Her yazarın bir gençlik düşü olur. Türk Edebiyatına ve kültür yaşamına son çeyrek yüzyılda damgasını vuran yazarlar arasında yeralan Enis Batur'un gerçekleşmemiş düşünün sinemacılık olduğunu pek az okur bilir. Es Yayınları, Batur'un bu tutkusunun izini sürerek, onun dağınık düzende çeşitli kitap ve dergilerdeki yazılarını ilk defa bir araya topladı. Hurufi Gözüyle Büyü Kutusu : Enis Batur'un Sinema Yazıları, bir gözüne kamera yerleştirmiş şairin, gözde filimleri ve yönetmenleri üzerinde öznel bakışını gezdi

DONDURMAM GAYMAK Türkiye sinemasıyla barıştı… İlgi yarışında, Babam ve Oğlum´dan sonraki bayrağı Dondurmam Gaymak aldı. Sektörün devlerine kafa tutan dondurmacı Ali Usta´nın traji-komik hikâyesi, kısa sürede sınırlarımızın dışına taştı. Usta oyuncu Gerard Depardiue´ye, oradan da Oscar´a kadar uzandı… Gerçi adaylar arasında gösterilmedi, ama Türk halkının gönül birinciliğini kazandı. Yüksel Aksu´nun yazıp yönettiği Dondurmam Gaymak, amatör oyuncularla, Muğla halkının içten katılımıyla çekilen bir film. O y

Süreyya Sineması´nda başladığı sinemaseverliği ile yarım yüzyılı aşan film arşivini, müzik kariyerinde olduğu gibi hep geniş tutan bir bilgeden A´dan Z´ye ilginç bilgiler ve yorumlar... Filmler, aktörler, müzisyenler, aktrisler ve yönetmenleri kendine özgü üslubuyla ele alan Mimaroğlu´nun takıntılarını, karşısına çıkanları, iyi film kıtlığında neler izlediğini, arayıp da bulamadıklarını, festival deneyimlerini aldırış etmediklerini, kıyıda köşede kalan mücevherlerin kimler olduğunu, Hollywood´un kara listes

Billy Wilder, filmlerinin ürerinden yıllar geçmesine rağmen bugün de büyük bir keyif ve heyecanla izlenen yönetmenlerden bindir. Bazıları Sıcak Sever, Çifte Tazminat, Garsoniyer´, I he Majör and ıhe Minor´ ´ Sunset Bulvarı, Yaz Bekarı, Fedora, Sokak Kızı Irma, The Fortune Cookİe7*, VCİîness tor the Prosecution, A Foreign Affair, Ball of Fire, Stakg 17, Sabrina, The Lost Weekend ve The Front Page yönetmenin önemli [ihnierİndeıi bazılarıdır. Bu filmlerin birkaç tanesini ya görmüşsünüzdür ya hatırlıyorsunuzdu

1990´ların sonlarına gelindiğinde İran sineması gözle görülür bir gelişme kaydederken, içinden geçtiği ciddi dönüşüm de İran´ın kültürel ve sosyal hayatında kapsamlı değişimleri beraberinde getirmiştir. İran sineması, yalnızca özgün bir ulusal sinema değil, dünyanın en yenilikçi ve heyecan uyandırıcı sinemalarından biri olarak da ismini duyurmuştur: bunun neticesinde de uluslararası festivallerde İranlı yönetmenlerin filmlerine duyulan beğeni gitgide artmaktadır. Elinizde tuttuğunuz kitapta, 1978-1979 Devri

´´Kurgu nedir, neyin nesidir? Kurgunun özü ve doğası nasıl açıklanmalıdır? Başka sanatlarda olmayan, sırf sinematografa özgü bir kurgu var mıdır? Eğer kurgu, sinema kuramcılarının savundukları gibi dansı, dramı, müziği ve resmi de kapsıyorsa, o zaman söz konusu sanatların hangi niteliğinde kendisini gösterir? Sanatın oluşumu algılama eyleminin sürecinde ve bu sürecin sonunda oluşuyorsa, bu noktada kurgunun ´esrarengiz´ doğasına giden yolda ilk adımımızı atmış oluruz...´´ Sovyetler döneminde Devlet Sinema

Fotoğraflar, akıp giden zaman ırmağının bir anda ve bir kesitinde dondurulmuş hali… Tabii, içindeki nesneler ve insanlarla birlikte. Siyah-beyazdan renkliye uzanan bir çizgi. Sonradan geriye dönüp bakmak ve hatırlamak için(mi) fotoğraflar… Kimi karede sevinç, kimisinde hüzün; hepside aynı albümün içinde, belki de yan yana duruyorlar. Zamanın belli bir anını donduran fotoğraflar albümlere sıralanır ve sonra (artık bu sonra ne kadar bir sonra olursa) ilgilisi ya da ilgilileri tarafından ziyaret edilir. Kimi

Dramatik yapıyı, karakteri, önermeyi, çatışmayı, bir filmin helezonik bir yapıda geliştiğini ilk defa Ertem Eğilmezle olan sohbetlerimizden hatırlıyorum.Onun elinde bir kitap vardı; Lajos Egrinin Piyes Yazma Sanatı. Bu kitabı Atilla Özdemiroğlu Türkçeye çeviriyordu. O güne kadar Amerikan filmlerinin Türkçe adaptasyonlarının hakim olduğu Türk Sineması, yeni yeni özgün senaryo yazarlarıyla karşılaşıyordu. Biz de kendi senaryomuzu kendimiz yazacaktık ve bilmemiz gerekiyordu: Senaryo Nedir? -Sinan Çetin

