Anlatılarda bir gerçeğin yansıtıldığına dair bir yanılsama yaratılırken kullanılan yöntem salt öykünme ya da benzetme değil, hikâye etme ya da öykülemedir. Nitekim, Genette anlatılarda klasik anlamda bir benzetme ya da temsilin imkansızlığı üzerinde durmuştur. Genette, geleneksel gösterme ile anlatma arasındaki ayrımı yadsır. Bilindiği gibi bu düşünce, Plato'nun Devlet'indeki şair ile anlatı ayrımı ve karakter ile dramatik temsil ayrımına dayanır. Oysa bizzat temsil fikrinin tamamıyla yanılsamadan ibaret ol

Prof. Dr. Rahmi Er, Ankara Üniversitesi, Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi, Arap Dili ve Edebiyatı Anabilim Dalı öğretim üyesidir. Modern Mısır edebiyatı uzmanı olan Er'in bu kitabı, Arap dünyasında her bakımdan öncü rol oynayan Mısır'da roman türünün doğuşu ve gelişimi konusunda Türk okuruna özgün bilgiler vermektedir. Arap edebiyatında ilk edebî romanın yayımlandığı 1914'ten 1944'e kadar Mısır'da ortaya konan onbeş romanın titizlikle ele alınarak işlenmiş olması yanında, çalışmayı daha bir ilginç kılan, 179

İnsanlığın yeryüzündeki en anlamlı etkinliği, kendi varoluşuna bir anlam arayışıdır. Müslümanlar, tarih boyunca Hakikat'in ne olduğunu ve Hakikat'in Bilgisi'ne nasıl ulaşılabileceğini araştırırken, çoklu veya çoğulcu bir düşünce geliştirdiler. Bu bakımdan, İslâm düşüncesi tekil ve monolitik değil, çoklu veya çoğulcu ve farklılığa dayalı bir çeşitliliktir. İbn Arabî ile İbn Teymiyye, Gazâlî ile İbn Rüşd arasındaki felsefî ve irfanî ihtilafları okuduğumuzda bunu açıkça görürüz. İmâm-ı Âzam Ebû Hanîfe de, İslâ

Her ne kadar, Bana hikâye anlatma!..; Bana masal okuma!..; Geç bunları, bunlar hikâye, bana gerçeği anlat!... şeklinde hemen her gün sokakta ve işyerimizde, hatta ailemizde sıkça duyduğumuz sözlerle itibar erozyonu yaşasa da, esasında bizim medeniyetimiz bir kıssa medeniyetidir; bir başka ifadeyle hikâye medeniyeti... İster yazılı ister görsel olsun, insanlar hep hikâye peşinde adeta. Facebook ya da twitterda bir şey paylaşan, duyduğu bir hikâyeyi sanki herkese anlatmak istiyor gibi. Kendi kendine bir özçek

Farsça şiir, yüzyıllar boyunca üzerinde yaşadığımız coğrafyada hep ilgi konusu olmuştur. Bu ilgi bugün de sürmektedir. Bununla birlikte, ilgiye konu olan şiir daha ziyade klasik dönemle sınırlı kalmaktadır. Hal böyle olsa da ilgimiz eskisi kadar canlı ve içeriden değildir. Tanzimat'la birlikte Türkiye?de Farsça şiire olan ilgi nispeten azalmış ve Batı şiiri Türkçe yazan şairlerin yeni ilgi odağı haline gelmiştir. Bundan dolayı, Farsça şiirin tanınırlığı azalmaya yüz tutmuştur. Eski Farsça şiir nispeten tanı

1989'da Kırım'da, mahallî Rus gazetelerinin ek şeklinde verdiği ilk Tatarca süreli yayınlar başlar. Bu gazeteler için müstakil bir bina, yazı işleri ve ayrı bir matbaanın kurulması o günkü Kırım hükümetinin maddî imkânlarının yetersizliğinden dolayı böyle bir yol seçilmişti. Ancak birkaç yıl sonra, 1991 yılından itibaren, bu gazeteler hem ayrı ve müstakil birer neşir olarak çıkmaya devam etti, hem de bunların yanında yeni yayınlar da oluşturuldu. 1993 ve sonraki yıllarda her sene yeni gazete ve dergiler kur

