Şiir yazma hayatıma 1961-1962 yıllarında başladım. Şiir okumayı, yorumlamayı, şarkı söylemeyi çok seviyorum. Çoğunlukla serbest yazı yazdığım için şiirlerim de aynı tarzda diyebilirim. Bu şiirler bir çok antolojilerde yayınlanmıştır. Bazı şiirlerim de besteciler tarafından bestelenmiştir. Korolarda solist ve korist olarak şarkı söylüyorum. Bestelenen şiirlerimi söylediğim videoları Youtube`de yayınlanmakta ve beğeniyle takip edilmektedir. Olduğu gibi görünen, herkesle dost, açık sözlü, neşeli, sosyal, semp

1960 Elazığ doğumlu. Balıkesir Necatibey Eğitim enstitüsü, Türkçe bölümünden mezun oldu. Öğretmenlik yaptı. İlk şiirleri Sanat Edebiyat 81`de yayınlandı. Cemal Süreya`nın seçkileriyle Varlık Dergisi`nde yer aldı. Ayrıca; Dönemeç, Ayrım Şiir, Yaba, Edebiyatta Seçki, İblis gibi dergilerde şiirleri, Tohum dergisinde bir öyküsü yayınlandı.

Çeyrek asırdır şiir yayımlamayı sürdüren Tamer Gülbek'in bu toplamda daha önce yayımlanmış olan beş şiir kitabının yanı sıra son kitabı Kaynak Metin de ilk kez okuyucu karşısına çıkıyor. Çağdaşı şair ve eleştirmenlerin, günceli tüm zamanlara, mekânı geniş bir coğrafyaya yayan;geliştirdiği kendine özgü anlatı tekniği ve imge anlayışıyla yorgun sözcüklere tazelik kazandıran; lirizmden kendine has bir ironi ve zekâyla sıyrılan özgün bir şair olarak tanımladığı Tamer Gülbek, Zefiran, Suda Tuhaf Hareketler, G

Kerkük Güldestesi'nde yer alan şiirler, Kerkük'le sınırlı olmayıp bütün bir Irak Türklüğünü sembolize etmektedir. Buradaki şiirler Telafer'den Mendeli'ye kadar uzanan Türkmenelicoğrafyasının bütün yerleşme merkezlerini içine almaktadır. Buna Kerkük Güldestesi adının verilmesinin başlıca sebebi, Irak Türklüğünün kültür merkezi ve kalbi durumunda olan Kerkük'ün üzerinde oynanan oyunlara karşı, bu sembolü daha bir öne çıkarmak içindir. Güldestede yer alan mısralar, samimi ve içten gelen duygularla ifade edi

Her gönülde bir ateş Yaralar tuzla sarılmış Her yanımda eğilir güneş Dizlerimin üstünde son can kalmış Ben geçerim közden yanmaz ayaklarım İki gözden biriyim kötüye bakarım Dert seçerim kendimi bilmez ararım İki cihandan kalbimi deliye sorarım Güneş bilmez ay bilmez Gece ile gündüze dalar bakarım Anlattım ne varsa dile gelmez Sır tutan taşlara başımı yaslarım Ben geçtim canımdan Azrail uzakta mı Çağırsam gelir mi yarınlara el sallarım Çok yorgunum uzansam ruhum uykuda mı Rü

Kayıp bir özlemin kuytuluklarında kaybettim bütün kahkahalarımı… Eski bir sevdanın nehirlerinde yüzüyor, Puslu hatıraların ötesinde, Akordu bozuk sevdalara ağlıyorum şimdi. Sen isyanlı köprüler kurarken yüreğimin yüreğinle birleştiği yere, Ben hasretinin çayırlarında demliyorum yalnızlığımı, Ve yalnızlığımın yamaçlarından yüreğine doğru ırmaklar akıtıyorum gözyaşlarımdan, Önüme çektiğin setlerden habersiz… Sana akıyorum, biraz daha aşınarak ve kanayarak, Sana kanayan yanıma kızıyorum. Sana b

Dönmemek için çıkılan Yolların başlangıcındayım Yaşamla aramda toprak Kalbimle aramda sevgi sözleşmem var

Filolojinin önemli çalışma alanlarından biri olan ağızlar, dilin geçmiş ve kendi dinamiğini korumuş yapısı/sesletimi ile günümüz ve dış dünyaya açık hali arasındaki bir köprü gibidir. Ağız çalışmaları genel algının aksine sadece söz konusu dilin morfolojik, fonetik ya da sentaks farklılıkları değil; daha derinlerde, dilin kökleri ile olan bağlantısı, bu bağlantının oranı, hangi milletlerle, kültürlerle iletişime geçtiği hakkında bilgi vermektedir. Çünkü ağızlarda çok sayıda dil içi ve dil dışı unsur bulunma

Hece hece terk edildi en ustaca aşklar. Piraye`si, Aysel`î... Dillere düştü gri gün aydınlıkları, akşam erken düşen yalnızlık. Damdan düşer gibi müebbet geceler, şimdi uzak, çok uzak, tellı duvaklı, kırmızı kuyruklu uçurtmam... Defter köşesine karaladığım ismin! Bir de dirsek garantisinde gizlediğim isminin baş harfi... Bize aşk öğrettiler, harita metot defterlerimizin en uzak köşelerinde... Gör bak en ustacası Piraye yahut Aysel, ne fark eder! Şiirler de terk edilir...

