İrfan Sari, Alüsa ile Türkiye'nin damı Yüksekova'dan dünyaya sesleniyor. Yaşadığı yaralı coğrafyanın ve bu coğrafyadaki insanların yaşamlarından kesitler sunduğu yazıları, genelde insanlığın hâllerinden uzak değildir. Bu yönüyle, evrensel bir şairdir o. Onun Alüsa'sında acıdan umuda, umuttan aşka, aşktan özgürlüğe uzanan derin vadiler vardır, Zap Suyu'nun derin vadileri gibi... Bu vadilerin her bir koyağında duyarlıklarımızı keskinleştiren, insana, aşka ve özgürlüğe dair umudumuzu perçinleyen insan manzaral

Birisi size, yaşamınızın herhangi bir noktasına geri dönebileceğiniz bir geçit olduğunu söylüyor... Aynen bilgisayarınız çöktüğünde kurtarmak için eski tarihli ve düzgün çalıştığını düşündüğünüz güne geri döndürmeniz gibi! O geçitten geçip bir anda olmak istediğiniz yaşa ve güne geri dönebilseniz ve hayatınızı yeniden farklı bir şekilde yaşasanız... Böylece geçmişte yaşadığınız o gün yaptığınız yanlıştan dönseniz ve olayı geri çevirebilseniz... Daha sonraki hayatınız ise yaptığınız yeni seçimle tamamen ve

"Hapis gibi bir şey yaşadığımız sahte zamansızlık. Kaybettiklerimizi çok önceden kendi elimizle kaybettiğimizde, gerçek zamansızlığı yok saydık. Göz ardı edilen değerler, gözyaşı olarak yanaklarımızdan özlemle akar gider değersizce. Uzaklara doğru süzülen kuşları garipçe selamlıyorum ve uçsuz bucaksız mekânda kalbimin sıkıştığını hissediyorum yeniden. Gösteremediğim sevgiler, benliğimi içten hançerleyerek ağır bir yenilgiye uğratıyor. Susuyorum, nefes alamıyorum, özlüyorum... İçime çektiğim dumanlar, tuzlu

Kabına sığmayan düşünceler; avlunun ortasında sessiz ayinin huzurlu yolculuğuna çıkmış kadar dingin bir şekilde yankılanıyor. Müziğin akışı ise, bir zaman aralığında... Saatin tam odak noktasından geçmekteyken; kendi kaybolmuşluğundan sıyrılmış olmanın haklı gururuyla yükselen sanatçı kendini daha net ifade edebiliyor. Kalabalığın arasından sıyrılabiliyor. Bu sırada, beden ile mekânın zamanı birbirinden gitgide uzaklaşıyor... Ayrılıyor... "Müziğin akışını durdurmaya kalkmak, zamanın kendisini durdurmak

Bazı mektuplar vardır hayalidir; kalem, mürekkep, hatta kâğıt ortada yoktur. Ne mum ışığı gerçektir ne gönderebileceğin bir adresin olduğu zarf. Hayali sevgiliye yazılmıştır, belki gerçektir belki değil ama hayali sevgilidir o. Bazı öyküler vardır yaşadıkları zaman hayallerdedir, kahramanlarının dünyası yazanın kurgusudur. Ama yaşar kahramanlar işte, yazana bir teşekkür etmese de. Romantizm dolu öykü ve mektuplarımı, senelerce biriktirdikten sonra, kâğıda aktarmak zamanı gelmişti öyle değil mi? Okuduğunuz s

"Biz, kadınlar; erkeklere kızan ve daima onları suçlayan. En ufak bir darbede kırılmayan belki; ama mutlaka sarsılan... Vicdanımızı susturmanın yolu olmadığından ya da vicdanımız bile olsa bu, konuşacak birine ihtiyaç duyduğumuzdan, en sarsıcı sorularına maruz kalmak pahasına, dökeriz içimizdekileri, bizce gerçekleri: Hayır, yakışıklı değildi! Hayır, karizmatik hiç değildi! Hayır, hayır, kültürlü de değildi. Zeki, sevimli, neşeli, düşünceli ya da temiz kalpli de değildi. Evet, kabul etmeliydi; ne yazık ki k

