Sensizliği tattığımda ben; Sanki boğazımda bir şey var Ne tükürebiliyorum Ne de yutabiliyorum. Ne nefes alıyorum Ne de nefessiz kalıyorum. Ne yaşıyorum Ne de ölüyorum Ne varım Ne de yok Ben sensizlikle beraber ölümü de tattım...

Viktor Petroviç Astafyev, 1 Mart 1924 de Krosnayarsk'a yakın Yenisey ırmağı kıyısındaki Ofsiyanka köyünde, fakir bir ailenin oğlu olarak dünyaya gelir. Yazarın zorlu yaşamı daha yedi yaşındayken başlar. Bu yıllarda, annesi Lidiya (1901-1932) Yenisey ırmağında boğularak ölür. Bu olay, ileride yazacağı öykülerde ve kişisel yazılarında sık sık vurgulanacaktır. Anne sevgisinin insan yaşamında, özellikle de çocukluk yıllarındaki gerekliliğine değinmediği öyküsü yok gibidir. Ancak, gerek öykülerinde gerekse kişi

Bu çalışma edebiyat teorisyenleri Franco Moretti ve Mikhail Bakhtin'in kavram ve yaklaşımlarını tanıtma amacı taşımaktadır. Mikhail Baktin'in romanın doğuşu bağlamında geliştirdiği sosyo - tarihsel yaklaşım ve buna ilişkin kavramsallaştırmaları (?diyolojizm, monolojizm, karnaval, kronotop...) çalışmanın ilk bölümünde anlatılmıştır. Bakhtin'in yaklaşımı bir dil teorisi içinden romanın doğuşuna ilişkin teorik bir arka plana yaslanır. Teorik arka planı ise marksist terminoloji üzerinden biçimlenmiştir. Bakhti

Bu çalışmada demokratia (demokrasi) kavramının Eski Yunan'da nasıl bir eylem ve düşünce alanı bulduğu Platon'un Devlet, Devlet Adamı, Yasalar diyalogları temel alınarak araştırılmıştır. Çalışmamız üç bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde, demokratia'nın etimolojisi üzerinde kısaca durulmasının yanı sıra, Platon'un demokrasiye ilişkin kaygılarını daha iyi anlayabilmek için, Eski Yunan'ın demokrasi anlayışı ele alınmıştır. İkinci bölümde ise Platon'un demokratia anlayışını temellendirmek amacıyla, demokr

Kitap Tanıtım Yazısı : Arka Kapak KPSS VE GELİŞİM PSİKOLOJİSİ Her yıl yüz binlerce öğretmen adayımızın öğretmen olma umuduyla girdikleri KPSS sınavında bizleri dönem boyunca dinlerken en çok mutlu eden, yalnız sınavlarda kavram karmaşası oluşması nedeni ile sürekli zihnimizde soru işaretleri bırakan Eğitim Bilimleri sorularının belki de en eğlenceli ancak en çok zorlandığımız branşı ?Gelişim Psikolojisi olarak bilinmektedir. Dersleri anlattığım dönem zarfında verdiğim örneklerle oluşturduğum bu kit

Boynundan sırtından itiyorlardı. Sağır olmuş gibiydi, soluğu tıkanıyordu. Dermanı kesiliyordu. Ama gözleri hala çakmak çakmaktı. Çevresinde yiğitçe parlayan bir sürü başka göze takılıyordu. Bu parıltıyı iyi bilirdi ve severdi de. Kapıya doğru ittiler onu. Bir elini kurtarıp pervazı yakaladı. Asıldı, direndi

Köpek yavrusu sallanarak ona doğru geldi. Kulaklarını di­kip merakla yavruya baktı. Sonra burunları birbirine dokundu ve yavrunun küçük sıcak dilini çenesinde hissetti. Nedenini bilmiyordu ama, Beyaz Diş'in dili dışarı çıktı ve yavrunun yüzünü yaladı. Onun bu gösterisi tanrıların alkış ve neşe dolu çığlıkları ile karşılandı. Şaşırmıştı, hayret dolu bir yüzle onlara baktı. Sonra halsiz düştüğünden yeniden yere uzandı. Kulaklarını dikmiş ve başını yana eğmiş bir durumda köpek yavrusunu seyretti. Collie'nin hi

