"Eski, yok olmuş bir dünyaya duyduğu şefkat ve modern Orta Doğu'nun örselenmiş manzarasını yakalayan benzersiz bakışı ile Al-Nakib, heyecan verici yeni bir edebi ses olarak kutlanmalı." The National Ortadoğu Kitaplığı serimizin ilk kitabı Nesnelerin Gizli Işığı’nda Mai Al-Nakib savaşın gölgesinde kalan insanların, aşkın, özlemin ve umudun peşinden koşarken nasıl hayatta kalmaya çalıştıklarını gözler önüne seriyor. Bir lamba, bir mektup, bir fotoğraf gibi günlük hayatımızda sıkça karşılaştığımız ama genelli

“İstanbul’un şaşkın kalabalığında kendimi kaybetmiştim. Yeni hayatlar, yeni hikâyeler arıyordum kendime. Aradığım hikâyeleri gördükçe daha da yalnızlaşıyordum âdeta. Uzun bir yalnızlığın ardından duyduğum bir hikâye, kafamı bulandırmıştı. Metin’in Emire’ye tam dört yıldır açılamadığını, onca zamandır bu suskunluğun sırrını aramıştım kendimce. Sonunda benimle beraber onlar da karışmıştı bu yalnızlığa. Adımı duyan ve söyleyen herkes bile karışmıştı üstelik…”

Onlar ki en güzel günlerini, gençliklerini, sevdiklerini, her şeylerini arkalarında bırakıp dünyayı örseleyerek cennete adım attılar. Hepsinin dilinde o büyülü kelime vardı: Vatan Sağ Olsun! Onlar korkuyu bile korkutarak gittiler. Hayali kahramanlardan uzak, gerçek kahraman onlar. O kahramanların hepsinin tek bir adı var: Şehit. En üstün rütbe, en üstün makam… Hepsinin ayrı ayrı, farklı rütbesi olsa da onları en büyük rütbede bir araya getiriyor. Hepsinin farklı yüzü, farklı umudu, farklı hayali, farklı bek

Senin için zor olanı yapmak ve senin için zor olanı başarmak. Hadi bu iki çerçeve içerisinde kendini bul. Korkularından korkmak seni korkak yapmıyor. Korkularına boyun eğip bahaneler ürettiğinde korkak oluyorsun. Ya insan gibi yaşayacak ya da korkak gibi ölecekti. Oğuz insan gibi yaşamayı tercih etti…

Mardinli Mirza`nın kalbinde kendi başına sessiz sedasız, ilmek ilmek ördüğü duvarları yıkması hiç kolay olmayacak. Yaşadığı pişmanlıklar peşini bırakmayacak. Keşkeler yüreğini dağlayacak. Hayatıyla ilgili sadece birkaç saat içinde öğrendiği gerçekler saçlarına aklar yağdıracak. Onun hayat hikayesi hepimizi derinden yaralayacak. Mirza’nın hayatını yargılamak değil, onun yüreğine dokunarak anlamak için okumak dileğiyle…

Ne kadar erken çıksak da yola çoğu zaman geç kaldık hayata. Kamburlaştı tüm keşkelerimiz sırtımızda! Koştuk, bazen yürüdük… Çoğu zaman düşe kalka.. Yine de devam ettik, yorulduk oturduk ağladık. Varamadık bir türlü o noktaya… Bizden çok sonra yola çıkanlar hep oradaydı aslında. Hata bizde miydi? Yoksa kader mi denirdi buna? Siz söyleyin…

Her insan herkesten, her şeyden habersiz bir şekilde, ilk kez yarı açık gözleriyle baktı dünyaya. O zaman sınırları, yasakları ve sorunları olmayan bir hayata adımını atmıştı. Küçük, çırılçıplaktı. Büyüdüğünü etrafındakilerden duydukça; üstelik sırf bu yüzden sırtına yüklenen sorumluluklardan memnunken değil, gözleri geçmişini aradığında anlamıştı. Tek başına, sanki çırılçıplaktı. Artık umutları, hayalleri ve bunların aksine arttıkça artan pişmanlıkları vardı; insandı. Yolların yorucu, uzun, yılların can

