Çalışmamızı Itinerarium Peregrinorum et Gesta Regis Ricardi isimli Latince bir ana kaynak ışığında anlatmaya gayret gösterdik. Bunu yaparken de diğer ana kaynaklardan karşılaştırmalı bir yaklaşım içinde bulunduk. Ayrıca diğer tetkik eserleri de çalışmamızın yazımında kullandık. Çalışma içerisindeki Batılı tarihi şahısları mensup oldukları milletlere göre yazmayı uygun gördük, Türk ve Müslüman isimlerini bugünkü telaffuzlarıyla kullandık. Metin içerisinde geçen açıklama gereği hissettiğimiz bazı kavramları d

Elinizdeki eser iki bölümden oluşuyor: Birinci bölümde genel olarak Osmanlı uyruklar, onları yöneten kurumlar, ikinci bölümde ise hukuk bakımından Müslümanlara eşitlenmiş ve İmparatorluğun genel yasalarına tabi olmakla birlikte, Fetih zamanından kalma ayrıcalıklar gereği, kendilerinin seçtiği başlara (patrikler) bağlı olarak tam bir dini ve dindışı özerkliğe sahip gayrimüslim uyruklar ele alınacaktır.

Altı yüzyılı aşkın bir süre boyunca tarih sahnesinde yerini alan Osmanlılar, esnek, pratik ve akılcı esaslara dayanan bir monarşi inşa etmede büyük bir beceri göstermişlerdir. Osmanlıların bu başarıyı yakalamalarının ardında yatan sebeplerden birisi de değişen koşulların gerektirdiği kurumsal düzenleme ve yenilikleri yapabilme becerileridir. Dolayısıyla, Osmanlı müesseseler tarihi aynı zamanda Osmanlıların değişen dünya koşullarına uyum ve esneme becerisini mahirane bir şekilde uyguladıkları dinamik bir tar

Klasik Türk edebiyatı geniş bir coğrafyada, uzun bir zaman diliminde etkisini göstermiştir. Bu edebiyat aynı konular üzerinde durmamış, farklı konuları şiirlerinde işletmiştir. Klasik Türk edebiyatı şairleri toplumsal hayattan kopmamışlar, kendi kültürlerini şiirlerinde yansıtmışlardır. On sekizinci yüzyıl edebiyatı önceki asırlarda oluşan zevk anlayışları biçiminde gelişme göstermekle birlikte çok daha renkli ve zengin bir görünümdedir. Bu dönem şairlerinde yenilik arzusu bulunmaktadır. Yeni, farklı benze

Yavuz Sultan Selim döneminde Osmanlı hâkimiyetine giren Adıyaman, idarî yapılanmada Maraş Eyaleti'ne bağlıdır. Maraş Eyaleti içerisindeki idarî yapılanmada ise Hısnı Mansur kazası Maraş Sancağı'na; Behisni, Gerger, Kahta ve Samsat kazaları ise Malatya Sancağı'na bağlıdır. Söz konusu kazalardan her birinin, Osmanlı hakimiyetine girdikten sonra sınır kalesi olma özelliklerini kaybetmeleri ve ticaret yollarının uzağında kalmaları askerî ve idarî önemlerini kaybetmelerine neden olmuştur. Söz konusu kazalar içer

1915 Yılında gerçekleşen Ermeni tehcirinin bir çok bakımdan tartışıldığı günümüzde konuyla ilgili kaynak metinlerin ortaya konulması bir ihtiyaç haline gelmiştir. Daha önce bu metinlere dayanarak yapılan çalışmalarda veya bu metinlere yapılan atıflarda birbirinden çok farklı yorumlar bulunmaktadır. Kuşkusuz Ermeni tehciriyle ilgili tartışmalara kaynaklık eden metinlerin başında 1919 yılında mütareke ortamında itilaf devletlerinin kontrolünde İstanbul’da gerçekleşen Yozgat Ermeni Tehciri Davası tutanakları g

