İnsanlar kendilerini tanıyacak düzeye gelmemişlerse, gelişmek imkânını da bulamazlar. Gelişmemiş kişilerden oluşan bir toplum geri kalır. Bireylerini çağdaş düzeyde yetiştiremeyen bir ülke de, çağ dışı kalmaya mahkûm olur. Bizim halkımızın büyük bir çoğunluğu ne kendisini, ne tarihini ne de başka ülkelerin tarihlerini biliyor. Onların amaçlarını ise hiç bilmiyor. Bunları bilmeyince de ge geleceğini planlamaktan âciz, kendini yönetme yeteneğinde değil, kişisel sorumluluklarını da bilmiyor. İzlenmesi bile z

Kunaka is an artificial language created by the language expert Mr.Orkun Ateş, who can speak 7 more languages including Turkish, English, German, Spanish, Arabic, Swahili and Chinese. Kunaka language was first created and developed to be used in a Science Fiction book titled as "The Darkside of the Moon, Volume 1: The Rise of The Kun People Against Sonach Empire" written by Mr.Orkun Ateş as the language of an alien race, The Kun People. Another artificial language which is also used in the same science fict

(...) En içteki mor çember sanki kendiliğinden lacivert bir atkıya dönüşerek az sonra yerini deniz mavisine bırakacak ve kuşağın tam ortasında oldukça belirgin yosun yeşili, usulca sarıya dönerek en dıştaki kırmızı ile birlikte, aralarındaki turuncuyu oluşturacaktı. "Dünya ile cennet arasındaki köprü," demişti babası bir keresinde Servet'e gökkuşağı için, "Onun altından geçmeyi başarabilen ölümcül hastalar bir anda şifa bulurlar; evlilik çağı gecikmiş kızların karşısına birdenbire beyaz atlı prensleri çıka

CEO'su olduğu tüm şirketlerin aynı zamanda veliahdıydı da... Tüm gözlerin üzerinde olduğu; muazzam, gösterişli ve bir o kadar da huzur dolu bir hayatı vardı. Kariyerine odaklanmıştı. Bir sene içinde; tımarhaneden kaçmış, akıl hastası, psikopat bir katile dönüşebileceğine kim ihtimal verebilirdi ki?

"Sanırım korkuyorum. Ciddi bir ilişki korkutuyor beni. Yaralıyım. Yaralarım yeni yeni iyileşirken tekrar kanatmaktan korkuyorum. Bu sefer çökersem, bir daha toparlanamam diye endişeleniyorum... Belki de bu düşüncelerimi böyle saçma bir cevap vermeden Suat'la paylaşmalıydım, yapamadım. İçimi ona bu denli dökemedim. Zaten içimde hissettiğim duygunun ‘aşk' olduğundan da emin değildim. Karman çorman oldum. Kelepçe vurulmuş gönlümü kapattım karanlık odalara. Ceza veriyorum belki de kendime, o odaya ışığının g

‘İlk kitabı kim yazdı?' sorusuna ne cevap verilebilir? Bana göre ilk kitabı çok çok eski atalarımız belki de homo sapiens olmadan daha çok ilkel olan ve bize az çok benzeyen canlılar yazdı. Beyin yapısı maymunlardan biraz daha gelişmiş, farklılaşmış; kayalara, taşlara, ahşaba veya deriye ilk işareti koyan insansı canlı ilk kitabı yazmış oldu. Bu resimler ve işaretlerin amacı unutulmaz olmaya, ölümsüzlüğe ilk adım olarak ifade edilebilir. Homo sapiens diye belirtilen insanın, yaradılıştan beri tüm amacı

"... Ama o hiçbir şey söylemedi. Beyaz teniyle biz esmer köy çocuğu öğrencilerine, yüzünde güller açan gülümsemesiyle baktı, baktı, baktı... Tam kalplerimize işledi o derin, anlamlı gülümseme ve hemencecik, giden öğretmenimizin yanında yeni öğretmenimize de kocaman bir yer açtık yüreğimizde. Oh be, tıpkı hayallerimizdeki gibi biriydi ve biliyorduk bu öğretmenimizi de çok sevecektik ve o da bizi sevecek, mecbur kalmazsa bizi bırakıp gitmeyecek, yıllarca köyümüzde kalacaktı. O gün bana düğün bayramdı. İşte

On çocuklu bir ailenin en küçük çocuğu olan Sahra mutlu bir çocukluk geçirmiştir ama sonra hayat ona çok acımasız davranır; iki oğluyla hayatın en acı günlerini yaşarken verdiği mücadeleyle kadın olmanın, anne olmanın suç olmadığını kanıtlamaya çalışır. İhanetin en korkunç hâlini yaşamasının ardından ayakta kalmaya çalışsa da sırtından vurulmuştur. Sadece kendisine değil, aynı zamanda oğulları Tahir ve Ferman'a da ihanet edilmiştir. İhanet eden dışında düşerken onu tutmayan, iyi gün dostu tüm çevresi, bir

sana bıraktım sana bıraktım, mavi düşlerimi, gün batımlarını, ikindi uykularımı. ay ışığında deli gezişlerimizi, sana bıraktım, her notasından, sevda dökülen şarkılarımı, ya gidersen korkularımı, şehir ışıklarını, kaldırımları, hepsini, hepsini sana bıraktım.