...Anayım ben. Yüreğim başka yanıyor. Beni başkası ağlatamaz, onun için susuyorum. Hem bu hayat bize kâfidir, ötesi olmuş olmamış umurumda değil. ...Bileydim rahmimin rahlesine vaktin çoktan yazılmış, sizi doğurur muydum? Oraya gelmişim. Nefsimin ve inkârımın zindanındayım. Cezama razı değilim. Olamam. Biz günahkâr değildik ki! Babanla öyle sevdik birbirimizi ve öyle davet ettik sizi dünyaya. Ne ben onun kaburgasının derdindeydim, ne baban benim. Her ana bilir bunu. Her ana filizlenir böyle. Bu davetin bir

Küçüklüğümden beri bana kitap okunmasını çok severdim. Büyüyüp okula gitmeye başladıktan ve okumayı öğrendikten sonra sürekli kitap okudum. Kitapların içindeki hayal dünyaları benim sığınağımdı. Kitaplardaki yerleri zihnimde canlandırmayı, kitapta anlatılan karakterleri gözlerimin önünde şekillendirmeyi çok severdim. Okuduklarımı müziklerle birleştirip hayaller kurardım. Bir gün kendi hayal dünyamı, kendi hayal dünyamdaki yerleri ve kendi karakterlerimi yazmak istedim. Ortaya bu kitap çıktı. Ben yazarken ç

O ünlü masaldaki Prens, düşlerinin kadını Külkedisi'ni bulmak için, sarayında düşürdüğü ayakkabısının peşine nasıl düştüyse, ben de öylesi duygular içinde kıvranıyorum... Bulamayacağım korkusuyla... Bulacağım umuduyla... Güzellikte, saflıkta, incelikte benzeri olmayan sevgilimi, hep düşlerimde yaşatırken, bir daha göremeyeceğim sanısıyla... Yarın göreceğim umuduyla... Kollarıma atılacağın beklentisiyle.O ünlü masaldaki Prens, düşlerinin kadını Külkedisi'ni bulmak için, sarayında düşürdüğü ayakkabısının peşi

2. Dünya savaşının en hareketli yıllarında, Milas'ta bir Alman hava üssü vardı. Bu üssün kalıntılarını bugün bile, Milas'tan Muğla'ya giderken görebilirsiniz. Yolun solundaki bu üs, zamana meydan okuyor. Buradaki hava birliği nedeniyle, Türkiye savaşın kıyısından dönmüştü. 16 Mart 1942, gece yarısının ilk saatlerinde, 3 İngiliz savaş uçağı, Milas'ı bombalamıştı. Kriz, Alman uçaklarının Milas'tan ayrılması ve İngiliz hükümetinin özür dileyerek zararı tazmin etmesi ile çözüldü. Memed ve İzak'ın hikayesi de,

21. Yüzyıl'ın sahibi 'X' neslinin tasarımcıları, 'Zaman'ı yeniden kurgulayacak bu neslin motto'su hakkında mutabıktı. 90'lı yılların başında inşaatı tamamlanan 'Neo Bilimler' okulunun girişine asılan tabela, son derece mütevazi çizgilerle bu motto'nun kısacık bir özetiydi. İnternetin icadı telgrafın sürekli geliştirilmesi sonucu değildir. Hakeza elektrik de mumun sürekli geliştirilmesi sonucu bulunmamıştır. Bu yüzden ihtiyacımız olan, bütün klasik bilgi ve deneyimlerimizi yerle bir edecek yıkıcı ve yok edi

Kitabımda güzel çalışmalarım var, beğenecek ve zevkle bir solukta okuyacaksınız. Öykülerimi gördüğüm rüyalardan girdiğim hayal âleminden derledim. Terasınızda, balkonunuzda, sahilde, piknikte, seyahatlerinizde kitabımı okumaya başladığınızda zamanınızın nasıl geçtiğini anlayamayacaksınız. İçerisinde bir dolu öykü, ilginç bulacağınız sözlerim var. Ne kadar uçuk olsalar da onlar benim hayallerim, rüyalarım. Kendi kendime söz verdim. Bir şekilde sizlere gördüklerimi anlatacağım. Rüyalarımda, hayallerimde

