Söz ve sözcüklerin ilahi bir yapısı vardır. Sadece doğruların ifadesi için vardırlar. Getçeği saklayanları, başkasını kandıranları hiç sevmezler ve affetmezler. Gece gündüz takip eder, açığını, boş bir anını yakalamaya çalışırlar. Yakaladıklarında da gereğini yapar ve rezil rüsva ederler. Toplum içinde itibarsız yaşamak, yalancı biri olarak tanınmak ve bu ünvanla ölüp, sonsuza kadar böyle anılmak bir insan için felaketlerin en büyüğüdür. Ama gelin görün ki en küçük bir çıkar için, bir makam kapmak için, hel

Bu öyküleri Dr. Irvin D. Yalom'un psikoterapi öykülerini okuduktan sonra yazmaya karar verdim. Yalom ABD Stanford Üniversitesi'nde psikiyatri profesörü ve psikoterapi, özellikle grup psikoterapileri alanında meslektaşlarınca çok iyi tanınan, dünya çapında önemli bir isim. Bunu söylemem asla kendimi onunla kıyasladığım anlamına gelmez çünkü ben ülkemizde meslektaşlarımın yalnızca bir kısmının tanıdığı, tanıyanların da çok konuşan ve az dinleyen birisi olarak tanıdıkları bir psikiyatri profesörüyüm. "Çok konu

Artık evden çıkmaz, sadece onu düşünür olmuştum. Yatağa oturup gözlerimi kapattıktan sonra Norma ismini tekrarlayıp, dudaklarını hayal ediyordum. Bir sözcük, bir bakış olarak beliriyordu aklımda. Bunu aşkın son vuruşu sanmıştım. Daha ne olabilirdi? Esas olayın ismin hafızamda silinip dudaklarının kırmızısında kendimi kaybetmem olduğunu anlamam fazla uzun sürmedi.

Tarihi bir roman tarzında yazmış olduğum bu kitabımın amacı, kaybolup gitmekte olan yaşanmış ortak kültürün çok küçük bir parçasını kurtarıp, yeni kuşaklara taşımaktır. Olaylar duyduklarım, gördüklerim, yaşadıklarım, ebeveynlerim ve diğer yaşlılardan dilden dile aktarılıp bana kadar gelenlerin çok küçük versiyonlarıdır. Kitapta yaşanan olaylar tamamen yaşanmıştır, hayaller yoktur. Tamamen gerçek olan olayların içi doldurularak okuyucuya aktarılmıştır. Olayın içinde olan kişilerin konuşturulmasından özellik

Hikâyeler bazen çok acıtır. Her ne kadar yaşanmamış olsalar da anlatılanlardan bir parça bulup kendimizde eksik olanı tamamlamaya çalışırız. Çok üzülür, ama susarız. İşte o anlarda okuduklarımız konuşur bizim yerimize. Bu kitaptaki tüm hikâyeler kendimizi iyileştiremediğimiz yalnızlık hastalığına bir yolculuktur. Bazen Emre gibi ölümden kurtulup sevdiklerinize dönmeyi, bazen Gökay gibi kendinizi bulmayı, bazen Barış gibi geçmişinizi silmeyi, bazen de Mert ve Fatih gibi affetmeyi isteyeceksiniz. Ama olmayac

Danimarka kralı 9. Christian'ın yeğeni, Rus Çariçesi Maria Fyodorovna'nın da kuzeni olan Prenses Nina Dagmar; Osmanlı Devleti'nin Ahıska-Çıldır Beylerbeyi Hamşioğlu Şerif Paşa ile 1886 yılında evlenir. Bir yıl sonra evlilikleri meyvesini verir ve Nina bir kız çocuğu dünyaya getirir. Şerif Paşa kızına "Münire" adını koyar. Nina da ölen kız kardeşinin anısına, "Sonya" adını vermek ister. Şerif Paşa bu isteği makul karşılar. Artık bebeğin iki adı olmuştur: Sonya ve Münire. Mutlulukları, Sonya'nın aileye katılm

İyi bir sanatçı, aslında, algılama, değerlendirme ve pratiğe dökme kabiliyeti aşırı gelişmiş, psişik bir kişilik, bir çeşit medyumdur. Bunun dışında, sanatın, kabiliyet ve genlerle fazla bir ilişkisi yoktur. Ancak ruhsal tekâmül programınızda, sanat'a bir gerek var ise, etrafınızdakilerin ve diğer başkalarının zaman içerisindeki tekâmüllerinde sizin sanatçı olmanıza ve yaratacağınız ürünlere bir gerek ve ihtiyaç duyuluyor ise, işte o zaman sanatçı olursunuz. Buna "Ruhsal İdarî Kademe" tarafından izin verili

