Sibel Bozdoğan´ın ilk kez Washington University Press´ten yayımlanan kitabı şimdi Tuncay Birkan´ın çevirisiyle Türkçe´de. Türkiye´nin siyasi ve entelektüel seçkinleri, 1923´te Türkiye Cumhuriyetinin ilanıyla birlikte Osmanlı İmparatorluğunun enkazından her yönüyle modern, laik, Avrupalı bir ulus-devlet yaratmaya giriştiler. Bu deneyin birçok kamusal ifadesinden biri de, modernleşme programının hem görünür bir simgesi hem de etkin bir aracı olarak modern mimarinin ithal edilmesiydi. O dönemde hâkim d

"Post"lu tamlamalar son yirmi beş yıllık dönemde dünyanın entellektüel gündemine büyük bir ağırlıkla girdiler; bu kavramlar üzerine oturan tartışmalar olağanüstü popülarite kazandı. Postmodernizmin özellikle yerleşik ve egemen bilim anlayışını sorgulaması, hatta daha da ileri giderek doğruluk temsili iddiasında bulunacak bir bilim anlayışının olanaksızlığını öne sürmesi, şiddetli tepki ve karşı çıkışlara neden oldu. İnsanı, toplumu ve toplumun tarihini teleolojik bir çerçevede açıklamaya yönelen ve böyle bi

Demokrasi, düşünce ve ifade özgürlüğü, dinsel hoşgörü, bireysel ve kolektif haklar, ırk ve cinsiyet eşitliği gibi değerler, BM İnsan Hakları Beyannamesinden bu yana bütün dünyadaki siyasi ve hukuki repertuara girmiş bulunuyor. Oysa günümüzde anayasaları şekillendiren bu ilkeler bir zamanlar kabul edilmesi hayli güç, radikal fikirlerdi! Tarihin bir yerinde köklü bir zihin devriminin yaşandığını hatırlatan dünyaca ünlü felsefe tarihçisi Jonathan Israel, Radikal Aydınlanma ve Modern Demokrasin

Modern düşüncede Descartes başta olmak üzere Spinoza ve Leibniz gibi düşünürler rasyonel teolojinin sözcülüğünü yaparken akıl hakikatleri ile iman hakikatlerinin uygunluğu'nu iddia etmişlerdir. Dahası onlar vahyin ve mucizenin geçerliliğini aklın temin edebileceğini ileri sürmüşlerdir. Hatta dini hakikatlere aklın zaten ulaşabileceğini söylemek suretiyle Tanrı'nın bilinebileceğini veya kanıtlanabileceğini ve bunda sadece aklın gerçekleştirebilceğini ifade etmişlerdir.

"Tarihin sonu", "ideolojilerin tükenişi", "evrensel değerlerin çöküşü" ve tüm bunlarla bağlantılı olarak düşünce ve sanat dünyasına iyice egemen olan "post-modernizm!" tartışmalarının asıl sorgulaması gereken bizzat "modernlik" değil midir? Günümüzün önde gelen toplumbilimcilerinden Alain Touraine, Modernliğin Eleştirisi'nde işte bunu yapıyor... Batı'da uzun süre bir yandan akıl utkusuyla, öte yandan da geleneklerin, inançların yıkımıyla özdeşleştirilen modernliği sorguluyor. Tarihsel çözümlemelerinden hare

Aydınlanma 18. yüzyılda tüm Avrupa ülkelerinde olduğu kadar Kuzey Amerika?da da derin izler bırakmış bir entellektüel değişim hareketiydi. İnsan düşüncesini o tarihe kadar topluma egemen olmuş, yerleşik önyargı, dogma ve savlarından kurtararak, özgür düşüncenin önünü açmayı hedeflemişti. Bu kapsamlı çalışmada Ulrich Im Holf, Aydınlanma Çağı düşüncelerinin kökenlerini ve gelişimini tanımlıyor; düşünce, siyaset ve toplumu, üzerindeki etkilerini araştırıyor. 18. yüzyıl Avrupa ve Amerika?da entellektüel, siyasa

Bağımlılık Okulu'nun kurucularından ünlü sosyal bilimci Samir Amin, modernitenin krizini, postmodernizmin ?kültürel özgünlükler" söylemini ve Avrupa-merkezci bakış açısının kısıtlarını, din ve demokrasi kavramları ekseninde sorguluyor. ?Kültüralizmlerin Eleştirisi" alt başlığını taşıyan Modernite, Demokrasi ve Din, bir yandan politik İslama, Arap dünyasına ve Ortadoğu'daki sosyal hareketlere, diğer yandan Hardt ve Negri'nin İmparatorluk ve Çokluk kitaplarının eleştirisine ve küreselleşmiş kapitalizme karşı

