Mevlânâ Celaleddin Rumî (1207-1273): Yapıtlarının bütünü düşünüldüğünde yalnız 13. yüzyılın en büyük tasavvuf şairlerinden biri değil, dünya şiirinin de en önemli adlarındandır. T. İş Bankası Kültür Yayınları, içinde bulunduğumuz 2007 yılında, doğumunun 800. yılı UNESCOnun girişimiyle bütün dünyada "Mevlânâ Yılı" olarak kutlanacak şairin 107 rubaisini Hasan Âli Yücelin çevirileriyle kendi dizisinde okura sunuyor. Hasan Âli Yücel (1897- 1961); Klasiklerden Köy Enstitülerine,1938 sonundan 1946 Ağustosuna dek

İslam tasavvufunun inceliklerini sadelikle, derinlikle ve hiçbir dar kalıp içerisine düşmeden dile getiren Yunus Emre, büyük bir mutasavvıf halk şairidir... Dili eşsiz bir kudretle ve hünerle kullanan Yunus'un şiirlerinde Türkçe en güzel şeklini almıştır. Dilimizin millî sesini, millî çehresini ve dehasını o devirde en iyi aksettiren sanatkâr Yunus Emre'dir. Onun dili en güzel, en halis Türkçedir. Yunus halkın dilini en canlı, en ışıklı ve en sıcak şekilde kullanmıştır. Türkçenin bir edebiyat ve kültür dil

Kasım ayındaki dağ çiçekleri kadar güzel olan mutlu şiirler, nefret ettiğim yağmur, önümü göremediğim geceler, artık bitti dediğimde denizin davetkarlığı, biraz mavi ama vazgeçemeyiş siyahtan... Kanımızda dolaşan rakı gibi, kanımızdan bir türlü çıkmayan şiirlerim... Merhaba!

Sana isimsiz bir günden Duyuştun Nefesten sesleniyorum Burda günler gün değil anlar An değil Burda saatlere yer yok- burası sandığın Kuytu değil!

Ehl-i Beyt konusu biz müslümanlar için oldukça hassas. Çünkü Hz. Peygamber s.a.v.'in yakınları olan Ehl-i Beyt, hayatı boyunca Resûlullah Efendimiz'e hizmet etmiş, onun peşinde her türlü sıkıntılara göğüs germiş, bu noktada diğer müslümanlara örnek olup yol göstermiştir. Bu anlamda günümüzde ihtiyaç duyduğumuz en kritik önceliklerden biri de Ehl-i Beyt'e hürmet ve edep. Çünkü onların izinden gidip İslâm ahlakı ile vasıflanmak, çağın doğurduğu tüm fitne ve karışıklar arasından bizlere Kur'an ve Sünnet'in mü

Tunçtan yağmurlar dürttü şehri Ölü baykuş dirildi Tapınağın tüm beşikleri ıslandı Gri elmalarla mumyaladılar prensi Böğründeki dövmeyi öpüp, okşadılar Gövdesinden yemişler döken ağacın, Tepesine uzattılar. Sarı sarnıçtan su içen her kadını Kaplanlara attılar. Ölü baykuş uçtu. İki at girdi avluya Kişnemeleri beşikleri kuruttu. Samanalar yürüdü önden Bellerinde mandarin kemerleri. Ellerinde; şankha, tanpura, şehnayi, sitar... Kanatlarına inci dizilmiş turnayı vurdular, Şekere, safrana buladılar. İki çocuk yok

İçerisinde yer aldığı Servet-i Fünun döneminin de ayırıcı bir özelliği olarak dilinin süslü ve anlaşılmayı güçleştirecek terkiplerle dolu olması Tevfik Fikret'in günümüzde bütünlüklü bir biçimde okunup hakkıyla bilinmesine engel olmaktadır. Elinizdeki çalışma, bu engelin ortadan kaldırılmasına yönelik bir katkı sağlamak üzere hazırlanmıştır. Eserin hazırlanmasında bütünlük ve ahenk kavramları yol gösterici olmuştur. Her şiirin mümkün olduğunca tek bir sayfada okuyucu tarafından görülebilmesi arzu edilmişti

