Bu elinde tuttuğun, tarihin kimsesiz yerlerinde güdümlendirilmiş bir hançerdir; yalnız kalbine hassasiyet gösteren... Pimi çekilmiş bir el bombasıdır, birazdan kendisiyle birlikte seni de patlatacaktır. Geleceğin insanına taşımak üzere omuzlarına bütün bir insanlığı yüklenenlere... İnsanda mumla, milim milim YENİ İNSAN'ı arayanlara... İçindeki mikroskobik YENİ İNSAN nüvelerinin hatırına sana; her şeye rağmen yine de sana...

Felakete dönüştü, sonra yitip gitti, dönüşü yok gibi. Vakitsiz bir heves, yanlış bir dokunuş, kötü bir nefes yüzünden. Sihirdi, büyüydü, bir tür delilikti. tehlikeyi hissetmeyen, dikkat istemeyen. Savunmasız ve yalansız. Çocuksu ve ince. Duygunun sesi ve kendiliğinden isteğin rengi. Rüyanın sıcaklığı ve düşlerin genişliği. Hakikatin şirin sohbeti ve hayatın tatlı aklı. Acının bitkinliği ve deneyimsizliğin kuvveti. Utançtan önce, erdem gecesine endişe inmeden çok önce. Her seferinde, her durumda o paha

Sesler ve görüntüler, kalıcı izler mi? Büyük, baş edilmez bir korku bana onları toplattırıyor öteden beri. Toplamaktan vazgeçebilecek ölçüde dinginlik bulacağım bir eşik çizeceğim, umudum beni hırpalıyor, yoruyor. Beklemekse, içeride bir yerde, ola ki henüz uzakta, kendimin bekçisi, korkuluğu, totemi olabilirim de. Kendimin maketi, taşlaşmış gövdesi, hareketsizliğinde kıpır kıpır ifadesi. Bir tek bilgi yetiyor ama, dik tutmaya çalıştığım duyguları yıkmaya: Nöbeti devraldım, devredeceğim, bunu yadsısam bile:

İnsanın en içten konuşması kendisiyledir. Ama bir gün gelir kendinden de kaçarsın. İşte o kendinden kaçtığın zamanların iç dökümüdür bu satırlar. Kimseler bilmesin, duymasın diye herkesten sakladığın o iç konuşmalar bir an gelir harf harf satırlara dökülür. Artık hiçbir satırın mahremiyeti kalmamıştır. Belki de bu satırlar okundukça bir kuş gibi kanatlanıp uçuverecek yüreğin müphem zamanlara.

Sanat salt estetik bir mesele değil, aynı zamanda bir direniştir. Camus’nün 1957’de gerçekleştirdiği Nobel konuşması ile Uppsala Üniversitesi’nde verdiği konferansı bir araya getiren bu kitap, eserlerini 20. yüzyılın büyük tarihî değişimleri sırasında inşa eden sanatçıların karşı karşıya geldiği güçlükleri ve onların toplumdaki yerini tartışıyor. Yaratma Tehlikesi, “sanat için sanat” ve gerçekçi sanat yaklaşımlarını irdeleyen, her çağın sanatçısına yönelik yankı uyandırıcı bir direniş çağrısı.

Bu dünya artık beyaz değil, hiçbir zaman da tekrar beyaz olmayacak. Baldwin’in, 1940’larda ve 1950’lerin başında, henüz yirmili yaşlarındayken yazdığı ve bu kitapta bir araya getirilen denemeler, Sivil Haklar Hareketi’nin şafağında, Harlem’deki gündelik yaşamdan muhalif romana, filmlere ve yurtdışındaki Afro-Amerikanların deneyimlerine kadar ABD’de siyah olmanın karmaşık durumunu araştırıyor ve sanatçının siyah bir adam ve bir Amerikalı olarak kimlik arayışının da samimi bir portresini ortaya koyuyor. Otobi

Yeni dünya düzeni söylemleri,algoritmalar dünyası. Bu kitap insanın pandemi ile geçen bir zaman aralığında varlığını sürdürmeye çalışırken, giderek yalnızlaşan ve streotipik bir form alan yaşamını sorgular ve her geçen gün daha da otizmli gibi olan bireyleri anlatır.

