Cevdet Kudret'in divan ve halk şairlerini incelediği Üç Büyükler serisinin Fuzuli, Baki ve Nedim'in hayat ve sanatlarını ele aldığı bölümü Divan Edebiyatında Üç Büyükler, ilk kez tek cilt hâlinde okuyucuyla buluşuyor. Üç büyük şaire dair kapsamlı birer inceleme yazısına ve devamında günümüz Türkçesindeki karşılıklarıyla seçme parçalara yer verilen Kudret'in eseri, anlamayı kolaylaştıran açıklama ve notlarıyla hem öğrenciler hem de edebiyatseverler için temel bir başvuru kitabı niteliği taşıyor. Edebiyat ta

Olup biteni kötü olarak tanımlayabilme kudreti, tanım yapabilenlerin, yani elini korun içinde tutabilecek denli sabır ve tahammüle malik olabilenlerin mülkü. Bu mülkiyetin adı karamsarlık, kötümserlik değil. Kötümserlik âna yönelik nazarların değil, geleceği karartan, olacak olanın kudretinden şüphe edenlerin zavallılığı; adalet ve merhametin tecellisinden umudunu kesenlerin, Kadir'in kudret elini tutabilme becerisinden yoksun olanların çaresizliği. Olmakta olanın karalığı, olacak olanın olması/gelecek olan

Vatan Yahut Silistre'nin asıl değeri ve şöhreti fikrî ve hissî muhtevâsından gelir. Türk edebiyâtı vatan fikrini ve sevgisini, en samîmî ve en parlak şekli ile, ilk defa bu eserde tanımıştır. Bu sevgi o kadar mükemmel olarak ifâde ve telkîn edilmiştir ki, seyirci veyâ okuyucu, bu sevgiden başka hiçbir şey düşünemez ve göremez duruma gelmekte; onun vecdi ve büyüsü içinde eserin bütün kusurları silinip gitmektedir. Vatan Yahut Silistre, tiyatro edebiyâtımızda bir merhale olduğu gibi, koynunda vatan sevgisinin

Mustafa, seçilmiş ve sevilmiş olan, kendi gününe, çağma tan aydınlığı gibi doğan adam, Orphalese kentinde, tam on iki yıl, onu doğduğu adaya geri götürecek gemiyi bekledi. Ve on ikinci yıl, hasat mevsiminde, eylülün yedinci günü, surların dışında yükselen tepeye tırmandı, denize baktı oradan ve sis içinde yaklaşan gemiyi gördü. O zaman ardına kadar açıldı gönlünün kapıları ve sevince benzeyen bir şey kanatlandı içinde ve o kanatlanan şey uçup gitti, gitti, denizi aşarak, ta ufkun orada, yaklaşan gemiye ka

Mustafa, seçilmiş ve sevilmiş olan, kendi gününe, çağma tan aydınlığı gibi doğan adam, Orphalese kentinde, tam on iki yıl, onu doğduğu adaya geri götürecek gemiyi bekledi. Ve on ikinci yıl, hasat mevsiminde, eylülün yedinci günü, surların dışında yükselen tepeye tırmandı, denize baktı oradan ve sis içinde yaklaşan gemiyi gördü. O zaman ardına kadar açıldı gönlünün kapıları ve sevince benzeyen bir şey kanatlandı içinde ve o kanatlanan şey uçup gitti, gitti, denizi aşarak, ta ufkun orada, yaklaşan gemiye kada

Osmanlıda at, pek çok diyarda olduğu gibi yüksek statülü hayvandır. Buna karşılık eşek, tıpkı amcazâdesi katır, alçakgönüllü bir statüyü temsil ediyordu. Çilekeş, dayanıklı hizmetkâr. Anırması sevilmemiş, tepmesinden çekinilmiş, inatçılığından yakınılmış, ola ki bu ayrıksılıkları nedeniyle durmadan sırtına yük ve sopa bindirilmiş, yetmemiş, insan kendi hemcinsini aşağılarken onu eşeklikle oklamıştır. Gene de Osmanlının yaşamına bütün sevimliliğiyle sokulmuş mahlûktu. Onu minyatürlerden salınarak geçerken

26 Kasım perşembe akşamı. Saat, 20.58-21.33 arası.  Hayat Apartmanı'nın önünde esrarengiz bir genç kız beliriyor. Üstünde okul üniforması var. Görünüşü biraz ürkütücü, biraz tekinsiz; sanki başka bir dünyaya ait. Hayat Apartmanı'nın kilidi bozuk kapısından bir hayalet gibi içeri süzülüyor.  Issız ve karanlık merdivenlerden ağır ağır çıkmaya başlıyor. Kızın attığı her adımda bir sır açığa çıkıyor, her adımında biri ölüme daha da yaklaşıyor. Dünyanın dört bir yanına saçılmış hayatlar bir noktada birleşiyor. 