Siz hiç gittiniz mi? Gittiniz mi evet. Öyle bir yerden bir yere gittiğiniz gibi değil. Ben gittim. ‘Gitmek’ her gün yüzlerce kez kullandığımız o sihirli sözcük. Çoğunlukla sıradan bir eylem. Bin yıllardır içimizde sessizce duran ama her an patlama ihtimali olan bir sönmüş volkan, bir devrim! Neden gitmek isteriz? Gitmek bir arayış da değil mi aynı zamanda, neyi aradığını bile bilmeden. Bir uzaklaşma isteği. Olduğun yerden, yaptığın şeylerden, çevrendeki hayatlardan ve en önemlisi de kendinden. Peki, insan k

Dış Duvar Yalnızlığım Kısa Özet Bir anda biri yüreğinize siren çaldırsa Duymazdan gelmeyin, bahar ekleyin Saçlarının en suskun teline inat Rüzgâra İran’dan kilimler serin

Nurullah Genç'in hayata armağan ettiği kelimeler, şiirin en güzel duraklarına götürüyor okuru yeniden. ey benim aynalarda gülümseyen çokluğum nar tadında umutlar taşıyan çocukluğum gözlerinin ışığı yayıldı mahzenime ey benim can sarayım, ey benim eşsiz kuğum asil tebessümünü düşürdün izlerime müpteladır gemiler benim denizlerime gülümsedin; kalmadı kederim, burukluğum çehresinde hâtıran büyüyor bebeklerin gizemine âşina varlığım ve yokluğum

Her sevindiğimde kırılan dişlerimle ne yapacağımı bilemedim Üç insan bir yere geldiklerinde sadece benim talihsizliğimi konuşur oldu Herkes bana acıdıkça hayatta tutunacak bir şeylerinin olduğunu anladı Hayatım üzerine ihtimaller, yargılar, suçlamalar Ve vicdan temizlikleri yapıldı Aslında kendimi bu meydana her seferinde neden atıyordum bilemedim Saflığımdan bütün saflar da faydalanmayı bildi Etimden kanımdan kemik ve iliklerimden beslenen kurtlar Bitti. Buraya kadarmış. Ateş almayan silahımla

... uyanıp soyunup fevri kazalarında ben kan olup hançerinde birden damlasam ali kadar heybetimle yıkılsam secdesine diye hasetimin koynundan en şahane kahrı ona bunu vereceğim ona çiçeğimi

Sonsuz Adla Çağırılış Kısa Özet Düşmüyor, hangi şarkı dudaklarımdan Hafız’dan mı Makber, Neva Gazel? Bin yıllık bedenim ben, ezildim Bu ahengi kesik ses dağılır mı dediniz? Ebru, toplanmış bir addır yıkıntılardan

İnsan tanrı edinmekte mahir Unutup tapılacak olanı, sahte secdeler yontmakta Kaderin içinde bir kalem olmak hevesi tutuşunca ulvî bir gaye gibi bağrında Yazgının kâğıtta bıraktığı o derin cızırtı Yarınca aklının kavi duvarlarını Ateşi artırır, yangını harlar İdam sehpaları, derin kuyular, penceresiz zindanlar Kalbinin otağına yerleşen o haz Söker bir olanın birliğine dair bütün delilleri yüreğinden Yok etmek için her şeyi, her şey elindedir artık İnsan

SERZENİŞ Yaşam yolumun ortasında, Yapraklarım sararıyor artık. Beni tanıyanlar, `Güzel bir hikâyen var.` diyorlar. Sahiden güzel mi benim hikâyem? İçi bende, dışı sizde... Günün birinde göçüp gidince bu diyardan, Hikâyemin bir anlamı ve önemi kalmayacak. Peki, neden bu kadar sancı; Silinip gidecek bir ömür için? Ve neden kanatır insan her gün, Kapanmaya yüz tutan yaralarını? Acı çekmekten mi haz alır? Yoksa acı olmadan yaşamın değersiz olacağını mı sanır? Bilinmez bir kısır döngü işte! Geçi

RÜZGÂRA KARŞI Sen başıboş bir rüzgâr olmasaydın Belki bu kadar gitmezdin hoşuma Ve benim devrik cümlelerim Seni yazmazdı her satıra Anlamayanlar olacaktır Aşkı tatmayanlar Bizden öğrensinler mi Refi k?