Anton Çehov'un Türkçede hiç yayınlanmamış olan bu eseri artık siz değerli okurlarımızla! Dünyanın en çok okunan yazarlarından ve eserleriyle kendinden sonraki birçok yazarı önemli ölçüde etkileyen Anton Çehov'un Hayata ve Edebiyata Dair Notlar isimli bu eserinde, bir yazarın yaşamak ve düşünmek arasında nasıl bir yolculuğa çıktığını göreceksiniz. Hikâyeleri, piyesleri ve romanlarıyla dünya yazınına önemli izler bırakan Çehov, bir eseri yazmaya başlamadan önce, çoğu yazar gibi belirli notlar tutuyor ve

Büyük usta Çehov’un kaleminden Altıncı Koğuş, ilk yayınlandığında muazzam bir etki yarattı; olayların geçtiği taşra hastanesinde akıl hastalarının kapatıldığı koğuş, Çarlık Rusyasının bir alegorisi olarak değerlendirildi. Altıncı Koğuş’u okuyup bitirdikten sonra “kendimi o koğuşa kapatılmış gibi hissettim” diyen Lenin, hikâyenin kendisini bir devrimci yaptığını söylüyordu. Felsefi tartışmalar etrafında dönen Altıncı Koğuş, hırsızlık ve adaletsizlikle mücadele etmek yerine onlara göz yummayı seçen aydınlara

Yapıtlarında insanları anlatırken onları yalnızca iyi tanıdığı, en iyi biçimde anlatabildiği için değil, aynı zamanda insanoğlunu sevdiği, ona acıdığı, insanımızın düzenine oturmamış yalanını kendine göre düzene koymak istediği için çabaladığını, bunun için yazdığını düşünürüm. –İvan Alekseyeviç Novikov Çehov'la oturup konuşmak benim için en büyük zevklerden biriydi. Sanat ve edebiyatın sorunları, tanıdığımız çeşitli kimseler üzerine rasgele düşünceler, en sıradan günlük olaylar ve her türlü ıvır zıvır onun

Çehov Hayatım'da ait olduğu soylu sınıftan ve alışılmış uğraşlarından gına getirip işçi sınıfına karışmayı seçen genç bir adamın hikâyesini anlatır. "Sermayenin ve eğitimin sağladığı ayrıcalıkları" reddeden Misail Poloznev, rızkını bedensel emek sarf ederek çıkarmaya karar verir. Onun bu "devrimci" hareketi toplumun bütün kesimleri tarafından tepkiyle karşılanır. Hatta yerleşik düzeni sarsan bu cüretkâr adım karşısında en düşük mevkideki işçi bile kendini tehdit altında hissetmektedir. Misail'in evlenip bir

Hayır, Çehov ne bir melekti ne de ermiş; o sözcüğün tam anlamıyla hepimiz gibi bir insandı. Herkesi şaşırtan o dengeliliği, aklı başındalığı, acılı ve çetin iç boğuşmaları sonunda savaş ganimeti olarak elde ettiği niteliklerdi. Sanatçı yaradılışı bu savaşta ona en büyük yardımda bulunmuş, buna karşılık ondan tüm zamanını ve gücünü almıştı. –İgnati Nikolayeviç Potapenko Anton Çehov yaşamı boyunca içinden geldiği gibi yaşamış, hep kendisi olmuş, ruhça özgür kalmıştır. –Maksim Gorki

İlkbaharda, kar eridiğinde mezarlığın yakınındaki bir çukurda, belli ki vahşice öldürülmüş yaşlı bir kadın ve erkek çocuğuna ait iki yarım çürümüş ceset bulundu. Kasabada herkes sadece bu cesetlerden ve bilinmeyen katillerinden bahsediyordu. Ivan Dimitriç, onları kendisinin öldürmüş olmasından şüphelenmemeleri için sokaklarda gülümseyerek geziyor, tanıdıklarla karşılaşınca rengi atıyor, kızarıyor, zayıf ve savunmasız kimseleri öldürmekten daha büyük bir vahşiliğin olamayacağını anlatmaya çalışıyordu.

