşması -Lozan Barış Antlaşması -Korbaşılar (Basmacı) Hareketi -ASALA Terör Örgütü -Dağlık Karabağ Sorunu ve Hocalı Katliamı -Srebrenitsa Katliamı

Gazetecilik ve Halkla ilişkiler Yüksek okulu mezunu olan Yasemin Ateşman, 46 yıl süren çalışma hayatı boyunca, Almanya, Belçika, Avusturya, İsviçre, Moldova, İspanya ve Slovakya'da sürdürdüğü yaşamından sonra, 2019 yılı Kasım ayında emekli olmuştur. Yasemin Ateşman "Kadınca Karalamalar - Bölük Pörçük" ten sonra bu kez kaleme aldığı "Kadınca Karalamalar - Sessiz Yolculuklar" kitabıyla, yine göçebe yaşantısı içinde geçmişe doğru sessiz bir yolculuk yapıyor. O yolculuklar sırasında, yabancı ülkelerdeki yaşantı