Çocukken şiddet gördüğüm her günün gecesinde ağlaya ağlaya kendime söz verdiğim gibi on sekiz yaşıma geldiğimde dağılırken en çok beni dağıtan ailemden uzaklaşmanın bir yolunu bulmuştum. Doğduğum şehir İstanbul’dan kaçıp denizi, mimarisi, rakı balık sofralarıyla ünlü bir şehre üniversiteye gittim. Diğer insanlarla ilk sosyal temasım saydığım o yılları, içinden çıktığım cendereyi kendimden bile gizlerken karşıma çıkan arkadaşlıkları, sevilmeyi hazır kıta beklediğimden yolumun kesiştiği aşkı anlattım. Yaşarke

Konfor alanımızdan çıkmamak için görmezden geldiğimiz bilimsel gerçeklikler sürekli peşimizde olan hayaletler gibidir. Olasılık dışı olduğunu varsaysak da, realiteyi reddetsek de insanlık olarak mutlaka yüzleşeceğiz. Peki kaçtığımız bu hayaletler bir gün sürdürdüğümüz hayatın görkemli koruma duvarlarını yıkıp yaşam gerçekliğimize sızarsa? O zaman kendimizi nasıl bir hayatın içerisinde bulacağız? Türkiye ve İstanbul olası bir küresel felaket sonrasında nasıl bir yer olur? Kendinizi ufkunuzu açabilecek yeni b

Zihninin geliştirdiği sesler arasında sıkışan Eflah Gökay, başkalarına kapalı olan bir dünyadan haberler almaya başlar. Kendini tanıyamadığı bir boşluğun içinde bulduğunda, yaşamak için katlandığı şartlar altında zor bedeller ödemiştir. Rüya ve gerçeği ayırt edemeyen bir polis olarak cinayetler arasında şekillenen travmaları zihnini daha da hasta eder. İntiharın eşiğinde iken ortadan kaybolmasıyla başlar hikâyesi. Ölümüne inanmayan arkadaşları onun kayboluşuna işaret eden her şeyi araştırmaya alır. Bu süreç

“Sanki iç sesimsin. Neden hep aynı şeyi düşünüyoruz? Benimle bu aynı olan birini hayatımda ilk defa görüyorum.” … “Bir sessizlik olmuştu ama bu sessizlik daha öncekiler konuşacak bir şey bulamadığı için değildi. Aslında konuşacak çok şey olduğu ama ikisinin de konuşmaya cesareti olmadığı için olmuştu.” … “Öncelikle birbirimizi çok yeni tanıyoruz. Hem de çok yeni ve yani. Bilmiyorum seni tüm hayatım boyunca tanıyor gibi hissediyorum, bana hiç yabancı gibi gelmiyorsun. Her zaman yanımdaymışsın gibi.”

“Ben Palgita oğlu Pithana” Burası benim yurdum Bu ovanın hâkimi benim. Neşa’dan geldim Neşa’ya gideceğim Annem babam oradalar. Annemin, babamın topraklarına taşıyacağım krallığımı Ben Kral Pithana ve Kraliçe Lewa Fırtına Tanrısı ve Güneş Tanrıçasının yeryüzündeki gücüyüz. Fırtına Tanrısı ve Güneş Tanrıçasına kurbanlar verdik, şaraplar sunduk Onlar da bizi korudu. Babam Palgita’nın topraklarını alacağım Fırtına Tanrısının izniyle. Merdiven büyüğü Anitta, oğlum Hatti topraklarına sahip çıkacak.”

En dibe battığını düşünen bir genç kız. Nefes almak istiyordu ama boğazında hep bir el vardı. Görünmez bir el. Geçmişin kanlı gölgesi. İçindeki küçük kızı korkutan ve yaralayan eller. Genç kız bir mucize istedi, ilk defa kendine inanmak ve güvenmek istedi. Düştüğünde onu kaldıracak kimsesi yoktu, o yüzden kendi kalkmalıydı. Önce yaralarını sardı, ardından daha da dik bir şekilde ayağa kalktı. Annesi ona böyle öğretmişti. Şimdi annesinin savaşçı kızı olma vaktiydi. Bu hayat tamamen acımasız olamazdı değil mi

