Yara Biriktirir Mi İnsan Gönlüne İndim Eminönüne İliştim Galata Köprüsünün Eteğine Bir Biralık Mutluluk Ismarladım Kendime Martılar Dans Etmeye Başladı Gözlerimde Korktum Martılar Adına Sokakta Dans Ediyor Diye Polis Kadınları Tutukluyor Ülkemde Ülkemde Düşmanlar Kadına Hiç Kimse Umutla Bakamıyor Yarına Yorgun İstanbul Dinlenirken Sevgimde Sakıncalı Dizeler Dolanmaya Başladı Dilimde Mavi Sevdam Ayaklandı Yüreğimde Yüreğim Gezi Parkına Döndü Güneş Bayrak Oldu Elimde

Uçarı Bir Çocuktum, Rüzgarlara Eş Tutan Kendini Yorgun Akşamlara Düştüm Eylül Sonlarına Ayrılık Fotoğraflarında Kimsesizliği Tanıdım Gidişlerimin Başlangıcıydı Yaşanmamış Kederler Sormalıyım Tanışık Olduğum Yüzlere Bir Bir Kaç Yaşındayım Dersiniz Çektiğim Acılarla Telefon Kabinlerine Koşuyorum, Ellerimi Çaldılar Tellerde Güvercin Ölüleri Çevrilen Sayılardan Sonra Konuşacaktım Acemiliklerimin Dilsiz Sözlerini Yabancı Değilim, Kaç Kez Yürüdüm Siz İntiharlar Aradım Kenti Delen O Suda Beni Tanıyacaksınız, Ben

“Karga sesleri, yatak odasının duvarında asılı olan ‘Buğday Tarlası ve Kargalar’ resmindeki tarlaların üstünde uçan kargalardan geliyordu. Hayat Mecmuası’nın ortasından çıkarıp duvara yapıştırdığımda, ‘Buğday Tarlası ve Kargalar’ resmini Van Gogh’un intihar etmeden iki gün önce yapmış olduğunu, resimdeki kasvet ve sıkıntının Van Gogh’un ruhsal çöküşünün ve hayatta sığınacak bir olanağı kalmayışının bir belgesi, bir itirafı olduğunu bilmiyordum. Bu resimdeki sanatsal büyüyü, yoğunluğu, yürekteki çılgınlığı,

"Görsen Tanıyamazsın Artık Beni Ben Şimdi Seni Tekrar Hatırlamamak İçin Sarılıyorum Hayata İyi Kötü Birkaç İlaçla"

Belirsizlikten dolayı Anlamak cazip gelir İnsanlık halini, Yankıları yakalamaya çalışırlar, Dokunaklı yalnızlıkları Öpcüklerin ışınımını Ve sonsuz bakışları birbirini süzen, Bilimsel bilgisi olmadan, Köklerine dönüşün Ruhumuzun.

Ölümü hissettim o vakit Henüz yeni doğarken Siyah bir kefende Kokusu biter öpücüğün

"Kadın…Gamzeleri olan siyah saçlı sevgili…Kasiyer kadın.. Eski sevgili.. Kadınlar… Gecenin karanlık saatlerinde uyumayı yaşamın bir gerçeği olarak yapanların yanında bir de uyumamaya mahkum edilmiş olanlar vardı. Ellerini yana koyup karanlıkta görünmeyen tavana bakarken yanındaki kadının nefesini boynunda hissediyordu. Koynundaki kadının uzun ojeli parmaklarını üzerinden alıp kenara bırakarak düşünmeye devam etti. Düşünmeyi düşünmek de gecenin huzursuzluğuna dahildi. O kadar çok kadın geçti gözlerinin önünd

"Anne beni güzeltir misin " dedi üstünü giydiren annesine bir çocuk. Tanrım! Bizi güzeltir misin biraz."

"Selma, ağız kısımları aşınmış iki basamaklı dar merdiveni çıkıp otelden içeri girdi. Neme benzer bir koku doldu ciğerlerine… Otel kokusu. Giriş katı geniş değildi fakat öyle çok dar da sayılmazdı. Biri ikili diğerleri tekli beş tane derileri eprimiş koltuk, koltukların çevrelediği kaplaması yer yer atmış krem renkli bir sehpa, sehpanın üzerinde tepesine kadar su dolu alt kısmı geniş ağzı dar cam sürahi, bir tabağa ters çevrilmiş su bardağı… Sağı solu, unutulmuş sigara yanıklarıyla dolu sert plastikten yapı

"Kasabaların en grisinde kiraz ağacı, Baharında yakalandı altı yaşına. Çamaşırlar kar gibi asıldı dalına. Kar gibi kız çocuğu, örselendi; Dalından uçamayınca amakına. Gülücüktü işte adı, hiçbir zaman Tutmadı onu düşerken yakınına. Yakınlık: Kiraz çiçeğinin pembeliği, Kovalamak uçamayan bir hayali. Bize kimse söylemedi kiraz ağacı, Yazında dağılırdı salıncaklı oyunlar.”

