Biz daha çiselemeden sağanak olmaya çalışan yalancı bir yağmurduk.Yüzümüz kendi ellerimizin göçmeni. Gittiğimiz yerde kurmayı bilmediğimiz hiçbir çadır birleştirmez bizi. Önce uyumak lazım. Uyumak için de susmak.“Biz böyle öğrendik,” demek kolay da bunu söyleyen göğsümüzün genişliği yok. Papatya kokusunu unutacak kadar yalnızlaştık. Kısa yollar hep buzlu. Saçaklar… Bizi öldürecek kadar sivri ve ansızın düşecek kadar habersizler. Demek istediğim, herkes kendi buzunu sarkıtıyor içinden. Soğuk. Nabzı sıcak atı

Engin Turgut İçin ‘Nefes’Arkadaşım diye söylüyorum, arkadaşım diye övünüyorum. Çok arkadaşım var mı, yok. Yakın şair arkadaşlarım var mı, var. Bazıları uçtu gitti. Bir de nerde, ne zaman arkadaş olduk ve o aslında nereden gelmişti, görünüşte bazı yerler, tarihler, semtler bunun yanıtı olsa da… Değil! Niye değil, çünkü diyelim ki Engin Turgut, Yeldeğirmeni‟nde oturdu uzun zaman, ama Kadıköylü değil! Şiir yazdı, yazıyor ama şair değil! Resim yaptı, yapıyor ama ressam değil! Rakı içti, içiyor ama sarhoş değil!

Savaşların meydanlarda mertçe kazanılıp kaybedildiği zamanlar gerilerde kalmıştı. Yeni düzen, günlük hayatın içine korku tohumları ekmekti.“Terörü lanetliyoruz” mesajları veren süper güçler, ellerini kana bulamıyor ve barış mesajları veriyorken alttan alta terör örgütleri ile iş birliği yapıyorlardı. Hayatlarımızın ortasına bir bomba bırakıyor ve sonra da kenara çekilip zevkle panik halini izliyorlardı.Düşmanı belirsiz bir savaştı bu. Her an herkes olabilirdi fail. Ayakkabı boyayan çocuk, simit satan adam,

Bazen insan her şey için fikir beyan edebilirken karşısında bir tutam yara yere serilir ve fikri de aklı da uçar gider...İşte o zamanlarda, bu dünyanın tüm kötülüğünü bir kez daha kökünden kazımaya antlar içtim!Dilek! En büyük dilek, her kadının göğsünde açacak o çiçek!Bağıyla bahçesiyle özgürlüğe bezeli bizim Dilek!

Eski, Sonra, Şimdi

"Korkuyla ilk o zaman tanışmış titreyen dizlerinde, çırpınan yüreğinde. Ne annesine diyebilmiş ne dadısına. "Olsun!" demiş kendine, "ben de hiç inmem aşağı." İndirmişler... Henüz lise çağlarında, en yakın arkadaşlarını bir bir indirmişler yere. Kiminin etlerini koparmışlar lime lime, kiminin ıslak bedeninden geçirmişler cereyanı.Yanıp sönen lambalar, açılıp kapanan kapılar, kesilen nefesler, duran kalpler, resmi araçlar,kuyular, dolup taşan lağımlar, bekleyen anneler, soğuk zincirler, izmarit denizinde boğu

Kaybedecek çok az şeyi kalmış bir insanın tehlikeli hikâyesi bu. Nazım’ın hikayesi.Sana etiği sorgulatan, yargılamak yerine düşünmene ve empati kurmana sebep olan, tüm kararları yine sana bırakan, onun için uzun ama senin için kısa bir hikâye. Hayatta en değerlilerini gözlerinin önünde kaybetmenin acısıyla çıktığı intikam yolunun hikayesi.İntikam her seferinde koluna takıp yanında ölümü de getirir miydi sahiden? Peki insan ölümü hak eder miydi gerçekten? İdam edilen suçlular mesela? Hak etmişler miydi ölümü

