Sevgi uyanır içimde Sabah olur, güneş olur, Dünya olur Onun sevgisiyle yaşıyorken, Gönlüm nasıl yok olur Ben ona tutunmuşken Mesafelerin lafımı olur Gezgin oldum ben Her güzellikte onu izliyorum Her kelimem odur artık Şiirlerimle severim Dualarımla sararım Her muhabbette o var olur Uzaklıkların lafımı olur Gözlerimdeki çapağı silmesin Günaydın demesin Lokmasını bölmesin Sevda varsa, ayrılık hiç olur Anılarıyla en güzel misafirimdir o O köşede oturmasın Gökyüzünün sonsuz gözleriyle izliyor beni Hissediyor

Taze bir fidanken beni söktüler Sıladan gurbete alıp sürdüler Hasreti kederi verip yordular Kaybolan yıllarım geri gelirmi Geceler boyunca dolandım gezdim Bazen köşelerde yıkılıp sızdım Bozulan düzende canımdan bezdim Gurbetten sılaya şiirler yazdım Sokaklar çok sessiz herşey yabancı Derde düşsen kimse olmaz ilacı Boşalmış kadehim doldur be hancı Kaybolan yıllarım geri gelir mi Yurdumu doğduğum köyü özledim Göz yaşım içime aktı gizledim Gülece darıldım Kadire kızdım Gurbetten sılaya şiirle

Bu kitabın kapağı dünya teleskopundan güneşin önündeki ayın görüntüsü olabilir... Kitabın içeriği ise benim "mikroskobumdan" aydan dünyayı görüntülüyor... Üstte bir giz ile ima ettiğim şey; kitabım bir bilim, varoluş ve yaşam teorisidir. Kitabım bilimkurgu olduğu kadar bilim - felsefe öyküsüdür. Bilimkurgu onun sadece zırhıdır ya da kıyafeti, tiyatrosu... Fakat bu kitabın büyük resmine baktığınızda sizleri bir bilimkurgudan çok bilim ve felsefe teorileri bekler...

Patron şirketlerinde sürdürülebilirliğin ön koşulu olan kurumsallaşma ancak, her konuyu ‘yeteri kadar’ bilen patronun, kendi fonksiyonel alanını derinliğine bilen profesyonel yöneticileri yönetebilme becerisi kazanması ile olur ve kurumsallaşmaya çalışan bir patron değişime ve eğitime öncelikle kendisinden başlamalıdır. Unutmayın! Lokal patronların, küresel şirketi olmaz. Şurası açıktır ki işletmelerin, kurucularının ömrüne bağlı olmaksızın yaşamaları ancak müesseseleşmek ile mümkündür. Sanayileşmiş ve geli

“Bir gün her şey bambaşka olacak sevgili okur. Şu an içinde bulunduğun sıkıntı her ne ise geçecek. Şu an yanında bulunan her kim ise ‘Hatırlıyor musun?’ sorusunu başında bulunduran bir cümle kuracaksın ona, o gün geldiğinde hâlâ yanındaysa elbette. Yanında değilse de dert etme. Dikkat edersen her şey güzel olacak demedim ben sözlerimin başında. Her şey ‘bambaşka’ olacak dedim. Güzel olup olmayacağını ben bilmiyorum ama içinde bulunduğun durum her ne ise işte tam da onun değişeceğini biliyorum. Belki bir gün

Bu kitapta; geçmişinde çokça acı yaşamış ve tam da bu nedenle şifacı olabilmiş bir ruhun, başka ruhların acı eşiklerini zorlayarak şifa dağıttığı bir masal dünyasına kapı aralıyoruz. “Eğer derin bir yaranız varsa, o bir kapıdır.” Estes. Şamanlarda en hasta olan, en iyi şifacı olarak kabul edilir. “Kişi, yarası oranında iyileştirir. … Tanrı, yaradan içeri sızar.” Jung Acı çekmeden ötekini ve bize ayna tutan ötekini anlamadan da kendimizi anlamamız mümkün değildir. “Anlamanın yegâne yolu, acı duymaktır.” D

