“Sevgiyle kucaklanmalı, ninnilerle uyutulmalı ve ilgiyle büyütülmeliydin. Başkalarının ihtiyaçlarını karşılayabildiğin için değil, yalnızca kendin
olduğun için sevilmeli ve fark edilmeliydin. On yıllar sonra bile sahip olmayı umduğun bir annenin, iyi ve annelik edebilecek bir figürün kaybını
yaşıyorsun ve bu hiç adil değil.”
Bir çocuğun kurduğu her bağ eşsizdir ancak ebeveyniyle kurduğu bağ kritik bir önem taşır. Çocuklar, gelişimlerini
tamamlayabilmek için ebeveynleriyle sağlıklı bir bağ kurmaya ihtiyaç duyarlar. Alexia ne yazık ki bu konuda
oldukça şanssız; o, çocukluğunda ebeveynleriyle bağ kuramamış yetişkinlerden yalnızca bir tanesi...
Küçük Bir Umut Işığı, Alexia ve terapisti Kim’in üç yıllık terapi yolculuklarını konu ediniyor. Bu terapi seansları ise,
çocukluk çağı istismarından kurtulan yetişkinlerin üstesinden gelmek zorunda oldukları çeşitli zorlukları gözler
önüne seriyor. Çokyönlü bir bakış açısıyla yazılmış olan bu kitap, terapist-danışan ilişkisini
şekilde sunarken, okuyucuyu Alexia’nın hikâyesine tanıklık etmeye davet ediyor!