İnsanoğlu, hayvan gibi, doğasının kendisine dayattığı temel gereksinimleri karşılamak zorunda. Bu gereksinimler onun dünyaya bakışına biçim veriyor. Savan aslanı için sevimli ceylan ilk olarak kendisini kıvrandıran açlığı dindirmenin bir aracıdır. Batılı ormancı için orman her şeyden önce bir işletmedir. Latife Tekin Muinarda, bedenden bedene geçerek binlerce yıldır yaşayan, bilge bir kocakarıyla söyleşiyor. Kâh neşeli masallar kâh tekinsiz, hatta tehditkâr hikâyeler anlatan bu ölümsüz kadın, uzun ve derin

İçimizde toprağın altında saklanan tohumlar gibi hisler, marifetler mevcuttur. Atalarımızdan bize sirayet eden huylar, hastalıklar, renkler ve türlü türlü şeyler gibi. Bazı şeyler kanla geçer. Bazı şeyler hisle. Kanla geçenlerden ziyade hisle geçenler mühimdir. Zira insan kanıyla canıyla değil hisleriyle vardır. Hisleriniz, hissettikleriniz ayakta tutar sizi. Üzerine II. Abdülhamitin gölgesi düşmüş, tedirginlikle dalgalanan İstanbulda karşılıyor bizi Venüs. Önce doğuyla batının tam ortasında, Boğaz suları ü

Banka tıklım tıkış. Sürttürüyorum kartı numaratör cihazına; 316. Sıradaki numara 264. 'E, hani bankanın kendi müşterisine özel bi kıyağı vardı? Öne alıyordu beni' demiyeceksin. Dememeyi öğrendin. Özel varsa, senden özeli de var. Siyah kartlısı, premier katlısı, elityum yatlısı, müşteri temsilcisinin kankası, güvenlik görevlisinin akrabası... Her daim önünde bir yirmi kişi olacak zaten. 316 eksi 264 = 52... Düş 52'den...30. Demek; 30 kişi de benim gibi özel olmayan, özel müşteri. Tamam. Oturup bekleriz hepim

Benim yazmak istediklerim değildi yazdıklarım... Yazarsam, bir büyünün içinde olacaktım. Ama bu büyü benim yazdıklarımın üzerinde mi dolaşacaktı tütsü tütsü, yoksa zaten büyü içinde yüzen biraz da sisli bir güzelliği sayfaların üzerinde konuk ederken ben mi onun içinde kaybolacaktım, bilmiyordum. Gerçeği hayale çevirmek miydi derdim, hayalin büyüsünü gerçeğin içinde aramak mıydı? Bildiğim, bunun düşüncesi bile güzeldi. Yazarsam, bahara dokunmuş olacaktım, avucumda olacaktı bütün çiçekler, kokular, yağmurlar

Cehenneme Övgü; Bazı eleştirmenlerin şeytanın avukatı sıfatını yakıştırdıkları Gündüz Vassaf'ın gözden geçirilmiş ve genişletilmiş yeni baskısıyla sunduğumuz Cehenneme Övgü'sü, içimizde büyütüp yaşattığımız küçük 'totaliter dünyalar'ımızı afişe ediyor, daha doğrusu 'yüzümüze vuruyor'. Totalitarizmin -anne karnındaki bebeğin beslenmesi gibi- bireyle toplumu bağlayan göbek bağıyla semirdiğini, hayata ilişkin algılarımızı ve kimi dayatılan kimisini de gönüllü olarak kabul ettiğimiz kavramları irdeleyerek gös

lütfen uzanın şöyle bir muzaffer uslu sayıp sizi yalayalım tüm yaralarınızı doyuralım karnınızı yıkayıp paklayalım şifalı çünkü çok tatlı bizim dilimiz beyefendi beyefendiciğim öyle korkutmuşsunuz ki bizi afedersiniz söyleyemiyoruz bile ne çok sevdiğimizi sizi öyle korkak ürkek tek ayak üstünde kelimelerimiz Sinek Kadar Kocam Olsun Başımda Bulunsunun yazarından, şimdi de bir erkeklere methiye! Kadın hallerini büyük bir ferahlıkla anlatmanın ustası, kadın bakış açısını kadın bakış açısıdır ilanı vermeden gen

Düş kovalayanlık; borsa brokerliği, know how advısorluğu, creatif menagerlik, disco-bar işletmeciliği, kanal sahipliği gibi günümüzün in mesleklerinden değil... Oldum olası out. Üstelik sosyal güvencesi filan da yok... Düş diye kovaladığınız şey, bazen sizi de önüne katıp kovalayan bir kabus çıkabiliyor... Ama gene de keyifli ve heyecanlı... Tıpkı filmlerdeki kovalamaca sahneleri gibi... Düşten kahramanlar kaçışıyor, merdivenin tepesinden bir boyacı adam düşüyor, yerler rengarenk, seyyar satıcının sebzeleri