Selanik’te bir asırdan daha önce… Fatma, buz yanığı bir süngünün zalim ışığına evladını “bıraktı…”Mardin’de, barut kokularının silinmediği isyan yıllarında… Sultan, ışığına düştüğü sevda koruna can parelerini “bıraktı…”Antalya’nın usul melteminin, denizinin kavruk tadının, yaseminlerinin kokusunun gönülleri yumuşattığı yakın zamanlarda… Rüya, hapsolduğu yargılar evrenine hayallerini “bıraktı…” Ateş çemberinin içinde sıkışmış bir akrep gibi iğnesini kalbine sapladı… Kalbi Özgür’dü zaten…Sahi nasıl olur da bı

Ey Kıymetli Okur,Nedenlerin, kutsal metinlerin, kümülatif ahlaki birikimimizin vicdan ve aklınışığında sorgulandığı bir kitap tutuyorsun ellerinde. Kadim Anadolu'nun 7yoluna düşüp Üstün İnsan'ı arayacağın bir yolculuğa hazır mısın ? Kim bilir belkide bu kitabın son sayfasında bulacaksın onu. Devam edeceksin zihnindeokumaya, bu kitabın birinci sayfasıyla başladığın yolculuğa. Boğazından geçecekve vicdanında sonlanacak atalarının arayışı. Kalbinden bir iki sayfa açıncaAnadolu'nun yitik tapınakları canlanacak

Dear Reader,You are holding a book in which reasons are questioning in the light of holy scriptures, our cumulative moral treasures, and our ability to reason. Are you ready to go on a journey to search for the Super Human on the seven routes of Ancient Anatolia? Who knows, perhaps, you will find it on the final page of this book. You will continue reading within your soul, the journey which you started on the first page of this book. Passing through your throat, reaching to your heart, the lost temples of

Bu öyküler fabrikalardan, evlerden, nice yollardan geçip bir araya geldi. Yollarda kuş sesleri vardı. “Kuşlar o sesleri insanlar dinlesin ve huzur bulsun diye çıkarmıyordu.Beslenme uğraşlarının, çiftleşme çabalarının, yuva yapma hazırlıklarının sesleriydi onlar. Dünyanın en güzel sesleri, hayat mücadelesi içinde üretiliyordu.” Hayatın cıvıltısı satır aralarındaki hüzünle, öfkeyle birlikte size ulaşsın diye. Bir de sevgiyle. En çok da umut olsun diye satır aralarında  “Edebiyatın işi, bu sesleri iletmek, dah

Bundan yüz otuz yıl önce harikalar diyarını ziyaretinden sonra, Alice bir aynanın içinden geçti  tersine dünyayı keşfetmek için. Alice bizim zamanımızda tekrar dünyaya gelseydi, bir aynanın içinden geçmesine hiç gerek olmazdı: Pencereden bakması yeterliydi.Eduardo Galeano/ Tepetaklak: Tersine Dünya Okulu Uruguaylı yazar Eduardo Galeano’nun deyişiyle “tersine dünya” burası.Günümüzün “tepetaklak” olmuş dünyasında, belleğimizde izler bırakan günler yaşıyoruz.Kurgusal gerçeklerimizi gün yüzüne çıkarmak adına, k

2020 Seyhan Livaneli Öykü Yarışması Birincisi Duysal Deneyici Tatlısu’nun öykü kitabı çıktı.“Seyhan Livaneli öykü Ödülü’nde jüri üyesi olarak, Duysal Tatlısu’nun adını görmeden okuduğum öykülerini çok değerli, etkileyici bulmuştum. Ve ortak kararla, ödülü kendisine vermiştik.Aylar sonra, yayına hazırlanan dosyasındaki yeni öykülerini de görünce, iyi bir edebiyatçıya yol açmanın sevincini duydum.” Zülfü Livaneli

