İnsanoğlu; kalbini, cismânî ve nefsânî kirlerden takvâ ile arındırıp huzur hâlini yaşadıkça, yüce bir tefekkür ufkunda ve idrak derinliğinde merhaleler kateder. Gördüğü her şeyde kalbi, ona Allâh'ı hatırlatır ve Allâh'a olan bağlılık ve dostluğu ziyâdeleşir. Böyle bir tefekkür, ne güzel bir îmân anahtarı olur. Bu kıvamdaki bir insan için; bu cihan, muhteşem bir mektep ve gerçek bir imtihan dershânesidir. Zerreden kürreye her şey; ilâhî azamet tecellîsi, kudret akışları ve mûtenâ nakışlardır. Ziya Paşa bu

Bir mü'minin önce kendi gönlünü fethetmesi, yani kalbini yalnızca Cenâb­ı Hakk'ın tâlimatlarına, Peygamber Efendimiz'in terbiye ve tezkiyesine açması elzemdir. Böylece selîm bir kalp elde edebildiği nisbette, mü'min; İslâm şahsiyetini temsil etmeye başlayacaktır. Yani söz ve fiilleri; Kişi, sevdiğiyle beraberdir. sırrınca Allah Rasûlü'nün sünnetini, İslâm'ın zarâfetini aksettirmeye başlayacaktır. Bir dergâh hâline gelen gönül, şefkatle çarpacak, ihlâs ile hizmet ve fedâkârlığa koşacaktır. Samimî îman ve İsl

Avrupa'nın mâzîsi, kadını değersiz hattâ mel'un görüyor. Hâl-i hazırda da kadına muâmeleleri, şehvet vitrinlerinin malzemesi!.. İslâm'da ise sâliha hanıma verilen değer, kristal bir bardak teşbihinde: Yolculukların develer üzerinde yapıldığı devirlerde, develeri çöl ritimleriyle coştu rurlardı. Böyle bir seferde, Enceşe adlı hizmetkâr kasîde söyleyerek develeri hızlandırdı. Fakat deve üzerindeki mahfazada bulunan hanımlar için bu sürat uygun olmayabilirdi. Peygamberimiz; Yâ Enceşe! Dikkat et, camlar kırılm

Azâba koşma gönül, Selâm-ı rahmete koş! Gönülde açsın o gül, Kelâm-ı rahmete koş! Tutuşsa candaki ev, Kabarsa türlü alev, Sabırla mü'mini sev; Makām-ı rahmete koş! Hayırla dönmede yer, Bulur belâsını şer, Murâd-ı Hak bu hüner; Kıvâm-ı rahmete koş! Aman cehennemi geç, A Seyri, cenneti seç, Çok ince son dönemeç, Hitâm-ı rahmete koş!

Âyet-i kerîmede; (Rasûlüm) Sen Rabbinin yoluna güzel ve hikmetli öğütle davet et... (en-Nahl, 125) buyurulmuştur. Mü'minin ağzından dâimâ rahmet saçılacak. Hiçbir peygamberde muhatabına karşı kaba bir hitap yoktur. Onlar her zaman dîni tebliğ ederken ifadelerini pırlanta kelimelerle takdim etmiş ve gönülleri hoşnut etmişlerdir. Yine onların izini adım adım takip eden «evliyâullah»ta da kaba hitap yoktur.

Önce gönüllerdeki aşk, Hazret-i Peygamber'deki aşka hicret etmeli ki; gerçek bir aşk hüviyetini kazansın. Hidâyet ve îmânımız, O'ndaki hidâyet ve îmâna hicret etmeli ki; başkalığın benceleri ve pençelerinde boğulmaktan kurtulup sırât-ı müstakîm üzere olsun. Fikrimiz, irfanımız, basîretimiz, insanlığımız, hakikatimiz, vuslatımız, her şeyimiz ve her meselemiz, O'na hicret etmeli ki, O'ndaki hâle bürünsün ve huzûr-i ilâhîde kabûle lâyık görülsün. En sevgili Peygamber'e kim hicret eder, Seyrî, ona Allâh, ebedî

Gerek bu dünyada, gerekse sonsuz yaşayacağımız öbür hayatımızda; sağlıklı, kazançlı, başarılı ve mutlu bir yaşantının elde edilmesinde vesilelerin, araçların en büyüğü şüphesiz okumak, öğrenmek ve bu bilgileri hayatımızda güzelce uygulamaktır. Onun için bilgi edinmenin en büyük aracı olan okumak ve araştırmaktan asla ayrı düşemeyiz. Kitapsız, bilgisiz, kültürsüz ve sanatsız bir hayat, burnumuzun ucunu göremediğimiz zifirî karanlıkta, dağlarını, yamaçlarını, uçurumlarını, vadilerini, bataklık ve sularını, iç

