Osmanlı Sarayı, bir zamanlar toprakları Orta Avrupa´dan Kuzey Afrika´ya ve ıran´dan Adriyatik Denizi´ne kadar uzanan Osmanlı ımparatorluğu´nu altı yüzyıl boyunca yöneten Osmanlı Hanedanlığı´nın öyküsünü anlatıyor. Bu kitapta, ımparatorluğun başlangıç yıllarından çöküşüne kadar geçen olaylar, ıstanbul´un fethi, Topkapı Sarayı, Harem´in içyüzü ve Osmanoğullarının bilinmeyen yönleri gözler önüne seriliyor.

Genellikle Osmanlı Devleti´nin XVIII. yüzyılda bütün müesseseleriyle birlikte gerileme sürecine girdiği kabul edilir. Reisülküttablık bunun her alana teşmil edilemeyeceğini; özel olarak kendi gelişmesi, genel olarak ise kendisine bağlı bürokrasinin kaydettiği gelişme ile göstermektedir. O dönemde Osmanlı merkez bürokrasisinin maliye dışındaki kısmını üstlenen reisülküttablık, şimdiki Dışişleri Bakanlığı ve Başbakanlık Müsteşarlığı makamlarının başlangıcını oluşturmaktadır. Türkiye´deki bürokratik devlet ge

Doğu ile Batı´nın gelişme ve ilerleme anlayışları farklı olmuştur. Batı, değişme ve ilerlemeyi mihaniki bir tarzda, her kademede biri ötekinden farklı olan, birbirini aşan yeni olgular meydana getirmek suretiyle bir senteze ulaşma şeklinde anlar. İlerleme, bir durumdan ötekine geçme, bir sıçramadır. Halbuki Doğu, bir buğday tanesinin bir başağı oluşturması gibi, kendi iç dünyasından filizlenen bir tekevvün olarak açıklar. Biri bir varlıktan bir başka varlığa geçiş gibi yan yana ilerleme, diğeri aynı varlığı

Mâhpeyker Kösem Vâlide Sultan´ın Haremeyn-i Şerifeyn Vakfiyesi, onun Mekke-i Mükerreme ve Medîne-i Münevvere´deki hizmetlerinin tescilidir. Eserimizde Mâhpeyker Kösem Vâlide Sultan´ın mukaddes topraklardaki vakfiyesinden evvel, mevzûya bir mukaddime olması için vâlide sultanlık makâmı, vâlide sultanlar ve unvanları hakkında malumat verilmiş ve Mâhpeyker Kösem Vâlide Sultan´ın hayatı ve eserleri üzerinde durulmuştur. Kösem Vâlide Sultan, Haremeyn-i Şerîfeyn evkafını hac yolunda su ihtiyacının karşılanması,

Avrupa´yla ilgili Osmanlı metinleri genelde gözlem noktasında ele alınır. Yazarın toplumsal kökeni ve gözlemleri arasında bir bağ kurulmaksızın izlenimleri salt izlenim noktasında incelenir. Oysa metin yazarı basit bir seyyah değildir. Devletin üst düzey bir bürokratı, Osmanlı toplumsal ve siyasi tarihinin bir aktörü, yenileşme hareketlerinde son derece önemli görevler yüklenmiş, yenileşmenin katılımcı teorisyenleridir. Yazarların son derece stratejik konumu, metinleri aynı zamanda gözlem, teşhis, öneri ve