Bir "Dipsiz Karanlık"tı orası. Bilinmeyenin, gizli olanın, belirlenmeyenin sessizliğiydi bu. Ama sonradan duyuldu nefesi! "Ol/Kün!" emriyle. İşte bundan sonra varlık kazandı âlem. Önce annesinin karnında "üç karanlık" yerdeydi insân. Burada da sükût vardı. Sonra sünnetullah saati çalınca, karanlık yerini aydınlığa terk etti. Bildiklerini/gördüklerini/duyduklarını unutturmuştu bu doğuş. Tekkedeki halvet odası karanlıktı. Derin bir sessizlik vardı. Yalnız bırakmışlardı onu kendiyle. Birden bir ses geldi can

Söz uçar, yazı kalır. Yazmak ise sorumluluktur. Fakat, "Anlamak ve bulmak ne söylenir, ne de yazılır. Ne öğretilir, ne de gösterilebilir. Evet, ben O'nu ne kadar aradımsa kendimi buldum. Şimdi kendimi arıyor, O'nu buluyorum. O'nu bulunca kendinden kurtulursun, kendinden kurtulunca da O'nu bulursun. Başlangıç bunlardan hangisi? Onu da O bilir. O belirince, sen silinirsin. Sen silinince de O belirir. Başlangıç bunlardan hangisi? Onu da O bilir. Bir kısmı dedi ki: 'Kendinden kurtulmayınca bulamazsın!' İkisi de

Bu eser Batıda tasavvufa hasredilmiş en değerli antolojilerden birisi olup aslında çeşitlilikle birlikte sahihliği açısından da eşsizdir. Bu eserin değerini anlayabilmek için Batıdaki tasavvuf çalışmaları tarihini göz önünde bulundurmak gerekir. Oryantalizmin yükselişiyle birçok tasavvufî metin Avrupa dillerine tercüme edilmiş ve bu konu üzerine tafsilâtlı çalışmalar gün yüzüne çıkmaya başlamıştır. Bununla birlikte bu çalışmaların neredeyse tamamı sahihlikten yoksundur. İslâm dünyasındaki ismiyle Şeyh Abd

Bu çalışmada, tasavvuf tarihinde önemli ve farklı bir yeri olan, H. IV./M. X. asırda yaşamış ve hadisle ilgilenmiş zâhid ve sûfîlerle, sûfî meşrebli muhaddisler incelenmiş; onların hadis anlayışları ile kullanmış oldukları hadislerin durumları ele alınmıştır. Böyle bir çalışma iki yönden önem taşımaktadır: Evvelâ; sûfîlerin hadis anlayışları, hadisçilere ve hadis ilimlerine karşı tavırları ile, bilhassa konularıyla ilgili seçmiş oldukları hadislerin durumları hep merak konusu olmuştur. Çünkü bu kesime mens

Yirmi birinci yüzyılın başlarında, İslâm dünyasında müstesna bir mevkii olan Türkiye yepyeni oluşumların merkezinde olmaya aday görünüyor. Entelektüellerimiz modern çağın hakkını verme gayreti içindeler. Bu yüzyılda insanlığın ve insanımızın yaşadığı acıların tortularıyla benlikleri zedelenmiş olsa da, yirmi birinci yüzyılda çiçeklenen ümitlerle Müslüman entelektüellerimiz geleceğe daha aydınlık bakıyorlar, ama düşünceleri henüz yerleşmemiş. Ne geleneğin derin ve köklü tarihinde sükûna erebiliyor, ne de Bat

Mevlânâ, Mesnevînin Kurân-ı Kerimin açıklaması olduğunu belirtmektedir. Bu ifade, hem Mesnevînin ilk ve en önemli kaynağının Kurân-ı Kerim olduğuna, hem de onun bir tefsir mahiyetini taşıdığına işaret etmektedir. Esasen onun bir tefsir olduğu muhtevâsından bellidir. Nitekim Mesnevîde bir kısmı konu başlığı olmak üzere pek çok ayetin açıklaması yer almaktadır. Kitapta hem Kurânın ana konuları hakkında doyurucu özet bilgi sunulmakta; hem de Mesnevîde o konulara dair yorumların yanı sıra, ayet olduğu açıkça be

Hadîs ilmiyle alakalı olarak geçmişten tevarüs ettiğimiz muazzam bir birikim vardır. Bu birikimle birlikte günümüzde de hadîsle alakalı tartışmalar her zaman ve her zeminde olabilmekte, pek çok soru sorulmaktadır. Düne baktığımızda konuyla alakalı "Hadîs Fetvaları" adıyla bir literatür bile oluşmuştur. Bugün de aynı ivmeyle hadîsle ilgili sorulara cevap verilmekte, bunun için kitaplar yazılmaktadır. Bu çalışma, karşılaştığımız ve sorulması muhtemel sorulara bir cevap arayışı neticesi ortaya çıkmış olup, h

