Sesimde Çürüme Korkusu Vardır Ve Müstehcen Bir Devrimdir Güz Kamaşmasında Gülün Yarası Mevsim Maviye Çalarken Çan Eğrisiyle Dağların Yürütüleceği Zamana And Olsun Sesimin Öfkesinde Ne Dualar Gizlidir Ve Ölüm Hiçbir Şeye Benzemezken Eski Bir Plak Gibi Dönüp Duran Gece Beni Uyutamayan Bir Annedir Ve Gül Ve Ateş Ve Su Hepsi Sendedir

Bir tebeşirle çizebilirim aşkı öldüğümüz yere Müzeyyen Bilhassa tanklar geçerken evimizin antresinden... Desem ki ağır yaralı kurtulduk Körfez'de bir iç savaştan Böbreğimizde şarapnel parçaları Böbreğimizde bir Galatasaray-Fenerbahçe derbisi Kaçan bir penaltı Egzozu patlak bir Ford minibüs var. Açık yaramıza tampon olarak parlak kuşe kağıda baskılı Bir manken resmi...

"Söz uçar, yazı kalsın diye bir hoş seda işte... "Önce söz vardı" der insanlık deneyimi. Söz ve tabii ki ses ve ardından yazı..."

"Hüseyin Korkmaz, Yangın Okuyucusu adlı dosyasıyla; ilginç, özgün imgelerle sözcük ekonomisini çok iyi kullanarak şiirini yaşamdan çıkarıp üst düzey estetik haz oluşturabilme niteliğini yakalamış olduğu için, Türk şiirine önemli katkılar sağlayacağı inancı oluşturduğu için jüri özel ödülüne değer görülmüştür…”

‘’ Bir kalemle herşeyi yazılabilirsiniz… Kanun çıkartabilir, insanları yargılayabilir,notalarla müziğe can verebilir, resim yada beste yapabilirsiniz. Ben oturdum şiir yazdım. İçinde herkese yetecek kadar sevgi vardı…Çünkü bizi sevgi kurtaracak. Bu ilk kitabı sevgili İncowa, kardeşim Mizgine ve de hayali arkadaşım Ciya devrana adıyorum Sevgiyle şiirle kalın.

Değmeyin sonbahar düşmüş üstüme Kırılgan ağaçlardan bir ormanım Çamlar yakışmaz tenime Kuruyup solmak vardır kaderimde Kar keser kollarımı Sonrasını sorma, ayaz perçinler alınlarımı Eşelemeyin köklerimi, sulamayın Anılarım canlanır tutamam dillerini Sevgi bana değmez Değse de şaşırır kavaklarım Çünkü onlar çama âşıktır Dökülür yaprakları teni beyaza çekilir Çam bihaber yeşiline âşıktır Kuşlar öper yanaklarımı Sonra özüne döner çamı görünce Ormanın bir yanına kış binmiş diğerine sonbahar Ölüm karası değmiş e

"Ayşen Sarıbaş her şiirinde bireyden yola çıkıyor. İnsanî olanı yoğunluğuna yaşayan, kendisiyle ve toplumla yüzleşen, kanadıkça anlayan, anladıkça kanayan bir bireydir bu. Kendi öznelliğini herkesin öznelliğiyle örtüştüren, lirik olanı açığa çıkartan bir tutumla yazıyor şiirlerini. Hayata saygılı. Kendi yüreğini kurcalarken bütün insanlara acıtan uyarılar gönderiyor. Duyarsızlıkla başı dertte. Yalnızlığı kalabalık, jiletten keskin.

"Ah Yeniden Doğmalıyım Anneme Ve Senin Ellerine, Ve Kısık Gülerken Gözlerinden Aksam Ilık Şarkılardaki Yaşlar İçinde Öpsem, Gülsem, Sarılsam… Ekmeğe Doysam Ekşi Mayalı Hayat Paslı Vagonların Gıcırtısına Asılı Kalan Tarihin Utancında Hep Çocuk Hep Şarkı Ve Hep Taş Duvarların Dili Olsam Sana Gelsem Ve Uyusam Saçlarında, Omzunda, Yüreğinin Saatinde, Küçük Avuçlarındaki Dudaklarından Ölsem Ölsem Ve Tekrar Sana Ölsem, Ah…Madrina Ölmeden Önce"

"Uzun zamandır kararlıyım. Bu isim hiç bana göre değil. Bana ait değil, benim ismim başka bir şey olmalı... Başkaca bir isim işte. Herkesinki gibi normal bir isim yani."

