Türkçe şiirin büyük ustası, Olvido ve Fahriye Abla'nın şairi, bütün şiirleri bir arada... Hoyrattır bu akşamüstüler daima. Gün saltanatıyle gitti mi bir defa Yalnızlığımızla doldurup her yeri Bir renk çığlığı içinde bahçemizden, Bir el çıkarmaya başlar bohçamızdan Lavanta çiçeği kokan kederleri; Hoyrattır bu akşamüstüler daima. Dalga dalga hücum edip pişmanlıklar Unutuşun o tunç kapısını zorlar Ve ruh, atılan oklarla delik deşik; İşte, doğduğun eski evdesin birden, Yolunu gözlüyor lamba ve merdiven,

Tüm çocuklarıma dünyanın Babalı çocukluklar dilerim, Doyasıya yaşayabilsinler diye Çocuklarını. Doyasıya efelensinler diye Komşu çocuklarına. Değil mi ki Benim babam senin babanı döver Eve gelince, Varsın sapanla kırılsın camlar Tırmansınlar elma dallarına Gönüllerince. Ayşe Kulin`den babasına 80. yaş günü armağanı...

yedi vasiyetle sevdiğim her avuç zehir kuşandığım her harp buhar oldu başta özür dileyip öldürdüklerimin rahman adıyla sandım ki her şey bu sandım ki her şey terleyen telaş sıkılan sabır vurulan umur yedi farzla beni seven kızkardeşlerim beş şartla geçirdiğim bu cinnet ben ya da taş sen ya da recim biri diğerini kesin sever sandım dedim artık benim de kapım aralansın kanasın beyaz yüzümün siyah adamları dilerim kara bir lekeyle suç atıyım dilerim kara bir lekeyle suç atıyım bu çok çağı anladım. o da beni an

Bu tuhaf bir atılımla size ulaşan betik, dingin bir günbatımı kızıllığında ve insansız bir yerde okunmalıdır. elinize geçtiğinde bu ortamın koşulları bütünlenmemişse beklenmeli: betik, geçen anlar süresince ve dilenen alanın yaratımı sürecinde farklanmayacak, hep aynı kalacaktır. Kuşku duyulasın hiç!

Evet, benim şiirim, kayıp bir şiirdi; eski şiirlerimin hepsini yeniden ele alıp bütün molozlarından ayıklayarak asıl şiirime ulaşmayı deneyebilirdim. Bu tecrübeyi bana biraz da Almanların şiir karşılığı olarak kullandıkları dichtung kelimesinin ilham ettiğini söyleyebilirim. Dichtung, sıkıştırmak, sızmaz hâle getirmek anlamına geliyormuş. Şiir tam da böyle bir şey; dile o kadar hâkim olmalı ve fikirlerinizi, duygularınızı öylesine kesif hâle getirmelisiniz ki, tek kelimeyi bile yerinden kımıldatmak mümkün o

Ozan, şiirini yazarken, belleğindeki tüm sözcüklerden anlatmak istediğine en uygun olanları bulmak, sonra da sezgisiyle, özeniyle ve ustalığıyla bu sözcükleri yan yana, alt alta getirerek şiirini kurmak zorundadır. Bu konuda bilinmesi gereken tek kural, her söz dizisinin şiir olmadığı ama her şiirin bir söz dizisi olduğudur.

Aşklar mı diyordun, anladım Senin incindiğin benimse Yollara düştüğümdür benimse Biten bir aşk için Söylenecek söz şu olmalı Güzeldi yine de Hiç kimse bir aşkı Onarmaya kalkmasın Kaybedilmeye değer En güzel anında bitirilmişse eğer

İnsanlar aktı gönlümden Ve beyaz kediler İnsanlar acıda karardı Kediler kaldı bembeyaz. O vakit bu vakit oldu Su dondu ömür duruldu İnsanlar; akmakta kara'ya Ve kediler; kırık beyaz

Hangi dert hangi günün ayazı Hangi söz hangi aşkın avazı Her birinin tandaki kızıltı kadar En sahi tanışıyım, Kimini çünkü için için yanarak Hüzünden biçtim Kiminin közünden çırçıplak geçtim

Eliot'ın şiirleri beni çağımızın diğer şairlerinden daha çok etkilemiştir. - Ezra Pound Eliot'ın Çorak Ülke'sini okuyanlar, şiiri 'dünyada tamamen yalnız olmanın dehşetini fark etmiş' bir halde bitirirler. - Virgina Woolf Eliot, geleneğini, Avrupa'da, Fransız Simgecilerinde ve kendisine çok şey borçlu olduğu Jules Laforgue'da, İngiliz Elizabeth ve James Çağı oyun yazarlarında, metafiziksel şairlerde, Akdeniz'de ve Dante'de bulur. Dinsel sezgisi, kendisinin ötesinde ve üstünde bir şeye bağlanma konus

ne gördüysem boşlukta ne duyduysam çıkardıysam neyi en içlerden çağırdım onu dipten, söyledim; ki ey Tuğrul, ne çok yaralısın düze indikten geçip gitmeksizin içinden zamanın akıp geçmekte zaman içinden