Günümüzde Postmodernizm ve İslam arasındaki ilişkinin ne türden bir ilişki olduğunu sormaya haklı olarak bizi yönlendiren bir çok nedenimiz vardır. Bu nedenlerin başında postmodernizme yönelik İslami çevrelerin yoğun ilgisinin yanında; belli tanımlarıyla postmodernizmin, aynı paralelde yükseliş içinde bulunan İslami canlanma hareketleriyle değişik düzeylerde cereyan eden temaslarıdır. Burada postmodernizmin, özellikle, ‘belli tanımlarıyla' diyoruz, çünkü gerçekten de postmodernizm denildiğindei artık yaygın

Bu kitap esas olarak İlkçağ'dan 19. Yüzyıla kadar materyalizmin, materyalist diye bilinen veya adlandırılan filozofların materyalist tezleri, görüşleri, öğretilerinin tarihi bir sergilemesi ve açıklamasıdır. Ama materyalizme, materyalist tez ve görüşlere çeşitli rakip veya hasım cephelerdeb yapılan eleştiriler, hücumlar vesilesiyle aynı zamanda doğal olarak genel, evrensel bir felsefe tarihidir de. Lange'nin ilk cildin çeşitli bölümlerinde Sofistler, Sokrates, Platon ve Aristoteles'in düşüncelerinin eleştir

Girdabına kapıldığımız ulusaşırı kapitalizm çağını kavrayabilmek için başvurabileceğimiz söylenen postmodern düşünce tarzının birçok tuhaf ve çelişkili boyut barındırdığını seziyorduk... Bu tuhaflığın en belirgin öğesi, temelde Aydınlanmacı fikirlere yönelik eleştirilerden kaynaklanıyordu. Tüm bilimselcilik, temelcilik, evrenselcilik, totalite, özdeş-düşünme, özerk ve birleşik özne ve benzerlerine yönelik eleştiriler büyük ölçüde yabancısı olduğumuz terimlerle ya da pek tanımadığımız bir söylem tarzıyla dil

Kendimiz üzerinde düşünme, kendimizi değerlendirme ve anlama çabası avrupa'nın bizler için bir kuram niteliği taşıyan kendine özgü deneyiminin batı modernliğinin zihniyet perspektifinde kavranmasıyla mümkündür. Modernizm bir zihniyet analizine konu edildiğinde ne tür bir algılamaya denk düşmektedir, nasıl bir değişim izlemiştir, ne tür sorunlar yaratmaktadır ve geleceğe ilişkin neler ima etmektedir? Etyen mahçupyan, aydınlanma'dan başlayarak modernizmin günümüz dünyasındaki konumunu geçmişiyle birlikte değe

Montaigne, Aeneis'in VIII. Bölümündeki birkaç dize ile ilgili şunları söyler: Venüs çıplak halde, Vergilius'ta olduğu gibi çok güzel, canlı ve heyecanlandırıcı değildir. (Denemeler, III, 5). Bu yaratma sürecinin kutsanması anlamındaki ifade mimesisin varacağı son noktada sanatkarın tanrıyı oynaması ile karşılık bulabilir. Giordano Bruno (1548-1600) yaratma gücünün tanrısal kaynaklarına sahip olan sanatçıyı eski tanrı, başka bir tür tanrı sayacak kadar betimlemeyi abartır. Mimesis sadece yeniden oluşturma

Minima Moralia, Adorno´nun başyapıtıdır. İlgilendiği bütün alanları bu kitapta -bazen birkaç sayfalık tek bir fragman içinde- bir araya getirmiştir: Felsefe, günlük yaşam, siyaset ve işçi hareketinin tarihi, edebiyat ve müzik, psikoloji, Faşizm, ırkçılık ve savaş. Bir polemik kitabı olarak da görülebilir: Bütün bu konuları, karşılarında eleştirel bir tutum aldığı düşünce sistemleriyle (örneğin varoluşçuluk veya psikanaliz) ve Heidegger gibi düşünürlerle kimi zaman açık kimi zaman örtük bir tartışma içinde i