Her kalp bir mağaradır; bazen güneş görmemiş ebrulî bir hüzün renginde, bazen de ateşine rüzgâr değmemiş kurşunî kül renginde... Kuldan küle varan bir hikâyedir hayat, kimsenin göremediği bir yangın yeridir yürek... Başlamadan biten baharlar yaşar insan. Henüz yolun başında solup giden yapraklardır çektiğimiz acılar... Kan gölünde hüzün gözyaşlarımızla durulanırız hayatı anlamak için. Önce sancı, sonra arayış, nihayetinde matem-i vuslattır âşıkların yazgısı... Hüzün kokulu Turna'dan kül gözyaşları döken Mi

Benim sevgili dinleyicilerim ve okuyucularım! Uzun derbederlik hayatımda o kaldırımdan bu kaldırıma; o kapıdan bu kapıya; o diyardan bu diyara; ney im ve mey imle bir kuru yaprak gibi savruldum. O günlerde beni sinenize bastınız, gönlünüzde yer verdiniz, kusurlarımı affettiniz! Rica ederim, burada da müspet bir hakikat aramayınız! Hatalarıma göz yumup bunları hoş görünüz. Size fazla bir hizmet olamadı. Şimdilik: Başı yoktur sonu yoktur bu kitab-ı dehrin Ortasından elimizde iki üç yaprak var mısralarında i

Orta Asya'nın uçsuz bucaksız bozkırlarında dağınık kabileler halinde yaşarken onları derleyip toparlayan, bir araya getirip millet olmalarını sağlayan ve onları uğrunda can verilecek bir sevgili gibi koruyup sarmalayan bir hükümdar: Türk Bilge Kağan... Erdem ve bilgelikle kuşatılmış yüreklerin, töre ışığıyla parlayan çelik kılıçların gölgesinde yükselen bir devlet: Göktürkler... Muhteşem bir Orta Asya panoraması eşliğinde, ihanet ve türlü entrikalarla zaman zaman dağılmak zorunda kalsa da her defasında y

Savaş bizim irademizden doğsa da kaderimiz gibidir. Biz yönetenleri dünya karışıklıklarının sergilendiği bir yerde, bir zaman parçasında bekliyordur. Bilsen o sıcak uykuları nasıl aradım, soluk kesen bir tipiden sonra atımı donmuş nehrin üzerinden buzun çıtırtılarını duyarak geçirirken artık ölümün daha rahat, daha kolay bir şey olabileceğini düşünmüştüm. Senden uzak olmanın yanında ölüm ne ki Dilara? Ben seni unutmuş olsam da görmesem de, gördüğümde tanımasam da senin bendeki izin, bıraktığın kızıl pas si

Malik Aksel güçlü bir ressam ve seçkin eğitimci olduğu kadar, ironik bir üslûba sahip ve kuvvetli bir yazardı da... Ülkemizde onun kadar çok yazan ressam azdır. 1933 yılında Varlık dergisinin 1 Nisan 1933 tarihli ikinci sayısındaki Türk Resim Sanatı başlıklı ilk yazısıyla başlayan yazarlığı, ressamlığıyla birlikte ömrünün sonuna kadar devam etti. Malik Aksel, onlarca gazete ve dergide sanat, folklor, İstanbul hayatı ve kültürü üzerine yüzlerce yazı kaleme almış, bunlardan bir kısmını Sanat ve Folklor ve İs

Hayâl-i halka-i zülfünle ekşim düşse deryâya Zamân-ı haşre dek girdâb-ber-girdab olur peyda (Nabi) Hâl kâfir, zülf kâfir, çeşm kâfir el amân Ser-be-ser iklim-i hüsnün kâfiristân oldu hep 8nedim) Bağlanıp zülfünde bozdum ahdi de peymânı da Çeşmini gördüm unuttum derdi de dermânı da (Şeyh Galib)

Her yazdığı romanla yüz binlerin kalbini feth eden İskender Pala yeni romanı ?OD' ile yeniden okurlarını selamlıyor. Od bir Yunus Emre romanı. Gök kubbemizin her zaman parlayan ve hep çok sevilen, şiirleri gönülden gönüle dolup dilden dile dolaşan Yunus Emre, bu kez OD'un ana kahramanı. İskender Pala'nın ilim ve kültür adamı olmasının yanında, yazar kişiliğinin imbiğinden geçirilerek aşkın tahtına bir kez daha oturtuluyor. 13. yüzyılın her bakımdan kavruk ve yanıp yıkılan ortamına Yunus Emre'nin gelişi tari

