"Eğer bir önsöz bir kitabın içeriğini aydınlatmaya hizmet edecek bir ışıksa, ben çocukların büyüdüğü ve yetiştiği ailelere hizmet etmek amacıyla hazırlanmış olan bu küçük kitabı örneklemek, resmetmek, tanıtmak için sözcükleri değil insan figürlerini seçiyorum. O nedenle, ben burada, her ikisi de benim için anlamlı bir sembol ve bir öğretmen, dahası eğitim alanındaki mucizenin dünyanın gözünde yaşayan kanıtları ve örnekleri olan Helen Keller ile Bayan Anne Sullivan Macy'yi hatırlıyor ve onları saygı ile anıyorum.Helen, bu küçük çocukları yüreğine sen bağla, çünkü seni her şeyden daha önce ve herkesten daha çok onlar anlayacaklardır. Zira onlar senin küçük kardeşlerindir: onlar, küçük elleriyle, gözleri bağlı bir şekilde, sessizce birbirlerine dokunduklarında, onların bilinçlerinde derin izlenimler oluşur ve onlar yeni bir mutlulukla “Ellerimle görüyorum” diye haykırırlar. Esasenruhunuzun tanıdığı gizemli ayrıcalığın dramını sadece onlar tam olarak anlayabilirler. Onların ruhları, karanlıkta ve sessizlikte genişlemek için serbest bırakıldığında, onların entelektüel enerjileri iki katına çıktığında, onlar, neredeyse sezgi yoluyla öğrenmeden okuma ve yazmayeteneğine sahip olduklarında, onlar, sadece onlar, Tanrı’nın sana öğrenmenin aydınlık yolunu bağışladığını yaşadıkları büyük mutluluk ve sevinç sayesinde kısmen anlayabilirler."