Güzel ve özlü bir tanıma göre, ´´Bir film, art arda gelen görüntülerin fotoğrafik yansımasıdır´´. Başka bir tanıma göre, ´´Fotoğrafik sıralamanın tersine, fotoğrafik araçlarla hareket yanılsaması sağlayan teknik bir araçtır´´. Kuşkusuz her iki tanım da yalnızca teknik süreci açıklar. Brockhaus Ansiklopedisi´nin 1932 baskısı, selüloit şeridi olarak film ile ´sinematografi´yi birbirinden kesin olarak ayırır. Bir fotoğrafçı dükkânından film istersem, bir rulo ışığa duyarlı selüloit alırım. Sinemaya gidersem be

Bir Sinema Tutkunu: Elie Faure Bir düşünürün, bir şairin veya bir sinemacının unutulmuşluğunun bedeli tarih için, uygarlık için, kültür dünyası için ve bazen de o birey için ağır olabilir. O bedel bazen ödenemeyecek boyutlara ulaşabilir... Gönen, sinema tarihinin sanatsal yükselişine tanıklık eden yıllar üzerine en önemli yazılardan bazılarını bırakmış olan Faure'u dilimize kazandırarak, ortak geleceğimizde beceri ve başarı şansımızı arttıran bir yapıtın ortaya çıkmasını sağlıyor. Bir bilinmeyeni bilinir, b

Beni film yapmaya iten, her şeyden önce yaşayan insanlarla ilgili, olaylar aracılığıyla değil, olayların tam ortasında yaşayan insanlarla ilgili öyküler anlatmak ihtiyacıdır. Yönetmen sıfatıyla üstlenmek zorunda olduğum bütün görevler arasında beni en heyecanlandıranı, oyuncularla çalışmaktır. Benim elimde yeni insanlara dönüşecek, yaşamaya atandıkları yeni hayatlarla yeni bir gerçekçilik, sanatın gerçekçiliğini yaratacak insan malzemesi. Luchino VISCONTI İtalyan yeni gerçekçiliğinin kurucularından Luchin

Sinemayı nasıl bilirsiniz? Öyle ya da böyle aklınızda yer etmiş ya da kulağınıza çalınmış filmler için tadımlık bir sohbet başlıyor bu kitapla. Sevin Okyay´ın sinema yazıları, onun ağzından sinemayı dinlemeyi isteyenlerle tekrardan buluşuyor. İyi seyirler.

Sovyetler Birliği´nin en büyük sinemacılarından Sergei Mihailoviç Eisenstein´ın ´Sinema Dersleri´´, öğrencisi Vladimir Nijni´nin derslerde tuttuğu notlardan oluşuyor. Eisenstein´ın sinema eğitimi verdiği öğrencilerle soru-cevap yöntemi üzerine kurulan kitap, sahne tasarımı tekniklerinden, bir kitabın ya da öykünün filme nasıl aktarılacağından, sahneye koyma, sahne üzerinde planlama, çekim teknikleri ve oyunculuk gibi sinemasal sahneleme üzerine derslerden oluşuyor. Sinema yönetmenliğinden önce hem ABD´de he

Çekim Senaryosu dizimizin ilk kitabı olarak Yeni İran Sineması'nın kurucularından olan ve sinema tarihinin ustaları arasında yerini alan Abbas Kiyarüstemi 'nin Kirazın Tadı adlı filmini seçtik. Ülkemizde bugüne kadar yayımlanmış senaryo kitaplarından farklı olarak hazırlanan bu dizide yer alacak filmlerin çekim senaryolarında ; plan ölçekleri, kamera hareketleri, mizansenler ve diyaloglar kare kare izlenerek hazırlandı. Çekim senaryosuna ek olarak; filmin özetine, yönetmenin özgeçmişine, filmografisine ve

Doğu bilgeliğinin ön koşulu olan 'gerçeklik' görelidir. Doğu'da gerçeklik, çok kez görünende değil, zihinde biçimlendirilerek ya da imgelem gücünden varolur. Neleri, nasıl görme tutkusundaysa, ancak oraya doğru odaklanır. Bir cinayetin ardından dört tanığın sorgulanması sırasında, her bir tanığın gerçeği kişisel konumlarına göre kurgulayarak anlatmasıyla Rashomon, tek gerçek inancına indirgenmiş Batı ussallığının yadsınışıdır. İnsan ilişkileri, gerçeklik üzerine söylemiyle Rashomon , sinema tarihinin en et

Popüler sinemanın dışında kalan, kalmak isteyen, "derdi olan" filmciler, oyuncular, devrimci örgütler muhatabımız. Godard adıyla maruf sinemacının kayıp diye yaftalanan, ama Gorin ve Dziga Vertov Grubuyla belki de en verimli, keşiflere ve deneylere açık on yılının öyküsü bu kitap. Ve gözden kaçan, müstehzi bir gülümsemeyle es geçilen diğerlerinin. Belki de adını ilk kez duyduğumuz filmlerin eleştirel, yaklaşmakta olan siyasi ve kültürel devrime katkı anlamında bir okuması... Ona Dair Bildiğim İki-Üç Şey, Ç

Artık kiliseye karşı olan bir dindar değil Bunuel. Düpedüz Tanrısız. Sonunda dinginliği buldu, köklü bir başkaldırma yoluna girdi, bizi ezen burjuva ve kutsal düzenin yalnız üst görünümlerinin değil temellerinin de altına dinamit koyarak altüst etmeye girişti. - Ado Kyrou Bunuel'e demedikleri kalmadı: hain, anarşist, sapkın, karaçalıcı, putkıran dediler ama deli demediler. Oysa doğru, delilik bu. Onun sihirli değneği altında kısacık bir süre karışıp birleşen bu kokuşmuş kaos, uygarlığın deliliği, insanın