Birinci Dünya Savaşı´nın en alevli günlerinde şiire başlayan Orhan Seyfi Orhon, ilk şiirini 1917 yılında yayınlandı. Başlarda aruz vezniyle şiirler yazan şair, daha sonra hece veznini benimseyerek, şiir tarihimizde Beş Hececiler adıyla anılan akımı yaratan şairlerden biri oldu. Vatan ve doğa sevgisinin hakim olduğu şiirler kaleme alan Orhon, insan ruhunun incelikli bir haritasını çıkaran mısralarıyla hep zevkle okundu. Bütün gürültülere rağmen bu şiirlerin yaşadığına inanıyorum. Büyük bir şey de olmasa, be

ben çok şeye kusur kaldım. çok şey kusura baksın bu yüzden. kapkara bir kusurum şimdi, saçlarım uzun, tırnaklarım uzun, kirpiklerim uzun.

Dövüşen anlatsın Acının miladıyla Çeliğin sessizliğinde Yol ayrımı Mülkümüz kederdir Efkarlı olduğumuz doğrudur Bir sevda ki Bel bağlamadık sevdadan gayrısına Elveda keder Zulmün defteri eksik tutulmuştur Günlüğü yoktur hüznün Acının sarnıcı Zamanı ve sevdayı kollamaktayız Seher türküleri Her seher yeniden Direniş günleri Kavgalar büyüdükçe Bir hazin hikaye Zulüm de biter Gün ağarırken

İbrahim içimdeki putları devir elindeki baltayla kırılan putların yerine yenilerini koyan kim güneş buzdan evimi yıktı koca buzlar düştü putların boyunları kırıldı İbrahim güneşi evime sokan kim asma bahçelerinde dolaşan güzelleri buhtunnasır put yaptı ben ki zamansız bahçeleri kucakladım güzeller bende kaldı İbrahim gönlümü put sanıp da kıran kim Türkçenin gizemli ve usta şairi Asaf Hâlet Çelebinin bütün şiirleri... Selahattin Özpalabıyıklar ve Seyhan Erözçelik'in notları, Beşir Ayvazoğlu'nun sözlüğüyle

Ozan, şiirini yazarken, belleğindeki tüm sözcüklerden anlatmak istediğine en uygun olanları bulmak, sonra da sezgisiyle, özeniyle ve ustalığıyla bu sözcükleri yan yana, alt alta getirerek şiirini kurmak zorundadır. Bu konuda bilinmesi gereken tek kural, her söz dizisinin şiir olmadığı ama her şiirin bir söz dizisi olduğudur.

Dövüşen anlatsın Acının miladıyla Çeliğin sessizliğinde Yol ayrımı Mülkümüz kederdir Efkarlı olduğumuz doğrudur Bir sevda ki Bel bağlamadık sevdadan gayrısına Elveda keder Zulmün defteri eksik tutulmuştur Günlüğü yoktur hüznün Acının sarnıcı Zamanı ve sevdayı kollamaktayız Seher türküleri Her seher yeniden Direniş günleri Kavgalar büyüdükçe Bir hazin hikaye Zulüm de biter Gün ağarırken

Bu şiirlerin hemen tümünde, çırpman, kötülüğün sıkıştırdığı bir ruh hali ile trajik ya da dramatik (hatta bir iki yerde melodramatik) duygu ve yaşantılar, cürete yaklaşan bir cesaretle dile getirilir. Cinsellik dahil. Ancak, sıkışmışlığın darlık yaratmadığına da dikkat etmek gerekiyor: Zamana meydan okunuyor çünkü bu şiirlerde, tıpkı Selim İleri'nin diğer yapıtlarmdaki gibi. Sıkışılan her yerde, uzak ve geniş zamanlı, bazen geleneksel ya da tarihsel varlıklara ve oralara ait bir dile tutunulmaktadır. Necmi

Deli kuş bilir misin nedir türküler kadar sevdalanmak duyabilmek yüreğinde bir depremin uğultusunu Suya düşen bir karanfilse yüreğin bırak kendini ırmağın türküsüne gülüm vursun seni o taştan bu taşa o çağlayandan bu çağlayana sürüklesin Kavgadan uzak kalmışsan sevdadan da uzaksın demektir devinmez yüreğinin mağması çatlamaz sabrın karataşı unutma

Yerleşik yabancılığın acısı Öz düşmanları kendilerinin sevgisiz bilisiz ve acımasız kabukluların zincirlediği kara tamlama. Bir neden yabancıya? Bir neden yerleşiğe? Bir neden yerleşik yabancıya? Susturduklarından sonsuzun dilini, Dışıyla gerçeğin çizgisini kalın koca leş doğrusuyla belirleme. Bakıldığında göz değirmisinden bir çiçek dürbünün değil midir renklenme olasılıkları tabanında görülen parçacıkların yoksamak kurutan kısır umutları, geleneksel tanrıları, sürülerin çorak gerçekliğini ve kanatlanarak