1973 senesinde İstanbul'da doğdu. Yazmaya 2004 yılında başladı. Farklı yazın türlerini denedikten sonra öyküde karar kıldı. 2005 yılında CulTurkiye & Libresca öykü yarışmasında teşvik ödülüne layık görüldü. 2006'da Türk Dünyası Ömer Seyfeddin Hikâye Yarışması'nda yedinci oldu. 2007'de önce Afyon Kocatepe Haber Gazetesi öykü yarışmasında mansiyon ve daha sonra Lâl Öykü Yarışması'nda ikincilik kazandı. 2008 yılında Sabit İnce Edebiyat Ödülleri kapsamında hikaye kitabı dalında ?Parmak İzlerim" isimli eseriyle

Ömer Fikret Şen'in ilk kitabı olan ?Kimse'den Mektup Var", geçmişini bilmeyen bir adamın (Adem) kilitli bir odada çaresizce çırpınışını anlatıyor. Hiçbir şey hakkında hiçbir fikri olmayan Adem, aldığı ve yazdığı mektuplarla odaya nasıl girdiğini, nasıl çıkacağını ve nasıl yaşayacağını çözmeye çalışıyor. Psikolojik bir durumu anlatan kitap, yetkin bir bilim kurgu örneği olarak öne çıkıyor

Yabancı bir gökyüzü altında izlerken daha önce hiç görmediği yıldızları, farkına vardı bir anda karanlıkta saklı olanı. Kim bilir hangi sırlara bürünmüş toprağı ıslatan gözyaşları. Ne kadar da heyecanlı çözülmesi gereken sır, bilmece gözlerinin önünde saklı. "Ben en büyük korkuların doğurduğu çaresizliğim. Nefretli toprakların gerçek hükümdarıyım. Tüccarların tüccarıyım. Ben en çok bilinen ve en çok unutulanım. Ben her daim yanlış hatırlanacak olanım." Ben Kedi Çobanı! Kedilerin kaile almadığı!..

? Bencil Adam ve Gizemli Balık adlı hikâye, yabancı dil öğretim metodolojisi ile hazırlanmıştır. ? Hikâye metni görülen geçmiş zaman kullanılarak oluşturulmuştur. ? Diller için Avrupa Ortak Başvuru Metnine uygundur. ? Başlangıç Seviyesi (A1) öğrencileri içindir. ? Karakalem gerçeğe yakın çizimler ? Toplam 260 farklı kelime ? Metin ile ilgili boşluk doldurma ve yazma aktiviteleri ile çoktan seçmeli sorular ? Görülen geçmiş zaman öğretimiyle ilgili yazma aktiviteleri ve test ? Kelime öğretimine yönelik gö

kıpkırmızıydı rengi soldu, silik bir pembe kaldı geriye. boynu bükük, köşede en köşede yeri, ırak insandan, aşktan, güneşten. en son ne zaman seviştin? cevap yok. peki. en son ne okudun, ne izledin? sessizlik. kalmamış mecali! o değil miydi kadının dibi, endamının başına hangisi gelse sıfatların; hep kalmaz mıydı soluk. güzelliğinin tasviri ya eksikti ya silik. nerede kaldı peki, milyar milyar yıldızı alt eden güneşi? şimdi kim ondan alır ilham, nerede o erotizm, romantizm, revizyonizm? evet evet oydu, vakt

Kafamda bir sürü şey var, bir şeyler arıyorum. Ellerim cebimde, Mannheim kazan, ben kepçe dolaşıyorum. Karşılarda bir su deposu gözüküyor, ona doğru yürüsem, sonra sağa dönüp istasyona giderim. Etrafımda vitrinler var, hayatım boyunca çok ender girdiğim dükkanların vitrinleri onlar. Hayatım boyunca dediysem, şöyle özetlemeliyim: yaşım altmış sekiz, 1966'dan bu yana Mannheim'da yaşıyorum. Tramvayların hızlarını düşürerek geçtiği caddelerdeki sinemalar ve lokantalara bakınca bir zamanlar birkaç kadınla onla

