''Noktanın Sonsuzluğu'', tasavvufun temel kavramlarını derinlemesine açıklayan bir kaynak kitaptır. Lütfi Filiz'in yıllar süren sohbetleri, konuşmadaki akıcı üslup korunarak ve dilin anlaşılır olmasında özen gösterilerek derlenmiştir. Dört ciltten oluşan kitabın ikinci cildi İnsan Bedeni, Ruh ve Bedenler İlişkisi, Akıl, Nefs, Huy-Ahlak-Karakter, Aşk-Sevgi, Gönül, İnsanın Yaratılışı, İnsan hayatı, İnsanın Dünyevi Hayatı, Uhrevi Hayat ve İnsan Terbiyesi konularını içermektedir. ''Gönül, Allah'ın gözle görülme

Ma’rûf-ı Kerhî, zühd döneminin sonu, tasavvuf döneminin teşekkül yıllarında yaşamış, tasavvufun marifet ve muhabbetullah kavramlarıyla inşasında önemli vazifeler ifa etmiştir. Tasavvufî görüşleri ile tasavvuf tarihinde pek çok sûfîyi etkilemiş, âlimlerin övgüsüne mazhar olmuştur. Ahmed b. Hanbel, “İlimden maksat Ma’rûf’un ulaştığı mertebe değil midir?” diyerek onun ilimden elde edilecek maksada zaten eriştiğini belirtmiş, Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî onun büyüklüğünü İmam Ali er-Rızâ gibi bir zata hizmet etmes

Hamdlerimiz, âlemlerin Rabbi Yüce Allah’a mahsustur. Allah’ın selamı, rahmeti ve bereketi Peygamber Efendimiz, Ehl-i Beyti, değerli ashabı ve her asırda onları izleyen mümin, muvahhit ve salihlerin üzerine olsun.Elinizdeki “Hikmet Yolcusu” isimli çalışmadaki amacımız; üzerinde yürümeye çalıştığımız “Sırat-ı Müstakim/Doğru yol” da iki cihan güneşi Hz. Muhammed ve onu izleyen Hace Ahmed Yesevi gibi tasavvuf erlerinin nasıl yürüdüğünü anlamaya çalışarak, izlerinden bazı esintileri yakalamaktı…Bu amaç ile yola

Sufi Kitap, 15. yüzyılın büyük mutasavvıfı ve Halvetî pirlerinden Cemâl-i Halvetî’nin bugüne kadar ne Arapça ne de Türkçe olarak neşredilmiş olan üç risalesini Türk okuruyla buluşturuyor. Yazma Eserler Kütüphanesi’nden kitapçıların raflarına büyük emekler ve göz nuruyla çıkan bu kitap Cemâl-i Halvetî Kitaplığı’nın üçüncü eseridir. Üç kıymetli mütercim arkadaşımızın titizlikle Arapça’dan çevirerek kisve-i taba bürünen bu üç risale sırasıyla Allah sevgisini, insanın bâtınındaki dört mertebeyi ve İbn Arabî’nin

Prof. Dr. Mahmud Erol Kılıç bu kitabında başta Müslümanlar olmak üzere düşünen ve gerçeği arayan tüm insanlara dört boyutlu bir yapıya sahip olan dinin/İslam’ın aslî ve nihaî amacını hatırlatıyor. Kaybolmaya yüz tutmuş bulunan Geleneğe sarılmanın ne kadar elzem olduğu konusunda son derece hayati bir ikazda bulunuyor ve şöyle sesleniyor: “Din çok boyutlu bir yapıdır. Dinin Hakikat boyutu onun esas ve kurucu yönüdür. Ancak toplumların geneline bakıldığında dinin bu metafizik yönünün ihmal edildiğini görüyor

Ülkemiz tarikat ve cemaatler sorununu bütün toplumsal, kültürel ve siyasal alanlarda birebir yaşamaktadır. Çoğumuz, insanı ve onun ahlaki arınmasını amaçlayan, erdemli bir birey olarak varlığını sürdürmesini isteyen İslam dininin, neden tarikat ve cemaatler gibi iki sözcüğe sıkıştırılıp siyasi çekişmelerin merkezine yerleştirildiğini merak etmekte, hatta din konusunda bazı şeylerin pek yolunda gitmediğine dair gittikçe artan bir kaygıya kapılmaktadır. Bundan beş yüz yıl önce, bugünün Batı uygarlığında öneml

Bütün bir tasavvufu aşk kavramına indirgemek mümkün. Ancak bir koşula bağlı olarak ileri sürülen bir mümkünlüktür bu. Tasavvufi aşk, beşeri olana bir mecazi göndermedir.Mutlak hakikati, koşulsuz kavramayı hedefleyen tasavvuf nesnesine aşkla yönelmeyi biricik yöntem olarak benimser. Araya hiçbir aracı koymaksızın hakikatin kalbe doğmasını arzular. Bu doğuş belli bir yönelişin sonucu olacaktır. O halde sufi, belli bir hayat tarzının sürdürücüsü olmalıdır. Sufi, kalbinde keşfetmeyi, sırrına ermeyi istediği hak