Tiyatro ve seyirci ilişkisi Antik Yunan’dan günümüze, tiyatronun, toplumsal ve kültürel yapının değişmesine paralel olarak birçok değişikliğe uğradı. Ancak bu değişikliğin evrimsel bir ilerlemenin ürünü olmadığı aşikâr. Günümüzün kapitalist ve küresel dünya sisteminde tiyatro seyircisi, tüketim toplumunun davranış ve alışkanlıklarına dönük bir yöneliş izleyerek “hızlı” bir alış-verişi talep ettiği için koltuğunda duramıyor ve teknolojinin nimetlerini kullanarak kendi rahatlama merkezlerine sığınıyor. İki ve

Ser Zurnazen eşliğinde zurna çalan Zurnazenler Ser Nefir eşliğinde boru çalan Boruzenler, Ser Zinciri eşliğindeki zil çalan Zilzenler, Ser Tebbal eşliğinde davul çalan Davulzenler, sopanın uçlarında küçük ziller bulunan Cevgenler, at sırtında iki büyük kös taşıyan Kösgenler, gerilmiş deri ile kaplı iki farklı büyüklükte çömlekten oluşma kudüm çalan Ser Nakkarezen eşliğindeki Nakkarezenler, kıpırtısız duran halkın sessiz ve anlamsız bir o kadar mest olmuş, sıcaktan esrik yampiri bakışları altında, söylen, ço

"Ev… Bu evin içinde yaşayanlar için hiçbir şey bu evi bir yabancıya tarif etmek kadar zor değildir. Anlaşılmaz tuhaf bir yapısı vardır. Evi yapanlar dışında, içinde yaşayanların dahi evin tam tarifini yapabilmek için uzunca bir süre gözlem yapmaları gerekmiştir. İlk başta tek bir bina olarak yapılmış sonradan yapılan eklemeler bölünmeler ve evin ilk sahipleri arasında bölünme şekli evin içinden çıkılmaz bir labirente çevirmiştir. "Bu kitapta anlatılanlar ya bizzat bu karmaşık evin içinde yaşanmış ya da konu

"İnsanın evrendeki yeri, insanın insana ve Tanrı’ya olan konumu “İnsan nedir?” sorusuna verilen yanıtlarda belirleyici bir rol oynar. Bu sorusunun yanıt arayışını yönlendiren düşünceler mitolojik, teolojik ya da bilimsel nitelikte olabilir. Sorunun ele alınışında ortaya çıkan bu farklı biçimler, başka problemlere ve tartışmalara yol açmaktadır. Çünkü her bir bakış açısı insanı bölerek kendinde bulunan nitelikleriyle onu değerlendirir. Dolayısıyla insanın bütünlüğü gözden kaçırılmış olur. Örneğin, birçok din

"Cansu Aydın’ın “uçurumların Söylediği” adlı dosyası, dilin yalın ve derin kullanımıyla, şiirsel söylemin sezgisel çağrımına kapı aralayan sakinliği, pastoral duyarlığı canlı tutması, toplumsal sorunlara örtük ama şiir dilinin olanaklarıyla yaklaşmasıyla; dosyasının ekonomik ve lirik şiir dili, yaşamla sağlam bağlantıları, kültürel donanımıyla kavramsallığa kapılmadan iyi bir estetik düzeyi tutturması nedeniyle ayrıca ince ayrıntılar; yaşamın diyalektiğini ıstırabını ve coşkusunu sezdirmesi ve bunu direnişi

"Kurşun gibi keskin bir haber getirdi ulak İpini koparmıştı Kendi göğümüze saldığımız uçurtmalar."

Hollywood, Bollywood filmleri de güzel ama Yeşilçam filmlerinde başrol oyuncuları biziz. Bizim oğlan, bizim kız, bizim mahalle, bizim hayatımız. Herkese güzel bir mutlu son dileğiyle.

"Yapacağın işler var, ölmek için erdir Akşaaamdan akşama iç, şarap bir kevserdir, Senden önce demiş ey Haydari eskiler; "Aşkın çaresi ya tahammül, ya seferdir"

"Derin düşlerimden uyandırmasan şimdi, beklesen bindiğim atların cenklerden dönüşünü, terli terli öpsen beni en çok nefes aldığım şehirlerimden öyle bir dövsen ki hasretlerimi, kaldığı yerden sürse koridorun ucundaki sur nefesleri, sürülse gecelerin içine ayın aydınlık yüzünün sesleri Ya da, öyle bir gül köpürtsen de, kızgın bahçelerde dilimden tutsan Şileyda, yanıp kavrulmadan önce kısalıp uzamadan önce günler gibi, uğur'larken tanrının en şımarık çocukları olan firari yılları yaşlılığında yakalayan sıvac

"Şaire yazmayı uzun süre unutturanlar En güzel kadınlar değil miydi"