Dr. Fatma Mavikaya bu kitapta, Kanada'ya göç eden Dr. Marika ve ailesinin, orada yaşadıkları zorluklarla dolu hayatı ve bu ailenin yaşamış oldukları acı dramı anlatmaya çalışmıştır. Dr. Fatma Mavikaya ve ailesi de aynı zamanda Kanada'ya göç etmiş ve Dr. Marika'nın ailesinin yaşadığına benzer bir hayat yaşamışlardır. Dr. Marika'nın kızının inanılmaz büyük zekaya sahip olması, genç yaşına rağmen büyük sorumluluklar taşıması, hayatın zorluklarıyla büyük azimle mücadele etmesi, bu ender kızın çok yumuşak kalpli

"Aşk; kavuşamamaktır. Acı çekmektir. Uzak kalmaktır. Ona sevdiğini söyleyememektir. Onun için Mecnun ile Leyla, Kerem ile Aslı, Mem-ü ile Zin kavuşamamıştır. Bizim kültürümüzde aşk kavuşamamak üzerine anlatılan bir efsaneler zinciridir. Dokunamadığın, senin olmayan, senden uzakta yaşayan bir aşk, aşk olabilir mi? Yani aşk aslında bir bakıma deli olmaktır. Bir kitapta okumuştum. Deliler üzerine bir araştırma yapılmış. Beyinde bulunan dopamin adlı keyif veren hormon âşık olanlarda ve akıl hastalarında artış g

Erdem kapının önünde duran kutuyu aldı, odadaki ahşap masanın üzerine bıraktı. O sırada kutunun bantlarla kapatılmış olduğunu fark etti ve bir makas getirmek için yerinden kalktı. Elinde makas ve bir fincan sıcak kahveyle masaya geri döndü. Kahveden bir yudum aldı ve kutuyu açmaya başladı. Bu kutuyu açmak onun hayatını tümüyle değiştirecekti ancak ağır ağır kutuyu açarken henüz bunun farkında değildi.

Benim gizli dünyamın en güzel yeri mizah anlayışıdır. Ben öyle hissediyorum. İşte o dünyama ait öyle şeyler yaşadım ki, bunları yazmadan edemedim. Ne mi yazdım? Elin "Paris Komünü" varken neden bizim "Merzifon Komünümüz" olmasın? Dedim mesela. Ha söyleyin neyimiz eksik dış mihraklardan? Fazlamız var eksiğimiz yok. Fazla olanın ise en güzel yanı harcanmasıdır. Hele bu işin uçunda para varsa. Kimleri harcamadık ki. Ayrıca öyle dış mihraklar gibi başarısız falan da değiliz. Bizim yegâne başarımız, işimize geld

Çok az kelimedir bildiğim. Geçmeden daha denizi, kaybettik kendimizi. Bu sırr-ı imtihan, yed-i kudret malikinin sorgusudur ve geçen pek nadirdir. Sahib-ül ismi Müctebba ve Sirac ise tek muallimidir, bu benzersiz ve yarışmasız Ekber Sınav'ın... Ben kendimi hiç sevmedim. Kendim olup da kendimce bir şey yap(a)madım. Ben kendimde olmadım ki hiç... Sayfalar, satırlar oldum da ben, ben olamadım. Ben, kendim olamadım. Soylu bir geçmişim olmadı, sorunsuz da değildi hayat, her evresinde. Tedviren yaşadığım, sevinç

Şiirler terapi gibidir aslında, en azından benim için öyle. Şiirin tanımını yapamam sizlere, bu duygusuzca olur diye düşünüyorum. Şunu söyleyebilirim ki; "Şiirler bir şeyin tanımı değil, her şeyin tanımıdırlar." Bu gerçekten de böyle olmalı, bilâkis tüm duyguları anlatabilecek bir tanım yoktur. Olsa bile eksiktir...

Gece, Tüm Gölgelerin Kaybolduğu Ya Da Gölgelerin Her Yeri Kapladığı Andı.

Bir siyasi, içtimai, iktisadi parodi. Mevsimler değişti, geldi zamanı; Tüm erkekler, yerini bir başkasına bıraktı. Neydi görevi onun, pek anlaşılamadı. Lâkin aldı kadından hepsinin bir bir intikamını. Fark edildiğinde gerçek, artık geç kalınmıştı. Oğlum'du adı, tanıdı! Mizahın o sonsuz haritasında, güncelin tarihsel yolculuğunu, edebiyatın ve bilimin yol arkadaşlığıyla bize aktaran yeni bir ses. Şiirin tiyatroyla büyük sevdası. Yaşamın keder ve kahkahayla sunulmuş destanı "Parodi, Bunları da Kör'dü Türkiye

Zamana doğru çıktığım bu yolculukta; Aşka dair şarkılar, hayata dair Şiirler yazmak için hiç yılmadan, Usanmadan çalışacak olmanın Gururunu yaşıyorum. Tunahan Özkan

İlahi olmayan yazgı Ta başından böyle yazılmıştı. Kendi kaderini toplum Çok kötü karalamıştı. Karar verilmiş, Hesap görülmüştü; Kimine ağlamak, Kimine gülmek, Kimine ise ölmek düşmüştü. Çok niyet etse de yüce Tanrı, Bozmaya bu kötü yazgıyı; İnsanları yenemedi, Kullara galip gelemedi.