Yaşamayan tam anlamıyla anlamaz yaşanılan acıları. “Ateş düştüğü yeri yakar” sözü bu hikâyede anlam bulacaktır. Siyasi emeller yüzünden kayıp olan hayaller, yok olan umutlar ve ölüme göz yummak zorunda kalan binlerce insanın hayat hikâyesi. İnsan ölürken eğer yaşarsa cehennemi bir kere yaşar. Peki daha ölmeden iki kere cehennemi yaşayan bir halkla tanışmak ister misin? Şırnak’ta yaşanılan 1992 ve 2015 hendek olayların gerçek yansıması olan bu hikâye gerçeklerden esinlenerek kaleme alınmış bir roman.

Aslında Demir bu ülkede en son tercih olarak polisliğe bakanlardandı, lakin disiplinli aile yapısı ona bu meslekte başarıları ardı ardına getirmişti. Annesinin dindar kişiliğinden çocukluğundan beri bunalsa da asla ateist kişiliğini açıklayamamış, babasının eksik halleriyle yaradılışa bir isyan haline bürünmüştü. Erkek doğan kadınlar misali o da müslüman doğmuş bir ateistti, lakin içinde daima kendisini kovalayan ve psikologlara gitmesine neden olan diğer benliği hep arafta kalmasına neden olmuştu. Üniversi

İnsan arayıştadır. Ve her daim bir bulamayıştadır. İnsan ait olmak istemez bir yere. Konuşlanmak istemez bir memlekete. Bunların hepsi birer zırvalamadır. İnsan hep keşfetmek ister. Keşfedilmek ister. Yeni bir duyguyu, yeni bir mekanı, yeni bir insanı ve hep yeniden sevilmeyi. İlk günkü gibi sevilmek ister. Her duygusu taze olsun ister. Acı dışında. Hüzün dışında. İçini yakan duygular dışında hep taze kalmak ister. Genç kalmak ister. Diri kalmak ister. Bir SAYE bulup dinlenip, serinlemek ister. Kimdir o Say

Özgürlük, kültür, toplum üzerine düşünsel bir yazım olan bu eser aynı zamanda yeni bir kavram olan “Felsefe Coğrafyası” disiplini konusunda ilk temel fikirleri içermektedir.

Hayatım boyunca özlemini çektim, Onu istedim. Çocukken beni boğulmaktan kurtardığı günden beri. Ama beni hiç fark etmedi, Bana hiç o gözle bakmadı. Ona göre ben daha çocuğum. Ve şimdi benimle evlenmesi emredildi. Beni istemiyor, Ne kalbinde ne de yatağında. Ama savaşta ve aşkta her şey mubahtır. Ve ne gerekiyorsa yapmaya hazırım. Geçmişini hatırlamayan bir adama yalan söylemeye bile. Güzeller güzeli, kurnaz, Genç karım, La Cosa Nostra sularında Bana ustalıkla rehberlik ediyor. Kazadan beri hiçbir şey hatırl

Elif ve Ezgi, odadaki yatağın ucunda oturmuş, kahkahalar eşliğinde sohbet ederken birden Ezgi’nin dikkatini tabletinin ekranında yanıp sönen başlık çekmişti. Arkadaşınızla bir iddia! İddianızın her aşamasını videoya alıp bize gönderin, unutmayın ki iddianın konusu iddiayı kazandığınız takdirde arkadaşınıza komik ve ilginç cezayı vermek olacaktır. Hadi durmayın, siz de başvuruda bulunun. Anında milyoner olun. *Haberin detayı sayfada…

Bu kitabı sadece geride ufak bir şey bırakmak için yazdım. Umarım güzel bir şey bırakabilmişimdir.

Hayatının tokadını yemiş iki kız, Hayatları yarım kalmış iki çocuk, Bunları aynı yerde birleştiren bir hayat… İki hayatın sırlarını geçmişteki bir olay aydınlatabilir miydi? Bir kan davası iki taraflı olabilir miydi? Senelik olayı çözmek için birleşen bir grup gencin hikâyesi… Sizce yarım kalan hayat, hayatın tokadının geçmesine izin verecek miydi? Ya da hayatın tokadı yarım kalan hayatı tamamlayabilecek mi? Geçmişin izleri gelecekte gün yüzüne çıkacak, maratona hazır mısınız?