Emir Abdülkadir b. Muhyiddin el-Cezâirî el-Hasenî, 19. yüzyılda yaşamış önemli bir komutan ve devlet adamı, bir sûfî ve mütefekkirdir. Fransızlara karşı cihad ve direniş hareketinin liderliğini üstlenmiş ve on beş yıl kadar süren mücâdele hayatında kırk kadar muhârebeye komuta etmiştir. Yine bu süreçte bağımsız bir devlet kurmuş, ancak gerekli iç ve dış desteği göremediği için daha fazla direnemeyip Fransızlara teslim olmak zorunda kalmıştır. Kâdirî bir ailede yetişmiş; daha gençlik yıllarından itiba

Çocuklara güzel isim koymak inancımızın bize yüklediği sorumluluklar arasındadır. Hz. Peygamber, Kıyâmet günü insânlar isimleriyle çağrılacaklar sözüyle, isimlerin sahipleri üzerinde etkili olduğuna dikkatimizi çekmiştir. Benim de adımı kendisini tanıyamadığım- rahmetli dedem koymuştur. Aslında itiraf etmem gerekirse, küçüklüğümde adımı çok sevmemiştim. Zaten yaşıtlarımda da bu isim fazla yoktu. Fakat sonraları ismimi sevmeye başladım. Galiba bu, anlamını öğrendikten sonra bende gelişen bir duyguydu. Necm v

İslâm medeniyetinin kurucu kaynağı olan Kurân-ı Kerim, bu medeniyetin bilim, düşünce, ahlâk, hukuk, sanat ve siyaset gibi çeşitli alanlardaki tezâhür şekillerinde bir can damarı olarak işlev görmüştür. Medeniyetimizin her alandaki çiçeklenişi, asâlet ve değerini bu kurucu kaynakla olan ilişkisinden alır. Medeniyetimizin tarih içindeki serpilip gelişmesi sürecinde bir açıdan onu temsil edici nitelikteki bazı eserler de dil, üslûb ve Kurânın telkin ettiği hakikat idrâkine ilişkin yorumlarıyla terkib edici b

Bu kitapta, trajik ölümüne kadar Temple Üniversitesi Din Bölümünde profesörlük yapan İsmail R. el-Fârûkînin yirmi yılı aşkın bir süre zarfında kaleme aldığı, esasen İslâm ve diğer dinleri (özellikle Hıristiyanlık ve Yahudilik) konu edinen yazıları yer almaktadır. Kitap, Fârûkînin karşılaştırmalı dinler çalışması alanındaki katkılarından iyi bir kesit oluşturmakta ve İslâm ile Hıristiyanlık ve Yahudilik, Müslümanlar ile gayri Müslimler ve misyonerlik ile davet arasındaki benzerlik ve farklılıklar gibi dinle

Çocukluğumdan bugüne hatırladığım bazı mutluluk sahneleri vardır. Bahçeli iki katlı evimizin mutfağında bir kuzine soba vardı. Rahmetli annem bu sobaların üzerine sıcak su ihtiyacı için güğüm koyardı. Bazen bu güğümlerden kaynamaya yakın öyle iniltili/hüzünlü sesler çıkardı ki, çocuk kulağımla bunlar bana anlatılmaz bir duygu verirdi. Yine böyle bir ses sırasında anneme sormuştum: Anne! Bu güğüm ne diyor böyle? Annemin cevabı hâlâ kulaklarımdan gitmedi. Şöyle demişti: Oğlum, o güğüm Allahı zikrediyor. İşte

Mutlak hakîkat bilgisinin acaba ne kadarına sahibiz? Evvel ve hir olan Allah hakkındaki bilgimizin sınırları acaba hangi noktalara ulaşmaktadır? Veya doğru diye bildiğimiz/zannettiğimiz/hayâl ettiğimiz şeylerin ezelî bilgiyle örtüşen yanları ne kadardır? Gerçek şu ki sınırlı/kayıtlı bir varlık olarak insânın, sınırsız/sonsuz bir varlık hakkındaki bilgisi sadece Hiçtir. Bildiklerimiz de sadece Onun dilediği kadarıyladır. Üstelik bu dilediklerinin ne kadarını idrâk ettiğimiz de tartışılır. Fizik/Şehâ

