Okuma mevsimini bitirdim. Şimdi yazı mevsimindeyim. Ne kadar kitap, dergi, gazete.... Sayıp dökemiyorum. Okudum işte çok şey Dinledim.

Edebî ürünlerde geleceğin ve ufkun izleri vardır. Bu durum Türk edebiyatının, daha özelde, önemli gelişim sahalarından biri olan Divan edebiyatının derinliği, ufku ve seviyesini ortaya koyması bakımından mühimdir. Hareket sahası her ne kadar bazı şeklî özelliklere (vezin, nazım şekilleri vb.) bağlı olsa da Divan edebiyatının, hayal gücünün ufuklarını zorlayan fikirlere, konulara hayat vermeyi başarabildiğini ve geleceğe hoş bir sada bırakma kaygısında olduğunu rahatlıkla söyleyebiliriz. Dolayısıyla Divan ed

Cönkler; Klasik Türk Edebiyatı ve Tekke Edebiyatına dair de zengin malzemeler sunmakla beraber özellikle Âşık Edebiyatının en büyük ve en önemli kaynaklarıdır. Deyim yerindeyse cönkler, halk şiirinin gözesidir. Son yıllarda cönklerle ilgili yapılan çalışmaların sayısı artmaya başlamış olmakla birlikte yeterli düzeyde değildir. Biz de bu çalışmalara bir katkıda bulunmak hevesiyle kütüphanemizdeki bir cönkü çalışmayı uygun gördük. 18. yüzyılın sonlarında yazılmaya başlandığını tahmin ettiğimiz cönkümüzde 82

İbrahim Necmi Dilmen, edebiyatı, söz vâsıtasıyla ortaya çıkan her çeşit fikrî ve rûhî hadise olarak yorumlarken edebî eserde özellikle söze ve dile dikkat çeker. Bu nedenledir ki Târih-i Edebiyat Dersleri'nde, yazar biyografilerinin ardından eserlerini vermekle kalmaz, eserler üzerinde dil göstergelerine inecek kadar mikro düzeyde incelemeler yapar. İbrahim Necmi için eserde işlenen konu kadar onun nasıl işlendiği de önemlidir. Bu noktada yazarın gerek konu gerekse konunun işlenişi hususunda göz önünde tutt

Peyami Safa’nın kendi imzasıyla neşrettiği romanlarından ve yazılarından hareketle edebî ve fikrî yönü pek çok araştırmacı tarafından defalarca incelense de bazı romanlarında, hikâyelerinde ve yazılarında kullandığı imza olan Server Bedi üzerinde etraflıca durulduğu pek söylenemez. Bu durumun oluşmasında en büyük pay, hiç şüphesiz, Server Bedi imzasıyla yayımlanan eserlerin çok da değerli olmadığı yönündeki algıdır. Sebebi her ne olursa olsun, Server Bedi üzerinde yeterince çalışılmamış olması, aslında Peya

Ziyâ Paşa tarafından keşfedilerek tahsil için İstanbul'a gönderilen Adanalı Ziyâ (1859-1932) Enderun'da iyi bir eğitim almış, Askeri Tıbbiye'de okumuş, Muallim Naci ve Ahmet Rasim gibi ediplerin dostluğunu kazanmış XIX. yüzyıl heccav ve filozof şairidir. Bir divanı veya divançesi bulunmayan Ziyâ, defterlere yazdığı şiirlerini “Evrâk-ı Hazânım” adıyla kitaplaştırmak istemiş ise de muvaffak olamadan vefat etmiş, defterleri ise sonraki yıllarda kaybolmuştur. Şiirlerinin büyük bir kısmı, hayattayken ve vefatınd

Aydınlı Visâlî, II. Bayezid (1481-1512) ve Yavuz Sultan Selim (1512-1520) devri şairlerinden olup Edirneli Nazmî ve Tatavlalı Mahremî ile birlikte Türkî-i Basît hareketinin en önemli üç temsilcisinden biri olarak gösterilmektedir. O, gelenek dâhilinde yetişen bir şairdir. Günlük dilden gelen rahat ve içten söyleyişleriyle yer yer Türkî-i Basît'e uygun manzumeler kaleme almıştır, ancak şiirlerinin tamamında aynı söyleyiş özelliğini sergileyememiştir. Visâlî, her şeyden önce çok önemli bir nazire şairidir. 4

