Odağına seyir deneyimini ve hafızayı alan yeni sinema tarihi çalışmaları içinde konumlanan Giresun’da Sinema, hem yeni sinema tarihi hem de toplumsal tarih sahasındaki araştırmalarasinema seyir deneyiminin perspektifinden özgün bir kapı aralamaktadır. Devlet arşivleri, süreli yayınlar, il yıllıkları, sinema salonlarında çekilmiş fotoğraflar, telefon rehberleri, sinema hikâyeleri gibi çeşitli kaynaklardan yola çıkan,aynı zamandasosyal bilimlerde, bilhassa yirminci yüzyıl sonlarındaönemli tartışma başlıkları

Sinemayı sanat, eğlence ve kitle iletişim aracı olarak görmek sinemanın geniş bir yelpazesini sunar. Sinemanın eğlence aracı oluşu, onun doğuş yıllarında temel bir amaçtı. Ancak sinemanın yönetmenler ve oyuncular aracılığıyla potansiyeli keşfedildiğinde eğlence aracı olmasının yanında farklı anlamlar da taşımaya başlamıştır. Kitle iletişim aracı olarak sinema onun kitleleri eğiten, yönlendiren, manipüle eden yönünü açıklar. Bundan dolayı bu çalışmada sinemanın sanat ve eğlence yönüyle birlikte onun eğitim a

Soru: Yaşamın her alanına girmiş olan İşitsel-Görsel araçların bu yaygınlığını sinema sanatının gelişmesi açısından olumlu ya da olumsuz bir olgu gibi mi görüyorsunuz? Jean Mitry: “Kesinlikle olumlu olarak görüyorum. Sinema geliştikçe kendisine benzemeyenlerden ayrılacak, ayrımlanacak, zenginleşerek seçkin bir yere sahip olacaktır... Ben sinemanın şu ya da bu olmaması gerektiğini söylememekle birlikte sinemanın temelleri imgeler arası ilişkiler ve imgeyle söz ilişkileridir. Sinema kendini ancak bunlarla

1990’lı yıllarda Yeşilçam’ın ortadan kalkması ile birlikte Avrupa’dakine benzer üretim, dağıtım ve gösterim stratejileri izleyen Derviş Zaim, Nuri Bilge Ceylan, Semih Kaplanoğlu, Yeşim Ustaoğlu, Reha Erdem ve Zeki Demirkubuz gibi yönetmenlerin dahil olduğu bir grup genç sinemacı, sanat sinemasının Türkiye’de yaygınlaşmasına ve kanıksanmasına önayak olur. Yıllar geçtikçe Eurimages, Kültür ve Turizm Bakanlığı, çeşitli ulusal ve uluslararası film festivallerinin fonlarını alan yönetmenler, filmlerini bu şekild

Sinema filmleri çok sayıda parçanın bir araya getirilmesiyle oluşan kurgusal bir süreçtir. Bu sürecin ilk adımları film yapımından çok daha önceye, gerek senaryo yazarının düşündüklerini defalarca karaladığı zamana, gerekse yönetmenin zihinsel arayışlarını ete kemiğe bürüyeceği vakte kadar uzar. Sürekli dönüşen ve bir kalıba dökülen düşünceler filmin neredeyse her anında varlık gösterir. Sinematik söylemler, filmin oluşundan bitişine kadar geçen zamandan kesitler içerdiği gibi, filmin bittiği ama anlamın

Renk, sinemanın biçimsel araçlarındandır ve ona estetik katan, anlam yaratıcı bir öğe olarak önemlidir. Sinema ve resim sanatlarını buluşturan renk olgusu üzerine odaklanan bu çalışma, filmlerin renk atmosferi, renk şemaları (paletleri), sinemada rengin işlevleri, sinemada renk tasarımı bileşenleri; sanat yönetimi, sinematografi, post prodüksiyon ve 2000 sonrası Türk sineması teorik çerçevesinde gerçekleşmiştir. Kitabın ilk bölümünde fiziksel, kimyasal, fizyolojik ve psikolojik bir olgu olan renk tanımlama