Seni beklerken... Gün saçlarını okşayıp tel tel dağıtarak bir ocak yaban karanfiline yarı kapalı dudakla gülümsüyordu. Karanfiller; ufuk yüksekliğinden aşağılara doğru sarkan ve kentin kenarındaki mahallenizi omuzlarına bindiren, mahallenizden sonra koca ana kentin sapa bir taban çukuruna çakılıp kaybolan o iki yamaç gibi bayır aşağı eğilip süzülmüyorlardı. Kendilerini mahallenize bağlayan vazgeçilmez bir nedenleri, umutlarını besleyip canlı tutan derin duyguları ve uğruna menzilden menzile görücüye çıkarı

Dema ku li benda te bûm... Rojê hêdîka guliyên xwe ji hev dikir, porê vekirî diniwast, ta bi ta bi asoyan de ber dida. Bi serî lêvên xwe li qerenfîlên biyanî yên li rûyên tilekî dibişirî. Qerenfîlan, ji gazên asoyî de tu carî xwe bernedidan bi ser berwarên ku li piştî bajêr û hetanî jêriya taxa we datên re. Lewra tu sedemên wan ên jêneger û tu hestên wan ên ku hêviyên wan xwedî dikin û didin jiyandin tune bûn. Him jî barekî dildar ê wan tune bû, dê çi bigerandina menzîl bi menzîl di rêwîtiyeke gelek dirêj û

Başucumdaki kutsalım Bazen sana yanışım Yitip giden çocukluğum Merdivenleri hızla çıkışlarım Eriyen kemiklerim Demir parmaklığımın İçinde seni bırakışım Çıkarsızlığın adıydı yalnızlık Pırıl pırıl bir kitabın Venedik’de kapağı oldun artık

Eğitimci yazar Şahali Aydoğdu, Teke Yöresi Burdur’un şirin ilçesi Altınyayla (Dirmil’de) doğdu (1945). 1967 yılından itibaren Milli Eğitim Bakanlığına bağlı Lise ve çeşitli düzeydeki yükseköğretim kurumlarında Fransızca öğretmeni ve okutman olarak, 1982 yılından itibaren de yurt içi ve yurt dışı yükseköğretim kurumlarında Üniversite Öğretim Üyesi olarak toplam 40 yıla yakın hizmet verdi. Evli, 4 çocuk babası, emekli bir eğitimci olarak halen Fethiye’de yaşamını sürdürmektedir, (06.02.2023). Marmara Ün

Kuranın bir ayetinde geceye ve sürekli olabilecek bir karanlık hakkında şöyle denilmektedir: “Onlara de ki: Gördünüz mü? Eğer Allah geceyi, sizin üzerinize kıyamet gününe kadar karanlık olarak devam ettirseydi, Allah’tan başka hangi ilah size ışığı getirebilirdi? Siz (ayetlerimizi) işitmiyor musunuz?” (Kasas Suresi / 71. Ayet) Ayette geçen sermed kelimesi “uzatmak”, “sürekli ve devamlı kılmak” demektir. Ve bu ileride çıkacak ve haber verilen kesintisiz olmaya başlayacak bir karanlığa işaret vardır.

Yaşamda en önemli olan çevresindekiler ile mutluluk ve kişinin iç huzurunun olduğunu anlatmaya çalışmış, mutluluğu yaratana ve yarattıklarına şükür, aile ve çevredeki dostların birbirine karşılıklı desteği ve hoşgörüsüyle olabileceğini kaleme almıştır. Şiirlerine isim vermeyen yazar şiirlerinin başlığını siz okurlarına bırakmıştır.