Hakk'ın da râzı olduğu sevilen bir eğitimci olabilme gayretinde mesafe almalıyız. Bunun vasıflarını da Peygamber Efendimiz'in emsalsiz örnek şahsiyetinden almalıyız. Gayretimizle, azmimizle, sabrımızla, olgunluğumuzla tam bir şahsiyet tevzî edebilmeliyiz. Hep tebessüm hâlinde bir liyâkat ile dâimâ; Peygamber Efendimiz'in eğitim usûlleri etrafında; «O nasıl öğretirdi?» sualinin cevabı mâhiyetinde bir kıvâma sahip olmalıyız.

O emsalsiz; Şerefli Güller Gülü'nün derdiyle; Gökler nasıl hıçkırmasın! Aşk nasıl çağlayıp da umman olmasın! Nasıl gökten inciler yağdırmasın! Nasıl çölde nisan olmasın! Nasıl olmasın ki; O'nun bereket ve hürmetine aşk, kızgın çöllerde nisan güzelliği ve gülistanı olunca, en kör gözler bile görmeye, en sağır kulaklar da işitmeye başladı. Bu yüz asla yalan söylemez! diyerek îman eden bahtiyarlarla birlikte: Baktı, tekrar baktı, tekrar baktı, tekrar baktı ve, Misli aslâ yok deyip, hep baktı hayrân oldu aşk!.

Bü tün ki tâ bî ve zâhirî bil gi ler, ha ki kat te to hu mlara benzer. To hum lar, top ra ğa ekil me yip sa de ce am bar da kal dı ğın da yıl lar geç se de on lar yi ne to hum dan ibaret kalırlar. Üstelik bazen de haşerâta yem olurlar. Bunun gibi, ki tâ bî ve zâhirî bil gi ler de yal nız ca sa tır lar da ve ya raf­lar da kal dı ğın da du rum ay nı dır. Bu na mu kâbil top ra ğın bağrına ekilen to hum lar ise, va sıf­la rı na gö re inkişâf eder, fidan olup ser pi lir. Hattâ bazıları de vâ sâ çı nar lar hâ li

Muhabbet-i Rasûlullâh'ı yaşamayanlar, gerçek muhabbetin tadını alamazlar. Bezm-i Âlem Vâlide Sultan, Cenâb-ı Hakk'ın, bu âlemi nûr-i Muhammedî muhabbeti sebebiyle yarattığını ne güzel ifâde eder: Muhabbetten Muhammed oldu hâsıl, Muhammed'siz muhabbetten ne hâsıl?

Oğlum, torbanı ilimle doldurdun, ancak torbanın ağzını henüz bağlamadın. Ağzı bağlanmayan torbanın içindekiler dökülüp etrafa saçılır. Dökülenlerden etraftakiler istifade eder. Fakat çuval sahibine çuvaldan başka bir şey kalmaz. Çuvalın ağzını bağlayalım ki, içindekileri zamana ve zemine göre dağıtasın. Çuvalın ağzını bağlayacak ip mâneviyattır. Mâneviyatsız olmaz oğlum! Oğlum, al icâzetini; fakat bu, karın doyurma vesikasıdır. Rûhunu doyurmaz, hattâ insanın başını belâya da sokar. Çocuklarımızı kimlere emâ

Bir gün ne para kalacak, ne pul; ne bağ kalacak ne bahçe!.. Fakat o gün; «Ahlar, vahlar, keşkeler» kalacak. O gün sabırlı ve fedâkâr olanlar kazanacak. «Hep ben haklıyım!» demeyenler, karşısındakininde haklı olabileceğini düşünenler kazanacak. Bir gün ne para kalacak, ne pul; ne bağ kalacak ne bahçe!.. Fakat o gün; «Ahlar, vahlar, keşkeler» kalacak. O gün sabırlı ve fedâkâr olanlar kazanacak. «Hep ben haklıyım!» demeyenler, karşısındakininde haklı olabileceğini düşünenler kazanacak. Bir gün ne para kalacak,