Ulrich Beck'in başyapıtı olan Risk Toplumu, yirminci yüzyılın sonlarında Avrupa'dan çıkmış en etkili toplumsal analiz eserlerinden biri haline geldi ve ilk yayımlanışının ardından geçen yaklaşık otuz yıllık sürede büyük satış rakamlarına ulaştı. Hem disiplinler arasında hem de kamuoyunda yarattığı etki açısından, Habermas'ın Kamusallığın Yapısal Dönüşümü'yle karşılaştırılabilecek olan Risk Toplumu sosyoloji ve sosyal teori alanında bir klasiğe dönüşmüştür. Batılı sanayi toplumunun yer yer "Aydınlanma-sonra

Bu kitabı incelediğinize göre postmodernizmin ne anlama geldiğini merak ediyorsunuz. Belki de ne anlama geldiği hakkında bir fikir sahibisiniz ve daha fazla şey öğrenmek istiyorsunuz. Ya da bunu karmaşık bulduğunuz için net bir tanıma ulaşmak istiyorsunuz. Elinizdeki kitap bir postmodernizm ansiklopedisi olmak yerine, size giriş noktalarını ve yönleri gösteren bir kılavuz olması için kaleme alındı. Fikirler, düşünürler ve görüşler yelpazesi size postmodernizm hakkında geniş bir çerçeve sunacak. Modernite v

Son yıllarda günümüz dünyasını betimlemede kullanılan postmodern durum üzerine, postmodern kültür, mimari, sanat ve toplum üzerine pek çok şey yazıldı. David Harvey, Postmodernliğin Durumu´nda başlangıç olarak terimin farklı anlamlarını inceliyor ve modernizm sonrası toplumsal yaşantıyı anlamakta bu kavramlaştırmayı kullanmanın ne ölçüde uygun ve yararlı olduğunu tartışıyor. Ancak Postmodernliğin Durumu, bir kitap olarak bundan çok daha fazlasını vaat ediyor. Yazar, Aydınlanma´dan günümüze uzanan dön

Bu çalışmada, kadın sorunu hakkında feminist literatürde yer alan yaklaşımlar, modern ve postmodern ayrımı çerçevesinde ele alınmaktadır. Çalışmanın temel amacı feminist yaklaşımların Batı dünyasında 14. yüzyıldan sonra Rönesans dönüşümüyle ortaya çıkan ve zamanla tüm dünyaya yayılan bir düşünce tarzı olarak modernizm ile temelde modernizmin eleştirisi! ve sorgulamasına dayalı olarak 20.yüzyılın ikinci yarısından itibaren ortaya çıkan postmodernizm ayrımı çerçevesinde kategorize edilmesinin mümkün olduğunu

Aristo, "Kaza şeylerin özünü ortaya çıkarır," der. Postmodernizm, bir vazo gibi moderniteyi orta yere attı. Vazo kırıldı, parçalara ayrıldı ve ne olduğu ortaya çıktı. Postmodernizmin yegâne hayrı vazoyu kırmasından ibaret. Ancak postmodernizmin yeni bir vazo yapma düşüncesi yok, her bir parça kendi başına yeter diyor. Postmodernizm şehvetle ve iştahla kışkırtılmış bedenler üzerinden zihinlere ve ruhlara narkoz yüklemektedir. Dünya gezegeninin ortasındaki, çekim gücü yüksek merkez dağılmış durumda, her şey

Gary Hall ve Clare Birchall tarafından derlenen Yeni Kültürel Çalışmalar: Kuramsal Serüvenler, yeni kuramsal serüvenler, yeni kuramcılar, yeni dönüşümler ve yeni serüvenler ana başlıkları altında yaşadığımız yüzyılın kuramla olan ilişkisine farklı açılardan bir bakış getiriyor. Kültürel çalışmalar alanında, kuramın geçmişe, bugüne ve geleceğe dair rolünü belirlemeye çalışırken yeni yönler ve çalışma alanlarını keşfe çıkıyor. Yapısöküm, Post-Marksizm, Etik ve Alman Medya Kuramı üzerinden genel çerçeveyi çize

Postyapısalcılık insanlar arasındaki bireysel ve kültürel ilişkileri kavrayış biçimimizde çarpıcı değişiklikler yaratan bir metodoloji olarak görüldü. Bu kavramın öncelikle yapısalcılıkla arasındaki düşünsel ve organik ilişkiyi tanımlayan bu çalışma, edebiyattan plastik sanatlara, sinemadan popüler kültüre dek farklı alanlardaki postyapısalcı unsurlara dair önemli bir başlangıç metni. Barthes, Foucault, Lacan gibi başlıca düşünürleri ve savlarını merkezine alan bu analiz, Saussure'den bu yana gösteren ve gö