Ercan Güneş: 1961 Gaziantep İslahiye doğumludur. İlkokul, ortaokul ve lise öğrenimini Mersin’de tamamladı. Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi İşletme ve yine aynı üniversitenin Medya ve İletişim bölümlerinden mezun oldu. Halen İstanbul Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi Kültürel Miras ve Turizm bölümü öğrencisidir. On yedi yaşında Halkevlerinde başladığı tiyatro hayatına 1985 yılında Mersin’in ilk maliyeye kayıtlı özel tiyatrosu olan Bizim Tiyatro’da hem kurucu ortak hem de oyuncu olarak devam

Gizemli bir macera… Kahire’den Ege’deki kıyamet kiliselerine uzanan bir kaçırılma olayı. Antik yerleşimler, gizli geçitler, frekanslar, bambaşka bir dünyanın aralanan kapıları… ‘’Bitenin başlayana dokunduğu yerden süren yaşam izleri. Zamanlarda, yaratmanın, yeniden ve yeniden biçim vermenin sonsuz gücü. Yokluğun varlığa doğru akan, baştan çıkarıcı, sade ve tehditkar dokunmaları’’. M. Senowitzsche

Dedelere Masallar son kırk yılda yaşanmış gerçeklerin öyküleridir. Kapitalist Sistemin yerleşme sürecinde insan-doğa, insan-insan ve insan-yönetim ilişkileri bazen ciddi, bazen mizahi yanıyla ele alınarak düşündüren, güldüren bir eserdir. Kahramanlarımız, çocuklarına masal okumuş, torunlarına masal okumuş, kendilerine hiç masal okunmamış, hiç çocuk olmamış, hiç çocukluk yaşamamış bir nesildir. Yarım asırlık, bir asırlık çınardır onlar. Ağaç olsalardı kesin korunmaya alınılırlardı. Ağaç değil insan onl

Gerçek bir yaşam öyküsü… Anadolu’nun en uzak köşelerinden Akdeniz kıyısında bir yerdeki küçük bir kasabada geçen Aşk, İhanet , tutku, acı ve hüzün dolu bir hikâye… İnsanın kendini arayışı ve yaşamın acımasızlığı…

Ah, evet! Balat, İstanbul’un kabul görmüş birçok hikâyesine ev sahipliği yapmış ve yol boyu uzanan, içerisinde güzel sohbetlerin kurulduğu, teknelere ev sahipliği yapan Haliç Körfezi’nin olduğu nadide ilçelerindendir. Balat yine tüm ihtişamı ve güzelliği ile sabahı kucaklamak için erkenci martıların şarkıları ve velveleleriyle güne ‘merhaba’ diyecekken güneşin ışıklarıyla çaresiz bir kadının çığlığında boğuldu.

Kitap Tanıtım Yazısı : KÜL Vurulmuşum Yüreğimden, Vurulmuşum vücudumun en nadide yerinden. Aşk öldürür evet, Öldüm bin kez. Doğdum yine bir o kadar, Tutmak için elini. Gözlerini okumak Ve sayfalarını çevirmek için. Belki beraber yürürüz Yeşillikler arasında. Bir de açarız çiçeklere benzer Ya da yapraklanırız ağaçlar gibi. Akan ırmağın üstündeki Köprüden geçerken dilek tutarız. Soğuğunu yeriz havanın, Yanarız ne bileyim, Kül oluruz belki de… Kullanılan Reklam Mecraları : Sosyal

Şans sadece bizlere değil, tüm insanlara, tüm canlılara gelsin; elinden gelen yardımlarını çevresinden esirgemeyen dostlara da… Sevgili okurlarım; sizler gerçekte ŞANS’lısınız. Ellerinizde tuttuğunuz ŞANS’ınızı bırakmayın, o da bırakmayacaktır sizleri… Sağlıkla, mutlulukla…

Ömer’in mihmandarlığında yola devam ediliyordu. Mustafa şimdilik iki, birkaç ay sonra doğacak bebekle birlikte de üç yeni boğaza daha bakacaktı. Onlara babalarının yokluğunu hissettirmeden bakmalıydı. Ömer nerede dinlendiklerini, hayvanları nerede suladıklarını, nerede yemek yediklerini anlattı yol boyunca. En çok da ardı ardına sıralanmış iğdeler ve kocaman dut ağaçlarının gölgelerindeki anıları duygulandırdı dinleyenleri. Fişek’e bu kez Mustafa binmişti; en sevdiği çocuğunun en sevdiği atıydı Fişek.