Meslekte zeminden zirveye doğru bin bir hayat ve iş tecrübesi ile dolu bir yolculuk yaşadım. İnişli ve çıkışlı öyle bir yolculuk ki; akıl ve gönül dağarcığım, sayısız hayat notlarıyla doldu. Anladım ki; Artık bir vazifem de, o hayat notlarını; hem sizlerle, hem tıkandığı yerde küçük bir kıvılcım ile çok büyük hamleler yapabilecek olan genç müteşebbislerle, hem de insan olmak itibarıyla herkesle paylaşmak idi. Kalemi elime aldım, fakat kalem erbabı değildim. Yapabildiğim kadar, hayat notları mı satırlara yan

Bir insanda Allah korkusu varsa; bu korku o kimsenin kalbine yerleşmiş ve rûhuna kök salmış bulunuyorsa artık o kimseden ne cemiyete, ne insanlara bir kötülük gelir ve ne de kendisinden Kur'ân­ı Kerîm'in emirlerine, Allâh'ın kanunlarına aykırı bir davranış meydana gelir. Bu yüzden böyle kimseler, hiç kimsenin görmediği ve bilmediği bir yerde bile kötülük yapmaktan uzak bulunurlar. Allah'tan korkmayanlar ise, beşerin aldığı hiçbir tedbirden de çekinmezler. Böyleleri için; Kork Allah'tan korkmayandan! denilmi

Doğuşundan vefatına kadar mîrac gibi kendisine mahsus bir vuslat ânı da dâhil olmak üzere bir ömür; «Ümmetî, ümmetî!» diye üzerimize titreyen bize sevdalı bir Peygamber'e; «Lebbeyk yâ Rasûlâllah!» diye koşmamak mümkün mü? Bizzat ilâhî beyanla; Size kendi içinizden öyle bir Peygamber geldi ki, sizin hüsranınıza üzülüyor, saadetinizi cidden istiyor; mü'minler için yüreği rikkatle ve merhametle çarpıyor!.. (et­Tevbe, 128) denilen O şefkatli Peygamber'e; «Anam, babam sana fedâ olsun yâ Rasûlâllah!» diyerek kur

Yüzakı Dergisi ve Yüzakı Yayıncılık Rehber Kitaplar Dizisinin ilk kitabı; Kur'ân ve Sünnet İkliminde YÜZAKI EGİTİM REHBERİ... Öz medeniyetimizin öz dagarcığından, edebî bir üslûp ile hazırlanmış; Din Kültürü ve Ahlâk Bilgisi çerçevesinde okullarımızda, yaz kurslarında, Kur'ân kurslarında ve her türlü ferdî ve toplu eğitim gayesiyle kullanılabilecek, tasarımıyla ezberlemeye de elverişli hâle getirilmiş bir eser... Dikkat çekici spot başlıklarla, manzum tercümelerle, beyitlerle süslenmiş; KUR'ÂNÎ MESAJ NEBEVÎ

Birisi; olmayacak, çok zor bir şeyi yaparım dediğinde, yapmaya teşebbüs ettiğinde; -Sen bunu yaparsan, sana bir bardak çay içiririm. derim. Muhatabım şaşırır: -Sadece çay mı? Çayı her zaman içiyoruz zaten... Ben de arkasından açıklarım: -Çay içiririm, ama nerede? Nur Dağı'nın tepesinde... O zaman büyük bir mükâfat olduğu anlaşılır. Bir fincan kahvenin kırk yıl hatırı var, derler. Bizim de, Nur Dağı'nın zirvesinde unutulmaz bir çay ikramı hâtıramız var. Kuluz, âciziz... Acziyetimizi unutmadan, murâdımızı her

Büyük insanların güzelliklerle dolu hayatlarının hangi zerresini, bu âciz dilimizle anlatabiliriz ki?!. Onların her biri, insanlık bahçesinde açmış nâdîde güller gibiydiler. Hâl ve hareketlerinden, sohbet ve nasihatlerinden istifade edip, hayır duâ ve rahmetle yâd ediyoruz.

İnsan; yaşadıkları itibarıyla düşünen, fikreden, muhâkemesi olan bir varlık. Dolayısıyla; Hayat ve kâinâta bakışı da; basîretli, hikmetli, ibretli ve derin bir tefekkür içinde olmalı. Sathî ve sığ olmamalı. Nasılı ve niçini ilâhî nazarla gerçekleştirmeli. Şuur ve idraki dirilten gerçek bakış da, zaten budur. Dr. Naif Özkul'un; Ömür Dağarcığımdan Birkaç Not adını verdiği makaleleri, işte bu nazarla okunduğunda daha iyi istifade edileceği kanaatindeyiz.