Fısıltı parmaklarımın ucuna fısıldadım sevgimi ki dokunduğum yerlerinde teninin derim konuşsun sıcağında derinin gerilirken altımda zevkten bedenin, güneş açar gözlerinden gözlerime ve gebe kalır aşkından bakışlarım, doğurur sonra sevgini varsa izin sen de bilirsin ki sevgilim gözlerimdir ölçeği aşkımın derinliğinin

Yaşamak diyorlar arkadaş, buna yaşamak... Bazen bulutlar da uçmaya, bazen de yerle bir olmaya, yaşamak diyorlar. Yüzümüz tam güldü derken, akan gözyaşımız da, Var dediğimiz, şeylerin yokluğunu tadınca... Yağmurdan sonra çıkan gökkuşağına varınca, buna yaşamak diyorlar...

Tüm gücüm ile buradayım, en güzel günlerimi yaşıyorum ve bu unutulmayacak zamanlarda bir hayali sevgiliyi seviyorum. Öylesine bir sevgili ki sonsuz yıldızlardan daha parlak bir ışığa sahip... İçinin güzelliği dışına yansımış, sevgi dolu bir ruh, bir hayal, bir kutup yıldızı. O zaman gelin kristal masallarda Camelot'da, Kristal Şehir'de veya bir prensesin ülkesinde hayalini arayanların öykülerini okuyalım. Ejderhanın gözyaşları ve mektuplarla bitirelim... Öyleyse müzik sonsuza kadar çalsın. Kalbimdeki prense

Bilmem hatırlar mısın? Bir hoş sedaydı bizden Geriye kalan. Gözü yaşlı bir masal... O cumbalı hatıralar Geçen o senli kahkahalar Bir kıyı şeridinde bizden kalan... Sen çocukluğunu anlatmıştın O gün geçmişten geriye kalan. Bense bir anıyı hatırlatmıştım O hüzünlü yıllardan arta kalan... Oysa seninle geçen eşsiz dakikalar Dilekler, düşünceler kalsa da aramızda Anılar, hatıralar, o bitmeyen kahkahalar Biz ne kadar unutsak da Anılar peşimizi bırakmaz.

Nasıl çileler çektim kimse bilmedi Şu yalan dünyada yüzüm gülmedi Geceleri uyumadan vefasız gelmedi Kaderime isyan ettim işte o zaman Anam çile için mi doğurdun beni Nasıl affederim vefasız ben seni Daha çekemiyom gönül senin derdini Kaderime isyan ettim işte o zaman Vahap felek sana çok çile çektirmiş Vefasız küsüp gitti geri dönmemiş O yâr beni ömrümde hiç sevmemiş Kaderime isyan ettim işte o zaman

Freedom of religion is a fundamental human right that protects the conscience of all people. It allows us to think, express and act upon what we deeply believe. Everyone has the right to practice his or her own religion.

Osmanlı Sanatı'nın öne çıkan en mühim özelliği imparatorluk ve saray sanatı bağlamında biçimlenmiş olmasıdır. Abidevî ve estetik açıdan zirvede olan sanat eserleri hanedan, saray teşkilatı ve seyfiye sınıfı gibi idareciler tarafından yaptırılmıştır. Adı geçen zümreler, reaya olarak anılan gruptan oldukça farklı bir tarz-ı hayata sahipti. Osmanlı kaynaklarında, zürefa, kübera, ekabir ve havass gibi terimlerle adlandırılan bu seçkin sınıf mensupları söz konusu eserleri yaptıran kişiler olarak karşımıza çıkmak

"...Siz yine de o yazarı, bestekârı; sizin duygularınızı dile getirdiği ve sizi paylaştığı için; sevmeye devam edin. Eserini, sizinle "aynı duyguları hissederek" yazdığını, yaptığını düşünmeye devam edin ve kalbinize çürüklük vermeyin. Mesela Atilla İlhan'ın O Mahur Beste çalarken ağlaştığı "Müjgan"ın "kirpik" değil de müzikten anlayan bir tatlı kız olduğunu sanma fantezinizden hiç vazgeçmeyin. Ya da mesela Nilüfer'in o ünlü Mavilim şarkısındaki ‘mavi'nin (bestecisi Kayahan'ın müzik setinde gözlerine t

...Ve hiçbiri gecenin o saatinde onun, yük trenleri arasında ne işinin olduğunu bilemediler. Bilinen: Çocukluğu trenci hayalleri içinde, trenlere baka baka, tutam tutam keçiboynuzu yemekle geçen, keçi gibi inatçı bu yalnız trencinin kaderini çizenin de yine bir tutam keçiboynuzu oluşuydu. Hem de emekliliğine 7 ay, 23 gün kala. O gece olup bitenleri gökyüzünden seyreden Ay ise, kendini suçladı: "Bulutlara bir girip bir çıkmasaydım belki de her şey farklı olacaktı," dedi.

"...Dorian Gray aşk rollerinde sevdiği kızı, kız kendisine aşık olup da artık sahnede coşkusunu kaybettiği için artık sevmez ve ondan soğur. Bir süre sonra kız da onu unutur. Bu sayede belki kız, gerçek aşkın "gerçekte" değil "sahnede" yani gölgede olduğunu yeniden öğrenir. Aşk, oynanan "oyun"un rolünde gizli ve öylece güzeldir. Vuslat ise bu oyunun can düşmanıdır."

SÜRÜNCEME ben gelmeni istiyorum ama kalmanı istemiyorum kalmana engel öyle çok şey var ki sense gelince kalmak istiyorsun ama gelmiyorsun gelmene engel öyle çok şey var ki biz asla bir araya gelemeyiz seninle ve gelmeyeceğiz de ikbâlimiz bize ilk günden işaret verdi ve sürdü gitti fâsılasız tâlihsizliğimiz