İÇERİK TANITIMI: Zabel Yesayan'ın 1916'da kaleme alınan ancak 1924'e kadar saklı kalmış novellası
Son Kadeh (Verçin Pajagı) pek çok eleştirmene göre yazarın en güçlü eseri ve kendi dönemi açısından
da bir hayli cüretkar. Novella, metnin kahramanı Adrine'nin yasak aşkı Arşag'a yazdığı notlardan (belki
de uzun bir mektuptan) oluşuyor. Bu notlarda yasak aşkına kendisini tüm çıplaklığıyla anlatmayı
deneyen ve bunun için en utandığı şeylerle dahi yüzleşmeyi göze alan Adrine bir yandan geçmişine
bakıp kendisi ve evliliğiyle hesaplaşırken, bir yandan da aşkın ne olduğunu kavramaya çalışıyor.
Yesayan, çatışan hisler, içgüdüler ve fikirlerden meydana gelme bir karmaşanın içine hapsolmuş ve bu
karmaşadan çıkmayı arzulayan, kendisine yeniden yaşama imkânı verecek bir çıkış yolu arayan genç bi
kadının aracılığıyla b iz i k a d ı n r u h u n u n k a t m a n l ı z e n g i n l i ğ i n i k e ş f e t m e y e d a v e t e d i y o r . Ü s t ü n e b u keşfe
arka planda İstanbul (ve özellikle Üsküdar) eşlik ediyor. Yesayan okurlarının artık aşina oldukları sarhoş
edici tabiatı, bu tabiatın yoğun kokuları, sesleri ve tatları ile..
YAZAR HAKKINDA: 1878'de Üsküdar'da doğdu. 1895'te Paris'e gitti, Sorbonne'da edebiyat ve felsefe
derslerini takip etti. Meşrutiyet'in ilanıyla İstanbul'a döndü. Öykü, deneme ve romanlarında, kadın hakları
ve kadınların toplumsal yaşamdaki konumlarına geniş yer ayırdı. 24 Nisan 1915'te Ermeni aydınlarının
çıkarıldığı ölüm yolculuğundan bir hastanede saklanarak kurtuldu. Kafkasya'da Ermeni mülteci ve
yetimler için yardım faaliyetlerine katıldı. Ermenistan hükümetinin daveti üzerine 1933'te Erivan'a göç
etti. Stalin kovuşturmaları sırasında tutuklandı. Ölüm tarihi ve yeri kesin olarak bilinmemektedir.