“Gizemin sınırlarını zorlayan bir ölüm, Deepweb’in karanlık dünyasında kusursuzca gizlenmiş bir cinayet ve cesur bir cinayet masası polisinin sırları açığa çıkarmak için verdiği tehlikeli mücadele… Her şey bir oyunla başladı… ‘Kod Adı: DİİP’. Yasaların geçerli olmadığı Deepweb’in karmaşık labirentlerinde dolaşarak bir cinayetin sırrını çözmeye çalışan bir polisin, Deepweb’in derinliklerinde yolları kesişen tehlikeli bir örgütün üyeleriyle verdiği mücadeleyi anlatan sıra dışı bir hikâye… İnternetin karanlık

Matem çökmüş gecelere Mehtap ışık vermez artık Her tarafta başka bir zulüm Her yerde haksızlık Şimdi belki çok şey yapamam Vuramam benim tabancam yok Zaten bunca zalime az tüfekler Şerefsiz mermiden daha çok Ancak yapılacak şey yok değil Zalime atılacak en güzel mermi harflerdir Silahım yok diye korkmazlar ama Vurur onları, benim kalemim mavzerdir

Minicik eliyle, demirlerden tutunup, aşağıda oynayan çocukları daha iyi görebilmek için, sarkmaya başladı. Bir elinde çikolata vardı. Onu bırakmamak için, demirlere tek elle tutunuyordu. Birden, dengesini kaybetti. Bir tüy gibi rüzgârla salınmaya başladı. Sonra aniden yere çakıldı. Başı toprak olan kısma denk gelmişti. Ama çarpmanın etkisiyle bayıldı. Mürüvet, demirlerden çıkan gümbürtüyle irkildi. Bir anda neye uğradığını bilemeden; “Füsun, Füsun neredesin?” diye bağırmaya başladı. Sokak kapısının açık ol

Benzerini Şolohov romanlarında gördüğüm sinematografik anlatım Rico’nun samimi ve akıcı diliyle birleşince çok lezzetli bir eser çıkmış ortaya; beni son sayfalara geldiğimde “bitiyor” diye dertlendirecek kadar. Yenilerini beklemekteyim. Nebil Sayın, Oyuncu Şahane betimlenmiş kurgusu ile Rico beni “okuyor muyum yoksa izliyor muyum?” İkileminde bırakıyor. Roman hareketli ve sürprizlerle dolu. Hikayeler, elimi kadife bir elbisede gezdiriyormuşum gibi akıp gidiyor ve gittiği yerde de iz bırakıyor. Rico’nun

Mucizeler gerçektir, inanırsak bunu görürüz. Ben bu dünyaya her türlü sırrı öğrenmek için geldim hepiniz gibi. İçimizde saklı olanı bilmeden aradık dört bir yanda. Çünkü bizde olanı, mucizeleri kabullenmeye yanaşmadık. Belki de hiç beklenmedik zamanlarda ortaya çıkan kendi mucizelerimiz bize fazla geldi. Kendi gücümüzden korktuğumuz için, yaratmaktan, dönüşmekten korktuğumuz için ürktük ve defalarca düştük. Bize tanırının içimizde olduğu öğretilmemişti, hep bir uzaklaştırma ve başkalaştırma ile yabancılaştı

Hayatı keşkesiz yaşamak zor, ama azaltabiliriz. İstersek... Sibel, gerçekten bir şeyleri değiştirebilir miydi? Her seferinde yelkenleri suya indirirken bir anda kendinden şüphe etmeye başlıyordu. Neydi onu bu kadar savunmasız bırakan? Yaşadığı tüm zorluklara rağmen iyimser olmaya ve umut etmeye devam edebilir miydi? Peki, zayıf olduğunda ezildiği, güçlü olduğunda vicdan azabı duyduğu çetrefilli bir aşk hikâyesinin kurtarıcısı mıydı yoksa kurbanı mı? Çiğdem Turgay'ın ikinci romanı Kırık Tel'de kapanmayan çoc