Biraz gülümsedikten sonra Ömer girişti konuya: “Dostlarım, zamanın içinde kaybolmaktan başka bir işe yaramıyoruz. Acı içinde kıvranarak ölüp gidiyoruz. Her şey dün ile yarın arasında. Ne düne sahibiz ne yarına. İkisini de düşünmek sadece aptallıktır. Mutsuzluğun temel kaynağı ne biliyor musunuz, sonun belli olduğunu düşünmek. Dünyada mutlu olmak istiyorsan, yaşamaya değer verip tadını çıkaracaksın.” “Mutlu olmak da mutsuz olmak da bu hayatın bir parçası, bunları kabullenmek gerek,” dedi Murat.

Cahit Zarifoğlu’nun tüm kurmacaları Sizi Görmeliydim adıyla okuyucuyla buluşuyor. İns’te yer alan altı öyküsünün dışında Mavera, Yönelişler, Yedi İklim, Diriliş, Yeni İstiklal ve Demokrasiye Hizmet gibi dergi ve gazetelerde yayımlanan öyküleri, tefrika edilen yarım romanlarıyla 1985’te yayımlanan Savaş Ritimleri, senaryo çalışmaları ve vefatından sonra terekesi ve farklı kaynakların incelenmesi sonucu elde edilen öykülerin yer aldığı bu kitap, Zarifoğlu’nun zengin çehresinin “hikâye” cephesine mütavazı

“Anlamak istemediniz galiba. Ne gülüşümden ne gözyaşlarımdan ne susuşumdan ne de haykırmalarımdan bir şey anlamadınız. Anlamlandıramadınız bu davranışlarımı. Şimdi iş işten geçti, ömür gitti gidiyor…” “…Simge’nin gözyaşları geçmişten geliyor, sonsuzluğa akıyordu. Önce eşimi sonra kızımı kaybettim dedi. Oldu iki. Ya sonrası…” “…sesim titriyor, ağzım kuruyordu. Sözcükler dudaklarımdan geriye kaçar gibiydi. Bardağımdan bir yudum alıp tüm söyleyeceklerimi yuttum.”

Biraz önce ışıl ışıl parlayan yüzlere karanlık gönüllerin gölgesi düşmüştü şimdi. Adamcağız yürek dolusu kırgınlığıyla, “Açken insanın haline bakmaz, ilgilenmezsiniz de şimdi dalga mı geçersiniz?” demişti komşusuna. Sonra ailesini, kartal gibi açtığı kollarının arasına alarak, “Gafile kelam, nafile kelam,” diye mırıldandı. Birlikte sessizce evlerine girmişler, kapıyı kapatmışlardı. Bütün olup bitene şahit olan Ömer, biraz önce mutluluğun doruklarındayken, hüzün denizine dalmıştı. Vurgun yemiş gibiydi. Ramaz

T. Y. Mazer’den yüksek teknoloji ve aksiyonun romantizm ile harmanlandığı harika bir seri. Eski hayatımda yapmam gerekenler: Abinin şiddetinden kaç. Yeni hayatımda yapmam gerekenler: Rol yap, görevlerden sağ kurtul, imkânsız aşkının dikkatini dağıtmasına izin verme. Ve en önemlisi, ölme! Beren'in varlığı, Isolation Unity'deki tüm dengeleri değiştirmiştir. Ekip lideri James Hunter, Beren'i korumak için yalan söylemeye ve gizli görevlere onu dâhil etmeye devam eder. Isolation Unity'nin James'e verdiğ

Edebiyatımızın en üretken yazarlarından Nahid Sırrı Örik, altmış beş yıllık hayatına birçok roman, deneme, oyun, gezi yazısı, çeviri ve öykü sığdırdı. Toplu Öyküler’de, yazarın 1924-1958 yılları arasında kaleme aldığı; bir kısmı sağlığında kitaplaşmış, bir kısmı ölümünden sonra basılan derlemelere alınmış, bir kısmı ise gazete ve dergi sayfalarında kalmış, yıllardır okurla buluşmamış öyküleri ilk kez bir araya geliyor. Halk masallarından modern anlatılara, hayal âlemlerinden büyük şehirlere uzanan bu öyküle