Allah’a Kavuşmanın Mahiyetıi Nedir? İlahi Aşkın Sırrı Nedir? Allah Kulunu Cehennemde Neden Yakar? Atalardan Gelen Negatif Etkiler Silinir Mi? Bilinçsizce Yapılan Esma-Ül Hüsna Çalışmaları Neden Tehlikelıdir? Beğenmediğin Bir Durumla Karşılaştığında Ne Yapmalısın? Hayal Ettiklerimiz Berzah Âleminde Karşımıza Çıkar Mı? Her İnsan Yaratılış Gayesine Hizmet Eder Mi? Hayal Mekanızması İle Duanın Bağlantısı Nedir? İnsanların Çoğu Cinlerın Kontrolünde Midir? Kabirde Ve Berzah Âleminde Duyu Algısı Nasıl Olur? İnsanl

Rasûlullah sav Efendimiz’in nebevî terbiyesi altında yetişmiş olan ashâb-ı kiram, Allah ve Rasûlü’ne öyle bir muhabbetle bağlandılar ki; Onların gözlerinde ve gönüllerinde, dünyanın bütün câzibeleri âdeta bir çakıl taşı gibi değersiz hâle geldi. Onlar, yarın nefislerinin varacağı konağın kabir olacağı şuuru içinde yaşadılar. Yine onlar Allâh’a ve Rasûlü’ne muhabbetle râm olup bütün gayretlerini İslâm’ın intişârına sarf ettikleri için, Cenâb-ı Hak dünyayı onların ayaklarının altına serdi. Kısa sürede İslâm

Eski dünyadan bu yana görsel semboller insanın hikâyesini taşımayı sürdürüyorlar.Hayat gibi semboller de akışkandır ve zaman içinde kültürler bu akışkanlıktan beslenirler.İslam kültürü ve onun önemli bir kültürel ve estetik açılımı tasavvuf da hem kendisi yeni semboller üretmiş hem de eski sembolleri içselleştirmiştir.Mimari, musiki, klasik yazı sanatları, edebiyat ve diğer sanat türleri hayatın içinde birbirleriyle etkileşim yaşarlar. Bitki, hayvan, kozmoloji ve diğer semboller hayatı ve sanatı simgeleştir

Şihabüddin Sühreverdi derki; "Dünyayı terk et (Haram olan Allahü Teala'nın yasak ettiği şeyleri ve dünya sevgisini tek et). Çünkü dünyayı isteyenin ve sevenin dini gider. Namazını kıl orucunu tut. Allahü Teala'nın veli kullarına malın bedenin ve makamınla hizmetçi ol. Onların kalplerini kazan ve onların yaşayışlarına göre hareket et. "Allahü Teala'nın sana rızk olrak verdiği şeylerde cömert ol. Cimrilik haset kin ve hileden sakın. Çünkü cimri ve hasetçi kimsenin yeri Cehennem'dir. Hiçbir zaman halini insan

Bu çalışma akademik kaygılardan uzak ele alınmış ve her bilginin kaynağına temas edilerek okuyucunun yorulması istenmemiştir. Çalışmanın temel kaynakları başta Kerim kitabımız ve Hz. Peygamber'e izafe edilen hadis-i şeriflerdir. Bununla beraber önde gelen Müslüman alimlerin sözleri ve yaşanmış ya da yaşandığı düşünülen kıssalara da temas edilmiştir. Bu kitap, Hz. Peygamber'in (s.a.v.) sünneti doğrultusunda "az ama devamlı" bir çalışma temposuyla kaleme alınmıştır. Bu sebeple kitapla ilgili dostlarımıza vere

On beş asırlık tasavvuf tarihi içinde Cumhuriyet dönemi elbette hususi bir yere sahiptir. Tasavvufi hayat açısından Aralık 1925 tarihi bir dönüm noktası olmuş, yüzyıllardır var olan tekkeler kapanmış, İstiklal Harbinin lojistik kaynaklarından biri olan dergahlar sırlanmıştır. İlk meclisin açılışında ziyaret edilen Hacı Bayram Veli’nin türbesiyle birlikte bütün türbelere kilit vurulmuştur. Şeyh, derviş, mürid, halife, çelebi, dede, baba gibi terimlerin kullanılması dahi yasaklanmış, tasavvufla ilgili neşriya