Bir Rabia geldi, aşka düştü, bir daha da onu gören olmadı... Ey Basralılar! Ey iman etmiş kardeşlerim! Sakın cennet umuduyla ibadet edip cenneti ateşe vermeyin ve sakın cehennem korkusuyla ibadet edip ateşi harlamayın. Allah'ın hükmüne razı olan, cennet cehennem hesabı yapmaz. Ya İlahî, cehennemden korkarak sana ibadet ettimse beni cehennemde yak. Cennete tamah ederek ibadet ettiysem cenneti bana haram kıl. Cenneti ateşe verip cehennemi söndüren kadın dediler benim için; oysa ben Allah'ın rızasına perde ol

Ali Şeriati'nin insani yönünü anlamak için, onun yaşadığı zaman ve mekânın tabiatı ve âdetleri anlaşılmalıdır. Onun içinde yaşadığı toplumda mertlik, haysiyet ve fedakârlık faziletti. Haysiyet uğrunda yapılan fedakârlık ise acı getirir. Acı ve özleyişin verdiği zevk, hayatın motoru hâline gelir. Bu toplumda değerli insanlar; bir acısı olan, onunla yaşayan ve hiçbir zaman bunu açığa vurmayanlardır. İnsanı insan yapan, içte ve dıştaki yara izleridir. Zevk ve eğlence düşkünü kaygısızlar, olgunlaşması gereken

Bizim Yunus Her devir onu çok sevdi. Şairin deyişiyle Türkçenin süt dişleriydi o. Belki bu kadar çok sevildiği için her devir dillerde dolaştı. Cumhuriyet de dönüp baktı Yunus Emreye. Cumhuriyetin Yunusu nasıldı? Kimler onu sahiplendi? Kim neden ve ne adına ona yöneldi? Cumhuriyetin kültürel kodlarını Yunus Emre üzerinden çözmek için eşsiz bir kaynak bu. Kendisi Ben gelmedim dâva için diyen bir şairin hem dâva hem de sevgi konusu edilmesinin serüveni Beşir Ayvazoğlu ustalığıyla

Türk kültür tarihinin en önemli eserlerinden olan Belagat-i ?Osmâniyye, Osmanlı Belâgatı, Osmanlı'ya ait Belâgat, Osmanlıca Belâgat, Osmanlı Türkçesi Belâgatı anlamlarına gelmektedir. Devrinde ilim dünyasında, gazetelerde pek çok tartışmaya yol açmıştır. Eserin ne kadar önemli olduğu, Ahmed Cevdet Paşa hayattayken 8 kere basılmasından anlaşılmaktadır. Eserin ilk baskısının yapıldığı 1880'den Ahmed Cevdet Paşa'nın 1895'te ölümüne kadar 15 senelik kısa bir sürede kitabın bütün toplum katmanlarına yayıldı¤ı sö

Sultan Polat'ın kaleminden dünyayı değiştiren büyük aşkın romanı... Jul Sezar'ın Kommagene'yi kuşattığını bilmiyorsunuz değil mi? Peki ya Markus Antonyus'un! Öyleyse haklıyım. Tarih karartıldı. Kommagene'de yaşananlar hiçbir yerde yazılmadı. Korktular. Roma'nın işkencelerinden, timsahlara yem olmaktan ve en çok da çarmıha gerilmekten korktukları için sustular. O gece Kâhta'da; Tanrılar Tahtı'nda yaşananları anlatmaya benden başka hiç kimse cesaret edemedi! Kleopatra ile Antiokos'un sır gibi saklanan aş

?Türk edebiyatına yeni bir hassasiyet getirmekte mühim rolü olan Tevfik Fikret, arkadaşlarıyla birlikte üslup bakımından da büyük bir inkılap yapmışlardır. Sadece fikir ve biraz da his sahasında uğraşan Tanzimat nesli, üslup üzerinde uğraşmamışlardı. Gazetenin empoze ettiği yazı tarzı, o devrin romanlarına ve şiirlerine kadar hâkim olmuştu. Muhteva ile üslup arasında sıkı bir münasebet kurmak fikri, teferruatına kadar Servet-i Fünuncular tarafından işlenmiştir. Tevfik Fikret, imlasından imajlarının ya