Beng ü Bâde, Fuzûlî'nin 444 beyitlik bir kısa mesnevisi. Mesne­vi sözünden umumiyetle Mevlâna'nın eseri akla gelmekle beraber esasen mesnevi, doğu edebiyat mecrâsının nazım türlerinden biri. Fuzûlî'nin Beng'i (Esrar) ve Bâde'yi (Şarap) kişileştirerek, kendileri ve birbirleri hakkında konu­şturduğu bu küçük mesnevisini daha önce Bal Kaşığım kitabıyla tefekkür âlemine yelken açan Murat Kaymaz Dresden nüshasından hazırladı. Okuyucu, Beng ü Bâde'de, bu ikisi dışında pek çok mücerret karakterin, gayet müşahhas m

Ciğerüm şerhaların dîde-i giryân büyüdür Saky-ı emtâr ile ezhârumı bustân büyüdür Nefes aldukca cesâmet gelür ejderhâya Nefs-i emmâreyi endîşe-i'isyan büyüdür Kâbil-i feyz olamaz düşmeyicek hâke nebât Mütevâzı' olanı rahmet-i Rahmân büyüdür Dâğ bas sîneye cânum gibi şöhret-yâb ol Şevket ü saltanatı mühr-i Süleymân büyüdür Kürsiye 'örf-i 'izâmıyla çıkarmış vâ'iz Zann ider kubbe-i hamkâ ile 'unvân büyüdür Bâ'is-i rif'atimüz derd ü belâ hoş geldi Handân-ı şöhretini hıdmet-i mihmân büyüdür 'Arz olunsa n'o

İğne gibi geçtim gerçi dünyânın vârından yoğundan Henüz zülüf teliyle dünyâ bağı gelir ardımdan

Türk şiir göklerinde uçuşan kuşların sayısı onlarla ifâde edilebilir. Hatta bunlara ankâ, hümâ, kaknüs ve mûsîkâr gibi yalnız hayâl âlemimizde süzülenleri de eklemeliyiz. Mısraların arasındaki kuşlar dünyası öylesine renklidir ki şöyle bir göz attığımızda dahi, dünyanın en büyük doğal hayvanat bahçelerinde göremeyeceğimiz hârikalarla karşılaşırız. Bir yıl erkek bir yıl dişi oldukları söylenen çaylaklar, erkeğinin rüzgârla gelen sesiyle hâmile kalan keklikler, yaşlanan anne ve babalarına yiyecek taşıyan turn

Artık sustum ve akmakta olan ırmağına bıraktım kendimi, Çünkü senin ırmağından alır akıcılığı ter ü tâze şiirim benim

Bâkî (1526-1600): Şiirlerinde Bâkî mahlasını kullanan şairin asıl adı Mahmud Abdülbâkî'dir, "şairler sultanı" olarak anılır. Osmanlı İmparatorluğu bürokrat ve şairlerinin XVI. yüzyılda en önde gelenidir. Kanunî'yi saltanatı süresince en çok memnun eden işlerden biri Bâkî gibi bir kabiliyeti keşfetmiş olmasıydı. Bâkî, Ziya Paşa'nın Harabat'ında ilk yenilikçi olarak nitelendirilir, Muallim Naci'ye göre milletin lisan muallimi, Recaizade'nin şiir terazisinde Osmanlı şuarâsının Hafız-ı Şirazî'si, Tanpınar'ın gö

