Arka Kapak Yazısı: Okula; bireysel bir bakış açısıyla öğretmen ile öğrenci veya öğretmen ile veli
arasında bir şey olarak bakma eğilimindeyiz. Bizi en çok ilgilendiren doğal olarak tanıdığımız çocuğun
bireysel gelişimi, normal fiziksel gelişimi, okuma, yazma ve şekil yeteneğindeki ilerlemesi, coğrafya ve
tarih bilgisindeki gelişimi, tavırlarındaki, alışkanlıklarındaki gelişimdir.Hız, düzen ve çalışkanlık, okulun çalışmalarını (haklı olarak) bu tür standartlarla yargılıyoruz. Yine de
bakış açısının yelpazesinin genişletilmesi gerekiyor. En iyi ve en bilge ebeveynin kendi çocuğu için
istediğini, toplum da tüm çocukları için istemelidir. Okullarımız için başka herhangi bir ideal dar ve
sevimsizdir; eğer öyle bir ideal başta olursa demokrasimizi yok eder.
Toplumun kendisi için başardığı her şey, okul aracılığıyla gelecekteki üyelerinin emrindedir. Kendisiyle
ilgili tüm daha iyi düşüncelerini, böylece gelecekteki benliğine açılan yeni olasılıklar aracılığıyla
gerçekleştirmeyi umar. Burada bireycilik ve sosyalizm bir aradadır. Sadece onu oluşturan tüm
bireylerin tam gelişimine sadık kalarak toplum her halükârda kendine sadık olabilir. Bu şekilde verilen
öz-yönelimde, hiçbir şey okul kadar önemli değildir, çünkü Horace Mann'ın dediği gibi, "Bir şeyin
büyümesi, bin kez yenilenmesine bedeldir."