Ölüm çok geçirdiğimiz, durmadan geçirmekte olduğumuz bir durumdur. Herakleitos'un dediği gibi ateşin ölümü hava­nın doğuşu, havanın ölümü suyun doğuşu olduktan başka bu durmadan doğup ölmeleri kendimizde daha açıkça görebili­riz. İhtiyarlık gelince olgun yaş ölür gider; gençlik olgun yaşta biter, çocukluk gençlikte, ilk yaş çocuklukta, kaldı ki dünkü gün bugün ölmüştür, bugün de yarın ölmüş olacak... Cimriliği yaratan yoksulluk değil zenginliktir daha çok

Akibet, uzun yaşın ucu ölüm, sonu ayrılık. Dua edeyim hanım: ölüm vakti geldiğinde arı imandan ayırmasın. Ak sakallı babanın yeri cennet olsun. Ak bürçekli ananın yeri cennet olsun. Kadir Mevla seni namerde muhtaç etmesin. Ak alnında beş kelime dua kıldık, kabul olsun. Amin amin diyenler Tanrı'nın yüzünü görsün. Derlesin toplasın günahınızı Muhammed Mustafa'ya bağışlasın hanım hey!

Der ki onlar hurili cennet hoştur sana Yok derim, üzüm suyu içmek hoştur bana Sen bak peşin gelene o hayale boş ver Çünkü davul çalarken uzakta hoştur daha

Bugün varız, yarın yok! Gündüzün sonu gece. Aydınlığın sonu karanlık. Ateşin sonu kül. Hayatın sonu ölüm. Ölümden kim şüphe eder? Altınlara gark olsak, demirden, çelikten kaleler içine saklansak, mutlaka ölüm oku gelip bizi bulacak. Er geç bize yetişecek. Bu kadar muhakkak bir akıbet karşısında gaflete düşen, nefsine uyan, yarını unutan insan mıdır? Hayır. Hayvandır. Nefsine uyanların, zevkten başka bir şey tanımayanların, hayvanlardan ne farkı var?

Büyükannem öldü. Ölüm haberi yedi hafta sonra kuzenlerimden birinin yazdığı mektupla bana ulaştı. Bu kısa ve hiç virgülü olmayan mektupta, büyükannemin kilise avlusunda dilenirken düşüp ayağını kırdığı, sekiz gün sonra da kangren olduğu yazılıydı. Daha sonra, büyükannemin iki erkek bir kız kardeşinin çocuklarıyla birlikte, büyükannemin sırtından onun topladığı sadakalarıyla geçindiklerini öğrendim. Bir hekim çağırmayı da akıl edememişler. ?Onu Petropavlosk mezarlığına gömdük, diyordu mektup. Bütün hısım akr

?İşte böylece, efsane de unutulmaktan, kaybolmaktan kurtulmuş Glaukon. İnanırsak, bizi de kurtarır bu efsa ne. O zaman Lethe ırmağını sağ salim geçer, ruhumuzu tertemiz tutarız. Bana güvenir de ruhun ölümsüz ve kötülüğün de, iyiliğin de her türlüsüne dayanacak güçte olduğuna inanırsanız, her zaman yukarı çıkan yolda yürürüz, her şeyde bilgelikle doğruluğa uyarız. Böylece, gerek bu dünyada yaşarken, gerekse yarışı kazanıp ödüllerini alan atletler gibi doğruluk ödülünü aldığımız zaman, kendimizle de, tanrıla