Panayır (1960) ile başlayan edebiyat yolculuğunda yarım yüzyılı geride bırakan 50 Kuşağı’nın usta kalemi Adnan Özyalçıner’den bir başucu kitabı, değerli bir külliyat... Büyük kentlere sıkışmış “küçük insanlar”ın öyküleriyle insanlık macerasının özüne dokunan Özyalçıner, bireyin, toplumun ve emek dünyasının gerçeğinden uzaklaşmadan, kritik dönemeçlere tanıklık etmiş bir yaşamın edebi izdüşümünü sunuyor. Yazarın bugüne dek yayımlanmış on üç kitabını içeren Toplu Öyküler, aynı kuşaktan Vüs’at O. Bener, Erha

Bireyin, ait olmaya çalışırken kendinden uzaklaştığı, dahil olmaya çabalarken ötekileştirildiği anlar, iç dünyamız ile dış dünyanın kimi zaman boy ölçüştüğü, kimi zaman da kucaklaştığı durumlar... Burak Evren, 2008’de Yaşar Nabi Nayır Öykü Ödülü’ne layık bulunan eseri Rüyalarının Kızı’nda, suçluluk, utanç, ölüm gibi kasvetli konular etrafında gündelik hayata sızan travmatik gerçekleri ele alarak, kendi geçmişlerine, şimdilerine ve geleceklerine doğru âdeta tünel kazarak ilerleyen kahramanların hikâyeleri

Sokaklardan, caddelerden, meydanlardan, parklardan geçiyoruz. Vurulup düşenlerle, aramızdan ayrılanlarla, her ölümün erken olduğunu hatırlatan kayıplarımızla geçiyoruz üstelik. Bir mücadele biçimi olarak yaşamı tekrar tecrübe ediyoruz. Sadece oldukları için değil hem de, hep olsunlar diye. Eve Doğru Bir Bakış, Acı Harita öykü seçkisinin ilk kitabı. On üç yazar, on üç farklı yerden bambaşka hikâyeler anlatıyor bize. Bu seçki, isimleri ve yaptıklarıyla aramızda yaşayanlara bir saygı duruşu. “Acı Harita:

Yılanlar, akrepler bir şey yapmazmış Şeyh Güzel’e. Kimin evinde yılan varsa ona haber verirler, gelir bağırır çağırır, dua ya da garip şeyler söyler, onlarda kendiliğinden ortaya çıkarlarmış. Onları alıp gidermiş. Yılanları toplar¬mış Şeyh güzel. Bir rivayete göre dükkânın da beslermiş, başka bir söylentiye göre de torbaya doldurur duvara asar Eczacılara verirmiş. Annemin anlattıklarından hafızamda kalmış Şeyh güzel. Dinlerken dikkat kesilir, içimde ürpe¬rirdim. Onun şekerlerinden yeme ihtiyacı oluşur, yerk

Bir evi kimi zaman bir afet yıkar, çoğu zaman ise bir insan... O evi onarmak biraz liyakat ister, bir parça sabır, ama en çokta birlik ve dirlik ister... Hayat da onarılması gereken bir eve benzer nihayetinde... Kimi zaman dilin afeti yıkar duvarlarımızı, çoğu zaman ise vicdanımızın ağır cüssesi.. Yıkıklarımızı, yıktıklarımızı, yıkmaya yeltendiklerimizi onarmak bize düşer; biraz sevgi, bir avuç hüzün, bir tutam empati, ama en çokta vefa ister... Çünkü insanoğluna en yakışandır vefa... İnsanı insan

Örümcek Ağı, Savoy Oteli, Eyüp, Radetzky Marşı gibi eserleriyle dünya çapında üne kavuşan, Hitler’in iktidarı ele geçirmesiyle Fransa’da sürgün hayatına başlayan, kitapları Naziler tarafından kara listeye alınan Joseph Roth (1894-1939), Avusturya-Macaristan İmparatorluğu’nun çöküşüne, savaşın getirdiği yıkım sırasında yaşanan toplumsal kavgalara ve Yahudiler arasındaki çekişmelere yakından tanık oldu. Kör Ayna’da Roth, I. Dünya Savaşı sırasında şehirlere bombalar yağarken Viyana’da stenograf olarak çalışan

Romanları, öyküleri, denemeleri ve çocuk kitaplarıyla tanıdığımız Yiğit Bener’in kaleminden bu kez bir novella: Arta’da Morto gülmekten “az daha öldüren” bir absürt komedi. Yunanistan’da, Preveze’ye doğru giderken Arta dolaylarında geçirilen bir trafik kazası, orada mortu çekmek üzere olan bir yazar ve ardından başına gelen türlü acayiplikler. Kazadan sonra en çok duyulan söz, “Allah korumuş!” Peki tanrıların bu konudaki fikri neydi acaba? Aklıma gelmemiş değildi o virajlı dağ yolunda kıvrılırken: “Araba ka