"Ruhumdaki sıkıntıyı sokaklara dökmek için dışarıya çıkmaya çalıştığım sırada… aynalı vestiyerden şapkamı alıyordum, önce nefesim kesildi, sonra her yerim titremeye başladı. Aynada kendime baktığımda dehşete düştüm. Elim, yüzüm mosmor olmuştu. Boğulur gibi oldum. Son bir gayretle kendimi dışarıya attım, dışarıda daha rahat nefes alacağımı sanıyordum. Fakat boğulma hissim hırıltılı bir solumayla devam etti. Kapının önünde yığıldım kaldım. Komşum Marangoz Mehmet, beni apar topar kamyonetiyle hastahaneye götür

"Kan tadını aldı bir kere dişim Çürümüş etlerin donmuş kanı"

Taziye çadırında bir sandalyeye oturttular Cemal'i. Ellerinde kelepçe ve etrafında sıralı askerler. Komutana sordular; ‘'üç saat izni vardı, bir saati kaldı'' dedi. Oğlu ve kızını getirmek istediler. Cemal, buna izin vermedi. Bu olumsuz durumdan etkilenmesinler diye. Komutan, son kez saatine baktı; ‘' gidiyoruz'' dedi. Jandarmalar araca kadar bir koridor oluşturdu. Arkasına bakmadan yürüdü… Artık, annesi ve anıları vardı…

Anadolu'nun küçük bir köyünde doğmuşum. Babam yoksul bir ailenin ortanca çocuğu olarak, memleketin zorluklarına karşı liseyi bitirmiş, askerlik görevinden sonra ise tarım ve hayvancılık bakanlığından memur olarak işe başlamış...

"Dünya kederle bezenmiş sisli benim Çölde titreyen mecnun (Kays) benim Kandil gibi yanarım, döne döne Kenan ilinde Yusuf'un hüznü benim"

“..Yeryüzündeki yaşamın son çocuğu insandır. “

"Rejisörün Hatıra Odası'nı hazırlarken, çok heyecanlandım. Hem kardeşimin kaleminin elimden geçiyor olması hem de sinema tarihine gerçek bir tuğla inşa etmenin heyacanıydı. Bülent'in filmcilik şahitliği bir nevi bilinmeyen, görülmeyen detayların öne çıkmasıydı. Bu kitapta, ışığın iki yanı, karanlığın tek yüzü Bülent Pelit'in kaleminden bir başka yansıyor Yeşilçam'a. Yer yer şaşırtıcı, düşündürücü, gerçek ve duygusal anılarıyla, öngörü ve fikirleriyle tatlı bir yolculuğa çıkmış gibi oldum. Her karesi gerçek

"Tarihsel süreçte tüm dünya televizyonları, kaynağı Amerika ve Latin Amerika olan bir Televizyon formatı ile karşı karşıya kalmıştır. Soap Opera ve Telenovela olarak adlandırılan bizim Pembe dizi olarak adlandırdığımız bu format ülkemizde de hiçbir programda görülmediği ölçüde izleme alışkanlığı yaratmıştır. Bunun nedeni, kuşkusuz Pembe dizinin izleyicilerini kendine bağlamaktaki gücü denilebilir. Ancak kökeni 18.yy. sonları ve 19.yy. boyunca özellikle gazete ve dergilerde yer alan romanlara kadar uzanan Pe

Dilden Önceki Saadetini De Söylerdim İnsanın Akarsuların Ahını Menderesler Çizdikten Sonraki Taşlar Şahit Nereden Nereyedir İçerlek Bir Söz Göğün Ayıbı Değil Yağmurun Aklından Geçenler Nasırlar Sus Payı Yosunlar Suların Taşlara Ödediği Süre Giden Diri Sorgu Reçine Damarı Koynumda Sürüklenen Yeşil Verdiğin Sürgüne Hu! Kime Uzardın Böyle Gıcırdayarak Kırk Çatal Kırk Göze Kime

"Edimliydiniz, bir anne öptü sizi, gerdanınız kanadı Ölümlüydünüz, ölüme koşardınız… Çarmıha gerildiniz, İsa'nın bileklerine rapt oldunuz, Üstüpüydünüz, tükendiniz Dişlerim süt, kanım bağ, Yangınım külle ovulmuş, Odisseus ve masal Elması çiğ Havva'nın günlüklerinde asılı Çıngırak ve dekadans "