Ruhi olduğu kadar maddi sahada da gerçekleştirmek için
vazifelendirildiği islah hareketini başarıya doğru sevk etmek için
Muhammed (as), nasihatçi rolünde çalışmakla yetinmiş olsaydı,
cemiyetin gerçek menfaat ve faydası lehine hareket etmemiş
olurdu. Sadece bir devlet tesis zarureti değil aynı zamanda, dini
öğretim ve hükümet otoritesinin bizzat onun elinde toplanması
zarureti de vardı. Hedef, ahlaki disipline ve siyasi özgürlüğe
sahip bir toplum oluşturmaktı. O ileride adil, emin ve ehliyetli
bir devlet başkanı, kuracağı devletin ekonomik durumunu
düzeltecek ve ahlak felsefesini oluşturacak, gelecek nesillere iyi
bir öğretmen, öğrencileri de kıyamete kadar örnek şahsiyetler
olarak gösterilecek bir nesil yetiştiricisi, iyi bir eş, iyi bir baba ve
mürebbi ve aile reisi, orduları yönetecek ve savaş taktiklerini iyi
bilecek bir komutan olabilmesi için bütün bu deneyimlerden
geçmesi gerekirdi. Bundan dolayı Muhammed (as) daha küçük
yaşlardayken mevzubahis olan deneyimlerin tümünü Allah'ın
programı dâhilinde yaşamıştır. Tek kelimeyle, İslam peygamberi
hem nübüvvet hem de imamet görevlerine sahipti. İnsanlara
hitabı hem dünyaya hem de ahirete çağırıyordu. En güzel hayat!
Yani hem Allah hem ekmek!
Hem ibadet hem adalet!