Absürd Benzodiazepinler bile telaşsız, tesirsizdir, Sen içimde yokken daha... Yağmurlarla hep yeniden yaratılırım... Korkusu aşkken, Kendini inkâr eder hep. Mirasçısız bekleyişlerle Varlığını haykırır. Sodom, Gomore değildir terk ettiği Peygamberler şehri de değil... Bir Dabbet-ül Arz karanlığı Bir Ye'cüc Me'cüc intikamıdır. 25.05.2017, Göztepe

Gittin Demek Gerçekten Gittin demek bu defa gerçekten, usul usul sessizce, içine gömdün her şeyi farkındayım... kadınlar susarak gidermiş, gerçekmiş, geç öğreniyor insan. İçi acıdıkça anlıyor, özledikçe bazı şeyleri, ayrılık hayat kadar gerçekmiş... Gittin demek aşk olsun, biliyorum bunu ben istedim, mecburdum bilemezsin, nasıl yandığımı göremezdin... yaşanmaz değil aslında alışıyor insan zamanla, nefes alıp vermeyi unutmuyorsun ya öyle bir şey, gittin demek gerçekten, şimdi hissettim... Uykusuz bir gec

Her insan içinde bir gizem taşır. Gizem ortaya çıktıkça mucizeler gerçekleşir. Başarı dediğimiz şey aslında insanın kendi gizemini çözmesinden başka bir şey değildir. Mucizeler hep beklenmedik ve en çok ihtiyaç duyulduğu zamanda gerçekleşir. Bugün 22'nin gizemini anlatacağım sana. 22 günde nasıl bambaşka bir insan olabileceğini, 22 günde nasıl potansiyelini tam olarak kullanabileceğini, 22 günde nasıl beynini yeniden programlayacağını ve 22 günde nasıl düzenli ders çalışacağını anlatacağım. 22 gün sonra,

"Hangi hikâye ile başladıysa başlasın O ağıt ardı devam eden haksızlığa tek sözümüz Artık ayağa kalkmalı kadınlar Ya hep birlikte ya hiç olmalılar Yok olmalı töreler Söz vermeliler Bir tane daha eksilmeye artık Tahammülümüz yok demeliler"

Bir defasında Mevlana'nın oğlu ona gerçek Derviş'in her zaman ‘gizli' kaldığı yönündeki sözün ne anlama geldiğini sordu -veya başka bir deyişle, kendini hep ‘saklı tutar'- bu olay kendini giysileri sayesinde saklıyor anlamına mı geliyordu, yoksa bu bir ruh hali mi idi? Mevlana'nın cevabı şöyle oldu: "İkisi de olabilir. Yolun gerçek amacını saklamak için bir meslek edindiklerinde bile," diye devam etti Mevlana, "bazı evliyalar aşk şiirleri yazarlar – ve o aşkı insanlar bedensel aşk olarak algılarlar – diğer

Zemheri ayında açar mı güller!.. İremde sustu bütün bülbüller... ... Neşenin ve istikbalin sabahında, Dev bir çınar sessizce devrildi... Zifafı bekleyen gelincik, Gelinliği ile kefenlendi...

On dokuz yaşında üniversiteyi kazanmış olan Yusuf, üniversitedeki sarışın, mavi gözlü, Nurhayat isimli öğretim üyesine aşık olur. Sonra sırasıyla, üç güzel kız arkadaş daha edinir. Yusuf kadınlara asla bir obje gözüyle bakmaz, onların isteklerine değer verir. Fakat kader ağlarını örer ve bu kızları birbirleriyle aldatır. Yusuf, bu fırtınalı aşk hayatının debdebesi içinde öylesine kaybolur ki, "insan en büyük zararı en çok sevdiklerine verirmiş" sözünün hakkını verircesine, kardeş gibi sevdiği en yakın arkad

Gökkuşağına yaklaşarak seyredemezsin. O an izlemelisin o renk cümbüşünü. Eğer Yaklaşmaya çalışırsan kaybettiğin sadece vaktin olmayacaktır. Pazar yerinin hemen çıkışında yere açmışlardır tezgahlarını. Tabi tezgâh dediysem de bir bez parçasıdır Birkaç kilogramlık ürünlerin satmaya çalışırlar. O sırada görkemli mağazalarda görkemli kazıklar yiyen bir müşteri gelir iki tl ürünü bir buçuk tl ye pazarlıkla alır. Elli kuruşluk sözleriyle geride bir boynu bükük kalır. Şeytanla belki başa çıkabiliyoruz. Ama şeytan

Bir şehirden ayrılmak istediğinizde; "İstanbul" gibi bir şehirden ayrılmak istediğinizde "Bavulunuza koymak istediğiniz üç şey nedir?" gibi bir soruya cevap verebilmek için ya gerçekten uzun bir süre düşünmeniz gerekir, oldukça uzun bir süre...ya da benim gibi yukarıdaki soruyu duyduğunuz ilk an, cevaplamayı hiç düşünmeden yanınıza almamanız gereken pek çok gereksiz anıyı koyduğunuz ve havaalanında öyle ya da böyle en küçük ayrıntısına kadar döktüğünüz - saçma sapan süprüntülerle dolu - küçük çantanızı alı

Peyv nameke dîrokî ye, lewre peyv li ser koka xwe dijî. Ew peyv ji dîrokê heya niha wekî namekî digihîje me. Ew peyva ku heya hatiye li vê demê gelek dijwarî kişandiye. Hin caran di nava hevokên zanyar û feylezofan de derbas bûye û bûye amûrên fikir û ramanan, hin caran li kolanan de li ser zimanên zarokan herikiye, hin caran li devê mîr û paşayan de bûye sedema şer û cenga, hin caran li ser nameyên evîndaran bûye sond û evîn û hezkirin, hin caran li devê kevokên nûçevan de bûye xeber û nûçeyeke gelek girîn