Özbek edebiyatı hem klasiği hem çağdaşı olan büyük bir edebiyattır. Özbek edebiyatının asırlara damgasını vurmuş Alişir Nevâyî, Mevlana Lutfî, Babür, Hüseyin Baykara, Babarahim Meşrep, Agahî gibi daha ismini burada yazmadığımız onlarca klasiği vardır. Doğu edebiyatı içerisinde mümtaz bir yere sahip olan Özbek edebiyatı 20. yüzyıldan itibaren modern edebî türlerde de kendini göstermiştir. Bu dönemde roman, hikâye türlerinde Abdullah Kadiri, Aybek, Çolpan, Ötkir Haşimov, Adil Yakubov, Pirimkul Kadirov gibi de

Öykü türünün gelişmesi için gençler arasında Meras Derneği her yıl Şiir ve Öykü Yarışmaları düzenlemektedir. Tükenmez Umut Kaynaa ve Akar Sel Gücü adlı iki şiir ve öykü seçkisi bastırıldı. Bu kitaplardan da anlaşılacağı gibi öykü türü, şiirden çok geridedir. Kendini şimdi deneyen genç öykücülerden Pelageya Filioğlu, Mariya Köse, Nikolay Esir, Viktor Kopuşçu, Alla Büyük, Anjela Mutkoğlu gibi genç yazarlara umudumuzu bağlıyor, Gagauz öyküsünün gelecekte daha güçlü olacağına inanıyoruz.

Komşuluk, kendine özgü hukuku, ilişki ve etkileşim ağları, rutinleri ve bireylerin komşuluğa yüklediği anlamlar itibariyle gündelik hayatın en görünür ünitelerinden biri ve parçası olunan daha büyük süreçleri anlamanın ve çözümlemenin de bir aracıdır. Dolayısıyla bu kitap bir komşuluk güzellemesi değildir. Çoğu zaman nerede o eski komşuluklar serzenişi ile başlayan ve geçmiş dönemde komşuluğa ait zihnimizde kalan en güzel hatırları arka arkaya sıralamak suretiyle geçmişi yüceltip bugünü kötüleyen fantastik

Okuma eylemi haddizatında önyargıyla başlayan bir eylemdir. Geçmiş okumalarımızın ve bunların yol açtığı nice çağrışımların ışığında bir metni adeta okurken yeniden kurarız. Bu bağlamda eğer bir eser bizi kendi biricikliğine inandırmış ise geçmiş okumalarımızın çağrışımları bir lezzete dönüşecek ve elimizdeki metin okudukça çoğalacaktır.

Türkiye'de İslam, Batıda modernitenin ortaya çıkması, modernizmin İslam dünyasında yaygınlaşmasıyla birlikte çok farklı şekilde algılanmaya, anlaşılmaya başlandı. Müslümanların Batı karşısındaki yenilgisinden sonra İslam bir "din" olmanın ötesine taşınarak "ideolojik" yönelimlerin kapsamı içinde değer kazandı. Temel hatlarıyla İslamcıların, Kemalistlerin (Batıcıların) ve Muhafazakârların (Milliyetçilerin) Türkiye'nin gelişmesi ve güçlenmesi için, Müslümanların yeniden Batı karşısında üstünlüğü ele geçirmesi

İslâm Uygarlığında 'Felsefe' olup olmadığı bir hayli tartışılmıştır. Bu problemin çözümünde sağlıklı sonuçlara ulaşabilmek, bu uygarlık düzleminde üretilen eserlerin ortaya konmasına bağlıdır. Bu eserlerden biri de Alâaddin Ali Tûsî (öl. 1482)'nin, İslâm Dünyasında Gazâlî ile başlayan ''Tehâfüt'' geleneğine dâhil Tehâfütü'l-Felâsife (Kitâbu-z-Zuhr)'si, Filozoflarla Kelâmcıların fikirlerinin karşılaştırıldığı ve XV. yüzyıla kadarki düşünürlerin, Demokritos'tan Aristoteles'e, İbn Sina'dan -bu, adı zikredilmes

Belli bir medeniyetin elinden kayıp giden bir şey olarak geleneğin farkına varılması, modern dönemlerde ortaya çıkan bir durumdur. Batı toplumunun yu?zyıllardır sahip olduğu ku?ltu?rel ve entelektu?el mirası terk etmesinin acısını yaşayanlar, Batı'da ilk defa geleneği keşfetmişler ve ezelî olduğuna inandıkları geleneği ya da ondan kurtarabildiklerini insan hayatına dâhil etmenin yollarını aramışlar. Yine Batı'da modern uygarlığın yönelimini tehlikeli bulunlar, modernliğin risklerinin kaynağında gelenekten k