Klasik Türk şiirinde poetikanın, klasik Türk şiiri poetikasında XV. yüzyılın yerini tespit etmek bu bağlamda dönemin şairlerinin poetik yorum ve söylemlerini gün yüzüne çıkarmak ve ortaya çıkan veriler arasındaki benzer ya da farklı yönleri belirlemek amacıyla başladığımız çalışma, klasik Türk şiirinin bu alandaki zenginliğini de göstermiştir. Bu amaçla XV. asırda sanatı ve eserleri ile öne çıkmış Abdülvâsi Çelebi, Adlî, Ahmet Paşa, Avnî, Bedr-i Dilşad, Cem Sultan, Hamdullah Hamdî, Mihrî Hâtun, Necâtî Bey,

Ahmet Reşit Rey (edebiyat dünyasındaki adıyla H. Nazım), Mabeyin kâtipliğinden başlayarak mutasarrıflık, valilik gibi bürokrasinin her kademesinde ve ülkenin her bölgesinde zor şartlarda ciddiyetle görev yapmış bir bürokrat Osmanlı Devleti’nin durdurulamayan çöküşünün gerçekleştiği trajik sürece şahit olmuş bir kabine üyesi devletin tasfiyesinin resmen kabûlü anlamına gelen Sevr Antlaşması’nı imzalamayı reddedecek kadar haysiyetli bir devlet adamı ve bütün bu çok gayret ve sinir sağlamlığı gerektiren resm

Gazete ve dergi yazılarından derlenen kitabında yazar Manzoni’nin Nişanlılar’ındaki pandemiden, Jack London’ın kurgu-bilimsel eseri Kızıl Veba’dan, Machiavelli’nin Adamotu oyununun içindeki oyunlardan, ruh-beden dengesiyle Thomas Mann’dan, topluma ve kendine yabancılaşma bağlamında Albert Camus’dan, bir türlü aşamadığımız çöllerimiz ve Dino Buzzati’den, Douglas Noel Adams’ın otostopçuya gösterdiği yoldan, varlığımızdan kaybolanlarla Perec’den, Niteliksiz Adam’la Robert Musil ‘den ve çeşitli eserleriyle Fer

Adını ilk duyduğumuzda Corona virüsü bizden çok uzaktı. Çin’den buralara gelmez sandık. Oysa kısa zamanda sınırları kolayca geçip hayatımızın tam ortasına yerleşti. Biz neler olduğunu anlamaya çalışırken tüm sağlık çalışanları onunla savaşmaya başlamıştı. Üstelik başlangıçta savaştıkları düşmanı yok edecek silahların neler olduğunu bile tam bilemeden. Sonra rakamlar girdi yaşamımıza. Her biri ayrı bir insanın öyküsü olan rakamlar. Ekranlarda o rakamları azaltmak için çalışan onlarca sağlık çalışanını görmey

Kürsüleşme yoluyla bilimsel yaşamına Avrupa'da 19 yüzyılın ikinci yarısında başlayan karşılaştırmalı edebiyat daha sonraları Amerika Birleşik Devletleri başta olmak üzere diğer birçok ülkede etkinlik kazanırken, Türkiye'de birkaç bireysel girişimin dışında kurumsal veya akademik bir kimlik kazanamadığı gibi isminden de sıkça söz ettirememiştir. Halbuki başta dil ve edebiyat bölümleri olmak üzere günümüz çeşitli akademik ve öğretim programlarında karşılaştırmalı uygulama örneklerine sıkça rastlamak olasıdır.

1915 yılından itibaren Doğu Anadolu'nun hemen hemen her ilinde, her vilayetinde, her kasabasında, her köyünde Ermenilerin yapmış olduğu mezalimleri en azı yaklaşık yüz sene sonra Hocalı'da, Hocavend'de, Karadağlı'da, Ağdaban'da yaptıkları mezalim ve soykırımla eşdeğer olduğu hemen hemen aşikar. Karabağ'da Ermenilerin yaptıkları en yakın tarihte gerçekleştiği için orada yaşananları, dünya kamuoyu görmek, duymak ve fark etmek isterse, onlara kanıtlarıyla sunmamız mümkün. Ama yüz seneyi aşkın bir süre önce yap

Orhan Veli Kanık Cumhuriyet sonrası Türk Edebiyatı’na modernist bir açılım getirmiştir. Geleneksel şiir algısını yıktığı bilinen şairin, özne ve varoluş sorunsalını anlamak için şiirlerine felsefi yaklaşım ve psikanalitik çözümleme yöntemiyle bakılmıştır. Giriş bölümünde hayatı, sanat anlayışı ve eserleri hakkında bir önbilgi verildikten sonra birinci bölümde şiirlerindeki metafor kullanımı üzerinden yapılacak psikanalitik incelemenin sınırları çizilmiştir. Özne kuruluşunda yaşanan varoluşsal sorunsalların