Bu eser, Mehmed Ali Aynî’nin Nefs, Terbiye, İrşad ve Sülûk’e dair çalışmalarını bir araya getirmektedir. İlki Mestçizâde Abdullah Efendi’nin Arapça kaleme aldığı “Risâle fî Me’âni’n-Nefs” isimli risalesinin çevirisidir. Bu risale Darülfünun İlahiyat Fakültesi Mecmuası’nın 1930 tarihli, 14. sayısında Nefs Kelimesinin Manaları başlığıyla yayımlanmıştır. Konuyu tamamlaması açısından müellifin Tasavvuf Tarihi isimli eserinden “Terbiye ve İrşad” ve “Sülûk” başlıklı yazıları da bu çeviriye ayrı bir bölüm halinde

“Pervane kelebek demektir. Kelebek, mumun ışığını görüp gündüz zannederek gecenin karanlığından kurtulmak için kendini ışık üzerine atar ve zayıf bir varlık olması sebebiyle derhal yanıp düşer. Bu garibin hâli gibi âşık ve zayıf olan insan da; âlem-i emrin ve mukaddes âlemin sevgisinden ayrıldığı için, bu süfli âlemde âlem-i aslisine olan ünsiyet ve iştiyakı ile tıpkı kelebek gibi öyle vartalara düştü ve öyle mükellefiyetler yüklendi ki yerler, gökler, dağlar ve melekler ondan korkmuş ve kaçınmışlardır. … M

İnsan beden ve ruhuna yapışan bir takım hastalıkları Kur'an Ecza- nesinden imal ettiği ilaçlarla tedavi etmeyi vazife edinmiş bu aşk ve gönül aynalarının en başında gelenlerinden biriside hümanist bir Türkçü, bir gönül insanı Hacı Bektaş Veli Hazretleridir. "Okunacak en büyük kitap insandır" diyen, dili, rengi, dini, ne olursa olsun her insanı olduğu gibi kardeş kabul eden, çiğdem, kardelen, nane, kekik, buğday kokulu bu topraklarda sevgi, barış ve hizmet tohumları eken birlik ve beraberlik tohumları atmış

"Mutedil bir tabiatta en efdal olan, midenin ağırlığını hissetmeyecek ve açlığın elemini duymayacak kadar yemektir. Hatta kişi midesini unutmalı ve açlık kendisine asla tesir etmemelidir. Çünkü yemekten gaye hayatta kalmak ve ibadet için güç kazanmaktır. Midenin ağırlığı ibadetten meneder. Açlık acısı da kalbi meşgul eder ve onu ibadetten men eder. Öyleyse gaye kişinin, meleklere benzemek için kendisinde yiyeceğin tesiri kalmayacak şekilde yemesidir. Çünkü melekler yemeğin ağırlığından ve açlığın eleminden

Bu ümidimizin husulünü göremezsek hiç olmazsa otuz sene sonra şu nüshamızı okuyan ebnâ-yı vatan nezdinde fikir ve cesaretimiz İbret heyeti için yad olunmaya vesile olur. Çünkü otuz seneye kadar elbette milletimizin eâlisi ve eâlisi olmazsa âhâdı neşr-i maarif gibi esbâb-ı medeniyetin daima muâvenet-i hükümetten ziyade mübâderet-i şahsiye sayesinde husûle geleceğini bulunduğumuz zalâm-ı cehalet içinde dahi fark edebileceklerinden şimdilik yalnız numunesine bile kâil olduğumuz muntazam mekteplerin vücuda gele

Tasavvuf kültüründe Allah’ın dostluğunu kazanmış, halk tarafından velî olarak kabul edilen manevi büyüklerin gösterdikleri olağanüstülükleri/kerametleri ve irfânî tecrübeyi arttıran olayları konu edinen hikâyelere menkıbe, bunların yer aldığı eserlere menâkıb-nâme denir. Menâkıb-nâme, Tasavvufî Türk edebiyatında önemli bir türdür.Nakşî-Halidî tarikatının Gümüşhanevî (Ziyâiyye) kolunun ikinci pîri olan Kastamonulu Hasan Hilmî Efendi (ö.1329/1911) hakkında temel kaynak, Erzincanlı Kâtip Mustafa Fevzi Efendi’n

İkinci baskı ile şu üçüncü baskı arasına da 10 yıl kadar bir zaman fasılası girdi. Şu geçen zaman zarfında Mesnevî'nin Arapça metni üzerinde ba'zı çalışmalar yaptık- Bu çalışmalardan birisi, Hz.Müellifin ayrı ayrı zamanlarda mütâle'a ve tashihlerinden geçmiş beş tane nüshaları karşılaştırarak nüsha farklarım tesbît eyledik. Bu musahhah beş 'aded nüshalar şunlardır.1- 1920'den 1923'e kadar te'lîf edilip tab' ettirilen ilk nüshalar.2- Cenâb-ı Müellif. 1925 yılı içinde Van'dan alınıp Burdura, sonra İsparta'ya,