Bu kitapta, sinema filmlerinin okunmayı bekleyen metinler olduğu düşüncesinden yola çıkılarak filmleri akademik düzeyde anlamanın ve anlamlandırmanın önemi üzerinde durulmaktadır. Kitaptaki yazıların temel amacı, görüntüyü oluşturan sinematografinin (aydınlatma, renk, çekim açıları ve ölçekleri, kurgu vb.) işitsel ve yazılı kodların anlamlı bir bütün oluşturarak izleyicilere nasıl ulaştığını, bu öğelerin filme özgü anlam dünyasını nasıl şekillendirdiğini ortaya koymaktır. Birbirinden değerli akademisyen ve

Amerika Birleşik Devletleri, sinemayı ortaya çıkışından itibaren kendi ideolojilerini dünyaya yaymak amacıyla bir strateji aracı olarak kullanmıştır. Sinema sektörünün gelişmesiyle birlikte Amerikan tarihinin dönüm noktaları olan İkinci Dünya Savaşı, Soğuk Savaş ve terörizme karşı mücadele gibi ulusal güvenliği tehdit eden unsurlar Hollywood’un ilgi odağı olmuştur. Bu noktada Hollywood ile Amerikan hükümeti arasındaki stratejik ilişkiler göz ardı edilemeyecek kadar elzem duruma gelmektedir. ABD Savunma Baka

Sinemanın da bir tarihi var. Bu tarihi her aktarma, anlatma çabası gerçekte akıp giden olayların nesnelliğine anlatıcının öznelliğini katar. Sinemanın Dünü bu bakış açısını benimseyen biri tarafından yazıldı, dolayısıyla sinemanın tarihini değil dününü anlatıyor. Sinemanın tarihi film arşivlerinde duruyor, diğer “tarih”lerde bulunmayan bu ayrıcalığıyla sinemanın dünü istenildiği zaman izlenebilir. Yalçın Yusufoğlu sinemanın dününe tanıklık etmek isteyeceklere sinemanın loşluğunda yol gösterici oluyor. Kendi

Bir yönetmenin istikrarlı bir yaratıcı olabilmesi ve yeni filmler yapabilmesi, çektiği filmleri "görebilmesine" bağlıdır. Çünkü tüm sanat dalları gibi sinema da yaratıcının özgelişimiyle yakından ilgilenir. Daha gerçekçi hikâyeler anlatmak, daha estetik kadrajlar yaratmak ve izleyiciyi daha özel etkilemek isteyen bir yönetmen, yeni işlere girişmeden evvel dönüp arkasına bakmalı ve "filmini görmelidir." Bu kitap, çektiği filmi görmeye çalışan yönetmenlerin makalelerinden oluşmaktadır. Bu yüzden, gele

Neden belgesel izleriz? Gerçekleri görmek, geçmiş ile gelecek arasında bağ kurmak, bilgi dağarcığını arttırmak, uyanmak, farkına varmak için belgesel izleriz. Belgeseli her izlediğimizde farklı dünyalara doğru bir yolculuğa çıkarız. O yolculuğun sonunda tecrübelerimiz artar; daha bilinçli bir birey olarak hayatımıza kaldığımız yerden devam ederiz. Aslında izlediğimiz filmdir; fakat belgesel film izlerken "deus ex machina", "katarsis", "özdeşleşme", "climax", "mimesis", "serim", "düğüm", "çözüm" gibi kavraml