Dante'nin eserlerinin merkezinde 'aşk' yatar. Popüler şarkıların, müziklerin, filmlerin, dizilerin aşk meselesi etrafında döndüğü bir kültürde yaşamamıza rağmen entelektüeller bu konuyu araştırmaktan ve konuşmaktan biraz çekiniyor. Biz, bugün 'Aşk' konusunda konuşmayı popüler şarkıcılara bırakmış sürünüyoruz. Oysa Orta Çağ, Thomas Aquinas gibi ağır entelektüelleri ve Dante gibi büyük şairleri bu konuda konuşturuyordu. Aşık Dante, Dante'nin kadın hayalleri, şiire nüfuz etme isteği, hayata dair yakıcı sorula

Câmi için garb ilim dünyasında yapılan daha birçok ciddî etütler, bütün dünya müvacehesinde onun mevkiini ve ehemmiyetini göstermektedir. Câmî, bilhassa İslâm fikir dünyasında ve mistisizm bakımından çok müracaat olunan muhtelif eserlere mâlik bulunması, tasavvufta Şark ve Garb mekteplerini mezcetmesi itibarile XV. asrın en ziyâde dikkate değer şahsiyetlerinden birisidir. Şark Türk edebiyatının belli başlı sîması Ali Şîr Nevâi üzerinde bıraktığı derin tesir de edebiyat tarihlerimizin göz önünde bulundurması

Mevlana ya göre aşk. Eflatun da olduğu gibi ruhun zihnileşmiş olan bir yükselişi değil, fakat Nev-Eflatunilerde olduğu gibi, eşya ve kesretle bütün bağlarını keserek, insanı birliğe ve bütünlüğe götüren bir istiğrak halidir... Bütün mutasavvıflar gibi Mevlana nın da sırrı tecrübesinde takip ettiği usul, beşeri ihtirasları birer birer öldürecek, yalnız ilahı ihtirası hakim kılmaktadır. Çünkü, diğer ihtiraslar -ona göre- hudutlu olan uzviyet ve muhite bağlandıkları için ruhu bir çember içerisine alarak hürriy

Bu kitap, duyarlılıkları, medeniyetimizin her alandaki açılımı olduğu dünya görüşü ile buluşan şair, yazar ve sufilerin eserleri ile ilgili, daha önce Hece dergisi olmak üzere, çeşitli edebiyat dergilerinde yayımlanmış ve sempozyumlarda bildiri olarak sunulmuş yazılardan oluşmaktadır. Bu yazıları, söz konusu şair ve yazarların hakikat algıları, varlık tasavvurları ve yaşadıkları tecrübelere ilişkin ilk elden yorumları üzerine geliştirilmiş ikinci bir yorum olarak okumak da mümkündür. Zira bu yazılarda, ele

Bu çalışmada, kırk öykücünün yazış biçimleri, öykü anlayışları, yöntemleri, temaları ve öykucülüğümüzdeki yerleri irdelenirken, yarattıkları öykü mirasının kapısı aralanıyor, oykülüğümüze kattıkları çeşitlilik, zenginlik belirlenmeye çaltşılıyor. Böylece bir yandan öykücülüğümüzün yol haritasında iz bırakan öykücülerin öykü türüne katkıları gun yuzune çıkarılırken öte yandan da öykü belleğimiz kayıt altına alınıyor. Türk öyküsünün çıtasını yükselten bu öykücüleri biricikleştiren onları dikerlerinden ayıran

Nuri Pakdil köklü bir itirazı ve önerisi olan entellektüel olarak inancının yüklediği sorumluluklar karşısında hiçbir zaman eğilip bükülmeden dimdik yaşamasını bilmiş ve bunu da başarmış bir insandır. Bu tavrın sahibi olmak ve bu konuda insanların şahitliğini kazanmak elbette olumlu olumsuz her şeyi göze almanın sonucunda gerçekleşir. O, dimdik, yiğit ve yerli bir yürüyüşün kâşifidir. Kendisinden önce yürüyenlerin açtığı patikaların hepsini bulvarlara bağlamıştır. Elbette bir insan için kolay bir tercih değ

Metin 20. yüzyılın dört önemli sosyologunun kuramlarını ayrıntılı olarak ele alıyor: Sorokin, Parsons, Dahrendorf ve Merton. Kuramların ardında yatan temel sayıltılardan, inşa biçimlerine, toplumsal yapı ve değişme analizlerine dek uzanan geniş bir ölçekte onları okuyucuya tanıtmayı amaçlıyor. Ayrıca bu kuramların literatürde nasıl tasnif edildiği, hangi başlıklar altında ele alındığı irdeliyor. Çünkü metnin amaçlarından biri de kuramların detaylarına inildikçe sınıflamaların birçoğunun nasıl yüzeysel ve sı