Hangimiz kendi kişisel evrenimizin zamanına iz bırakmak istemeyiz ki. Kabuğunu kırıp dışarı çıkmak isterken kendi içine düşenlerin, kendi küçük evreninin sesiyle yola çıkıp geleceğinin belirsizliğine takılanların hikayesi… İçinden taşanları yakalayıp yüzleşebilmek ve varlığını sürdürebilmek için çabalarken aynı zamanda yazma eylemine sığınan isimsiz anlatıcının bu tarihsiz savruk notları ondan geriye kalan bir iz… İnziva; ‘’ Jehan’a adanmış tüm kelimeler’’ adlı yazılarımın ilhamıyla hazırlandı…

Pınar, hiç sevmediği adamla sırf şirketinin menfaati için evlenmek zorunda kaldı. Gerçekten âşık olduğu ya da âşık olduğunu sandığı adama sırtını dönmek zorunda kaldı. Âşık olduğunu düşündüğü adam sırf intikam için Pınar’ın en yakın arkadaşıyla evlendi. Gerçekler çok ağır gelmeye başlamıştı Pınar’a, şartlar altında evlendiği Berkay Saraçoğlu Pınar’ın zor zamanlarından yanında olup kendini Pınar’ın akışına kaptırıp âşık olduğunu itiraf etti. Pınar’ı şaşırtan bu itiraf içindeki duyguları filizlendirmeye başla

Zaten gitmem diyenler en önce onlar gemiyi terk etmezler mi? Neyse… Şunu biliyorum sadece; Hikâyenin sonunda sen sana yakışanı yaptın ve her şeyin bizim elimizde olduğunu bildiğimiz bu hikayeyi isteseydik bambaşka bir yere taşıyabilirdik... Yapamadık. Yenildik, kabul edelim…

Birbiriyle alakasız iki kadın, bir adam ve her şeyden bi haber iki kardeşi... Bu romanda iyilerin yüzü kötülüğe, kötülerin yüzü ise geçmişe boyalıdır. Kaderin çizmiş olduğu yazgıdan iki kardeş de nasibini alır. Peki, Basir bu hikayenin neresinde? Tüm bu yaşananlardan sadece o mu sorumluydu? Basir, aşkı için hayatını tamamen değiştirmiştir. Ama bugünü değiştirse de, geçmişin ve geçmişin şekillendireceği gelececeği değiştirebilir mi?

Hiç korktuğunuz oldu mu mutluluktan, mutlu olmaktan? 'Mutlu olursam mutluluğum bozulur' korkusunun zihninizde yarattığı travmanın nasıl bir ürkeklik olduğundan ve bu ürkekliğin, bedeninizin her zerresinde sebep olduğu karıncalanmalardan..."

Kanlı Ay vakti…Tetrad Günü yaklaşırken anılar kızıla boyanıyor. Unutulan geçmiş dile gelirken tüm sırlar ortaya çıkıyor. Aşk, ihaneti, intikamı ve yıkımı beraberinde getiriyor.Hiddenf ield’a geri dönmeye hazır mısınız?Gecenin örtüsü Hiddenf ield’ın üzerine usulca yerleşirken karanlığa huzursuz edici bir sessizlik hâkimdi. Asırlar öncesinden gelen bir ruhun sessizliği…Asteria’nın öfkeli sessizliği. Annabelle Jefferson, en büyük ihaneti aşkla yaşadığında ipleri Asteria’nın eline bıraktı ve şimdi kaos hiç olma

Kıymetli okur, Yitik Sürü kitabı benim ilk eserim. Çıraklık dönemi anlatımım. Okurken Orta Torosların zirvesinden gelen mis gibi doğanın kokusunu, yöre insanın yaşantısını hissedebilmenizi umuyorum. Aslında bu konu gerçek hayatta yaşanmış. Ama ben olayın tamamını olayı yaşayan insanlardan tam olarak dinleyemedim. Kitapta geçenleri yaşamış ya da tanık olmuş kişilerden bölük pörçük dinledim. Yani konu bütünlüğünü tamamen kendi kurgularımla tamamladım ve ortaya bu eser çıktı. Yayımlanmadan önce birkaç değerli