Hariçten gelen teşkilâtçı tasavvufun Türkiye'de ilk mümessili olmak itibarile kültür tarihimizde mühim bir yeri olan Eşrefoğlu hakkındaki malûmat o kadar dağınık, kıyıda bucakta kalan vesikalar o kadar nadir bulunmakta idi ki, ekserisi yazma ve güçlükle elde edilen bu vesikalar üzerinde pek az çalışılmış olması, matbu yazıların ise kifâyetsizliği, bana bu hususta mümkün olduğu kadar faideli olabilecek bir etüt hazırlamak arzusunu verdi. On beşinci asrın mühim mütasavvıflarından olan ve daha ziyade halk aras

Behr-i cem'iyyet-i dilhast perişani-i ma Bizim perişanlığımız gönüllerin cem'iyyeti içündür. Yek dem ki be-guzered be-hoşi bih zi-omr-i Nuh Hoşlukla geçen bir nefes, 'ömr-i Nuh'dan kıymetlidir. Tıflan-ı şehr mujde ki divane mi-resed Ey şehir çocukları! Müjdeler olsun ki deli geliyor. Bir sultanın gönül ışıltılarının günümüze yansıması şeklinde tarif edilebilen Barika Yavuz Sultan Selim şiirlerinin Şeyh Vasfi tarafından meydana getirilen bir güldestesidir.

İşte bu sebeplerle ben de Dîvân Şiirinde İstanbul'u hazırlarke intihab etdiğim eserlerde o zamanın İstanbul'undaki hayat ve hususiyetleri canlandırmış olanları seçmeye bilhassa itina ettim. Edebi kıymet belki de ikinci derecede kalmış olabilir. Bu parçalarda, bilhassa Nedim, Vasıf, İlhami (Sultan Üçüncü Selim)'in şarkılarında devirlerinin zevk ve rengini, mehtap ve Boğaziçi âlemlerini, bazı kasîde girizgâhlarında ve manzum tarihlerde yangınları, büyük kışları, çarşı pazarları, meşhur kasırgalarla köşklere â

Husrav u Şirin mesnevisi 12. yüzyılda İran edebiyatının önemli şairlerinden Genceli Nizamí tarafından Farsça yazılmış bir mesnevidir; eserde Sasani hükümdarı Hüsrev ile Ermeni kraliçesi Şirin'in aşkı anlatılmaktadır. Mesnevi tarzında yazılan 5700 beyitlik bu eser, aruzun mefâîlün, mefâîlün, feûlün vezninde yazılmış ve 14. yüzyılda Kutb mahlaslı bir edip tarafından Harezm lehçesine adapte edilmiştir. Adapte edilen eser 4733 beyittir. Harezm lehçesinin önemli eserlerinden biri olan eserin metninin tamamı şimd

A. Kadir, tasavvuf ehli, büyük şair Mevlânâ Celâleddin'in şiirlerini bugünün diliyle söylediği bu derlemede, günümüz okuyucusunun esas olarak şairin şiirlerinden zevk almasını, manevi dünyasının derinliklerine girmesini sağlamayı gözetiyor. Kitap, divan şiiri formunda yazılmış bu şiirlerin sadece günümüz diline aktarılmasını değil, bugünün diliyle ve şiir tekniğiyle yenilenmesini hedefliyor. Elinizdeki derlemede Mevlânâ'nın 36 gazeli ile 8 rubaisi yer alıyor. Mesnevî ile yüzyıllardır insanımızın manevi dün

Farsça şiir, yüzyıllar boyunca üzerinde yaşadığımız coğrafyada hep ilgi konusu olmuştur. Bu ilgi bugün de sürmektedir. Bununla birlikte, ilgiye konu olan şiir daha ziyade klasik dönemle sınırlı kalmaktadır. Hal böyle olsa da ilgimiz eskisi kadar canlı ve içeriden değildir. Tanzimat'la birlikte Türkiye'de Farsça şiire olan ilgi nispeten azalmış ve Batı şiiri Türkçe yazan şairlerin yeni ilgi odağı haline gelmiştir. Bundan dolayı, Farsça şiirin tanınırlığı azalmaya yüz tutmuştur. Eski Farsça şiir nispeten tanı