Bir yalnızlık öyküsü bizimkisi Bir özlem Bir sevda türküsüdür Dal boyumuza bakarlar ya Kimseler bilmez içimizi (Arka kapak)

Yaşadıkça gördüklerimizden ve deneyimlediklerimizde derlediğimiz birtakım kanaatlerimiz oluşur hayatta. Onlar bizi hem başka pencerelerden baktırır hayata, hem de fark etmeden ayağımızı yere daha sağlam bastırır. Benim de belli belirsiz boşluklarda gözlemlediklerimden dokuduğum, yaşanmışlıklarla ve esinlenmelerle örülü bir heybem oldu sonunda. Bazen derinden hissettim, bazen sorguladım, bazen kabullendim olanları. Bazen de yanı başımda yaşananlara sessizce misafir oldum. Kimi zaman gelip kendi kendile

NAUTILUS KİTAP ÖDÜLÜ: YEŞİL YAŞAM VE SÜRDÜRÜLEBİLİRLİK ALTIN ÖDÜLÜ 2017 Azın Bereketi, kentsel Japonya'daki ana akım yaşamı doğa, sanat, arkadaşlar, lezzetli yemekler ve bol zaman gibi lükslerle çevrili bir yaşam için terk eden on erkek ve kadını anlatıyor. Geleneksel Doğu tinsel bilgeliği ve kültüründen yararlanan bu öncüler, modern yaşamın stresinden, tüketiminden, meşguliyetinden ve teknoloji bağımlılığından kurtulurken geçirdikleri derin kişisel dönüşümleri anlatıyor. Bu kitap, onların mutluluk ve geçim

26 Mart 1928'de İkdam'da Bize Göre başlığı altında yazılarını yayımlayan Ahmet Hâşim, 1928 yılının Eylül ayı içinde Paris'e yaptığı seyahate dair izlenimlerini de aynı gazetede Seyahatte başlığı altında yayımlar. Şair, bu yazılardan yaptığı bir seçkiyi 1928 yılının sonlarına doğru Bize Göre ve Bir Seyahatin Notları adıyla kitaplaştırır. İki bölümden oluşan kitabının ilk bölümü günlük meselelere eğilen yazılardan oluşurken, ikinci bölüm isminden de anlaşılacağı üzere şairin Paris'e yaptığı seyahatle ilgil

Ben edebiyatçı değil, yazarsa hiç değildim. İçimden geldiği gibi kalbimde yaşayan sözcükleri sayfalara aktarıyordum... Anlatacaklarım belki uzun olacak ama hepsi doğru ve hepsi gerçek yaşanmışlıkları içeren birçok hikâyeden oluşuyor. Bana anlatılanları olduğu gibi çarpıtmadan yazıp, bütün her şeyi sizlere aktaracağım... Zaman zaman üzülecek, bazen sevinecek ama her hikâyede kendinizden bir şeyler bulacaksınız.

Genç Meslektaşıma Mektuplar, yazarak gitmek duygusundan yola çıkılarak biçimlendi. Hayatını yazıya adayan birinin yazan/yazmak isteyen birilerine ulaşan sesine büründü adım adım. Bu da, gene, okurken/yazarken kendini var etti. Bu anlamda mektup, mektup yazma duygusu anlatabilmenin, iletişim kurabilmenin bir yolu olarak ne denli önem taşıdığını da gösterdi bana. Yayımlandığı mecrada da karşılığını yoğunca bulan mektuplar yalnızca yazıya/edebiyata değil hayata, sinemaya, müziğe, felsefeye, kentlere bizi taşıy