Kayıp bir kıta, Pasifik Okyanusu’na açılan son teknoloji bir gemi ve dedelerinin yolunu vasiyet bellemiş iki bilim insanı. Chris Churcward ile Mustafa Kemal Mayatepek’in yolları ilk kez Hindistan’da bir mabette kesişiyor. Uzun soluklu bir araştırmanın fitilini ateşleyen bu kesişmenin sonu, bütün dinlerin kaynağına ulaşacak, insanlık tarihini yeniden yazdıracak, tüm politik ve ekonomik dengeleri altüst edecek boyutlar arası bir yolculuğa varıyor. Fakat bu yolculukta Chris Churcward tek başına. Ve şimdi bir

İnsan, toprağa saplanan ucu sivri bir mızrak gibi yüreğini parçalayan aşkın kudretine oracıkta boyun eğer de yaralı olduğu halde hasretin ordusuyla tek başına cenk etme cesaretini kendinde nasıl bulur? Galip geleceğine olan inancı, umudun derin ve karanlık dehlizlerinde, sönmeye yüz tutmuş bir meşaleden yansıyan gölge oyunları değil de nedir? Korkunç bir hezimete uğranıldığı halde ganimetlerin arsızca toplandığı tek muharebe, aşk muharebesi değil midir? 1940’lar Hatay… Erkek gücünün geçtiği Ortadoğu’nu

Bir Ölümle Başladı Her Şey. Bir Başka Ölüm Onu İzledi. Ve Bir Diğeri... İnsan Ne Dilediğine Dikkat Etmeli, Zira Kalbinden Geçen Hiçbir Dilek Gerçekleşmeden Peşini Bırakmaz, Derler. Ben Ölüm Diledim. Ravebelg Kasabası Ve İçinde Yaşayanlar İçin. Bu Kasaba, Benim Oyun Evim Ve İçinde Yaşayanlar Da Koleksiyonuma Saklayacağım Oyuncaklarım Olacak. Tüm Bunlara Şahit Olmak İsterseniz Bunun Geri Dönüşü Olmayacak. İnsanın Şahit Olduğu Her Şeyden Sorumlu Olduğu Söylenir. Sizler De Benim Hikâyemin Tamamına Şahit Olmak Ü

“İyi bir masal yazmak istiyorsanız benden size bir tavsiye; hemen bir kedi alın...” Özlem Anar, Âşık Kedi’de, “Kedi olmama rağmen benim bile yapamayacağım şeyler var” diyebilecek kadar alçakgönüllü bir karakterin penceresinden insanların dünyasına bakıyor. Yazar ve eşinin “çokbilmiş” kedisi Kopil, balkonda oturmuş rüzgârın anlattığı evren masalını dinlerken annesine aşkını, babasına dair karmaşık duygularını ve insanoğlunun garipliklerini kendine özgü yöntemlerle ve referanslarla masaya yatırıyor: Ona göre,

Julia’nın babasıyla olan sorunlu ilişkisi bir türlü rayına oturmamıştır. Neredeyse hiç görüşmez, çok az haberleşir ve konuştukları nadir durumlarda pek anlaşamazlar. Julia, düğününden üç gün önce babasının sekreterinden bir telefon alır. Tıpkı Julia'nın tahmin ettiği gibi babasının düğüne katılamayacağı bildirilir. Ancak Julia ilk kez babasının mazeretinin kusursuz olduğunu kabul etmek zorunda kalır. Çünkü babası ölmüştür. Bir anda evlilik hazırlıkları yerini cenaze planlamasına bırakır. Görünüşe göre Antho

“Bıçak sana saplanmadan acıyı hissetmeyecek misin? Unutma, acıyı hissetmiyor ve ses çıkarmıyorsan elinde bıçak tutan sensindir.” BL Sene 2027. Ülkede artık yasalar değil, Krallık’ın koyduğu kurallar geçerlidir ve o kurallar kişilik haklarını zedelemekte, kendi taraflarında olmayanları suçlu saymakta, kadınlarla çocukları ikinci plana atmakta, halkın sessizleştirilmesi gerektiğini savunmaktadır. Başarılı Avukat Eftalya Atalar, yasaklı bir kitabı okuma suçundan idam cezasına çarptırılan milletvekili babası Ad