Külkedisi Manifestoları bu kitabın içinde yazan kadınlardan birinin akşamlardan bir akşam herhangi bir uzatmalı kokteylde, kokteylden, orada bulunuyor olmaktan, kendi tuhaflığından sıkılıp sigara tellendirmek üzere uzağa, dışarıya, öteye çekilmesi ve çekildiği yerin bulaşık için toplanan malzemelerin kıyısı olduğunu fark etmesiyle başladı.

Kendini halinden çok memnun hissetti. Halinden memnun Külkedileri diye düşündü. Önüne sunulandan başka bir şeye yürüyen, pabucu mabucu da takmayan Külkedileri var dedi. Arkadaşına anlattı güldüler. Bir başka arkadaşına anlattı ne iyi kısa film olur diye. Arkadaşı ne iyi kısa öyküler olur dedi.

Birbirini tanıyan; herkesin en az bir Külkedisini beraberce tanıdığı, bir kısmı akademisyen bir kısmı sinema yazarı, bir kısmı kitapçı, psikolog, sanatçı farklı yaş gruplarından kadınların öyküleri bir araya gelmiş oldu.

Tembel, meşgul, vakitsiz ve sıradan Külkedilerinin bu manifesto öykücüklerinin yayımlanabilir olması tahmin edemeyeceğiniz kadar uzun sürdü.

Bu tuhaf ve eksikli Külkedisi Manifestoları öykü desen öykü değil, manifesto desen manifesto değil; büyük işler başarmamış ama prenses de olmamış; yine de halinden memnun, genç yaşlı, yaşlı genç kadınlara ait.