Çılgın bir dünyada yaşadığınız vakit aklı başında olmak bir kabahattir. Mevcut düzeni bozacak her türlü girişim delilere özgü diye adlandırılırken toplumun sıradanlığına, dünyanın çivisinin çıkmışlığına, haksızlığa, hukuksuzluğa başkaldırmak olacak iş değildir. Doktoru olduğu hastanedeki düzensizliklerle ve yolsuzluklarla mücadele etmeyi deneyip başarısız olan Andrey Yefimiç, sonunda her şeyi oluruna bırakarak bu bozuk çarkın bir dişlisi hâline gelir. Fakat bir gün öteki dişlilerin kendisini avlayacağınd

Aşk Üzerine, büyük usta Anton Çehov'un olgunluk döneminde kaleme aldığı üç harikulade öyküden oluşan bir dizi. Bağımsız da okunabilen öyküler, ortak temalar ve anlatıcı karakterler üzerinden birbirine bağlanıyor. Üçlemenin ilk öyküsü "Kılıflı Adam", dar görüşlülük üzerine trajikomik bir anlatı. En iyi havalarda bile sırtında kalın bir palto, ayağında lastikler, elinde şemsiye ile dolaşan; düşüncelerini de bir kılıfın içine saklamaya çalışan öğretmenin portresi, Çehov'un mutsuz geçen lise yıllarından esintil

Tatlı bir rüya gibi akıp giden Step (Bir Yolculuk Hikâyesi), Çehov'un sanatsal çizgisini olgunlaştırdığı uzun hikâyelerinden ilkidir. Uçsuz bucaksız Rus steplerinin şiirsel güzelliği, okurları olduğu kadar dönemin ünlü yazarlarını da büyülemişti. Çernişevski, Tolstoy, Gorki gibi devler tarafından hayranlıkla okundu ve en gözde Çehov yapıtları arasında yer aldı. Step'te, okula kaydolmak için tüccar dayısının atlı arabasıyla yolculuk yapan dokuz yaşındaki Yegoruşka'nın hikâyesi anlatılmaktadır. Çehov'un çocuk

Usta Rus yazarı Anton Çehov, Kaştanka'da mutsuz bir sirk köpeğinin öyküsünü anlatıyor. Çehov'a bu öyküyü yazma fikrini veren sirk sanatçısı ve hayvan terbiyecisi Vladimir İ. Durov'du. Durov, 1927'de yazdığı Eğittiğim Hayvanlar adlı kitabında, bu hikayenin, bir zamanlar, kendi ekibinde gösteri yapan Kaştanka adlı bir köpeğin gerçek öyküsü olduğunu yazmıştı. Öykü ilk kez 25 Aralık 1887'de Novoye Vremya dergisinde, Eğitimli Toplumda başlığıyla yayınlandı. Sonradan yazar tarafından yeniden gözden geçirilip yedi

Edebiyatın farklı alanlarında başarılı eserlere imza atan Anton Çehov aynı zamanda modern öykünün yaratıcılarından biri olarak kabul edilir. Çarlık Rusya'sının çökmekte olduğu 19. yüzyıl sonlarını, modernleşme sürecinin toplumsal sınıflar ve kuşaklar arasındaki uçurumu iyice derinleştirdiği, aristokrasinin çöktüğü bu dönüşüm ve belirsizlik dönemine kimi zaman keskin bir hiciv kimi zamansa hüzünlü bir gerçekçilikle yaklaşır. Bu yeni düzene ayak uyduramayan insanların dokunaklı, yalın gerçekliğini görür. Say

Anton Çehov'un henüz 24 yaşındayken yazmaya başlayıp Antoşa Çehonte takma adıyla yayımladığı Avda Trajedi yazarın tek romanıdır. On dokuzuncu yüzyılda Rusya taşrasında işlenen bir cinayetin iki anlatıcının ağzından aktarıldığı roman, polisiye türünün yenilikçi bir örneğidir. Eleştirmenler tarafından olgun Çehov'u öne çıkaran dikkat çekici bir çalışma olarak değerlendirilmiştir. Farklı sosyal sınıflardan insanların -kontların, soyluların, köylülerin, Çingenelerin ve umutsuz burjuvaların- sahne aldığı roman b

Vişne Bahçesi, Çehov'un Bir komedya hatta yer yer fars, dediği, ancak bütün dünyada genellikle tragedya olarak yorumlanmış olan, bir dönem değişimini anlatan oyunudur. Rusya'da 19. yüzyıl sonları ve 20. yüzyıl başlarında, geniş toprak sahibi bir kuşağın sürdürdükleri üretimsiz, bomboş, amaçsız yaşamlarının yerine yeni Rusya'yı kuracak Yeni İnsan kuşağının gelişini verir. Yazar bu oyununda ülkesinde kendinden sonra yaşanacak toplumsal, politik yaşamın adeta yüzyıllık tarihini görmüştür. Çehov'a göre çözüm y