Duygular hayatımıza renk katmasaydı grinin bunaltıcı tonlarında bir yaşantımız olurdu. Rüyalar, düşler ve hayaller gerçek dünyamızı tamamlayan ögelerdir. Bazen hayaller usulca gündelik yaşantımıza girer; bazen de gerçek arzularımız ellerimizden kayıp giderek düşlere karışır... Gönül ikliminde bizi arayışlara sevk eden bu hissiyatımız zaman zaman kitaplarla buluşturur yollarımızı ve öykülerde ararız sahip olmak istediğimiz mutlulukları. İlginçtir ki sayfalarda aradığımızı oraya yazan da gene bizleriz. Özetl

Hikâyelerimin neredeyse tümü, gerçek olaylardan, rüyalarda verilen tebliğlerden ve araştırmalarımın neticesinde elde edilmiş bilgilerden faydalanılarak, neospiritüalist veri ve öğretilere de sadık kalınarak kâleme alınmışlardır... Gerçek bir ilgi ve güvenle okuyanlara bir çok yeni kapıyı aralayacaklarına inanıyorum. Kimileri okurken korku duyacaklar, tüyleri diken diken olacaktır ama bu hikâyeler sizleri dehşete düşürmek için yazılmadı. Sizleri uyarmak, sizlere, her an sizi kuşatmış bulunan ama göremediğ

Dışarıda, sigara içmeye izin verecek kadar yağmur yağıyor. Elimdeki paketi bitirmeye yetecek kadar da karanlık var. * * * Aslında, bu aşk birkaç sayfaya sığdırılacaksa eğer, bu en azından bir şiir olmalıydı. Fakat elimden bu kadarı geliyor aşkım. Sana hala aşkım diyebilir miyim, üstünden birkaç aşk geçmiş olsa da... * * * Uyuyamıyorum... Kalkıp da duymadığım bir saatin pilini çıkarmamak için kendimi zor tutuyorum. Bir an önce uyumak gibi bir kaygım yok. Fakat tıkladığını bildiğiniz bir saatin sesini duya

Uçsuz bucaksız, düzlük bir arazide kalabalık insan kitleleri var. Göç yollarını gösteren büyük haritaları inceleyerek yapılan anlatımları dinleyenler arasındayım. Mahşer yerindeyiz sanki; öylesine bir kalabalık. Anlatımları yapan grup liderleri - onlara coğrafi bilgileri yüksek düzeyde kişiler de diyebilirim - ellerindeki ince uzun çıtalarla, birkaç haritanın üzerinden anlatmaya devam ediyorlardı. Anlatılanları dinleyip, gösterilenleri izliyorduk. Herkes, birazdan başlayacak göçe hazır gibiydi. Haritalar ik

Kim kime ne demiş diye bir dedikodu değil bu. Okuduğumuz okulda insanlar mutlaka uğraşıp o dönemde öne çıkan arkadaşlarına ve öğretmenlerine bir isim takarlardı. Taka taka bana da Marconi adını takmışlardı. Aslında takmadıkları isim de kalmadı, pek çok isim taktılar yıllar içinde. Benim en çok hoşuma giden olduğundan mı yoksa elimde olmayarak bu ismi kendim kendime koyduğumdan mı bilemiyorum, yıllar sonra bile sokakta bazı arkadaşlarımın beni Marconi diye çağırmaları o yılları tekrar tekrar hatırlamama sebe

"Yine Münir Göker kendine sığınıyor" Yazmak bir "katharsis"dir, belki bir kurtulmadır, ama neyi anlatmak, yazarın-öykünün kurgusunda geçmişle uzlaşmalar; Zamanla ailenin çöküşü, babanın "Alzeimer"le üçüncü boyuta geçişi, kız kardeşler ve de hep 60 yıllarına dönüş, aylaklar ve de bir türlü tarif edemediğimiz şu garip ülke! Edebiyatın inişli çıkışlı serüveninde yazarın mütevazi kimliği de değişti, ezberden okumak, hava atmak; giderek çok satmak; eğer inanıyorsanız! Kabızlık ve ukalalık; çağdaş edebiyatın ve ü

Ertelenmiş bir felaketin gösterişli mutluluğunu yaşıyordu. Şatafat, içinde çoğunlukla mülteci yıkımlar saklar. Bunun için abartılı mutluluğunu, içine pek sinmese de kısa süreli huzur beklentisi için kullanıyordu. Son mutluluk hakkını harcıyormuş gibi düşünmeden ayarsızca mutlanıyordu. Kaçınılmaz olanı ruh sağlığından kaçırıp kısa süreceğini bildiği demeyelim sezdiği huzura kendini kabullendirmek istiyordu. Gösteriş, içinde iltica eden yıkımlar saklar. O da herkes gibi yürümeyenin çözülmeyenin yenik avukat