Yirminci yüzyılın en büyük isimlerinden Portekizli yazar Fernando Pessoa, her biri ayrı bir hayat hikâyesine, edebi görüşlere, üsluplara sahip onlarca yazar kimliği yaratmış, eserlerini onların adıyla imzalamıştı. İtalyan edebiyatının önde gelen isimlerinden Antonio Tabucchi de Fernando Pessoa’nın Son Üç Günü’nde Pessoa ile onun yarattığı bu yazar kimliklerini bir araya getiriyor. Biyografik olduğu kadar hayali de olan bu hikâyede, Portekizli yazarın hayatı boyunca yanında olmuş karakterler ile yarattığı ki

Macar asıllı ünlü yazar ve şair Tibor Déry’nin en dikkat çekici eserlerinden biri olan ve İkinci Dünya Savaşı’nı takip eden yıllarda yazılmış üç öyküden oluşan Dev, Ülkü Tamer çevirisiyle okuyucusuyla yeniden buluşuyor. Savaşın tüm insanlık için ortak olan acısını, karanlık Budapeşte atmosferini tasvirlerinde hissettiğimiz Tibor Déry, iri cüssesinden beklenemeyecek kadar naif bir kahramanı, kitaba ismini de veren “Dev”de masalsı bir anlatımla şekillendiriyor. “Aşk”ta, yedi yıllık mahkûmiyetin ardından

Her şey bir gün Hayrettinbank kasasının ortadan kaybolmasıyla başlar. Kayıp kasayı aramaya başlayan Hayrettin ve arkadaşları çok da tekin olmayan bir yolun sonunda kendilerini Demir Çelik’in hurdalığında bulurlar. Burası İstanbul’un en büyük hurdalıklarından birisidir, yani kayıp kasayı bulmak hiç de kolay olmayacaktır. Yapılacak en iyi şey, kasayı hep birlikte arayarak zaman kaybetmek yerine dağılarak aramaktır. Beklenen haber, Feridun de Souza’dan gelir. Feridun herkesi heyecanlandıracak bir şey

“Bazı sağlık çalışanlarının birtakım hataları yüzünden annesini ve ablasını kanser hastalığına kurban etmiş olan Sabahat Şahin, haklı ama biraz da göz ardı edilmiş mücadelesini, uzun yıllar boyunca edindiği acı tecrübeleri ve uğradığı kayıpları roman sanatının edebi diliyle harmanlayarak okurlarına ulaştırıyor. “Maalesef Türkiye’deki sağlık sisteminde hata yapan, hukuken yeteri kadar bedel ödemiyor, bedel her zaman hastaya ödetiliyor. Çünkü kendilerine göre zorlu şartlarda, en ağır koşullarda okuyarak hekim

Attilâ Şenkon’un aldatma, aldatılma ve aldanma ekseninde kurguladığı öyküleri barındıran Ten Yükü, Bıyık İzi Yalanları ve Sustum Duydun mu? adlı üç kitabı Aykırı Üçgenler adı altında bir araya geliyor. Bu kitapların ortak paydasında, kırılma noktalarının ardından hayatları bambaşka yönlere giden insanlar var. İntikamla dolup taşan kalpler, nezaketle acı çekenler, romanını terk eden karakterler, yerine uymayan parçaları ısrarla denemeye devam edenler ve kazananın aslında kaybeden olduğu oyunlar. Anların usta

Yazmak esasında eylemsel bir süreçtir. Hayat denen şey, yekten oluşmaz, deneyimlerin toplamıdır. İnsan, var oluşunu o deneyimlere borçludur. Önemli olan yasamın kendisi değildir, asıl kutsal olan haysiyetli bir yaşamdır, değerler dizisi ve bırakmış olduğu eserlerdir. Çünkü insan ancak ürettikçe kendini var edebilir, iste o zaman iz bırakabilir. Bu süreç, var olmak ve olmamak arasında keskin bir çizgiden geçmek gibidir. İste bunun adı şiirdir; özlem, hasret ve sevgi iç içe sarmaş dolaş olur ve yoğrularak aşk