"Bu memlekette kanlarını döken kahramanlar!.. Burada bir dost toprağındasınız. Huzur içinde uyuyunuz... Sizler Mehmetçiklerle yan yana, koyun koyunasınız... Uzaklardan evlatlarını savaşa gönderen analar!.. Gözyaşlarınızı dindiriniz! Onlar bizim bağrımızdadır artık! Huzur içinde uyuyacaklardır... Onlar bu topraklarda canlarını verdikten sonra, artık bizim de evlatlarımız olmuşlardır." Böylesine büyük bir komutanın ve devlet adamının emrinde savaşan bu gibi erlerin bu tür davranışları, ülkemizin gururu

Yazar; öğrencilerin, ebeveynlerin ve eğitimcilerin karşılaşacakları sorunlara dair kendi hayat ve yaşam tecrübesinden küçük kesitler alıp mesleki tecrübesiyle ve edebi diliyle zenginleştirip okuyucuya sunmaktadır. Kimi zaman eleştirel kimi zaman problem çözme yaklaşımıyla sorunlara çözümler üretip, farklı ve özgün bakış açısıyla yazdığı bu kitapta akıcı bir üslup ile entelektüel deneyimlerini eğitim ile harmanlayarak okuyuculara sunuyor. Eğitimin dikey bir iletişim yerine yatay bir iletişimle gerçekleş

Yaz güneşinin sıcaklığı mıydı beni ısıtan yoksa senin kalbinin sıcaklığı mı? Güneşin ışıltısı mıydı hayatı mı aydınlatan yoksa gözlerinin ışıltısı mı? Ben miydim kalbine inanan yoksa sen miydin inandıran? Güneşin ışığına aldandım, Koştum peşinden durmaksızın, Gözlerim kamaştı göremedim sonumuzu...

Küçükken buralarda saklambaç oynanırdı. Aradan çeyrek asır geçti, o çocuklar büyüdü, orta yaşa vardılar hâlâ saklambaç oynuyorlar. Ancak daha çetin şartlarda oynanan bir saklambaç... Kovalayan güneş ve jandarmalar. Kaçırdıkları da yaşama şansları, ekmekleri. Seksek de aynen devam ediyor. Çizgiler olmuş ülke sınırları, üstünden atladıkları ise sinsi mayınlar. Bin dokuz yüz seksen beş yılıydı. Köyün en zeki öğrencileri olarak beş yıl boyunca köyde görev yapan her öğretmen bunların ısrarla okumalarını öneriyo

Bir Dede Korkut hikayesi olan Tepegöz'ün günümüze uyarlaması diyebileceğimiz bu eser, Türk destanı olan Ergenekon'a benzer bir yerde yaşayan ve kendilerini diğer toplumlardan gizleyen Türkleri konu alır. Teknoloji, eğitim, sağlık ve refah gibi pek çok alanda, diğer medeniyetleri geride bırakmış olan bu toplum, refahlarının kaynağı olan gizliliklerini Tepegöz'ün bozmak istemesiyle karşı karşıyadırlar. Türk kültürüne ait farklı destanlardan alınan ilham ve yazarın ütopik düşüncelerinin harmanlanmasına,

"Yazmak bir uysallıktır" diyor başka bir yazar; doğru, sürdürdüğümüz bir iç diyalog ya da anlatıma dair metaforların farklı bir kapıdan dışa çıkışı yani öyküye dönüşmesi. Anlatıma geliyoruz kısacası; belki izlenimleriyle kendine özgü bir duygu alanı yaratıyor; bilinç akışı onun edindiği kültür çeşitliğinde bir "duvargeçen" yapmış; yalnız yazıyı değil resmi de okuyup yazmış İnci Aydın. İşte geldiğimiz yer; seçim yapmamak, görüyoruz bu kırılan zamanlarda "insana dair" bir yargıyı somutlaştırmak çok güç; o zam