İnsan insana ne kadar benzerse, şehir de şehire o kadar benzer. Huyları, havaları, özleri, sözleri, suretleri, zevkleri, keyifleri benzese de asla aynı olmazlar. Hafızada biriken anılar, zamanda demlenen alışkanlıklar, unutulan ya da söze yüklenen hikayeler insanı şehre bağlar. Şehrin tarihî serüveni, insanların ömürlük yazgılarıyla örülür. Tabirin Sığmaz Kaleme, bir şehrin dokusunda yer alan, bir ömürlük misafirlikler derlemesidir. 12 yıllık zaman aralığında kendileriyle söyleşilen ve hâlleşilen insanla

XVI. yüzyıl hil'atların en çok verildiği merasim olan sur-ı humayunlarda dağıtılan hil'at sayısı dört bine ulaşmıştı. Bu duruma bir diğer örnek ise; IV. Mehmet'in 17. yüzyılda Şehzadelerin sünneti dolayısıyla kutlamaya gelen ve armağanlarını sunan vezirlere seraser kaplı samur kürkler verilmişti. 1675 yılında yapıla bu şenlikte esnafa ancak dördüncü gün de geçiş sırası gelmiş ve kürkçüler onuncu günde padişah huzurundan geçmişlerdir. Bu geçiş merasimini canlı bir tasvirle anlatan Evliya Çelebi kürkçülerin g

A'yanlık müessesesinin teşekkülü ile taşra idaresinde yerel aileler ön plana çıkmış, güçlerini arttırdıkları ölçüde bulundukları bölgelerde hâkim duruma gelerek, yerel hanedanlara dönüşmüşlerdir. Merkezden aldıkları vezaret, kapıcıbaşılık, mütesellimlik gibi payeler bu yerel hanedanların nüfuz sahalarının genişliği üzerinde belirleyici bir faktör olarak gözükmektedir. "A'yanlar Devri" olarak adlandırılabilecek bu dönemde Çapanoğulları, Canikli Ali Paşa oğulları, Tepedelenli Ali Paşa oğulları gibi yerel hane

Hükümet konakları yerel yönetim geleneği bağlamında tarih/ tarihçilerin çalışmalarına konu olmuş; inşa süreçleri ve mimarileri açısından çalışmalar içinde tanımlanmış olmakla birlikte bağımsız bir çalışmada ele alınmamıştır. Bugün bile birçok yerleşim merkezinde "modern" tarihi yapılar olarak görülebilen hükümet konakları Anadolu'nun yanı sıra Balkanlar'da ve Ortadoğu'da da Osmanlı toprakları sınırları dahilindeki bölgelerde tanımlayıcı mimari yapıtlar olmaktadır. Kentlerin kimliği, birtakım öğelerle belirl

Osmanlı Dönemi'nin önemli tarihi olaylarından birisi olan 4. Murad'ın Revan Seferi ve Revan Kalesi'nin fethi, tarihi kaynaklarda anlatılmaktadır. Vakanivüs tarihlerinin ve diğer tarih kaynaklarının anlattığı bu hadise, sırf bu sefer için yazılmış bazı özel eserlerde de ayrıntılarıyla anlatılmıştır. Bu tür eserlerden birisi de işte elinizdeki kitaba konu olan Sıdki Paşa'nın "Gazavat-ı Sultan Murad- Rabi'" adlı bir mecmua içinde bulunan 63 varaklık eserdir. "Gazavat-ı Sultan Murad- Rabi'", Revan Kalesi'nin

Yayınladığımız 1835 tarihli bu defterde Karahisar-ı Şakrî sancağına bağlı olan Yakacık (bugünkü Suşehri İlçesi), Akşehir-i Abad (bugünkü Akıncılar İlçesi) ve Suşehri (bugünkü Gölova ilçesi) nahiyeleri günümüzde Sivas'ın kuzeydoğusunda yer alan ilçelerdir. 1831 yılında ilk nüfus sayımında bu nahiyelere bağlı 114 köy ve 9 aşiretin nüfus sayım sonuçları bu kitapta yer almaktadır.