Kendimi bir yokluk içinde bir varlık gibi hissediyorum. Aslında hayat bir imtihan iyiliğe açılan bir yol umudumu kaybetmek istemiyorum. Gerçek aşkın yaratıcı olduğunu hissediyorum bu yüzden hayatın kendisine aşığım. İnsanların çoğunluğu düzelmeyecek görüyorum, ama bir nebzede olsun dua ediyor ve bekliyorum elbet düzelecek. Hayatı öyle de yaşıyorum böylede sadece sevdiğim ve bana değer veren insanlarda bir tebessümüm kalsın istiyorum! Ben hayatın kendisine aşığım sevdam derin, ama sessiz ve sakin yaşamak ist

Onca acı, onca yoksulluk, onca korku, onca kan ve gözyaşı, onca ölüm her sabah ve her akşam evlerimize ve sofralarımıza konuk olurken suyla, zeytinle, hurmayla açtığımız oruçtan, yazla gelen bolluk ve bereketten, tabiattan taşan haz ve güzellikten söz etmek vicdanımızı kanatıyor. Orta Doğu yangın yeri, Gazze kan revan içinde yine. İnsanlığımız Gazzeli çocukların kumsalda oynarken kurşunlanan günahsız bedenleriyle kirleniyor. Savaşla, sürgünle yerlerinden yurtlarından edilmiş, dört bir yana dağılmış, sokakta

Makaleler 2 – Dil-Destan-Tarih adlı eser, Ahmet B. Ercilasun’un 2007-2021 yılları arasındaki makale ve bildirilerinden oluşmaktadır. İlk baskısı 2007’de yapılan Makaleler 1’de ise Ercilasun’un 2007 öncesi çalışmaları yer almaktaydı. Eseri yayına hazırlayan Ekrem Arıkoğlu’nun ifadesiyle bütün bu çalışmalar “kitaplardan taşanlar”dır. Eserde 41’i dil, 10’u destan, 9’u tarihle ilgili, 13’ü ise “Edebiyata ve Kitaplara Dair” 73 çalışma bulunmaktadır. Son bölümdeki birkaç çalışma, 2007 öncesine aittir. Okuyucular,

Ülkem ve tüm dünya, 2020 yılı Mart ayının 11’inde Pandemi ilanı ile uyandığında çok tedirgindi…Oysa bizler gücünü yıllanmış tecrübesinden alan Toplum Hekimleri çoktan hazırdık. Adı yitik, emeği kayıp olmak bizi yıldırmadı... Elinizde tuttuğunuz kitap bunun bir nişanesi olsun... Ve hep size şunu hatırlatsın: "Korumak tedaviden üstündür".

Bu gezegende hala nefes alıyorsan başarmak için asla geç kalmış sayılmazsın...Hayatın anlamı nedir diye sorduklarında cevabın ' Asla pes etmemek olacaktır.' Peşinden gitmeye karar verdiğin hayaller cesaretinle topladığın başarılardır.

Herkesleşmekten kastım, aleme hakim olan düşünce içinde kaybolmamak, özüne dönmek ve saklı kişiliğini ortaya koymaktır. Düzen bozuculuğu gibi, toplumun değer yargılarına karşı çıkmak gibi, yalıtılmış bireysellik gibi gayesiz çabalara düşmüş değilim. Belli amaçlar uğruna hareket eden doğruların yanındayım. Kuru kalabalığa, çıkarcı güruhlara, her türlü söylemin peşinde koşanlara aidiyetim ve dahlim yoktur. Ben, özün cevher, cevherin anahtar olduğuna inanmaktayım. O anahtar her birimizin iç dünyasındaki kilidi

Bir Şirket Nasıl Kötü Yönetilir? İlk bakışta saçma bir başlık gibi duruyor. Kim bir şirketi kötü yönetmek ister ki, kim bir şirketi kötü yönetiyor veya kötü yönettiğini itiraf ediyor ki? Oysa burada vurgulamak istediğimiz, şirketleri iyi yönettiğimizi sanmamız. İyi yönettiğimizi sanmamızın aksine şirketler kötü yönetiliyor ve etrafımızdaki çoğu şirket kötü yönetildiği için, mevcut yönetim tarzının olağan, normal ve hatta başarılı olduğunu düşünüyoruz.Bu kitapta, aslında şirketi kötü yönetmemize neden olan 1