Otobüse bindiğimde nereye gideceğimi bilemiyordum. Kendimi bilemediğim gibi, hedefimi de bilemeyen biriydim. Böyle birisi benim yerimde olsaydı ne yapardı acaba? Hani öyle söylediydi psikoloji hocası. Hedefi olmayanın kişiliği oluşmaz. Onun dediği gibiyse durum, ben ne yapacaktım? Çünkü kişiliğim daha oluşma yolundaydı. Yeni doğmuş bir çocuktan biraz farklı idim. Yürümesini beceren, ama savunmasını oluruna bırakan, tehlikelere açık biri gibiydim. Yeni doğmuş çocukla benim aramda bir tek yaş farkı vardı. Gör

Şair bu şiirleriyle sürgün etmediği ama içinin ta derinliklerinde yığdığı güzellikleri dışa vuruyor. Vurdukça da bunların azalmadığını görüyor. Güzelliğin işlevi sahibine kattığı haz yanında insani ve evrensel bir onarımın da ihyasıdır gerçekte. Sarf edildikçe tükenmeyen şeydir güzelliğin, sanatın paylaşımı. İçeride kalan duyguların zamanla katılaşıp fosilleşmesine karşılık onun insanlık kanalına sürülmesi varlığın işletilmesi ve güzelleştirilmesidir. İşte çağımız insanının kendisini çağdaş kaderin önüne at

En mücerret ve ferdiyetçi sanatın dahi cemiyette bir rol oynadığı şüphesizdir. Biraz evvel açıkladığım gibi her şey insan için olduğuna göre, insanların en soylu mahsullerinin insan için olmamasına imkan var mıdır? Bu itibarla sanat mevcut olabilmek için insanlara faydalı olmak zorundadır; çünkü başka türlü olamaz. Bu işi en kestirme yollan en faydalı şekilde yapan, muhakkak ki, en büyük sanatçıdır. Eğer bir şiir içindekini bize duyuruyor, bizi heyecana getirebiliyorsa, şiirdir. Yani bu işi başarabildiği ni

Elinizdeki günlük benim 1988-2004 arası müteselsil olarak değil ama hep yazma arzusuyla savrulduğum ve yazıya tutunduğum zamanların, dağınık ve bazıları zaman olarak epeyce aralıklı sayılabilecek günlük notlarıdır. Başladığımda hep kurşun kalemle ve yılbaşlarında bankaların ve başka kurumların hediye ettikleri ajandalara yazdım. Kurşun kalemimden ayrılmadım hiç, ama bazı hallerde tükenmez kalemle yazdığım da oldu. Kurşun kalemden hala vazgeçmiş değilim; onsuz olamayacağımı biliyorum. Bu günlük için hayatımı

“Her tarafı kalabalık ve her tarafı ümran ve refah içinde bir Türkiye’yi yapmak ihtirasımız dininceye kadar aramızdan ayrılan sevimli adamın eserine döneceğimizi zannetmiyorum. Çünkü o eser ferah bir gönül ile karıştırılabilecek bir (İstanbul Albümü)dür. Renklerin tazeliğini, çizgilerin temizliğini ve motiflerin zenginliğini kana kana tatmak için, yeni vatan yapısını kat’i kabul muamelesini yapılması, yani bütün çekiç seslerinin uzaklaşması ve bütün yapıcılık hummasının inmesi lazımdır. Ahmet Rasim’in eseri

“Ahmed Rasim, Türk nesrinde orijinal (rasimâne) bir üslûp yaratmış bir muharrirdir. İlk nazarda taklidi kolay gibi görünen bu üslûp, ölçülü ve zarif bir humour’un şen bir ifade tarzı olduğundan, kolay bir muvaffakiyetle benimsenemez. Bütün varlığı ile sevdiği İstanbul’u doya doya yaşamış ve yaşatmış olan Ahmed Rasim, edebî mektep ve cereyanların dışında, Türk edebiyat tarihine kuvvetli şahsiyetinin damgasını vurmuş nâdir bir gazeteci ve emsalsiz bir muharrirdir.”Sabri Esat SiyavuşgilAhmed Rasim- İslâm Ansik