Kemâl Kutgün Eyüpgiller 1962, Ankara. Galatasaray Lisesi'nin (1981) ardından Gazi Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Mimarlık Bölümü'nden mezun oldu (1986). İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Restorasyon programından yüksek lisans derecesi aldı (1988). Aynı Üniversitede doktorasını (1995) tamamladı. İTÜ'de 1998'de yardımcı doçent, 1999'da doçent, 2009 yılında profesör unvanlarını aldı. 1997-98 eğitim yılında Hollanda'da, 2001 yılında İngiltere'de misafir araştırmacı olarak görev y

Aslen Antepli olan Fedayî Mehmed Dede, Trablusşam'da yaşamış ve muallimlik yapmış Mevlevî bir şairdir. Anadili Arapça olan çocuklar için 1044/1634-35'te kaleme alınan Tuhfe-i Fedayî; mukaddime, sözlük kısmını oluşturan 15 kıta ve sonda yer alan ebced hesabı olmak üzere 17 bölümden oluşmaktadır. Mukaddime kısmında hayatı hakkında önemli bilgiler veren müellif, eserini Arapların faydalanması ve Türk dilinin inceliklerini anlamaları için kaleme aldığını belirtmektedir. İbrahim Şahidî Dede'nin Türkçe-Farsça man

XIX. yüzyıla kadar Osmanlı Devleti'nde İstanbul başta olmak üzere şehir içi ulaşım aracı olarak karada fayton, deniz ve nehirlerde ise sandal ile mavna gibi taşıtlar kullanılmıştır. XIX. yüzyıl ortalarına gelindiğinde İstanbul başta olmak üzere Osmanlı Devleti'nin nüfus yoğunluğunun fazla olduğu bölgelerde sosyal hayat etkilenmiş, yeni bir kültür ortamı için zemin hazırlanmıştır. Şehirlerdeki değişim neticesinde toplu ulaşım araçlarına ihtiyaç duyulmuştur. Osmanlı Devleti'nin başkenti olması nedeniyle ilk o

Düğün töreni ile eşe dosta ilan edilen evlilik bağı; geçiş dönemlerinin en çok hazırlık gerektiren, en çok tarafı bir araya getiren, en heyecanlı ve en eğlenceli olanıdır. Düğünden önceki süreç ve düğün merasimi toplumlar arasında temelde benzerlikler, ayrıntıda farklıklar gösterir. Evlilik kararı ile başlayan süreç; sonrasında söz, nişan, nişan hediyeleşmesi, düğünü planlama, kına, düğün gibi birtakım aşamalardan geçerek tamamlanır. Bu aşamalar sırasında zaman zaman Türk kültürünün genel bir geleneği olara

Mehmed Ali Ayni Şubat 1868'de Serfice/Manastır'da doğdu. Ailesi aslen Konyalıdır. Babası Mehmed Necib Efendi, annesi Refika Hanım'dır. İlk bilgilerini ailesinden aldı; Serfice Sıbyan Mektebi'ne devam etti. Sekiz yaşlarında iken ailesiyle birlikte önce Selanik'e, ardından İstanbul'a geldi. Bir müddet Çiçekpazarı Rüşdiyesi'ne devam etti. Babasının görevi dolayısıyla Sana/Yemen'e gitti; burada Askeri Rüşdiye'ye devam etti; dışardan Fransızca dersleri aldı. İki sene sonra ailesiyle birlikte İstanbul'a döndü, Gü

Vatan gazetesinde Ahmet Emin Yalman "Harp kazançlarından alınacak vergi" adlı makalesinde, Harp zenginlerinin belirlenmesinde alışıla gelmiş yöntemlerin değil, fevkalade yöntemlerin uygulanmasını istemiştir.Bu arada Zekeriya Sertel, "Harp zengini kimdir ve onu nasıl bulacağız?" başlıklı makalesinde vurgunculuğu şu şekilde açıklıyordu. "Asıl harp zenginleri, iz vermeksizin, karaborsada çalışan ve hiçbir beyannameye tabi olmayan kara tüccardır. Kanunun asıl aradığı harp zenginleri, bu gibi zincirleme iş yapan