Hakkı hariç, ben trenin herşeysini severdim ama. Hele Menekşe İstasyonu`nu. Gün doğmadan, manyak kahkahalar atan martıların eşliğinde, gölle denizin birleştiği, kartpostal gibi manzaranın kenarından Menekşe İstasyonu`na inmek... Sen bunun klbini çekebilir misin Apo? Neyse, boşver şimdi... Evlerde uyku mahmuru sarı ışıklar, camlarda çaydanlık buharı, radyoda bağlama takımından oyun havaları, yosun kokusu sinmiş rüyalara karışan anne sesleri, beş dakkacık daha`lar gidip, birlikte uyuyan treni uyandırırdık. Öb

Edebiyatçıların, diğer edebiyatçılar hakkında düşünce ürettiği kitaplar seyrektir. Tüm edebiyat ortamını, yazarları ve edebiyat yapıtlarını, edebiyatın kavramlarıyla sorgulayan kitap ise neredeyse yoktur. Gürsel Korat, Kristal Bahçe ile, bir roman ve öykü yazarı olarak, edebiyatı ve edebiyatçı sorgulama yönünde önemli bir adım atıyor. Deneme ve eleştirinin iç içe geçtiği bu kitap, pek çok roman ve öykü yazarını, romanları, öyküleri, yayınevlerini, edebi kavramları, sanat kavramlarını ve okurları tartışmanın

İsmi, `Şanslı` anlamına geliyordu. Kara, yağlı kayış gibi bir Doberman`de Lucky. Son sahibi Taksici Osman`ın ifadesiyle, `sahip olmayan pişman, sahip olan çok pişman` bir köpekti. Puşttu, dalavereciydi, üçkağıtçıydı, yılan ruhluydu. İspiyoncu ve yalancıydı, şerefsiz ve haysiyetsizdi. Geber Anne`nin Tayfun`u gibi, görenin kendini kaptırdığı, yüreğine sokmak istediği bir mahluk, Lucky. Sezgin Kaymaz, artık yavaş yavaş `yerlisi` olduğumuz bir dünya kuruyor Lucky`de de: Sıradanla gerçeküstü, yaşamla ölüm, geçm

Sezgin Kaymaz`ın yeni romanlarını hasretle bekleyen okurları, bu kez -ve ilk kez!- onun hikayeleriyle buluşacaklar Sandık Odası`nda... Bir sırrı ifşa edelim: Bu kitaptaki hikayelerin ortaya çıkmasında zaten biraz da okur parmağı var! Hafta başlarında, mesire yerlerinden dönüp de dairelerimizin iç karartıcı mesai atmosferine girdiğimizde, önümüzde içimizi açacak bir adet hikaye bulsak fena mı olur? gibisinden istek parçaları yollayan okurlar gaz verdi bu derlemeye! Sezgin Kaymaz`ın romanlarında karakterlerin

Mutlu bir aile, İsmailoğlu ailesi: Otoriter anne Melek Hanım, baba Şükran Bey, oğulları Tufan ve Tayfun, köpekleri Sarı... Annesinin sarı prensi Tayfun, onyedisine basacağı gün eve biraz erken döner. Fakat bu sesler, annesinin yatak odasından gelen bu sesler... Kapa aralığından görünen yabancı erkek bacağı... Yoksa?... Tanrım! Tayfun`un doğumgünü, Melek Hanım`ın intihar günü olur... Aradan yıllar geçer, yetiştirme yurdu müdürü İhsan Beyit, meslekdaşı ve abisi Hasan Çokar`a bir çocuk gönderir. Mecburiyet olm

Ankara Çayı, bağrına şefkatle basıp muhafaza ettiği sivrisinek larvalarını usul usul kabuğundan salıyor, evlâd-ı haşerattan dokunmuş vızıltı pikesini, ana avrat sövmüşmüş sövmemişmiş hiç aldırmadan civardan geçenlerin burun deliklerine, kulak memelerine doğru sallıyordu. Şımarık şımarık bahar müjdesi vereceğiz diye uçuşan kavak pamukları, terli enselere, çıplak alınlara yapışıp kaşındırarak milleti illet ediyordu. Börtü böcek antenini sallıyor, kıllı bacaklarını sıvazlıyordu. Danaburnu topraktaki tohuma, uç