Bilmediği, hiç tatmadığı mutlulukların peşine düşen bir genç kız…Kimlik arayışında yolu o genç kızla kesişen genç bir doktor…Önceki yaşamlarını silerek, sildiğini sanarak hayat yolculuğuna devam etmeye çalışan, yeniyle eski arasında yorgun düşenler…Aşkların, aile bağlarının, dostlukların, yaş farkının, cinsel tercihlerin, yalanların, gerçeklerin, hayal kırıklıklarının açmazlarında her insanın biricikliğine uzanan, sonunda yine bir biçimde kesişen yaşam yolları…Sibel Güneş doğdu, Suskun Toy Kuşları adlı öykü

İnsana uyumsuz bir elbise gibi giydirilen düzen, bir yandan kendi adaletsizliğinin öykülerini yazarken bir yandan yalnızca gözlerimize değil ruhumuza da kara perdeler çekiyor. Kemal Çevik, Sen Yüreğimdeki Yarayı Bir Görsen’de öykü evrenini işte bu perdeleri aralayıp insan sıcağıyla ısımak isteyenlerle buluşturuyor.İnsanın insana yaptığı zulümleri okurken insanoğlunun empati kurabilen bir canlı olduğundan bir kez daha şüphe ediyoruz. Ezilenler, sömürülenler, hiçe sayılan emek, çocuklar, kadınlar talan edile

Nedense kendimi ona çok benzettim. İçinde sırları barındıran, kapıları açacak bir kilidi dahiolmayan, çaresiz… Gerçek duygularını yansıtmadan yaşayıp kendi yaralarına dermanolmaya çalışırken başarısız…Araştırması için gizemli mektuplar yardımıyla Japonya’ya giden Eylül, köklü bir geçmişesahip ortakların arasında çalışmaya başlar. Karmaşık ilişkilerin içinde bazı gerçeklerleyüzleşip önemli kararlar vermek zorunda kalır.Olaylar hızla akıp giderken Eylül için Japonya günleri, geçmişin ve bugünün bir girdabınad

“Zamir! Zamir! Uyan Zamir, bombalar… Bombalar her yerde… Her yer yanıyor. Bulutların üstünde ateş var.Zamir! Bulut yanar mı? Uyan Zamir, ne olur uyan çok korkuyorum. Güneş patlayacak gibi… Patlarsa biz ölür müyüz? Zamir ne olur uyan çok korkuyorum.”“Yine mi ağlıyorsun sen? Annem nerede onun yanına git… İşten yeni geldim, az sonra kalkıp top oynamaya gideceğim arkadaşlarımla.”

Aile ilişkileri, aşk, iş yeri, dostluklar... Hayat akıp giderken tökezlenen, devam etmekte zorlanılan zamanlar... Düş kırıklıklarını üst üste yaşayan, çözemediği sorunlardan yeni sorunlar üretirken kısır döngüyü kırmayı başaran bir kadın... Ebru Akkaya, Hayat Şimdi Başlar'da yaşama ilişkin gözlemlerini bir roman kurgusuyla okurun önüne çıkarıyor. Kuru bilgilerin yerini gözyaşlarıyla ıslanan hayat deneyimleri aldıkça okur hem bir roman okumanın hem hayata dair farkındalığının artmasının keyfini sürüyor. Ruh

Eleştiri çağdaş bir kavramdır. Sanatın ve edebiyatın gelişmesi için olmazsa olmaz ama belalı bir iştir. Olumlu ya da olumsuz, eleştiriyi dikkate almayanlar, eleştiriye katlanmayanlar ve eleştirmene gereken değeri vermeyenler büyük yanlış içindedirler. İnsanlığın ilerleyişi eleştiriyle mümkündür. Ancak ve ancak eleştiren kafa, yaratıcıdır. Çağdaş toplumlar eleştiri üzerinde yükselmiştir. Kaan Eminoğlu genç eleştirmenlerimizden. Eleştirinin önce samimiyet olduğunu bilen, inandığını, gördüğünü söyleyen, genç o