Adam devam etmek istiyor, ama bilinmeyen bir zorluk yüzünden bunu yapamıyordu. Kalemi yere düşürdü ve yine K.'ya doğru döndü. K. bu kez ona baktı ve büyük bir sıkıntı içinde olduğunu fark etti, ama nedenini anlayamadı. Az önceki canlılığı uçup gitmişti. K.'nın da canı sıkıldı. Kaçamak bakışlarla birbirlerini süzdüler. İkisinin de yok edemeyeceği bir yanlış anlaşılma vardı ortada. Tam o anda mezarlık kilisesinin küçük çanı vakitsizce çalmaya başladı; ama ressamın elini havada sallaması üzerine, sustu. Bir sü

...çok geçmeden ayak tıkırtıları duyuldu, bir kız geldi güverteye. Boya olduğu her halinden belli olan kısa, sarı saçları ve koyu kahverengi gözleriyle gülümsedi. Bir iskemle çekip yanıma, karanlık sularda Adriyatik'i izledi Sonra dedi ki; Yazmak hüzün verir.Birden düzeltti, Gerçekleri yazmak hüzün verir. Anlamaz gözle baktım önce, kalbi kandırdım, Bu da ne demek şimdi? Derin bir nefes çektikten sonra benim soruma duymamışçasına devam etti, gözleri karanlık denizde; Gerçekler yalnızken açığa çıkar, kalabal

Bir Katilin Gözlerine Bu Kadar Yakından Bakmak Hayal Bile Edemeyeceği Bir Şeydi... ?Hişt... diyen adam, avucunda tuttuğu saçları okşayarak biraz öne eğildi. ?Eğer onları bu kadar çok düşünüyorsan, bunun en iyi yol olduğunu bilmelisin. Çünkü yüzümü görmemiş birini salmak başka, beni en küçük ayrıntısına kadar tarif edecek birini salmak başka. Bunu yaparsam sadece çok üzülecekler. Ama seni bırakırsam ve onlarda burada olanları öğrenirlerse... Ravza onun ne söyleyeceğini biliyordu. Adamın illa da onları da

Belki de bilim adamlarının çoğu iktidarsızdı ve bundan dolayı yıldızlar onlar için daha fazla anlam taşıyor olmalıydı. Koca evrende milyonlarca yıldızı merak ediyorlardı belki ama KELEBEĞİN 'yarın diye bir' KAYGISI'nın olmadığını anlamakta güçlük çekiyorlardı. Onlar ne'de az düşünüyorlardı. Ama çok az düşünebildiklerinin farkında bile değillerdi. KİMBİLİR?

Büyükannem öldü. Ölüm haberi yedi hafta sonra kuzenlerimden birinin yazdığı mektupla bana ulaştı. Bu kısa ve hiç virgülü olmayan mektupta, büyükannemin kilise avlusunda dilenirken düşüp ayağını kırdığı, sekiz gün sonra da kangren olduğu yazılıydı. Daha sonra, büyükannemin iki erkek bir kız kardeşinin çocuklarıyla birlikte, büyükannemin sırtından onun topladığı sadakalarıyla geçindiklerini öğrendim. Bir hekim çağırmayı da akıl edememişler. ?Onu Petropavlosk mezarlığına gömdük, diyordu mektup. Bütün hısım akr

Aldandım gülüşüne yalan olsa da Aldırmadım hiç sevmediğin halde. Sevmiyor olsan da gül bir kez daha bana Aşkı unutturur gülüşün aslında. **** Aşkı yazdım milyonlarca kere Seni anlattım hiç bilmeyenlere Çık artık ortaya sende Sevilmeyi anlat seyircilere.

Sadece Nergis vardı yanımda. Şehirlerarası terminalde oturup sigara içiyorduk. Birazdan otobüsüm kalkacak ve ben hiçbir şey olmamış gibi, burada hiçbir şey yaşamamış gibi Konya'ya dönecektim. Nergis'in boynuna sarılıp burada geçirdiğim iki koca ayı düşündüm. O iki ayda hayatıma giren iki ayıyı sonra. Gerçekten kurşun döktürmem gerekti artık benim. Etrafımda herkesin yanında bir erkek onlarla vedalaşıyorlar ben ise yine yalnız Bahar.Böyle yaşanmaz bu şekilde olmaz.Artık eminim ben bu dünyaya kaybetmeye gelmi