Kitap, doğal hukukla meşrulaştırılan ilkçağın kurumsal köleciliği ile ten rengi üzerinden gerekçelendirilen asri zaman ırkçılığı arasındaki zihinsel geçişi üretim ilişkileri tarafından çerçevelenen ekonomi-politik eğilimleri göz ardı etmeden tartışmaktadır. Bu maksatla yirminci yüzyıl geneline yayılan kronoloji üzerinden ilerleyerek bir yandan ele alınan sinema filmlerinin detaylı analizlerini yaparken; diğer yandan geçmişi ilkçağa uzanan köleleştirme pratikleriyle modern çağın ten rengi üzerinden gere

İÇERİK TANITIMI: Sinemaya gerçekten tutkuyla bağlı bir edebiyatçı Murathan Mungan. Sinema yazılarını derli toplu bir araya getiren ilk kitap 2007 tarihli Kullanılmış Biletler’di. Şimdi de tutkusunu Işığına Tavşan Olduğum Filmler’de sürdürüyor. Doğrudan bir filmin kendisini incelemekten çok, içerdiği olgular, sorunlar nedeniyle söz söylemeye kışkırttığı alanlar üzerine de düşünmeyi sürdüren yazıları bir araya getiriyor Işığına Tavşan Olduğum Filmler’de. Sinemanın devleşmiş isimleri Kurosawa, Antonioni, Copp

İmajın Hissi: Yeni Türkiye Sineması ve Fenomenoloji Kitap Açıklaması Bu kitapta, sinemada bedensel deneyimin önemini vurgulayan film-fenomenoloji geleneğine yaslanılarak, "Yeni Türkiye Sineması çok-duyusal ve maddesel bir deneyim sunabilir mi?" sorusundan hareket edilmiştir. İlk olarak, güncel film-fenomenoloji disiplinindeki temel problemler ortaya konularak, izleyicinin bedeninin merkezî bir konuma sahip olduğu ve dolayısıyla filmsel imajı meydana getiren teknik, fiziksel ve foto-kimyasal süreçlerin

Bir filmin, film bitimindeki “yazılar” bölümünden görüleceği gibi “sayılamayacak” kadar çok “emeği geçeni” vardır. Ancak bir filmin tek yaratıcısı vardır: Yönetmen. Yapımcı filmi yapamaz, oyuncu duyguyu iletemez, set ekibi kurguyu oluşturamaz her şey yönetmenin zihninin ve ediminin ürünüdür. Yönetmen filmin tanrısıdır. Sete geldiğinde zihninin labirentlerinde kaybolmuş bir sahneyi değil önceden her adımı kurgulanmış, yönetmen senaryosunda kayda geçmiş, üzerinde çok uzun süre düşünülmüş bir görüntüyü herkesi

“Siz de matematikçi olabilirsiniz.” Doğrular, kareler ve sayılar gibi en basit matematiksel kavramları herkes bilir. Matematikçi olmak için yapmanız gereken bu kavramlara düşgücü ve anlayışla bakarak, belki birkaç deneyle anlamlı sonuçlar aramaktır. Sayılarla dost olmanız yeterlidir”. Sayılarla nasıl dost olabilirsiniz? Bir toplam gördüğünüzde nasıl paniğe kapılmaz, bu sayılarla nasıl haşır neşir olursunuz? İşte David Wells Matematiğin Gizli Dünyası’nda işte bu kapıyı açıyor. Üçgenlerin sırlarıyla başlayan

"Kötü bir düşünce: Kimsenin sana ihtiyacı yok, kendi kültürüne tamamıyla yabancısın, onun için hiçbir şey yapmadın, sen hiçbir şeysin. Ama Avrupa'da ya da başka bir yerde SSCB'de en iyi yönetmen kim diye sorulduğunda, cevap Tarkovski. Fakat burada tek kelime edilmiyor. Ben sanki yokum, yaşamıyorum, boşlukta yer kaplamayan bir şeyim. Hiç kimsenin sana ihtiyaç duymaması, baş edilmesi çok zor bir duygu. Ben de daha aşağı birinin gücüyle ayakta durmaktan nefret etmeliyim. İsteğim, bir insanın hayatını doldurmak