Zeynüddîn-i Hâfî, Sühreverdiyye'ye getirdiği yeni açılım ve ilmî birikimiyle, kendi tasavvufî sistem ve ekolünü oluşturmuş; evrâdından tasavvufa getirdiği orijinal fikirlere varıncaya kadar yaptığı çeşitli katkılarla, kendi ismine izâfe edilen Zeyniyye tarîkatını kurmuş önemli bir mutasavvıftır. Zeynüddîn-i Hâfî, 1356'da Horasan bölgesinin Hâf şehrinde doğmuş; 1435'te, hayatının önemli bir kısmını geçirdiği Herat'ta vefat etmiştir. Hâfî, bu şehirde Kertler döneminin sonlarına, sonra da Timur ve Şahruh'ın hü

Ehl-i Beyt semâsındaki yıldızlar, çöl gecelerinde ortaya çıkan yıldızlar gibidir? Onları saymak da mümkün değildir, ne kadar büyük olduklarını bilmek de? Onlara yakın olmayanlar, ışıklarının ne denli göz kamaştırıcı olduğundan da habersizdir? Ve onlar, ne kadar uzakta olursa olsunlar, ışıkları gelir bulur bizleri? İmam Ca'fer es-Sâdık, en muhteşem yıldızlarından biridir bu semânın. İlmî kudretini; "Beni kaybetmeden önce, bana ne soracaksanız sorun! Benden sonra kimse size, benim söyleyeceklerimi söyleyemez

Ramazan yalnızca bir oruç ayı değil, aynı zamanda manevî bir terbiye ayıdır. İman ve amel bütünlüğüne yol açan inançlar arası bir perspektiften hareketle oluşturulan bu kitap, İmam Gazzâlî, Şeyh Abdülkadir Geylânî, İmam Cevziyye, İbn Sîrîn, Seyyid Hüseyin Nasr, Mevlânâ Mevdûdî ve Lale Bahtiyar gibi ünlü isimlerin hem Şeriat hem de Tarîkat üzerine yazılarını ihtivâ etmektedir. Bütün yazılar, bilgi, süreç ve eylemden oluşan geleneksel üçlü yönteme göre tasnif edilmiştir. Bu yöntem, müminin niteliklerini yedi

Allah ona bakar ve namazında sağa-sola baktığını, fikrinin dükkânıyla ve ticaretiyle meşgul olduğunu görür. Kul ise bütün bunlara rağmen Ancak Sana ibâdet ederiz demektedir. Hâlbuki yalan söylemektedir. Allah öyle bir kula şöyle der: Bütününle Bana ibadet ettiğini söylerken yalan söyledin. Gözünle kıbleden başka bir yere yönelmedin mi? Kulağını oradakilerin sözüne vermedin mi? Kalbinle sana söylenenleri düşünmedin mi? O halde ibadet ederiz sözündeki dürüstlüğün nerde kaldı! İbn Arabî *Ben namazda Rabbime

Nusret Tura bu eserinde, ilâhî aşkın cezbesine tutulmuş âdeta bir Mecnûn gibi yanmakta olduğunu içten ifadeleriyle hissettirmektedir. Okuyucular da zâten yazılardan bunu hissedeceklerdir. Aşk makâmı pek önceden düşünüp taşınmaya, program yapmaya elvermediği için bu makâmdan söylenmiş sözler de bize göre belki biraz dağınık ve insicâmsız gibi gelebilir. Gönüle doğduğu, gibi söylenmiş vâridâtın edebî formel yapıları da kendilerine mahsus bir tarz arzeder ki tasavvufun yazılı tarihinde böylesi metinlere sıkça

"Yüzümüz Kızarmadan" demek, yüzümüzü masivanın tozlarına/kirlerine bulaştırmadan Kur'an'ın tecelli ettiği bir güzelliğe dönüştürmektir. Bu dönüşümü gerçekleştirenler içlerinde yaşadıkları toplumun birer Sirac-ı Münir'i olurlar ve Risalet Güneşi'nden aldıklarını Velayet ayı ile yansıtırlar.

Bu kitapta, Nakşbendî tarîkatının Hâlidiyye kolunun büyük şeyhi Ahmed Ziyâüddîn Gümüşhânevî?nin menkıbeleri anlatılmaktadır. Mustafa Fevzi Efendi bu eserinde, şeyhinin hayatını lirik mısralarla ifade etmiştir. Eski şiir diliyle kaleme alınan eser, mesnevî, gazel, kasîde, muhammes, müseddes tarzının parlak örneklerini vermekte, yepyeni mazmunlar ihtivâ etmektedir. Eserin asıl özelliği, coşkun, yanık ve samimi üslûbundadır. Şair şeyhine bağlılığını, şiir kudretini de ortaya koyarak göstermiştir. Şiirlerinde a