Öyle sanıyorum ki Çehov, tümüyle sanatının içinde yaşıyordu. Sabahleyin gözlerini açmasıyla başlayıp geceleyin yeniden kapayarak uykuya daldığı zamana değin süren her anı yaratıcı bir çaba içinde geçmekteydi. –İgnati Nikolayeviç Potapenko Bayağılık Çehov'un başdüşmanıydı. Yaşamı boyunca bayağılıklarla mücadele etmiş, yan tutmayan, etkili kalemiyle alçakları alaya almış, böylelerinin ayıplarını yüzlerine vurmuştur. –Maksim Gorki Çehov edebiyata vurgundu. En iyi, Rus aydınlarının verdiği en yüce anlamda bir e

Yaşamın trajik ayrıntılarını Çehov kadar hiç kimse böylesine net ve kesin biçimde anlamamıştır; ondan önce hiç kimse, yaşamın o keder ve utanç dolu resmini böylesine acımasızca ve gerçekçi olarak insanlara göstermemiştir. –Maksim Gorki Çehov, yaşamı gerçekte nasılsa öyle, okura ya da seyirciye "Bundan öte yaşam yoktur!" dedirtecek biçimde yazmıştır. –Tatyana Lvovna Sçepkina-Kupernik Her zaman elimin altında duran kitaplarını fırsat buldukça açıp yeniden okurken gerek betimlemelerde, gerekse anlattığı kişini

Çehov'un kadın eksenli bu öyküleri kadınları olanca karmaşıklığıyla anlatıyor. Kadınların kendilerini bulabile-cekleri ve onlara hitap eden öyküler bunlar. Kadınların "erkek dünyasına" katıldıklarında onlar gibi davranmakla ciddi hata yaptıklarını, böylece "kendi gerçekliklerini" göremediklerini ve dolayısıyla kadınlık durumunun yad-sınmasının bedelini ödemeye devam ettiklerini vurgulayan öyküler... Oysa kadınlar erkeklerden farklıdır; yaşama anlam katan şeylerse mizah, aşk ve çalışmadır Çehov'a göre. Çehov

Anton Pavloviç Çehov (1860-1904) öykü ve oyun yazarıdır. Dünya edebiyatının klasikleri arasında sarsılmaz bir yeri vardır. Çehov, bir röportajında öncü olmayı başarabilmiş yazarların anlatım tekniklerini mükemmelleştirdiğine vurgu yaparak Büyük insanlar bir yerlere doğru giderler ve bizi oraya çağırırlar. der. Bugün Çehov'un kendisi de sözünü ettiği o öncü yazarlardan birisi olarak anılmaktadır. O, eserlerinde kahramanlarının iç dünyasındaki değişim sürecini anlatır. Öykülerinde çok farklı sosyal katmanlard

Ertesi gün, aşçı kadın gene mutfaktaydı. Arabacı da bir aralık içeri girdi, anneye teşekkür etti. Pelageya'ya sert sert bakarak Siz, efendim, ona bakarsınız. Ona annelik ve babalık yapın. Aksinya Stepanovna, siz de onu gözünüzden ayırmayın. Her şeyin yollu yordamınca olmasına dikkat edin... Yaramazlık falan etmesin... Aynı zamanda, efendim, ona verdiğiniz harçlıktan beş ruble almama izin verin. Yeni bir hamut alacağım. Grişka için çözümlenmesi gereken yeni bir sorun ortaya çıkmıştı. O güne kadar Pelageya, s

Zengin bir düşünsel evrende, derin gözlemler ve nitelikli analizleri ile öne çıkan Anton Çehov, dünya edebiyatında kısa öykü yazarlığının eriştiği bir zirve olarak kabul edilmektedir. Karakterlerinin derinliği, anlatının kurgusal değeri ve öykülerine sinmiş olan engin felsefi yaklaşımıyla Çehov, dünyaca geçerli bir üne ve öykü yazımında önderlik hakkına sahip olmuştur. Özellikle karakterlerin iç çekişmelerini, duygusal ve düşünsel gelgitlerini yansıtmakta son derece başarılı olan yazarın, insanlığın doğal

Çehov bir taşra kasabasındaki akıl hastanesinde geçen bu novellasında, eğitimli bir hasta olan İvan Dmitriç ile Doktor Andrey Yefimıç arasındaki felsefi çatışmaya odaklanır. İvan Dmitriç maruz kaldıkları adaletsizliğe, içinde yaşamaya zorlandıkları baebat koşullara karşı çıkarken, Andrey Yefimıçbunları görmezden gelmekte ısrar eder ve durumu değiştirmek için kılını bile kıpırdatmaz. Doktor sonunda içine düştüğü ‘felsefi' yanılgının farkına vardığında ise artık iş işten geçmiştir.Altıncı Koğuş, Rusya'nın ve