Antik dönem düşüncesi ve edebiyatı, Batı kültürünün temelinde yer alan büyük bir birikimdir. Eğitimde, toplumsal örüntülerde ya da gündelik hayatın içinde ona dair zihniyet ve referanslarla sıklıkla karşılaşırız. Antik edebiyat kuramcısı Louise A. Hitchcock, elinizdeki kitapta antik edebiyatı konu edinmiş çağdaş kuramcıların izini sürüyor; Marxtan Nietzscheye, Foucaultdan Benjamine kadar 20. yüzyılda iz bırakmış otuz farklı düşünürün kuramlarını inceliyor. Temel kavramlarını belirliyor, genel bir çerçeve su

İsli sabahçı kahveleri, ekmekle soğan, nam için yaşayan hikâyelerin mahallesi. Kaledibi, Altındağ, Eskitepe. Kabadayı yevmiyesi. Azap ceketi, hayal hançerleri, yıkıldı yıkılacak ahşap evler, teneke çatılar, güvercin taklaları, afyonun ve tütünün saati. Şıngır mıngır sofralar, Allahın inayetine şükran. Yerdeki kel halılar, ahbapsız apartmanlar, siyahî gündüzler, şehirdeki tezek kokusu, eskiyip cızırdayan plaklar... İsyanım sana Ankara. Işıklı ve gülümseyen Cömert Ali. Kürdün gazeli, Fidaydasız duramayan Anga

Güzel şeyler olacağı umudu doğarken, etrafı kapkara bulutların kaplamasına alışkınız konu Kürt meselesi olunca. Gerçekten iyi şeylerin olabileceğine bir türlü inanamıyoruz bu nedenle. İyi şeyler olacağı müjdesinin verildiği günlerden, her şeyin yeniden kapkaranlık bir döneme girdiği son dört yıl içinde Muhsin Kızılkayanın yazdığı umut, serzeniş, eleştiri dolu yazılar, bu ruh halinin bütün karmaşıklığını, dalgalanmalarını yansıtıyor. Kürt meselesi sadece bir dil meselesi değildir elbette ama her şeyden önce

... Ağır demir sokak kapısını dışarıda hızlanıp deli deli savrulan karların üzerine gıcırtılarla kapattılar. Kapıyı kapatır kapatmaz yakındaki caminin minaresinden birden patlayan yatsı ezanı, kalın demir kapının içinden geçti, girişteki boşlukta pul pul dökülmüş rutubetli duvarlara çarpa çarpa karanlığın ortasında çınladı. Karanlığın ve yüksek sesle okunan ezan sesinin içinde, bir nehire giren biri gibi, kısa bir an kıpırtısız, öylece durdular. Annesi nemli duvarda otomatik düğmesini bulup birkaç kere bast

Geçmişteki olaylar yaşanır, biter. Ancak tarihin imgelemi süreklidir, bu nedenle Iason`un Altın Pos`u hâlâ aradığını öne sürmek yanlış olmaz. Örneğin bir kadının çocukluğunu anarken aynı anda çocukluğunu yaşaması bilim açısından ne kadar yanlış olursa olsun, imgelem açısından bir o kadar zorunludur. Geçmişte değil, ama bugün İkinci Dünya Savaşı`ndaki bir bombanın ıslığı ile Sansaryan Hanı`nın işkence odalarındaki bir çığlığı aynı anda işitebiliriz. Moğollar koç başlarıyla kalelerimizin kapılarını tuz buz ed

Merhaba sevgili okurlar. Üç yıl aradan sonra size sunduğum yeni kitabım, her şeyden önce arkadaşlık ve aşk üzerine. Aynı zamanda birey ve takım, uyum ve aykırılık üzerine. Dolayısıyla, yalnızlık üzerine. Biraz da, anlamak ve hissetmek, düşünmek ve inanmak üzerine. Yani çoktan seçmeli yaşama problemleriyle uğraşanlar için yardımcı kitap olmaya aday. Gündelik hayatın birtakım güçlüklerinden kurtulmak için kendilerine bir adacık (Sadece Apartman) yapan arkadaş grubunun macerası, konumuz. Sandıklara saklanmış ö

Size başı sonu olan, düzgün bir hikaye anlatmak istiyorum. Hayal edilebilir, yaşanabilir hikayelerden oluşan bir hikaye. Geçmişin aşk destanlarını, mitolojinin efsanelerini ya da tek tek insanların maceralarını hep aynı büyük hikayenin parçası kabul ederek. Bu hikaye nelerin etrafında dolanıyor? Kudretin mesela. İnsanın Zaman´la kavgasının tezahürü olarak. Huzurun. İnsanın Zaman´la ahenginin ürünü olarak. Kaderin. Yani kendi bireysel hikayelerimizi başkalarınınkilerden ayırdıkça pençesine düştüğümüz bir acı